Bir çığlık sarstı fani dünyayı ve ardından kızıla boyandı gökyüzü. Kızıllık sırasıyla denize bulaştı ve çözüldü dünyanın kirli suyunda masumiyet. Bir kadın ağladı soyu için ve akıttı ölü çocuklarını bu zalim tarlaya. Hiçbir kamp ateşi bu kadar anlamlı olmamıştı bu güne kadar. Yüzyıllar öncesinin yaşanmışlığı günümüze bir efsaneyle taşınmıştı ve gün yüzüne çıkan gerçekle aşk, ateşi körükledi. Bir ağıt duydu adam, bir yakarış... Kadın yaktı mirasını bir adam uğruna. Soyu kesilmiş bir kadın nefes almaya başladı fani bir adamın nefesi yardımıyla. ''Yanmazsın ama yaşamazsın da adam.''