İMTİHANIMSIN•TAMAMLANDI•

✨#imtihan~1✨ ✨#gerçeksevgi~1✨
✨#helalim~1✨ ✨#helalaşk~2~✨

Kapının açılma sesini duymamla başımı eğdim. Bir küfür duyunca kaşlarım çatıldı istemsizce. Yok artık! Yoksa bu kişi o kişi mi? Yani küfreden şahıs benim kocam mı? Hayır,hayır. Lütfen böyle bir şey olmamış olsun. Ben hala başım eğik bir şekilde dururken görüş açıma bir çift siyah ayakkabı girdi.

"Ne o? Çirkin çıkarım falan diye mi kaldırmıyorsun kafanı?"

O sert ve korkutucu sesi içimin daha da ürpermesine sebep olurken ben sessizliği tercih ettim. Yutkunmakla yetinip ellerimle oyalanmaya başladım.

"Hey kime diyorum ben? Ben konuşuyorsam yüzüme bakacaksın!"

Şu an çok istediğim bir şey varsa o da korkusuzca kahkaha atmak. Adama bak! Kendini ne sanıyor acaba?

Ayakların bana doğru yaklaştığını fark ettiğimde elimi kaldırdım.

"Sakın bir adım daha atayım deme!"

Ben ayakların uzaklaşmasını umarken o ayaklar tam tersine daha da yaklaşıyordu bana. Kulağıma sevgili eşimin iğrenç bulduğum alay gülüşü ulaştı.

"Niye? Sonuçta karım değil misin?"

༻ ༺
"Bana tehlikede olmanın ihtimalini sormuştun."

Oktay'ın sesiyle gözlerimi o güzel gözlerine çevirdim. Bana sevgi dolu bakan gözlere kaptırdım kendimi o anda.

"Ben yanındayken 'tehlike' anlamını yitirir.
Ben yanındayken öyle bir ihtimal sıfırdır.
Sen yanımda ol yeter ki ormanları sana saray yaparım. Senden tek isteğim de bu nurlu kız; daima yanımda olman."

Koca adamımın sözleri üzerine söylenecek kelime bulamıyordum. Dilim tutulmuştu âdeta.

Birden kulağıma ulaşan o sesle başımı kaldırdım. Gökyüzündeki oluşan yazı ile yüzümdeki gülümsemem iyice yayılmıştı.

Aynen şöyle yazıyordu:

《BU; NURLU KIZ İLE KOCA ADAMIN İMTİHANI
BU; BİZİM İMTİHANIMIZ...》

"İnsan sevdikleriyle sınanırmış, imtihan edilirmiş nurlu kız. Sen de benim imtihanımsın."