EstelleLuminesCent

179 ΣΧΟΛΙΑ στο κεφάλαιο 'Επιθυμίες' του 'Ύβενλυθ και Όμπερον'!!!;;; Σοβαρά;;; ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ!!!
          
          Είναι η πρώτη φορά που ένα κεφάλαιο ιστορίας μου έχει τόσα πολλά σχόλια! Πώς να μην ενθουσιάζομαι!; Πώς να μην ενθουσιάζομαι όταν μάλιστα πρόκειται για τόσο εύστοχα κι ενδιαφέροντα σχόλια και μάλιστα σε ένα βιβλίο που στην αρχή πίστευα ότι θα πάει άκλαφτο; @ElliPam91 και @DianaRay1 , είστε καταπληκτικές! Δεν ξέρω πώς να σας ευχαριστήσω για την τόση χαρά που μου δίνετε! Ή μάλλον ξέρω... Το επόμενο κεφάλαιο έρχεται σύντομα! 

Αγαπημένοι μου αναγνώστες, σήμερα είχα τη χαρά να δώσω μία απίθανη και ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην αγαπημένη @DianaRay1 ! Ήταν μία φοβερή εμπειρία, την οποία προτείνω και σε όσους από εσάς γράφετε και θα θέλατε να σας γνωρίσει καλύτερα το αναγνωστικό κοινό. Εγώ πάντως ευχαριστήθηκα τη διαδικασία και η Ελισάβετ είναι εξαιρετική 'οικοδέσποινα'! Την ευχαριστώ για την αγάπη της και την τόση φροντίδα που έδειξε στο project αυτό και σε εμένα ως συνεντευξιαζόμενη! 
          
          Σας προσκαλώ να διαβάσετε τη συνέντευξή μου εδώ: https://www.wattpad.com/story/360233365?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading&wp_uname=EstelleLuminesCent Στο ίδιο βιβλίο θα βρείτε επίσης συνεντεύξεις από άλλους αξιόλογους συγγραφείς! 

Κορίτσι μου μόλις ανέβασα τη συνέντευξή σου! ❤️

Πολλές φορές μπορεί να μη δίνουμε σημασία, μα η ευτυχία βρίσκεται στα πιο μικρά πράγματα, σε αυτά που έχουμε την τάση να ξεχνάμε πόσο πολύτιμα είναι. Χθες αργά το βράδυ συνειδητοποίησα ότι είχε κοπεί το νερό, πιθανότατα λόγω κάποιας βλάβης στο σύστημα ύδρευσης. Δεν θα κρύψω ότι, με την οικολογική μου συνείδηση να πηγαίνει στη σκοτεινή και φοβική της πλευρά, μια αγωνία την είχα όλη τη νύχτα. Σήμερα το πρωί που σηκώθηκα και είδα ότι το νερό είχε ξανάρθει, απλά αισθάνθηκα τόσο ευτυχισμένη και ευγνώμων! Ευγνώμων που έχω νερό να πιω, ευγνώμων που κάποιοι άνθρωποι εργάζονται ακούραστα μέρα και νύχτα για να έχω εγώ στο σπίτι μου νερό, ηλεκτρικό ρεύμα και τηλέφωνο και κατ' επέκτασιν ευγνώμων που ζω σε μία χώρα που έχει ειρήνη, ευγνώμων που έχω τόσα μέρη, όπως όμορφα φυσικά τοπία, μα και όμορφα μαγαζιά να δω και να πάω, ευγνώμων που σήμερα ξύπνησα κι ο κόσμος είναι στη θέση του! Αυτά αξίζουν στη ζωή και ακόμα και να πνιγόμαστε από τις δυσκολίες που μας κατακλύζουν (δεν βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω), αν καθίσουμε και αναλογιστούμε πόσα μικρά θαύματα συντελούνται καθημερινά γύρω μας, θα έχουμε έναν λόγο να χαμογελάσουμε και να δούμε πόσο τυχεροί είμαστε.

Ρίχνω μια ματιά στο προειδοποιητικό σημείωμα που θα έχω στην αρχή του επόμενου κεφαλαίου του 'Ύβενλυθ και Όμπερον' και βρε παιδιά, μου φαίνεται πολύ 'νια-νια'. 
          
          Εντάξει, κατανοώ ότι είναι καλό να προειδοποιούμε για τυχόν triggers τους αναγνώστες μας, ώστε να μην σοκαριστούν-τραυματιστούν. Σέβομαι το να μην θέλουν να διαβάσουν ορισμένα περιεχόμενα κι έχουμε ένα μικρό μερίδιο ευθύνης στο να τους προστατεύουμε από κάτι δυσάρεστο για αυτούς. Όμως από τη μία νιώθω ότι χαλάω την έκπληξη και κάνω spoil για το περιεχόμενο του κεφαλαίου και από την άλλη ότι το τονίζω ως κάτι πάρα πολύ επικίνδυνο. Παλιότερα, αν διάβαζα ένα τέτοιο σημείωμα και θα τρόμαζα και θα ένιωθα βρώμικη αν τελικά έπαιρνα την απόφαση να διαβάσω την ιστορία. Και μάλιστα ενώ μπορεί να μην υπάρχει λόγος για τόση προειδοποίηση και υπερανάλυση. Άσε που το 90% των προειδοποιήσεων που βάζουν όλοι αφορούν μόνο το σεξ, άντε και λίγο βία και ό,τι έχει να κάνει με αυτοκτονία. Ιστορίες που περιέχουν για παράδειγμα κακοποίηση ζώων, καταστροφές, δυστοπικά μέλλοντα και ένα σωρό άλλα σοκαριστικά θέματα, περνούν άνετα απαρατήρητες και μάλιστα χωρίς mature rating, πράγμα που μπορεί να αποβεί πολύ πιο τραυματικό.
          
          Σαν συγγραφέας δεν θέλω να κατευθύνω τους αναγνώστες στο τι να πιστέψουν και τι συμπεράσματα να βγάλουν (αυτό προσπαθώ, δεν ξέρω αν τα καταφέρνω). Μου αρέσει οι άνθρωποι να σχηματίζουν δικές τους αυτούσιες απόψεις όταν διαβάζουν κάτι δικό μου, να καταλήγουν μόνοι τους στο συμπέρασμα, χωρίς εγώ να τους 'σπρώχνω'. Ίσως για αυτό δεν μου κάθονται καλά αυτά τα σημειώματα. 
          
          Και όλο αυτό για κάποιους που, ενώ είναι προφανώς ανίκανοι να δουν εις βάθος και να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό και την τέχνη από την πραγματικότητα, επιβάλλουν κανόνες και με τα κολλήματά τους μας έχουνε φέρει ένα στάδιο πριν την Επιτροπή της Λογοκρισίας... 
          
          Εσείς βάζετε προειδοποιητικά σημειώματα στις ιστορίες σας; Πόσο αναλυτικά είναι; Και ποια είναι η γνώμη σας επί του θέματος;

Ένα μεγάλο 'ευχαριστώ' για την τρίτη θέση του 'Λιλά με Κόκκινο' στην κατηγορία Μυστηρίου του διαγωνισμού Winter Coat Book Contest 2023! Ειδικά η δεύτερη κριτική που έλαβε το βιβλίο με συγκίνησε βαθύτατα! @_lucifersdaughter__ , ευχαριστώ για την εμπειρία και συγχαρητήρια για την ολοκλήρωση του πρώτου σου διαγωνισμού! Συγχαρητήρια και σε όλους τους νικητές όλων των κατηγοριών! 
          
          Λιλά με Κόκκινο: https://www.wattpad.com/story/347272281?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=EstelleLuminesCent

Βρε παιδιά, κάτι διαγωνισμοί που ξεκίνησαν μια φορά κι έναν καιρό το 2023 και ήταν τα αποτελέσματά τους να βγουν εδώ και κάτι μήνες, ξέρει κανείς τι απέγιναν; Βλ. Βραβεία TYS 2023, Autumn romantic contest 2023, Winter Coat Book Contest 2023-24 και Winter Book Competition 2023. 
          Τώρα που δεν μπορούμε πλέον να στείλουμε προσωπικά μηνύματα (Wattpad, μας υποχρέωσες) και δεν έχουμε άμεσο τρόπο επικοινωνίας, θεώρησα πιο διακριτικό να ρωτήσω έτσι, σε ανακοίνωση, αντί να γράφω στον τοίχο του καθενός. Εφόσον τα άτομα που σχετίζονται με αυτό το θέμα με ακολουθούν από όσο ξέρω, θα δουν την ανακοίνωση λογικά. Αν κάποιος από εσάς, διοργανωτής ή κριτής, γνωρίζει κάτι, θα μπορούσε παρακαλώ να μας ενημερώσει; 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
          Χρόνια Πολλά, αγαπημένοι μου αναγνώστες! Ελπίζω να περάσατε όμορφα και φωτεινά τις γιορτινές αυτές ημέρες!
          
          Ανάμεσα στο Πάσχα και στις κακές αλλαγές που μας έχει επιβάλλει το Wattpad, κάποια αποφάσισε να μπει ξανά στην κοσμάρα της (την επονομαζόμενη και 'Μυθυφήλιο') και να ανεβάσει νέο κεφάλαιο στο 'Ύβενλυθ και Όμπερον' στις 12.39 το βράδυ. Μην σας αποθαρρύνει ο τίτλος 'Απαγορευμένο'. Μπορείτε να το διαβάσετε ελεύθερα, δεν σας το απαγορεύει κανείς! Εκτός, βέβαια, αν σας ενοχλεί κάποιο από τα triggers. Σοβαρά τώρα, έχουμε αρκετά σκοτεινά θέματα και σε αυτό το κεφάλαιο. Καλή ανάγνωση σε όσους επιλέξουν να το διαβάσουν!
          
          https://www.wattpad.com/1444045838-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF

Αγαπημένοι μου αναγνώστες, πριν από λίγο δημιούργησα στο προφίλ μου δύο νέες λίστες ανάγνωσης. Οι λίστες αυτές σχετίζονται με την Κρυστέλ κι ελπίζω να φανούν χρήσιμες σε όσους θέλουν να διαβάσουν ολόκληρη τη σειρά, αλλά ίσως δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν.
          
          Αν κάποιος από εσάς επιθυμεί να ξεκινήσει διαβάζοντας τα βιβλία με τη σειρά που έχουν γραφτεί, μπορεί να τα βρει εδώ: https://www.wattpad.com/list/1569460002?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading_list&wp_page=reading_list_details&wp_uname=EstelleLuminesCent
          
          Αν πάλι θέλετε μία κατάταξη των βιβλίων στην οποία η σειρά να είναι χρονολογική, να ξεκινάει δηλαδή από την ιστορία που είναι πιο πίσω στο παρελθόν και να πηγαίνει προς το παρόν, μπείτε εδώ: https://www.wattpad.com/list/1569463168?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading_list&wp_page=reading_list_details&wp_uname=EstelleLuminesCent
          
          Εύχομαι το ταξίδι σας στον πολύχρωμο και μαζί σκοτεινό κόσμο της Λόλι και να της Ραβάννας να είναι... μαγικό!

Τους τελευταίους μήνες ασχολήθηκα με την πλατφόρμα και γενικά με τις τέχνες πολύ λιγότερο από όσο θα ήθελα. Μπορώ να πω ότι πήγα απότομα από μία πολύ καλή φάση της ζωής μου σε μία πολύ κακή: μία μίνι κατάθλιψη, μία απώλεια και στο αποκορύφωμα η εγκατάλειψη της δραματικής σχολής, λόγω έλλειψης προσβασιμότητας και κατανόησης στην αναπηρία μου. Ψυχολογικά ήρθανε τα πάνω κάτω. Από εκεί που είχα χτίσει με κόπο αυτοπεποίθηση, άρχισα ξανά να νιώθω αδύναμη κι ανήμπορη. Το χειρότερο με αυτά τα συναισθήματα είναι ότι ξέρεις κατά βάθος πως δεν ισχύουν, μα και πάλι έχουν αρκετή επίδραση ώστε να σε κάνουν να νιώσεις ανεπαρκής. Δε βοηθάει και το ότι εντός ολίγου μπαίνω στα 30 και κάνοντας έναν απολογισμό με τα δεδομένα που μας επιβάλλει η κοινωνία, νιώθω αποτυχημένη και πως δεν έχω καταφέρει τίποτα στη ζωή μου. Με όλα αυτά έχω χάσει την όρεξή μου για το γράψιμο και όλα τα άλλα και σήμερα αναρωτήθηκα μήπως πρέπει να τα ξαναπιάσω με το ζόρι, να πιεστώ, να τρέξω να προλάβω, γιατί αλλιώς θα μείνω πίσω και μετά θα χτυπάω το κεφάλι μου. Μία ζωή ενοχές! Μία ζωή να πρέπει να αποδείξω κάτι! Γιατί;
          Παρ' όλα αυτά, θέλω να δω πέρα από τις σκέψεις μου: να θυμηθώ τι έχω καταφέρει, πόσα μπορώ να κάνω, ποια είναι η Στέλλα. Η Στέλλα που είναι δυνατή και σπουδαία, όχι επειδή τα καταφέρνει πάντα, μα επειδή είναι αρκετά γενναία για να παραδεχτεί ότι είναι ευάλωτη και να δείξει τις πληγές της αντί να τις κρύψει. Η Στέλλα που έχει αυτογνωσία, που δεν σταματάει να προσπαθεί, που αγαπά και την αγαπούν! Η Στέλλα που είναι ξεχωριστή, όπως κάθε άνθρωπος! 
          Αν ταυτίζεστε έστω με ένα από τα παραπάνω, αφήστε στον εαυτό σας χρόνο να ανασάνει. Να δει τη ζωή με αισιοδοξία κι όχι αγωνία. Να νιώσει ότι είναι αρκετός, γιατί αν δεν το κάνετε εσείς, κανείς δεν θα το κάνει. Αφήστε τον να δει πόσα μπορεί να κάνει και να προχωρήσει μπροστά αντί να λιμνάσει στην απραξία. Δημιουργήστε με πάθος! Όχι για να αποδείξετε την αξία σας, αλλά γιατί αυτό λαχταράτε!