Senin bu gözlerinde ne var böyle?
Anlamıyorum, etkisi kalbimden büyük
Benim bu gözlerim nasıl da görüyor böyle?
Bir insan bu kadar kusursuz olamaz
Bir insan, bir kadın demek ne de yanlış
Bu gözlerin sahibi bu iğrenç dünyadan olamaz...
Senin şu gülüşlerin, bilmem nasıl anlatılır ki?
En yetenekli şairin en güzel şiiri gibi,
Gülüşün diyorum, sanki dünyanın en güzel filminin
Başa sarılıp tekrar ve tekrar izlenen sahnesi,
Bir aşk romanının en etkileyici cümlesi,
Şiirce güzel kafiyelerle yarışıyor kirpiklerin
Gözlerinin kenarı kırışıyor gülerken, bu gerçek olamaz...
Senin bu bendeki etkin nasıl açıklanabilir ki?
Gülüşünü görüyorum ve zaman yavaşlıyor
İsmini söylüyor birisi, dudaklarım habersizce havalanıyor
Çabalasamda bir açıklama bulamıyorum kalbime,
Sahi, hangi lisan yeter bu çaresiz hislerime?
Belki acemi bir şair olur, şiirce anlatırım seni
Şu duygularıma sevgi dilinde bir karşılık bulurum,
Ya da kalbimin aşka açılan pencerinde dururum
Orada bekliyordur belki gözlerin beni
Senin bu gözlerinde, gülüşlerinde ne var böyle?
Boşuna değil bu duygular, anlamaya başlıyorum, olamaz....
****
Şiirler güzeldir, insan ruhuna iyi gelir derler. Tabii şiirin insan ruhuna geçmesi için gerçek bir şairin kaleminden çıkması gerekir. Benimde dileğim, gerçek bir şair olmak. Ve bu şiirde bu yolda ilerlerken acemice karaladığım birkaç mısradan ibaret sadece.
Yinede dilerim bir gün acemice değil gerçek şiirlerle karşınıza çıkıp ruhunuza dokunurum.
Tabii önümde uzun bir yol var bunun için :))))
