Ahmet dersinde baya başarılı bir öğrencidir. Ahmet 5. Sınıfa gitmektedir. Annesi Fatma Hanım Ahmet'i çok sevmektedir. Biliriz'ki hayatta en önemli ihtiyaç " Sevgi " olduğu için bunu karşılamalıyız. Ahmet'in öğretmeni Mustafa bey 42 yaşındadır. Ahmet'i çok sevmektedir. Ahmet'de öğretmenini çok sevmektedir. Ahmet'in babası Kemal bey ise bir inşaat işçisidir. Bir gün Ahmet okulda arkadaşları ile oyun oynuyordu; efe; -" Ahmet senin baban inşaat işçisi değil'mi ? " Ahmet; -" Evet'de ne oldu şimdi bu konuyu açtın ? " efe; -" Senin baban inşaat işçisi ama inşaat işçisi demiyorlar'ki onlara "amele" denir. " Ahmet; -" Sen benim babamla dalga geçemessin'ki tamam'mı benim babam amele değil ve öyle kabullenmiyoruz biz inşaat işçileri hem sıradan birileri değil tamam'mı " Diyerek ayrıldı. Ahmet sınıfa geldiğin'de öğretmenine efenin dediklerini söyledi öğretmeni efeye ceza verdi. öğretmen Mustafa bey; - " Efe oğlum sen neden Ahmet arkadaşınla dalga geçiyorsun arkadaşına yazık değil'mi senin bildiğin inşaat işçileri öyle sıradan birisi değil haberin olsun " dedi...