缘分

gözlerimin dili olsa ve anlatsa her şeyi, o zaman yalan diyebilir misin söylediklerime?

gözlerimi kapıyorum ve kar yağdığını hayal ediyorum 

boğulacak kadar yalnızım 

Güneş bile olsam karanlıkta bir kibrit kadar aydınlatamam etrafı.

yavaşça silinip giderken kokun yastıklardan,

ama biriciğim, sen kemiğe aldanma, bir bakmışsın eriyip gitmiş

Yüzeyin altında bir şeylerin kırıldığı hissinden kurtulamıyorum.

Kendini hâlâ koltuğunda huzursuzca kıpırdarken buluyordu, sanki her an biri onu fark edip gitmesini isteyecekmiş gibi.

Bu acı labirentinden nasıl çıkacağız?

ve artık şarkıların sözleri bile beni yoruyor