Kelimeleri silinmiş bir kitabı okumak gibiydi seni sevmek. Yeniden ve yeniden çevirdim sayfaları, bıkmadan, usanmadan. Parmak uçlarımı eskimiş sert kağıdın üzerinde defalarca gezdirdim. Gözlerim, yanarak her bir sayfayı ıslatana kadar durmadım. Çok sonra anladım, her şey kitabın ilk sayfasında yazılıydı; o kimsenin bakmaya tenezzül dahi etmediği ilk sayfada. Çok geç kaldım sana. Affet beni, Diana.