Bir aziz olduğum gerçeğinin farkında olduğum için hayatımın geri kalanında esaret altında yaşamaya zorlandım. Ben gerçekten 'gerçek' bir azizdim, ama bu önemli değildi, çünkü tapınakta zaten belirlenmiş bir aziz vardı. Katlandığım tüm tacizlerden öldüğümde, hayatımdaki tüm bu olayların gerçekleşmesinden önceki bir zamana geri gönderildim. 15 gerilemenin ardından yorgun düştüm. "Bununla hiçbir şey yapmak istemiyorum, bu yüzden lütfen ölmeme izin ver" diye dua ettim. Ve o anda nihayet ölebildiğimde biri "Kızım olmaya ne dersin?" Dedi. .... O canavar dük beni evlat edinmişti.