Nasılsın prenses ? Seni gerçekten özledim ve şu sıralar sanki biraz doluyum... Buraya, Wattpade kendimi yalnız hissetmemek ve hayallerim için ufak adımlar atmak için girmiştim . İsteklerimin çoğunu karşıladım ve yıllardır olmayan arkadaşlarım oldu . Sende onlardan biriydin . Zaten arkadaş olarak hissettiğim 5-6 kişi falan vardı... Ama şimdilerde sanaldan da olsa o insanları hissedememek boşlukta hissettiriyor . Sen ve o birkaç kişi benim için hep özel kalacaksınız . Çünkü, ben yapayalnız bir kızdım . Kendinde yazmaktan başka kabiliyet bulamayan . Buraya gelip yazarsam herşeyden kaçtığım bir ortam olur diye düşünmüştüm . Bir süre boyunca öylede oldu ama sonra... Psikolojik olarak çökünce yazmaya da ara verdim . Bu arada birkaç yazma denemesi de yaptım ama başaramadığımı fark edip sildim . Şuan Gece ve Masum Değiliz kitaplarımı devam ettirmek ve bitirmek istiyorum ama bir türlü onlara yeni bölüm yazamıyorum . Aslında kurgunun devamı var ama yazasım gelmiyor... Uzun bir süredir yoksun ve belkide seninde hayatında bazı sorunların vardır diye düşündüm . Üzüldüm . Hem böyle içimi dökeyim, hemde sana nasıl olduğunu sorayım istedim . Seni gerçekten özledim Denom . Buradaki ilk arkadaşlarımdan birisin . Ve bu ileride hatırlayıp gülümseyeceğim bir anı olacak . Bilmiyorum, bir yazar olabilir miyim ? Gerçekten hayran olduğum o insanların çeyreği olabilir miyim, başarabilir miyim bilmiyorum ama bu yolda yanımda olduğunuz ve sizi tanıdığım için çok şanslı ve mutluyum . İleride bir yazar olursam insanlara senden mutlaka bahsedeceğim ghehgeıoe . Hayaller işte... Seni seviyorum . Allaha emanet ol . Ve kendini bu kadar özletme Minik Kelebek...