CHAPTER 6
NAKAUPO lang sa balkonahe ng bahay ng kapatid at nakikipaglaro dito ng chess hindi niya kasama ang kasintahan ng bumisita siya sa kapatid at pamangkin niya. right now, lumabas nalang sa utak niya yung he wanted to visit them halos isang bwan narin ng huli siya bumisita sa mga ito dahil sa naging busy siya ng nakaraan at naisip niya na tignan ang kaniyang pamangkin na halos kaka-isang bwan lang at may dala pa siyang cake para dito nakipag-laro naman siya ng chess sakaniyang kapatid habang ang asawa nito o ang kaniyang hipag ay pinatutulog ang kambal na anak nito.
he chuckled. "How's being a father?" tanong niya agad dito at tumingin sa kapatid niya aakalin mong dinaanan ng bagyo ang mukha, kapansin-pansin rin naman ang mukha nito he look different at yun ang unang-unang napasin niya sa kapatid niya. "you look so stressed." biro naman niya.
the twins are awake by eve and i can't sleep." malalim na humingang malalim ito.
napailing naman siya na nakatingin sa kapatid niya, this is what's hard having a baby- a twin baby to be exact. nararamdaman niya ang hirap ng kakambal niya sa paga-alaga nito sa kambal na anak nito, i wonder kung may anak siya. mahihirapan kaya siya na alagaan ito? paano kung kambal rin ang maging anak niya, paano kung twin girls? or twins boys, or vice versa. sobrang hirap ba talaga na magkaroon ng anak lalo na kung kambal, hindi niya masabi dahil wala pa naman siyang anak at hindi pa siya nagkaka-roon ng anak. and It's a impossible to have a child from whoever else, he use protection everytime. sinisiguro niya na hindi iyon nakakalusot.
he shrugged. "kahit mahirap ay napapawi naman iyon agad dahil sa mga anak ko, i love them. kahit mahirap at sumasakit na ang ulo ko alam ko this will be all worth it in time, when they are grownup this tiredness and effort is all worth it." kailan lang ito naging ama sa pagkakaroon ng anak pero naririnig niya ang pagiging ama nito sa anak niya, it's like he has a teenage child at natawa siya dito. "having a child is the best thing happened to me." father material, i did not see that coming.
he starred the chess as it king moved. "Checkmate." bulong niya't ngumisi habang ang kapatid niya'y napasimangot na parang nahuthutan na naman siya ng kapatid, technically that's what actually happened tricked. "god, for the seventh time! again?" reklamo ng boses niya sa kapatid dahil sa kanina pa sila naglalaro, kanina pa siya nache-checkmate.
napatingin naman ito sa hakbang sa hagdan. "Rinig na rinig ko ang boses mo, Oliver." parehas silang napatingin sa boses ni Catania na siyang hipag at kagagaling lang sa itaas tumaas naman ang kilay niyang maupo ang babae sa kandungan ng kapatid niya saan halos masuka siyang tignan ang dalawa kung gaano kadiri ang ipinapakita nito kung pwede lang manapak ginawa na niya, they are so gross. talagang harap-harapan sila maglalandian? how wonderful, isn't it? ngumiwi nalang siya.
"you two flirting infront of me are gross." ang kilay niya'y nakababa at pantay na naka-simangot sa dalawa na tinwanan ng mga ito, ever since his brother met his wife alam niya na ang kaniyang kakambal magbabago talaga ang swerte napunta sa kapatid niya and ang malas naman mukhang sakaniya. what was that, parang sukob lang? pero iba, nasasabi niyang malas siya sa bagay na ngyayari sakaniya katulad nalang na highly possibility that Tatiana'a life could be in danger once it found out that she was living alive and breathing.
he cough. "bitter." mahinang tumawa si catania.
ngumiwi lang siya. "I'll get you two some drinks." ng makatayo ito, they started their 8th round chess game pero bago sila nagsimula ay tumigil si Oliver hawak ang king na siyang lumingon sakaniyang kapatid. "every move, one question." nagtaka naman siya sa kapatid. is that a thing this game do? no. it wasn't!
seryosohan na naglaro ang dalawa sa board na iyon, mas seryoso siya. "are you and your girlfriend are in a good terms?" umangat ang kilay niya, is that a question? bakit ganito ang tanong sakaniya ng kapatid niya na para bang may mali? yung ang ipimagtataka niya, his questions are up to something he doesn't know what is it. "we are.." sagot niya.
second. "sino ba talaga si tatiana sa buhay mo?" biglang napalunok si liover na marinig iyon kay oliver, sa kapatid niya at ang tanong nito sigurado na siya agad kung bakit ganito ang mga tanong sakaniya ng kaniyang kapatid kaya naman tumigil siya't malalim na humingang malalim. "i mean so, i can figure out that tatiana isn't just someone you met at the bar or whatsoever? i can see that at your eyes brother, who is she?" i can't be caught.
"nobody."
pinigilan niya ang kamay ng kapatid. "hindi lang ikaw ang may kakilalang detective at agent dito, sabihin mo ang totoo sa akin liover. sino ba si tatiana bago mo siya makilala sino ba talaga siya? siya ba yung babaeng hinahanap mo 13 years ago?" no way.
paanong alam iyon ni Oliver? he has a parted story, 13 years ago na itinago niya sa ibang tao napatigil nalang siya at naalala si Tajia Vasquez ang ina ni Tatiana, matagal na panahon na he was young at the age of 19 when his father hand him to manage a company, a restaurant to be exact panahon na iyon naging executive-chef niya at naging tutok siya sa executive chef niya saan may malaking problema and to find out, this chef has a daughter name Tatiana. Tatiana Vasquez, hindi niya makakalimutan ang ngyari ng panahong iyon.
napasugod naman sa ospital si Liover ng malaman na ang isang kasama niya sa trabaho ay na-aksidente kaya naman sumugod siya para alamin kung ano ang ngyari, bilang head-chef at amo nila responsibilidad niya sila kaya dapat lang siguro na pumunta siya sa ospital bilang he is the boss of them all, nakarating siya sa ospital naroon ang tanging isang babae na nagiintay sa emergency room, kaya lumapit siya dito upang alamin ang kundisyon dumating rin ang ilang empleyado niya.
but it's too late, she was dead on arrival. "Mr. Fierro?" tawag sakaniya ng isang pulis luampit naman siya saan inabutan siya nito ng sulat na hindi niya alam paanong may sulat para sakaniya ang empleyado niya? "hawak-hawak niya 'yan ng matagpuaan namin it has her blood tingin namin bago siya bawian naisulat niya 'yan." naglakad siya na binabasa ang sulat na iyon.
' Sir Liover, ayokong makiusap pero sana sana matulungan niyo ang anak kong si Tatiana kailangan niya ng tutulong sakaniya ayoko 'ho sana na dalhin siya sa ama niya dahil mapapahamak lang siya sa asawa ng tatay niya. please, sir. bata pa siya kailangan niya ng tutulong sakaniya wala na kaming ibang kamag anak dito, tulungan niyo sana siya? kailangan niya ng isang tao na katulad niyo. '
"sigurado ako, isa lang ang gagawa nito sakaniya." rinig naman niya mula sa babae ng bumalik siya 'ron, ihinahanda na ang katawan ng empleyado niya morgue "may gustong pumatay sakaniya, noon pa." sino naman ang may gustong pumatay dito?
that's ridiculous.
"at sino naman ang gagawa 'non?" ang isang empleyado niya nakapagtataka naman rin nito mabait ang kaniyang chef at nakikita niya kung gaano ito kabait imposible na may kaaway ito. kung mayroon man, sino naman kaya? imposible talaga iyon. "yung asawa ng ama ng anak niya." fuck.
kaya pala ayon sa sulat, ayaw nito na dalhin niya ang anak nito sa bahay ng ama ng bata dahil mapapahamak ito sa kamay ng asawa ng lalake, does he has another choice? nothing. gusto niya ito tulungan at uumpisahan niya sa anak nitong si Tatiana, Tatiana Vasquez.
nabigla siyang may pumipitik sa harapan niya at ikinatingin niya iyon. "I'm asking you, yohoo." si Oliver na siyang nakatingin sakaniya sa gilid naman naroon ang sister in law niya na pinapanood silang magkapatid. "Hindi ba tama ako, anak ng dating Chef mo sa Restaurant si Tatiana? anak siya ni Tajia Vasquez and lied to me i know it's true." kumunot ang noo niya dito.
"how did you even know that?"
how? "unang kita ko palang sakaniya nakita ko na yung mukha ng chef in a younger version. alam ba niya, alam ba niya na connected at may death wish ang nanay niya na tulungan mo dapat siya?" agad siya na umiling.
hindi niya ipaaalam iyon. "she has no idea." kumpirma naman niya sa mga ito, his girlfriend is innocent at all ginagawa niya naman ito to protect her as he promise and as he wanted, gusto niya sana na sakaniya nalang si tatiana he is willing to gave everything to her, as her safety will do. mas gugustuhin niyang maging ligtas si Tatiana, dahil mapapahamak siya kapag nalamang buhay siya at nasa paligid nalang siya, he's just afraid.
he heavily sighed. "it will be safer if she wouldn't know, for now." dahil hindi niya rin naman alam ang kaniyang gagawin kung malalaman ni tatiana ang tungkol sa pangakong binitawan niya sa puntod ng ina nito na aalagaan at hahanapin niya siya, now he finally found her at alam niya sa sarili niya hindi lang dahil sa pangako kaya ginusto niya itong gawin, there was something else why he do this.
dahil sa kakaisip niya ng umalis siya ay dumalaw siya sa puntod nito at nag-alay rin ng bulaklak, right now the situation that he actually fell inlove with her bagay na sana ayaw niya pero gusto niya na si Tatiana, he can't admit that fact because of he's afraid natatakot siyang iwanan siya ni Tatiana dahil lang sa feelings na meron siya at sa tinatago niyang sikreto na pangakong binitawan niya kay Tajia Vasquez.
nagalay siya ng bulaklak dito. "should i call you tita now?" biro niya na bahagya pang tumawa sa harapan ng puntod nito hindi niya alam ang dapat na tawag dito, Tajia is older than him of course gina-galang niya parin naman ito bilang mas nakata-tanda sakaniya. "Mrs. Vasquez, nakilala ko na si Tatiana and she had your beauty and i think ang talino niya nakuha niya sa ama niya. Nakilala ko narin si William Rogers." lumungkot ito.
"at bago mo ako dalawin papaalam ko sayo hindi ko ibibigay si Tatiana sakaniya, alam ko. alam ko kung anong tao yung asawa niya at hindi ako papayag, kung kinakailangan na dumalaw ako dito araw araw para makuha basbas mong gusto ko ang anak mo, mas matanda man ako sakaniya but i have the protection she need. mas ligtas siya sa akin at handa ako protektahan siya, kahit dalawin mo pa ako, pangako ko aalagaan ko siya."
huminto siya saglit. "mahal ko ang anak mo, kailangan ba kitang ligawan para makuha ko ang puso niya? na-love at first sight ako sa anak mo. tangina, i never love like this. siya ang unang babae na minahal ko ng totoo– okay, fine maybe i'm a jackass and asshole, pero totoo ako sa anak mo umulan 'man ngayon, mahal ko siya." sa pagkakataon na iyon na seryoso siya.
pero biglang umulan. "i told you.." aniya at tumakbo sa sasakyan niya para sumilong, umulan nga talaga.
"TATIANA.."
she was a kid, batang-bata na kasama ang kaniyang ina masaya na ipinakikita at pinararamdam sakaniya kung gaano siya ka-swerte dahil ang ina niya'y mahal na mahal siya na lahat ibibgay hanggang kaya nito, ngumiti siya na yumakap sakaniyang ina na kasama niya wala siyang ama dahil narin lagi sinasabi nito sakaniya na ang ama niya iniwan sila, hindi naging masikreto ang kaniyang ina at naintindihan niya na iniwan sila ng ama niya kahit ang pagkakasabi nito sakaniya ay nasa malayo ito, bata palang siya alam niya ng iniwan sila. dahil tuwing tatanungin niya ito, wala itong masabi bukod sa nasa malayo raw ito.
nakayakap lang siya sakaniyang ina. "Peanut, tandaan mo palagi na mahal ka ni mama at mahal karin ni papa." ngayon lamang ito naging ganito sakaniya na sinasabi na kung gaano niya ito kamahal, ngumiti siya at hinalikan naman siya nito sakaniyang noo.
magkasama silang dalawa ng kaniyang ina pero narinig niya na wala na ang ina sa kwarto at ng puntahan niya ito nakita niya ang kaniyang ina na may kasamang dalawang lalaki at may babae na sumunod, sino sila? hindi niya naintindihan ang ngyayari pero sumunod na ngyari her two eyes witness the death of her mother, nakita niya ang ginawa sakaniyang ina kinakausap ito ng babae na dapat ang kasama nito ang gagawa hinablot niya ang isang baril at binaril ang kaniyang ina
and the last thing she knows, pag gising niya wala na siyang ina na palagi siyang yayakapin at tatawagin siyang peanut, dahil pag gising niya wala na ito na wala ng ina na siyang gumising sakaniya.
nagising naman si Tatiana na punong-puno ng katanungan, noon palang sinasabi sakaniya ng mga pulis na nakita niya ang lahat kung paano namatay ang kaniyang ina pero wala, pag gising niya wala na siyang maalala at ang tanging alam lang niya it was accident pero wala. wala talaga siyang alam sa ngyari at hindi niya narin inalam dahil useless lang kung malalaman niya iyon, her mother died at wala na siyang magagawa kung malalaman niya ano bang mangyayari?
idiot! of course may paraan at mag babayad ang mga taong iyon sa pag patay sakaniyang ina, kahit na wala siyang maalala she always wanted them to pay gusto niya na mag bayad sila sa ginawa nila sakaniyang ina, they are free. nasa labas parin sila at wala siyang ideya kung nasaan ang mga ito, she can't even remember a thing how it all happened.
napatingin siya na makita si Liover na basang-basa na tumuloy sa kwarto. "anong ngyari sayo?" tanong niya dito, magpupunas ito ng buhok at hinubaran ang sarili ang suot nitong shirt ay basang-basa rin, nagtataka siyang basa itong umuwi. hindi niya namalayang umulan pala ang alam niya galing ito sa bahay ng kapatid yun ang alam niya duon ito galing ng umalis siya papuntang eskwela kanina.
"nabasa lang ng ulan."
tumango siya. "gutom ka ba? gusto mong ipagluto kita?" bahagyang tumawa si Liover na lumapit sakaniya nailang naman siya sa topless nito, his body and abs are exposed hindi siya masyado kumportable sa katawan nitong balandra sa mukha niya ngayon, nakakailang. "can i eat you instead?" namula ito ng marinig 'yon.
"i'm just kidding." tumawa si liover na halikan siya sa noo. tumuloy itong nagpunas ng kaniyang buhok at inalis ang pangibaba nitong nahiga sa tabi niya sa ilalim ng kaniyang kumot, he still wear his boxer so he is not totally naked mas nakakailang naman kung takagang hubo't baro siya. "dinalaw ko ang mama mo, just sending regards i was taking care of you now. you will be under my custody." h-ha? tama ba ang naririnig niyang si liover willing to so everything to make her under his own hands?
this is not happening, not happening. "you don't have to–" napigilan ang pag-angal niya sa gustong gawin ni liover na kuhanin ang karapatan sakaniya na hindi niya na kailangan pang gawin iyon dahil maayos naman siya, she don't need that or anything about custody. she don't need it. "papayag ka ba na maging fiance ko, tatiana?" what?
"i won't take custody for you if you will say yes." napaisip naman siya sa dapat o kailangan niyang gawin dito, that's not good and awkward too kung maging fiance siya nito baka dalhin niya lamang sa kahihiyan ang lahat bilang masyado siyang bata kay Liover. "pero masyado akong bata sayo." dahilan niya naman agad dito.
too young, too old. quits. "wala naman ako pakielam sa age gap natin, mahalaga sa akin yung alam kong safe ka and i have a rights to you as your real fiance. kung tatanggapin mo ako, just think this is my way saying thankyou. I'm old enough and what i wanted is someone will stay on my side." pero..
"hindi mo ako gusto, i get that. mahirap ba akong mahalin? hindi mo ba ako pwedeng mahalin?"
tahimik naman siya sa mga sinasabi nitong hindi niya alam paano sasabihin, sasagutin dahil sa mga sinasabi nitong hindi niya alam basta ang alam niya'y hindi siya sigurado, hindi niya alam kung tama ba na ganito silang dalawa o tama pa ba na ang lalaking nasa harapan niya'y may gusto sakaniya ngunit hindi naman rin siya sigurado.
he kissed her forehead. "maliligo lang ako and we are going out for dinner." nginitian niya nalang si Liover na walang masabi dito, when he went to the bathroom nahiga siya sa kama at hindi niya alam ang rason what she remember is, she wanted to know what happened to her thirteen years ago. a memories that she can't bring into her memory.
lumabas naman ng kwarto si Liover at napangiti siya na makita si Tatiana na natutulog kaya naman tumabi siya dito at bahagyang hinawi ang buhok nito, this innocent girl. akala niya nung una he save her for a intention that he promised but no, may ibang bagay talaga siya na gustong makuha mula sakaniya yun ay ang puso nito na sana sakaniya nalang mapunta na sana siya nalang, dahil hindi niya alam kung kakayanin ba niya kung hindi siya, kung hindi naman sakaniya mapupunta. but he can't force her to love him, so he stand by and wait for her until she's ready to love until she want and ready for him.
kailan naman kaya 'yon? mukhang matatagalan, sobrang matatagalan siya sa paghintay para sa dalaga, para sa babaeng 'to. nilagyan niya ito ng kumot at nagbihis tska siya lumabas saan may pumasok naman sakaniyang bahay, at ngumiti naman siya na makita kung sino nga ba ito.
"Ercole." he called.
sino nga ba siya? "Master Lio." natawa naman siya sa pag tawag nito sakaniya na para bang masyado siyang matanda kung tratuhin nito pero kung tutuusin, they have a same age at alam nilang pareho ang pagkakaparehas na edad nila. "you didn't change after your five months vacation." ngumiwi siya dito.
"I'm back to my job, siguro naman walang pumalit sakin dito? i assume, paano ba wala naman ata nagbago sa bahay na 'to. still quite and alone."
quiet and lonely no more.
his hands placed on his back. "no, ercole. we have a guest who lived here with me, her name is Tatiana." biglang lumaki ang mga mata ng kaibigan, unang beses na may nabanggit si Liover na babae lahat naman nabibigla sa tuwing may nakakaalam na may girlfriend siya o kinakasamang babae at mas bata pa sakaniya. "natutulog kasi siya, makikilala mo siya mamaya." tumango ito.
"you can take rest too, i'm just going out to buy something." paalam niya sa kaibigan. not a friend a butler to be exact, a trusty friend and a butler. pero mas butler ang tingin niya dito, hindi siya friendly at aware naman ito 'ron. "Ercole, I am not going to buy a condom. marami akong stock, if you don't know." umangat ang kamay nito sakaniya na para bang sumusuko ito sa pulis.
tumawa siya sa sariling biro at tska lumabas ng bahay para pumunta sakaniyang lalakarin.