Spyridoula Komiti

Μικρό κοριτσάκι ήμουν και μου άρεσαν οι ιστορίες βγαλμένες απο τη ζωή, τον έρωτα, το θρήνο! Τα σκοτεινά υγρά και ζωφερά κάστρα, τα μεγάλα βικτωριανά σπίτια με τα παλιά τους έπιπλα που προστάτευαν τους αθώους από τις έννοιες του παρόντος, από την έλλειψη φαντασίας και ρομαντισμού στη σύγχρονη εποχή. Βρίσκομαι προστατευμένη σε ένα μεγάλο πύργο, μακριά από την " χαρούμενη εποχή της ΑΓΑΠΗΣ " όπως την αποκαλούν. Σε αυτό το κάστρο όμως θρήνος και σκοτάδι υπάρχει είναι προϋπόθεση για τη μαγεία και τη λατρεία της ζωής αλλά και του θανάτου. Κάντε όλοι ησυχία λοιπόν να ακούσουμε τη μουσική της γης.