Selinne

Hej, 
          sorry, że piszę ci tak publicznie na tablicy, ale właśnie zauważyłam, że Wattapad usunął możliwość wysyłania wiadomości prywatnych (nie dawał mi wchodzić już wcześniej, ale myślałam, że tylko glitchuje). Jeśli chciałabyś dalej ze mną pisać, to chętnie ci podam moją nazwę na jakimś innym portalu czy komunikatorze. 
          Jeszcze raz sorry, że tak publicznie, 
          Miłego wieczoru Promyczku

Bawi mnie to, że po mojej gminie jeździ autobus o nazwie "EX". Wyobraźcie sobie ludzi którzy widzą taką nazwę i uznają, że będą się trzymać jak najdalej od niego...

Fun fact
          
          Tata ostatnio mierzył nam obwód głowy, bo chciał kupić dla nas kask na motor. I dowiedziałam się dzięki temu czegoś.
          Moja dziesięcioletnia siostra (siedem lat młodsza ode mnie) ma głowę większą niż ja. Za to moja głowa jest taka jak mojego ośmioletniego brata...
          
          Well... Zdarza się...
          
          
          Yup, jeszcze żyję, chociaż czuję się psychicznie zmęczona wszystkim, dosłownie.

Jak wygląda moja wiedza z historii?
          Cóż... Podam przykład.
          
          Opowiadałam rodzeństwu na dobranoc bajkę, już jakiś czas temu. I jak wymyślam na bieżąco to wszystko biorę z głowy, bo co mam sprawdzać - jeszcze stracę wątek. No i nagrywałam ją też na dyktafon, by móc ją później spisać jeśli będzie się nadawać. 
          Bajka jest o chłopaku który wsiadł do lokomotywy i przeniósł się w przeszłość. Żeby była jasność - na lokomotywach też się nie znam, tylko podstawowe, ogólne informacje. I trafił na Dziki Zachód, ogarnął sobie pracę i porządnie ułożył życie. 
          I wszystko byłoby w porządku gdyby nie jeden szczegół. Napisałam, że trafił tam w XVIII wieku... A jak kilka dni temu sprawdziłam kiedy powstała kolej  to to jest druga połowa XIX... Ups...? A ta kolej tam ważną rolę odgrywa więc musi być.
          Jakoś byłam święcie przekonana, że kolej w Ameryce była już zanim odzyskali niepodległość... A ponieważ to wydarzenie też jest ważne (a raczej sama wojna) to nie wiedziałam co zrobić. 
          Więc, żeby jednak historia się historii trochę trzymała, to stwierdziłam, że po prostu poszukam jakiejś wojny która mogłaby się toczyć i pasowałaby chronologicznie...
          Teraz będę musiała nieco przeredagować bajkę, ale kij z tym. Najcięższe już za mną - spisałam ją z nagrania. Trwało to trochę, ale jest. Przerobię, by dało się czytać i będzie git.
          
          No, i to tak w skrócie jak bardzo nie łapie się w historii rozwoju technologicznego (i nie tylko) na świecie...

Poziom zażenowania i głupoty level up. 
          
          Gdzieś od lutego zaczęłam zajmować się dziećmi. W sensie w każdy wtorek na wieczór miałam jechałać (z jakieś pół godzinny autobusem) do miasteczka z okolicy, gdzie ogólnie bywam często np. na orkiestrze, więc to nie tak, że jest mi obce, żeby zająć się siódemką dzieci bo ich rodzice jeżdżą wtedy do Warszawy na spotkania. I po prostu ktoś nad tymi dzieciakami musi czuwać by mieszkania nie rozniosły, nie hałasowały za bardzo sąsiadom i poszły spać kiedy trzeba... 
          Byłam raz. Było dobrze. Potem tydzień później się pochorowali więc nie jechali nigdzie i opieka nie była potrzebna. Tydzień temu też jeszcze ich trzymało. Za każdym razem w poniedziałek mi pisali, że są chorzy i żebym nie przychodziła. 
          W ten poniedziałek nic takiego nie było więc założyłam, że mam przyjść. No, więc wsiadłam w autobus i pojechałam. Wcześniej bo jeszcze miałam kilka rzeczy które chciałam zrobić. 
          No, i idę, dzwonię do ich mieszkania (był jakiś problem z domofonem, że nawet nie słyszeli kto przyszedł). I już wtedy miałam takie czy na pewno miałam przychodzić. No, ale w końcu weszłam do mieszkania i się okazuje, że akurat spotkanie mają następnego dnia, ale jakoś też zapomniała mi napisać. I to było tak okropnie niezręczne. No ale trudno. Pogadałyśmy, i stwierdziłam, że nie ma sensu tam siedzieć więc wrócę do domu. I szłam na autobus wiedząc, że nie zdążę i będę musiała poczekać z dwadzieścia minut na następny. I stoję na światłach, już blisko przystanku, i widzę, że autobus właśnie tam przyjeżdża. Bo akurat postanowił się spóźnić. A ja świadoma, że nie zdążę nie spieszyłam się jakoś bardzo... Na przystanku nikt nie wsiadł więc nawet nie mogłam liczyć, że do niego dobiegnę...

Cholera, na dworze jest wichura i to jedyny powód dla którego nie śpię o tej (8.30) porze... W ciągu nocy budziłam się też jakoś co godzinę i ciągle huki wiatru są oknem nie pomagały w ponownym zaśnięciu... A jako, że jestem paranoikiem to ciągle się zastanawiam czy zaraz nie zerwie nam dachu, przekonuje siebie, że przecież auto jest w garażu, więc wiatr go nie przewróci...
          Dlaczego nie mam słuchawek w których mogłabym wygodnie leżeć bokiem na poduszce i nie wbijały by mi się w ucho... Mogłabym przynajmniej wyciszyć dźwięki zza ściany...

Gdyby kogokolwiek to interesowało...
          Normalny kalendarz powtarza się co 11, chyba, że za te jedenaście lat będzie rok przestępny, wtedy pierwszy dzień w roku jest wcześniej (czyt. Jak czwartek to pierwszy dzień 2009 roku to pierwszym dniem 2020 roku będzie środa). Co ciekawe ta zasada nie działa jeśli zaczynasz od roku przestępnego. A kalendarz przestępny zmienia się... Co 28 lat. Więc jeśli chcesz mieć aktualny kalendarz do ponownego użytku to musisz sobie tyle poczekać.
          Jeśli ogarneliście o co mi chodzi to brawo. Nie wiem czy to komuś do szczęścia potrzebne, ale mnie to zawsze intrygowało i dzisiaj zachciało mi się to sprawdzić.

Ok, niemiecki zdałam. Mam teoretycznie wakacje, choć i tak muszę się uczyć do poprawki z matmy w sierpniu. Ale mam więcej luzu więc prawdopodobnie niedługo coś napiszę. Możliwe, że pod koniec czerwca bo wtedy niby cała rodzinka wyjeżdża i nie mam jej nad głową, ale kto wie... Może uda się wcześniej.
          Trzymajcie się tam itp.

Dzisiaj na orkiestrze, kiedy mieliśmy przerwę, przez okno ktoś zobaczył - nie wiem kto dokładnie, może nawet moja siostra, lub kilka osób- starszego pana tak po sześćdziesiątce na pewno, który przewrócił się na twarz. My byliśmy na drugim piętrze budynku  który oddzielał od chodnika parking. No i większość osób które dzisiaj były - nie wszyscy- śmiali się z tej sytuacji i stwierdzili, że musi być pijany. Moja siostra - która jest na akademii pedagogiki specjalnej, czyli uczy się pracować z osobami niesłyszącymi, niewidzącymi itp. i ogólnie na studiach przez jakiś okres też miała wykłady o tym co zrobić w sytuacjach kiedy...- powiedziała im, że on wcale nie musi być pijany. Że równie dobrze mógłby mieć zawał bo tak by to mogło wyglądać. I zaczęła się zastanawiać czy pojąć mu pomóc. Starszy pan próbował wstać, ale mu nie wyszło i znów przewrócił się na chodnik. A oni znowu ryknęli śmiechem. Ostatecznie nasz kapelmistrz (dyrygent) który prowadził dzisiejsze zajęcia, poszedł z moja siostrą by zobaczyć czy nie trzeba mu pomóc. Ponieważ on również stwierdził, że nie można tego tak ot zostawić jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że na prawdę coś się stało. 

Znalazłam. Już wiem skąd kobietom w ciąży takie zachcianki smakowe sie pojawiają. Mamy je zawsze, ale wtedy nabieramy odwagi by spróbować. Nigdy nie pomyślałabym, że lody ze szczypiorkiem będą dobre, baton z chipsami nie sprawi, że będę się w grobie przewracać. Ale i tak zwieńczeniem naszych pomysłów żywieniowych jest pomidor z... chwila napięcia.... a jeszcze trochę poczekajcie... z.... Kakaem. Albo Kakao raczej. Tylko musi mieć odpowiedni smak. Np. Puchatek. Bo nie każde pasuje. Bez cukru zupełnie nie. 
          Nie pytajcie co nas napadło. Mam teorię, że to od nauki. I potem powiedzcie, że nauka dobrze działa na ludzi... Żeby od niej uciec to nawet otruć się możemy.
          A wy macie jakieś dziwne, dobre połączenia?