Sinem

Herkesin sırtında, omzunda, kalbinde gördüğümüz ya da görmediğimiz milyon 'bahar' yorgunluğu, üstüne birbirimize yüklenip duruyoruz. Ne kadar yorgun olduğunu ilk itiraf eden en zayıf sayılacak sanki, halbuki biri başladığında devamı da gelse, sürekli güçlü görünmek ve kusursuz olmaya çalışmak yerine herkes olduğu gibi görünmenin ne kadar da sıradan ve aslında numaralar yapmaktan çok daha kolay olduğunu fark etse ne kadar da iyi olmaz mıydı?
          Yarasını gösteren tam oradan tekme yiyeceğine emin, onu korumaya çalışırken başka yerlerinden yaralanıp duruyor. Sevilmeyi çok yanlış anlamış ne kadar da çoğumuz, olmadık yerlerde olmadık vakitler harcamış, en yersiz insanlara en yersiz emekleri verirken belki tutmuş kendini ihmal etmiş, öfkesi, pişmanlığı ondan. Bilemiyoruz ki. Konuşmadıkça bilemiyoruz, paylaşmadıkça anlayamıyoruz. E paylaşmayı da güçsüzlük bellemişiz, aynı kısır döngünün içinde dönüp duruyoruz.
          Herkes sırtındaki bahar yorgunluğunu yere bıraksa ve sonra en yakınındakinden başlasa bakmaya ve görmeye. Kolay değil ama sanmam ki imkansız olsun. #zeynepg

İçinde olması gereken bir şeyin kaybından hangi mağaraların ücrasına saklandığımı, oradan hiç çıkmamak üzere kendime davalar aradığımı anlıyorum.Her şeyi tamamlayacak olan o şey. Ancak onunla varolabilirim. Irmak bir başlangıç. Bir düş. Ama bir yol ve bir yoldaş. Ne tabiat parçası, ne çiftlik hayali. Ne kaçıp gitmek, ne ekip biçmek. Sefer de içimde, tahammül de. #mustafakutlu

"...altı nokta körler derneği'ne gideyim. körlere sesleneyim: 'arkadaşlar, dünyanın kepazeliğini görmediğiniz için evet şanslısınız, fakat şebnem'in güzelliğini görmek için ölüp cennete gitmeniz gerekecek. sıkın dişinizi.'
          öpüyorum gülüşünün bütün kıyılarını."
          her gülüşünde tüm dünyaya çay ısmarlayayım. #muratmenteş

Şifredil
          İçimden sana kuş lokumu almak gül reçeli yapmak ekmek kızartmak çiçek toplamak geliyor. Ben nanelisini severim sen hangisini, bilmek. Çok aradığın kitabı bulmak uzun zamandır beklediğin filme bilet almak cebimde anahtar yerine elini taşımak istiyorum. İçimden sana kaşkolumu vermek sana tuzu kaçmış tuzu yokmuş yemekler pişirmek süt ısıtmak ceketindeki tozu elimle almak geliyor. Birlikte sığırcık sürüsü seyretmek sana kağıttan oklar üflemek sana en fazla ve sadece bu kadar zarar vermiş olmak istiyorum. İçimden sana yaka iğnesi seçmek geliyor kol düğmesi ve duvar saati sana hediyeler aramak sana paketler kurdeleler. İstiyorum ki tütsüler yakıp eski şarkılar açıp pencereden sarkalım ay ışığı ayçiçeği ayçöreği ayçekirdeği sevdiğim her şeyi seninle paylaşayım. İçimden saçını taramak yüzünü yıkamak sana havlu tutmak havluyu önceden ısıtmış olmak geliyor. Sana meyve soymak meyveyi ellerimle toplamış olmak sana günaayydıın diye bağırmak sana iyi geceler diye fısıldamak gördüğüm tüm rüyaları iyiye yormak seni hiç yormamak istiyorum. Hiç bilmem ama içimden sana mızıka çalmak geliyor. Sana nar ayıklamak sana pansuman yapmak senin için buhurumeryemler büyütmek seninle durup hep göğe değil biraz da toprağa bakmak. Kırkayaklar kuşlar kadar güzeldir demek seninle yabanıl otları bile sevmek geliyor içimden. İçimden sana kaşkol örmek yanağına düşen kirpiğini almak yılın ilk karını baharın ilk tomurcuğunu seninle görmek geliyor. Seni süt köpüğüm seni denizköpüğüm diye sevmek seni çocukluk hatıralarını anlatırken dinlemek seni mümkün olsa yeniden bu kez ben büyütmek istiyorum. İçimden en güzel denizlerde seninle taş sektirmek kalbimin derinliğini seninle ölçmek ellerimle topladığım çiçeklerden sana ayraçlar yapmak geliyor. Sadece kitaplarda değil hayatına da kaldığın yerden benimle devam et istiyorum. İstiyorum ki içimden gelen her şey senin de içinden gelsin, içim içinmiş olsun mu? #tugbakarademir

Yeşil pencerenden bir gül at bana,
          Işıklarla dolsun kalbimin içi.
          Geldim işte mevsim gibi kapına
          Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.
          
          Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak
          Ben aşkımla bahar getirdim sana;
          Tozlu yollarından geçtiğim uzak
          İklimden şarkılar getirdim sana.
          
          Şeffaf damlalarla titreyen, ağır
          Koncanın altında bükülmüş her sak.
          Seninçin dallardan süzülen ıtır,
          Seninçin karanfil, yasemin zambak...
          
          Bir kuş sesi gelir dudaklarından;
          Gözlerin, gönlümde açan nergisler.
          Düşen öpüşlerdir dudaklarından
          Mor akasyalarda ürperen seher.
          
          Pencerenden bir gül attığın zaman
          Işıkla dolacak kalbimin içi.
          Geçiyorum mevsim gibi kapından
          Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ. #ahmetmuhipdıranas

Makasla giderler gülü sevmeye.. #ibrahimtenekeci

Kimdin sen? Bu kadar kırılmadan önce
          kırgınlık insanı değiştirir, 
          başka bir pencereden bakan iki farklı gözü olur insanın..
          o pencere aynıdır, 
          perdeler aynıdır
          ama bakan o iki göz bu sefer farklı bakıyordur kimilerinin gözleri açan çiçekleri,ağaçları görmeyi
          öğrenmiştir.
          kimilerinin ki acaba bu solan çiçek bana zarar verir mi diye araştırıyordur. 
          kimileri bakışının buğulandığını fark etmeksizin camı suçluyordur,
          kimileri ise kırıldığı yerden yeşermiş bakışının berraklaştığını fark etmiştir.
          Sahi sen kimdin kırılmadan önce? 
          Nereden nereye dönüştü bakışların.

Konuşuyoruz desem konuşmuyoruz da 
          Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik 
          Birbirimize bakarak
          Ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi 
          Ne varız ne de yokuz gerçekte 
          İki lamba gibiyiz, iki ayrı yerinden 
          Aydınlatan odayı
          
          Değilsek de yakın birbirimize 
          Uzak da sayılmayız büsbütün 
          Gökyüzünde iki uçurtma başıboş 
          Yanyanayızdır sadece.
          
          Her çiçek bir çoğulluktur gününe göre 
          Yalnızlık çoğulluktur 
          Sanırım bir giz de yok bu beraberlikte. #edipcansever

Sars aklımın cılız ayaklarını, kuşat beni. Değişik şeyler söyle ne olur, yeni bir şeyler söyle.
          
          Yıldım ömrümün kalıplarından. Beni duy ve anla. Yagmur dindi Ömür hamım. Gökyüzü masmavi gülümsedi yine. Doga aynı oyununu oynuyor bizimle. Umudun ucunu gösteriyor usulea, iyimserligin işığını süzüyor mavi atlasından. Ne aldanış! Bulutların rengi mavi-beyaz mıdır, kurşuni-külrengi mi yoksa?
          
          Gökyüzünü öpmek isterdim Ömür hanım, gözlerimle değil dudaklarımla. Yoruldum bulutları kirpiklerimde taşımaktan. Delilik mi dedin? Kim bilir.. Belki de yerde sürünmenin bir tepkisidir bu, ya da ne bileyim bilinçsiz bir aykırı olmak duygusu. Gökyüzü de olmak isteyebilirdim değil mi? Kim ne diyebilir ki? Kimseler görmedi Ömür hanım, bu dünyadan ben geçtim.
          
          Ak ey donmuş su, çözül düğüm, kırıl kilit Geçmekte aynı hızla tüm duygulardan zaman...
          
          Ey hüzün...
          
          Çocuğum benim, annem, efendim Ay buluttan sıyrılır, sulara gün vurur Gibi ince, ışıklı sevinç içinde Çekip alsam bütün camlardan seni... #sukruerbas

Rengini dünyaya ilk defa sunan 
          Adsız bir çiçek gibi parlıyorsa gözlerim 
          Sevgilim 
          Bana 'sen bir şairsin' dediğin zaman. 
          Yalnız sana yazıyorum bu şiiri 
          İstersen bir şiir gibi okuma 
          Çünkü her yıl yeniden yazacağım onu 
          Soğuklar başlayınca havalanıp 
          Millerce yol katettikten sonra 
          Güneyi tadan bir kuşun sevinciyle. 
          Ve yazmış olacağım bir de 
          Her dönemde her çağda 
          Sevdanın kendine özgü diliyle.  #edipcansever