herasmagic

ellerim titreye titreye yayımdan kaldırdım yangınlı şiir'i. belki geleceğe ait bir zaman diliminde tekrar gelir bütünüyle geriye. 
          	yangınlı şiiri sizin bildiğinizden çok uzun zamandır yazıyorum kafamın içinde. ve çok daha fazlası da sayfalara döküldü ancak istemediğim gözler değiyor ona, biliyorum. benim biriciğime, nadide çiçeğime değsin istemiyorum o gözler. bu vakte kadar okuyup bizimle yanmış herkese gönül borcum olsun.
          	hikayemizin sonunda şairi vuruyorlar, yedi kurşun yarası kalıyor yağmur kaçağı küçüğünü taşıdığı göğsünde. şair, öksüz topraklara feda ediyor bedenini tıpkı şiirleri gibi. 
          	sonra yağmur kaçağı her yerde onu arıyor, gelen geçene onu soruyor, bulamıyor... şiirlerini okuyor bağıra bağıra caddelerde, adını haykırıyor bir kasım gecesine, bulamıyor sevdiceğini, bulamıyor.
          	yıllar sonra o güzel gençlerin, yazarların, şairlerin canlarıyla, kalemleriyle özgürleşen o topraklarda onca şiir onlarca kitap olup basılıyor.
          	ve son sahnede beyaz bir güvercini gökyüzüne bırakıyor jeongguk, sevdiceğine ağıtlar yakarak. 
          	şair bir çınar, yağmur kaçağı bir ıhlamur ağacı oluyor nihayetinde. ve bahçelerimizin topraklarında kalıyor canları, biz özgürce kalem tutalım diye.

tanrininizleri

@herasmagic Ne desem, nasıl hissetsem bilemiyorum ateş böceği. Yüreğim iki adam için yanmıştı kısacık bu zaman diliminde. Sonunda ikisini çiçekli bahçelerde hayal etmiştim olamayacağını bile bile. Kan kusarak yazdığın bu ince hikayeyi her zaman kalbimin ve zihnimin en özel köşesinde saklayacağım, ateş böceğinin mezarında olacaklar. 
          	  Her ne kadar o mahpus yıllarını, sahipsiz toprakların büyük bir mücadele ile kurtuluşunu okumak için çırpınıyor olsam da seni ne kadar yıprattığını da gördüğüm için yalnızca destekleyebiliyorum kararını.
          	  Sen çok güzel bir yazarsın ve balkonuna misafir çınar ağacından bile sayfalarca roman çıkarırsın. Parmak uçlarına duyduğum hayranlık ve saygıyla, çok seviyoruz sizi.
Reply

thwense

yangınlı şiir'e ilk gözüm çarptığında hemen açıp okumuştum. öyle güzel öyle saftı ki tekrar tekrar bakıyordum acaba yeni satırlar ekleyecek mi diye.. umuyorum ki yangınlı şiir'i yeniden okumam mümkün olur. kararına saygı duyuyorum elbet, hiçbir şikayetim yok olamaz da zaten. çokça seviyorum seni, mutlu ol her daim. <3
Reply

hickirikodasi

Luluşum ne yaptın... En iyisini sen bilirsin bana sadece saygı duymak düşer, yeter ki için rahat olsun. Seni seviyorum ♡
Reply

awakerd

yeşil şarap olur mu, dedim.
          ne saçmalıyorsun, dedi.
          gözlerin ağlamaktan kıpkırmızı olmuş, dedim.
          gözlerim yeşildi, dedi.
          yıllandıkça güzelleşir, dedim.
          sonra hep sustuk.
          sonra şarap bitti.
          sonra o gitti.

herasmagic

ellerim titreye titreye yayımdan kaldırdım yangınlı şiir'i. belki geleceğe ait bir zaman diliminde tekrar gelir bütünüyle geriye. 
          yangınlı şiiri sizin bildiğinizden çok uzun zamandır yazıyorum kafamın içinde. ve çok daha fazlası da sayfalara döküldü ancak istemediğim gözler değiyor ona, biliyorum. benim biriciğime, nadide çiçeğime değsin istemiyorum o gözler. bu vakte kadar okuyup bizimle yanmış herkese gönül borcum olsun.
          hikayemizin sonunda şairi vuruyorlar, yedi kurşun yarası kalıyor yağmur kaçağı küçüğünü taşıdığı göğsünde. şair, öksüz topraklara feda ediyor bedenini tıpkı şiirleri gibi. 
          sonra yağmur kaçağı her yerde onu arıyor, gelen geçene onu soruyor, bulamıyor... şiirlerini okuyor bağıra bağıra caddelerde, adını haykırıyor bir kasım gecesine, bulamıyor sevdiceğini, bulamıyor.
          yıllar sonra o güzel gençlerin, yazarların, şairlerin canlarıyla, kalemleriyle özgürleşen o topraklarda onca şiir onlarca kitap olup basılıyor.
          ve son sahnede beyaz bir güvercini gökyüzüne bırakıyor jeongguk, sevdiceğine ağıtlar yakarak. 
          şair bir çınar, yağmur kaçağı bir ıhlamur ağacı oluyor nihayetinde. ve bahçelerimizin topraklarında kalıyor canları, biz özgürce kalem tutalım diye.

tanrininizleri

@herasmagic Ne desem, nasıl hissetsem bilemiyorum ateş böceği. Yüreğim iki adam için yanmıştı kısacık bu zaman diliminde. Sonunda ikisini çiçekli bahçelerde hayal etmiştim olamayacağını bile bile. Kan kusarak yazdığın bu ince hikayeyi her zaman kalbimin ve zihnimin en özel köşesinde saklayacağım, ateş böceğinin mezarında olacaklar. 
            Her ne kadar o mahpus yıllarını, sahipsiz toprakların büyük bir mücadele ile kurtuluşunu okumak için çırpınıyor olsam da seni ne kadar yıprattığını da gördüğüm için yalnızca destekleyebiliyorum kararını.
            Sen çok güzel bir yazarsın ve balkonuna misafir çınar ağacından bile sayfalarca roman çıkarırsın. Parmak uçlarına duyduğum hayranlık ve saygıyla, çok seviyoruz sizi.
Reply

thwense

yangınlı şiir'e ilk gözüm çarptığında hemen açıp okumuştum. öyle güzel öyle saftı ki tekrar tekrar bakıyordum acaba yeni satırlar ekleyecek mi diye.. umuyorum ki yangınlı şiir'i yeniden okumam mümkün olur. kararına saygı duyuyorum elbet, hiçbir şikayetim yok olamaz da zaten. çokça seviyorum seni, mutlu ol her daim. <3
Reply

hickirikodasi

Luluşum ne yaptın... En iyisini sen bilirsin bana sadece saygı duymak düşer, yeter ki için rahat olsun. Seni seviyorum ♡
Reply

herasmagic

onca yaraların ardından yeni bir aşk yaratamazsın. 

herasmagic

istersen hiç başlamasın,
            geç kalmışız birbirimize..
Reply

herasmagic

örselenmiş bir çocukluk,
            işte benim bütün hikayem. 
            kaç sevda geçse de yüreğinden bu yıkıntıları onaramazsın.
Reply