‏‏‏‏‏‏‏‏

gel bana her gece sen saçlarını bağrıma ser

içimde cenaze törenleri oluyor sen toprak atmaya bile uğramıyorsun

varlığın bir dert ise yokluğun bin hasret 

yanına gelebilsem bir daha dönmezdim 

her sabah uyandığında beni farz et yanında 

kafanın içindeki kırk tilkiyi yıldızlarıma as 

senin için yıldızları göğsümde taşırdım

omzunda iz bırakamam yükün dünyaya yakın

kızgınım hiç gelmeyişine bilmeyişine

kışın çiçek açmaz bahçede beklemek anlamsız