Będąc w pociągu nie zastanawiasz się nad niczym. Jesteś tu i teraz, a może siedzisz na spokojnie w przedziale i jedyne co możesz czasami zrobić to spojrzeć na osobę obok. Może być to ktokolwiek, przyjaciel, którego tak dobrze znasz, że czasami masz już dość, ale może jest to ktoś nowy i nie znany, a jedyne co o nim wiesz to to, że zaczyna czytać nowy rozdział w dosyć zniszczonej i wypłowiałej książce. Jednak nigdy nie dowiesz się tytułu, bo go nie dostrzegasz, wstyd ci zapytać o taką drobnostkę. Siedzisz bezpiecznie oparta w głowie tworząc scenariusz tej rozmowy, ale zanim zaczniesz on zabiera swoje rzeczy i wychodzi zostawiając Cię w zadumie. A może po prostu wystarczyło zachwycić się zamazanym widokiem zza okna? "Czasem bywa zbyt pięknie, by móc uwiecznić to w chwili, ale naprawdę nie masz czym się przejmować. Przed nami jeszcze wiele takich fotografii..." - Harry McRoy