‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏

bilmen lazımdı bilmeliydin bu yol karışık sonu bilinmez senin harcın değil

bir gün dünya yüreğinde ağırlık hisettirdi diye koltukta öylece uyuyakalırsan başını okşayan el olacağım

sevgilim seni bilmemenin kederli gölgesi altındayım 

her nereye baksam evvela senin orda olmayışını görüyorum

Her güzel şeyin sonu var biliyorum ama seninkisi yasaklansın 

feleğin ateşten çemberinden dünyayı sırtlayıp geçmeye çalışanı

eve
          dönmek
          her
          yolun
          sonunda
          seni
          sevmek
          gibi
          ya da
          seni
          sevmek
          eve
          dönmek
          gibi
          her
          yolun
          sonunda
          veya
          gibi
          eve
          dönmek
          her
          yolun
          sonunda
          seni
          sevmek
          hangi açıdan baksak seni sevmek eve dönmek gibi

bırak acılarını ben sarayım sen kalkamazsın bu sancıyla göz yaşlarıyla aklına geldikçe saplanan bıçakla baş edemezsin işte bırak sen kendini bana

ben artık mağlup olmam diye çıktığım her yolun dönüşünde yenilgilerimi koluma taktım da yürüdüm ben bazen mağlup da olurum büyümek biraz böyledir

Kızım ne bu hâl? Şiirleşmişsin yine