Oy verirseniz sevinirim ;) iyi okumalar
Mu ☝️
+ evet Fisun teyze , sadece dışarda vardiyalı olarak bekleyecekler. Olası bir durumda müdahale etmek için.
Fisun teyze - beklesinler tabi kızım. En iyisi zaten. Hadi sen geç bakalım içeri.
Kucağımda Mu ile oturma odasına geçtim. Çok özlemiştim keratayı. Yeni gelmiştik. Korumaların dışarda beklemesinin dikkat çekeceğini düşünsem de takmadım. Saat daha erkendi. Neredeyse öğlen olacaktı. Fisun teyze yemek hazırlıyor dedem de dışardaki korumaları gözetleyip duruyordu.
+ sen de beni özledin değil mi bebeğim.
Mu'yu kocaman öptüm. Ona sarılmak çok güzel hissettiriyordu. En son bir köpeği kucağıma aldığımda her tarafım salya olmuştu. Yeontan nerdeyse kafamı yiyecekti. Tıpkı babası gibiydi o da. Sevgi dolu. Cana yakın. Mükemmel. Ayrıca... ayrıca yakışıklı. Şu hayatta yeontan olmak da vardı. Kafamı iki yana salladım. Bir köpeği kıskandığıma inanamıyordum.
Fisun - hadi yemeğe ! Çok acıkmışsındır.
+ yaa , çok acıktım.
Gelirken genellikle uyumuştum. Mu'yu yere bırakıp yavaşça masaya doğru ilerlemeye başladım. Keşke o kadar fazla uyumasaydım. Bütün kemiklerim her zamankinden daha çok ağrıyordu.
Dedemin yanındaki sandalyeyi çekip oturdum. Dedem masanın başında ben sağ tarafında Fisun teyze de benim karşımda oturuyordu. Kaşığımı çorbaya daldırıp biraz üfledim. Yemekleri özlemiştim. Yemeğe daha çok gömüleceğim sırada dışardan sesler gelmeye başlamıştı. Sesler yükseliyordu. Dedeme döndüm. O da meraklı görünüyordu. Fisun teyzeye döndüm. Rahatsız görünüyordu.
+ birini mi bekliyordun ?
Fisun teyze kafasını çevirince ayağa kalktım. Ani hareketimden dolayı kendini daha da belli eden ağrı yüzünden bir an dengemi kuramasam da toparlanıp cama yöneldim. Bir adam korumalarla tartışıyordu. Kapıya gidip dışarı çıktım.
+ neler oluyor ?
- bu adam içeri girmeye çalışıyor.
Adam beni fark edip döndü. Lânet olsun!
+ defol git ! Hangi yüzle geliyorsun buraya ?
- bak sadece iyi olup olmadığını görmeye geldim , artık bazı şeyleri geride bırakmayı öğrenmelisin.
+ sen de asla bunun peşini bırakmayacağımı öğrenmelisin. Defol git ! Günümü daha fazla batırma.
- sana kim neden inansın ki ? Bak halam hala bana inanıyor. Deden de yakında inanır bence. Asosyal bir kızı destekleyecek kimse de yok , ah yazık.
Ondan nefret ediyordum. Cenk Fisun teyzenin kardeşinin oğluydu. Kazadan sonra dedemin yanına geldikten belli bir zaman geçince Fisun teyze beni kendi tarafıyla tanıştırmıştı. Cenkle de öyle tanışmıştık. Hiç arkadaşım olmadığından bazen benimle konuşuyordu. Halasına öyle düşkündü ki kapımızdan gitmiyordu. Bir gün yine gelmişti. Halası da eve komşuları çağırmıştı biz de benim odama geçmiş öylece oturuyorduk. İlk başta gerçekten bana iyi davranmasını sevmiştim. Ama sonra kendi yüzünü göstermişti. Misafirlerin oluşunu fırsat bilmişti. Kimsenin odama gelmeyeceğini de biliyordu. Bana dokunmaya çalışmıştı. Ona karşı koyabilmek için elimden geleni yapmıştım. Onu ittim. Boy aynama çarptı. Yaralanan sadece o değildi. Ben de korunmaya çalışsam da ayna parçaları ellerimi ve kollarımı kesmişti.
Herkes onun için endişelenmişti. Dedem benimle ilgilenmek istese de itiraz edip araları bozulmasın diye Fisun teyzenin yanına göndermiştim. Olayı anlattığımda bana inanmamışlardı. Fisun teyze inandığını söyleyip Cenk 'i kovmuştu. Ama halası işte , zaman zaman ben olmadığımda görüşmüşlerdi. Daha sonra da beni de ona alıştırmaya çalışmıştı. O da dedeme ayak yapıyordu zaten. Fisun teyzeye de dedem için katlanıyordum.
Fisun teyze - Cenk ! Oğlum geleceğini haber etseydin ya ! Neyse madem gel hadi millete sakız olacağız gel !
Hadi ama ! Eğer gerçekten o da burda olacaksa ben otelde falan kalırım yani. Sonuçta biz de para kazanıyoruz.
+ o kalırsa ben giderim.
Fisun teyze - ne olacak kızım ! Hem akraba sayılırsınız siz. O da gider zaten birazdan.
+ akraba falan sayılımıyoruz.
O piç benim hiçbir şeyim olamaz.
- hadi kızım sen geç içeri ben göndereceğim onu. Ben sana inanıyorum ha ! Ben varken korkma.
+ korkma meselesi değil ki dede. Ben onu gördükçe öldüresim geliyor.
Dedem sırtımı sıvazlayıp çoktan içeri geçen Cenklerin arkasından gitti. Ben de korumalara kısa bir açıklama yapıp içeri geçtim.
Halasının yanına oturmuş yemek yiyordu.
Cenk - haberlerde gördüm. İyi misin ?
Ona göz devirerek yemeğime devam ettim. Pezevenk.
Cenk - peki ya o adamlar ? Beraber kalıyormuşsunuz , onlara nasıl güvenip aynı yerde kalabiliyorsun ?
+ sanane ! Hem kime güvenip kime güvenmeyeceğimi bana aciz bir tacizci öğretmeye kalkamaz tamam mı ? Bunu o içi boş kafana sok ! Nasıl olsa yer çoktur.
Cenk - hadi ama Çilek ! Orda sana hiçbir şey yapmadım. Olayı yanlış anlayıp saldırdın. İnsanları da yanıltma.
Ağzım açık kalmıştı resmen. O beni taciz etmişti. Şimdi de karşında gülerek olayı saptırıyor beni yalancı konumuna getirmeye çalışıyordu.
+ o gün olanları teker teker anlatmam gerekirse anlatırım ama sen benimle bu şekilde konuşamazsın. Sen it herifin tekisin.
- tamam , yeter. Cenk sen de evimden defol git ! Halan için sesimi çıkarmadım , kızımın günü daha fazla mahvolmasın diye sesimi çıkarmadım. Yetti artık ! DEFOL EVİMDEN ! birdaha da gözüm görmesin seni.
O bişey diyemeyip tabiri caizse götün götün gitmişti. Ondan da halasından da nefret ediyordum.
+ elinize sağlık. Ben biraz dinleneceğim.
Masadan kalkıp odama gittim. Kapıyı kapatıp kilitledikten sonra şarjı dolan telefonumu açtım. Yatağıma uzanıp Mu'nun yanıma yatmasını bekledim. Bir yandan onun tüyleriyle oynuyor bir yandan da uyumaya çalışıyordum.
■■■■■■■■
Telefonum çalıyordu. Gözlerimi zar zor açarak elimle telefonumu aramaya başladım. Bulunca aramayı cevaplayıp telefonu kulağıma götürdüm.
Jimin - yha ! Çek şu telefonu kulağından !
Jimin'in sesi beni şimşek hızıyla kendime getirmişti. Üyeler de yanındaydı. Bana gülüyorlardı.
+ yha ! Hoşunuza mı gitti ? Kesin gülmeyi !
Utanmıştım. Mu da uyanmış yanımda kuyruğunu sallıyordu. Birden kuyruğunu yüzümde sallamaya başladı.
+ mu ! Mu ! Yapma kızım daha fazla rezil olmak istemiyorum !
Boştaki elimle Mu 'yu düzeltip telefona döndüm. Hâlâ gülüyorlardı.
+ utanıyorum tamam mı ? Gülmeyin artık !
Taehyung - tamam , tamam gülmüyoruz.
Hoseok - aslında bu gün aramayı düşünmüyorduk. Dinlenirsin diye. Ama Taehyung arayıp görelim dedi. Biz de aradık.
+ aslında yeterince dinlendim. Konuşmamızın bir sakıncası yok.
Menajer - iyi görünüyorsun Hee Ji. Açık konuşmak gerekirse senin için endişeleniyordum. Sevindim.
Yoongi - artık daha çabuk uyuyorum , o ışık sabaha kadar açık kalmıyor.
+ napıyım korkuyorum.
Jungkook - duyduğuma göre gece lambasıyla uyuyormuşsun. Küçükken ben de kullanıyordum.
Jimin - sen 21 yaşında olduğuna emin misin ?
+ eğlenin, bakalım benimle. Nasıl olsa oraya geleceğim.
Namjoon - gelmeni dört gözle bekliyoruz. Çabuk iyileş ! Birsürü iş bekliyor !
Jin - yha! Çabuk iyileşmelisin ki o güzel yemeklerden yiyebilelim ! Kızı daha fazla yormayalım da dinlensin !
Yoongi - keyfine bak küçük!
Jimin - baklavaları unutma !
+ ah , evet ! İstediklerinizi bana mesaj atın. Hatta internetten araştırın merak ettiğiniz birşey varsa getiriyim.
Tatlı tatlı kafa sallıyorlardı. Bütün Türkiye yi onlara götürüp göstermek istiyordum. Taehyung kameraya yaklaşıp sarılıyormuş gibi yaptı.
Taehyung - hadi siz de sarılın !
Bütün üyeler toplu kucaklaşır gibi telefonu ortalarına alıp kucakladığında ben de onlara sarıldım.
Taehyung - biz her zaman yanındayız Çilek ! Bu arada unutmadan söyleyim arkandaki posterler çok hoş duruyor.
Jimin - görüşürüz!
- görüşürüz!
+ görüşürüz!
Kapattıktan sonra Taehyung'un dediği aklıma geldi. Ne posterinden bahsediyor ?
Kafamı kaldırıp arkama bakmaya çalıştım. Ağzım beş karış açılmıştı. Arkamda üyelerin hem toplu hem de tek olduğu posterler vardı. Amaan , en fazla ne olabilir ki ? Army olduğum için benimle dalga geçecek halleri yok herhalde ! Kafamı tekrar yukarı kaldırdım. Lanet olsun ! Taehyung 'un posterinin üzerinde küçük bir kalp vardı. Evet dostlar ! Ezelden beridir bu adama aşık olduğum doğrudur.
Selam yiğitlerim ! Bu sıralar baya yoğunum. Malum sınavlar var. Bir de konu da çok. Aslında bu haksızlık ama kimsenin bizi dinlediği de yok zaten. Böyle bir zamanda sınav için gitmek çok tehlikeli ve benim bağışıklığım çok düşük. Gerçekten pek bişey yiyemiyorum. Hatta zoraki vegan falan sayılırım. Bazı şeylere alerjim var bazı şeyleri de huylandigimdan yemiyorum. Çoğu şeyi yiyemiyorum yani. Ailemde rahatsızlıkları olanlar var ve ben gerçekten bir kağıt parçası için okula gitmek istemiyorum. Canım çok sıkkın yani bu aralar.
● siz sınavlar hakkında ne düşünüyorsunuz ? Sizce iptal olur mu ?
● sizce ikinci dönem online mı yoksa yüzyüze mi ?
● online derslerden bişey anlayan var mı ? Ders ses kontrol etmekle düzelmesini beklemekle geçiyor.
Çok sitem doluyum. Bu kararın çok yanlış olduğunu düşünüyorum. Bir kişi bile birçok aileye bulaştırabilir ve bu çok ağır sonuçlanabilir. Hem hasta olsak bile en az 3 haftamızı çalacak bir yks öğrencisi olarak benim zamanım da çok kıymetli. 3 hafta çalışamamak ne demek !? Hayatımı mahveder. Hasta olmayacağımızın garantisini vermedikçe okula çağırmaları çok yanlış.