🌿Yetişkin içerik**🕊 "Benim hikâyeme onunla tanıştığım o ilk an, özlemek yazıldı... Sakladım, yasakladım, bağlandım..." Başlangıcı olmayan hikâyenin sonu olur mu? Erva, tüm hareketlerini, alışkanlıklarını, aklından geçirdiklerini bile ezbere bildiği Üsteğmen Doru Demir'e aşıktı. Gözleri! İlk gördüğü anda hayatını bütünüyle değiştiren ilk şeydi. Yeşil renge onun gözlerinin rengi diye öylesine bağlıydı ki, eşyalarının, giysilerinin tamamı onun gözlerinin rengine boyanmaya başlamıştı. Bir beklentisi olmadan, imkânsız olduğunu bilerek günlerini gecelerini ona komşu olan askeri lojmandaki tek katlı konutunda geçirirken, duvarları onu sızdırıyordu. Bazen oturup penceresinden evinin yanan ışıklarını izliyordu, bazen sesini işitip evinin küçük mutfağından onun yakın ama uzak gelen yaşantısına dahil oluyordu. Kimselere anlatamadığı, kendine yasakladığı bu adamı günlüğüne yazıyor ve hislerini herkesten, ondan bile saklıyordu. Onunla bir orada buluşuyordu. Ta ki, o günlük kaybolana kadar! Kaybolduğu yerden bir avuç küle dönüp içine yazılanlardan fazlasını beraberinde ortaya çıkarana kadar! "Yine penceremin önündeyim. Anlaşılan seni de uyku tutmadı, Doru Demir. Ben seni, sen kim bilir neyi düşünüyorsun? İçimdeki seni ona teslim etmeye çalıyorum. Düşünme Erva diyorum. Sakladığın yerde kalsın, unut diyorum ama yapamıyorum. Ne sen gidiyorsun ne de ben seni gönderebiliyorum..." 🕊🌿🕊🌿Lal Figan 🌿adıyla yazılmış ilk kurgudur. Tüm Hakları tarafıma aittir .
63 parts