Birlikteyken, hep o daha çok severdi. Sunardı yıldızları kalbimin karanlığına Açık seçik yürürdük konuşma aralarına, yüksek ses tonlarına. Ben ona dokununca yeni evrenler açılırdı farklı zaman aralıklarında. Zaten Saçlarının canlılığına özenildi mevsimler yaratılırken. O bana dokunduğunda keşfettik bitkilerin filizlendiģini. Sonra gözlerini kattı karıştırdı, renkler sıçrattı kirpikleriyle. Dudaklarıyla taş kesilmedimi Zümrüt ve Elmas Soluklara dalardık birlikte, o gülüşlerle gezerdi ben şarkıları severdim. O rüzgarlarla dans ederdi, ben bulutu kavrardım belinden Sonra gitti. Hep o daha cok severdi biz birlikteyken. O üç ay'da unuttu Ben bunu üç yıl sonra yazıyorum...