Gül

Önceleri Türkçe derslerinde kompozisyon bile yazamayan o Kız. Büyüdü. Düşünceleri gelişti. Duyguları gelişti ve artık elinden kalemi bırakamaz oldu. Parmakları çok sızlar oldu. Duygularını ve kurgularını satırlara dökmek için parmaklarındaki ağrıyı umursamaz olduğundan beri o kız. Kendi benliğini bulmaya başladı . Kalem ve kağıt. Çocukken kitapları bir tek okul dersleri için okuyan o kız. Artık kitapların içinde kaybolmak ve onların etkisinden çıkmak istemiyor. İşte O kız BENİM. Kendimi tanıtım kısmında bile çok şey yazmayı düşünen kız benim.