Δεν ξέρω. Αυτή η μάστιγα. Η απάντηση που δώσαμε ουκ ολίγες φορές όταν μας ρώτησαν αν είμαστε καλά, αν ξέρουμε κάτι ή ακόμη και προς τα πού πηγαίνουμε. Χαμένοι μέσα στην ίδια μας την ύπαρξη, βυθισμένοι μέσα στο μυαλό μας, που είναι τόσο επικίνδυνο. Θέλουμε να βγούμε από όλο αυτό μα δεν ξέρουμε, δεν ξέρουμε πώς. Χάνουμε τον εαυτό μας. Άραγε, πότε δεν θα είναι πια αργά;