Hej!
Niech będzie anonimowo, ale prawdziwie.
To konto to moja własna terapia. Pamiętnik, który da mi szczegółowy wgląd w w umysł dziewczyny, którą staram się pożegnać. Zagubionej i pozbawionej chęci do życia. 
Ostatni rok, kiedy się usamodzielniłam był jednocześnie najlepszym i najgorszym rokiem mojego życia.
Pisanie wierszy sprawia, że moje myśli stają się uporządkowane, a przepełniony  fabułami umysł potrzebuje wreszcie dać upust swoim pomysłom na wykreowanie nowego świata w książce.
Oprócz tego kocham śpiewać, słuchać muzyki, tańczyć, a sens życia nadaje mi wiara w Boga i relacja z Nim.