Manolya... Adı ağzımdan çok güzel çıkıyordu. Sanki, bir kış gününde içince içinizi ısıtan o sıcak çikolata gibi. Tatlı ve bir o kadar da sıcak. Peki sen Manolya? Benimle birlikte nefes almaya var mısın? Yoksa, beni görmezden gelip yüz üstü mü bırakacaksın? Gerçekler ile yüzleşmeye var mısın? Yoksa gerçeklerin üstünden geçip kendini yalanlara sürüklemeyi mi tercih edeceksin? Hayatın akışı seni nereye sürükleyecek kim bilir.... Belki sonuna dek... Belki sonsuza dek...