Tükeniyorum, olabildiğimce yokum; Bu denli çaresiz birine seviyorum de hadi! Hatta belki kavuştururlar bizi, Belki de mutluluk göz yaşlarıyla ıslanır kalbimiz. Belki her neyse, bu şey benimle ilgili sanırım. Belki kanım bu pislikten arınır. Belki başarırım, bak sen kalırsan yaparım. Ama sen olmazsan kalbim bu bataklıkta kararır. Sesim kısıldı.. Yaşayamam, ne olursa olsun deneyeceğim ciğerlerim kanayana kadar. Bu satırları okurken içinde ki azaplara bak, Bir sefilim, bir aşık yani acı hesaplanamaz! Keşke olsaydı, keşke olmasa mıydı? Ya da ben biraz çabalasa mıydım? Varlığınla son kez ağlayarak uyudum. Bilmiyorum, Gözlerine kıydım ve gidiyorum. Ama bu gece korkamam, yakınındayım bir nefes kadar... Yaşamam için bir sebep sun bana; ki yaşayayım lütfen giderek yok olmadan. Ey kirpiklerini kalbime saplayan adam! Belki de bu biz olacağımız son gecemiz... Mutluluklar, hoşçakal...