Kurbanlarını gece öldürmeyi seviyordu, o gececiydi. Geceler çok şeyi saklardı, geceler en acımasızıydı, geceler sessizdi, belkide en huzur verendi ve Ölüm ile iş birliğinde olan tek şeydi. Karanlık ve sessizlik hayatının en büyük parçasıydı. Bu yüzden sonbahar ve kışı daha çok severdi geceler uzun, gündüzler kısaydı. Yere düşen her yaprak onun için sanki bir insanı temsil ediyordu önce yeşerir, sonra ihtişamlı sallanır ve günü gelinde ağacın ona yaptığı ihanet ile solup yere düşerek toprakla bir olurdu. İnsanlarda öyleydi önce doğar sonra büyür, kendi ve yetenekleriyle bir yer edinir en sonunda ya bir ihanetle yada ölümün gelmesiyle yaşamı biter ve oda yaprak gibi toprak ile bir olurdu. Bu yüzdendi Ölüm'ün sonbahar, kış ve gecelere olan aşkı
https://www.wattpad.com/story/372898223?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=Laviimia