AdeneMektup

Senden sonra,

Çok okudum, çok yazdım, çok dolaştım. Yeni yerler keşfettim, hayatıma dokunmayı başaran insanlar tanıdım. Ama hiç bir eve sığdıramadım kendimi. Beni bıraktığın bu harabeye geri döndüm hep. 

Benim yuvam sendin Lavinya..

Senden sonra,

Çok ağladım.

Nefes almadan ağladım.Kalbimdeki nehir kuruyana dek, içimdeki kelebekler ölene dek, ruhumdaki mavi uçurtma gözden kaybolana dek ağladım.

Bir an, hiç sarılamadığım babamın kokusundan medet umdum.

Lavinya, seni düşündüm o an...

Seni..

Bilmiyorum Lavinya.

Seni beklemek, plastik çiçeklere su vermek gibi.. 

                                                                                                                  Yasemine🦋