Kaldırımlarda oturup sağa sola bakmanın tam vaktidir bu aralar...Ayrılığın ardından gelen garip bir yalnızlığın habercisidir bu mevsim.Yüzüne vuran keskin soğuğun bile tesiri yoktur içindeki yangına.Boş boş insanlara bakınman diğerlerine garip gelir.Çünkü onlar ; senin gibi yürekli değildir,onlar "Ben güçlüyüm,yenisini bulurum." diyenlerdir.Bu mevsim,onu her gördüğün de "beraber üşümeyi özledim." diyebilenlerin mevsimidir.Kaldırımdan kalkıp kulaklığını takınca çalan şarkı tam o mevsimliktir ve o şarkı iliklerine kadar onu sana hatırlatır.Baharın sonu mu olurmuş?Olmaması lazım.Mevsimler bile birbiriyle ilişki içerisindeyken sen ne vardı da gittin?Son ve bahar...Sen ve bahar...Sonbahar,sen ve ben...Harkulâde olabilirdik... *MeczupAdam