-Ίσως και να θέλω - του λέω και φτάνω μία ανάσα μακριά από τα χείλι του. Ο ίδιος δεν κάνει βήμα πίσω και το βλέμμα του αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στα χείλι και τα μάτια μου. - ποσό μάλλον, αφού πλέον ξέρω ότι μπορώ να σου χαλάσω τον αρραβώνα - λέω και η ματιά του σκληραίνει. -Δεν σημαίνεις τίποτα για εμένα , είσαι απλά ένα μικρό κακομαθημένο κοριτσάκι που θέλει να τους έχει όλους γύρω από το δάχτυλο της .- γρυλίζει πλέον τις λέξεις πάνω στο πρόσωπο μου ,χωρίς να πάρει τα σμαραγδένια μάτια του από τα δικά μου. Τα λόγια του πέφτουν σαν βροχή πάνω μου . Τα χέρια μου ακουμπούν το στήθος του και τον σπρώχνουν με δύναμη. Θυμός κατακλύζει τα άγρια χαρακτηριστικά του και σε λιγότερο από δευτερόλεπτα βρίσκομαι στην κρύα επιφάνεια του τοίχου με τα χέρια του δεμένα γύρω από το λαιμό μου και τα χείλη μας εκατοστά πριν την καταστροφή.