"Hoy Michael!"
Napakurap si Michael at napatingin sa tabi niya. Nakita niya si Mira na nag tatakang nakatingin sa kanya. Agad namang nanlaki ang mata niya nang mag sink in sa utak na halos malunod na ang halaman.
"Shit, shit!" agad niyang pinatay ang hose.
"Ayan tulala ka kasi!" untag ni Mira."Ano ba kasi yang iniisip mo at tulala ka naman huh?"
"Tungkol sa school lang..."
Naningkit naman ang mata ni Mira sa kanya. "Uloks! 'Wag ako Michael, kilala na kita."
"Sa school nga lang...alam mo naman two weeks nalang at First Term exam na."
Napa tango tango naman ang dalaga. "Ganun, sige. Basta pag may problema ka sabihin mo sakin ha?"
tumango naman si Michael at ngumisi. "Oo 'nay!"
Napailing lang si Mira at umalis na sa garden. Napa buntong hininga naman si Michael. Ilang araw na ang naka lipas mula nung makita niyang mag kayakap sina Allen at Hazel sa kwarto. Gustuhin man niyang mag tanong kay Allen ay pinipigilan niya ang sarili sa takot na baka masaktan siya sa kung anong isasagot ng binata.
Wala namang pinag bago ang pakikitungo sa kanya ni Allen sa mga nag daang araw. Clingy pa din 'to at hindi nawawala ang mga sweet na linyahan. Kinabukasan rin ng araw na iyon ay pumasok na rin si Allen. Mag kakasabay pa nga silang tatlo nila Hazel. Sa sasakyan ay hindi nag uusap ang dalawa ni Allen at Hazel na ipinag taka ni Michael dahil akala niya ay maayos na ang dalawa matapos makitang mag kayakap. Hindi pa rin siya nag tanong tungkol doon. Pero tila ba si Michael na lamang ang nag iisip na mayroon pang namamagitan sa dalawa nina Allen at Hazel.
At sa mga nag daang araw ay maraming tanong sa isipan ni Michael. Kagaya ng, kung nag tanong ba ako kay Kian ay sasagutin niya ako? Ayos na kaya silang dalawa? May nararamdaman pa ba si Kian sa kanya? hindi niya kayang tanungin 'yon kay Allen dahil natatakot siya na baka isagot sa kanya ng binata ay 'oo' pero paano kung hindi na pala?
Napabuntong hininga si Michael at nilikom na ang hose na ginamit niya sa pag didilig. Na alala niya na maya-maya ay kailangan pa niyang mag handa para sa pag pasok sa part time job niya.
"Michael, eto na breakfast ni Sir Allen." tumango naman si Michael at kinuha na ang tray kay Mira.
"Sige"
Pa alis na sana si Michael sa kusina nang makita si Hazel na naka tayo sa pinto ng kusina.
"May kailangan po kayo Ma'am?" Mira asked behind Michael.
"Ahm, I heard that, that's All's breakfast. Pwedeng ako nalang ako mag dala?" sambit ng dalaga at ngumiti. Napatingin si Michael kay Mira na nasa likod at nag kibit-balikat lamang ito.
"Sigurado kayo Ma'am ? Baka mahirapan kayong umakyat sa hagdanan." Michael asked trying to sound polite.
"Yeah!" sagot ng dalaga. "Besides, I used to do it when I was staying here years ago."
Tumango na lamang si Michael at inabot na ang tray sa dalaga. Wala naman siyang magagawa at request 'yun ng bisita ng amo niya. Nang maka alis si Hazel sa kusina dala ang tray ay bumagsak ang balikat ni Michael at napayuko.
Pakiramdam niya ay na agawan siya ng karapatan. Exagg man pero yung talaga ang nararamdaman niya. Ang pag dadala ng pag kain ni Allen tuwing umaga at gabi ay nakasanayan na niya. At ngayon na si Hazel ang gumawa niyon ay para bang nalungkot siya tapos ay nalaman pa niyang ang dalaga ang dating gumagawa noon.
Napa angat ang ulo ni Michael nang maramdaman ang pag tapik ni Mira sa balikat niya. Nakita niya ang naka ngiting mukha ng dalaga.
"Ayos lang 'yan."
Ngumiti na lamang pabalik si Michael. "Sige Mira, sa kwarto muna ako...may part time job pa ako mamaya diba."
Tumango ang dalaga sa kanya. Umalis na rin si Michael sa kusina at nag punta sa kwarto.
Samantala, sa kwarto ni Allen. Nang makarinig ng katok ay agad napangiti ang binata. Mabilis siyang tumayo sa kama at binuksan iyon.
"Mich---" hindi naituloy ni Allen ang sasabihin nang hindi si Michael ang nakita niya kundi si Hazel. Agad napawi ang ngiti sa labi ng binata.
"Why are you holding that?" malamig na tanong ni Allen at tinutukoy ang tray na may lamang pag kain.
Inosenteng tumingin sa kanya si Hazel at ngumiti. "Ahmm...your gardener asked me to bring this to you, he said that he has something more important to do. And since I'm not doing anything I just agreed."
Napakunot ang noo ni Allen at inisip kung ano ang more important to do na sinasabi ni Hazel na gagawin ni Michael.
"Give it to me." Nag tatakang napatingin sa kanya si Hazel at inabot ang tray. Pag kakuha niya ng tray sa dalaga ay pinag sarahan na niya 'to ng pinto at nilock iyon.
Dinala na niya ang tray sa lamesa at nag umpisa ng kumain. Bigla ay pumasok sa isip niya ang nangyari ilang araw na ang nakakaraan.
Inis na inis na si Allen habang nakatingin sa cellphone niya. Mag aalas-syete na at hanggang ngayon ay wala pa rin si Michael. Kanina pa dumating ang driver nila at hindi ito kasama.
Nang tinanong naman ni Allen ang driver ay sinabi nito na gagawa pa daw ng project si Michael. Lalong nadagdagan ang pag kainis niya ng hindi manlang nag sabi sa kanya ang binata.
Hindi rin naman nag rereply ito sa mga text niya na lalo niya pang ikina-inis. Padabog na nilapag niya ang phone sa lamesa at nahiga sa kama.
Maya-maya ay nakarinig siya ng katok sa pinto. Agad naman niya iyong binuksan sa pag aakalang si Michael 'yun. Pero ganun na lamang ang pag ka dismaya niya ng si Hazel ang makita. Ang babaeng pinaka ayaw niya ng makita.
"What are you doing here?" malamig na tanong niya at pilit kina-kalma ang sarili
"Can I talk to you please?" tanong ng dalaga. Allen gritted his teeth.
"And why would I talk to you?"
"Please? I want to fix the things between us." she said almost pleading.
Allen inhaled as he closed his fist. "Fine."
Ngumiti naman ang dalaga at tuluyan ng pumasok sa loob. Tumalikod naman si Allen na nakalimutan ng isarado ng ayos ang pinto.
"Speak."
"I'm sorry for everything I've said 7 years ago. I didn't mean that and I know I've hurt you so much, but please I want to let you know that I regretted it."
he sarcastically laugh. "Oh you do?"
"Yes...You know me All... I-i just said that because of shock. And..."
"And what? That you didn't also mean to fall for my brother even though you said you---" Allen stop his own words when Hazel suddenly hugged him. He frozed when he saw a shadow outside his room. Pero agad namang umalis 'yun at hindi masyadong nakita ni Allen kung sino yun.
After realizing the scenario Allen immediately push Hazel causing her to fall on the floor.
"Ouch..." daing ng dalaga.
"Leave now!" he shouted. Hazel was shocked but immediately fix herself as she stand and hurriedly ran outside the room.
What if Michael saw us that time? he asked himself. But if he seen us, I'm sure he will asked, but it's been days since that happened and he didn't asked. So that means he didn't see us right?
Allen admit that he felt a little bit guilt. Not because he pushed Hazel on the floor but because of letting her hug him. He somewhat thinks that its like cheating on Michael.
But you didn't have a labeled relationship right? said his mind. He shook his head. right.
DALA-DALA ang tray na pinag lagyan ng pag kain niya ay dinala ni Allen ito sa kusina.
"Hala Sir,bakit kayo po ang nag dala niyan?" asked one of their maid. As far as he remembered her name is Mira. One of Michael's close friend here on their mansion.
"Where is Michael?" Allen asked ignoring the maid's question.
"Na alis na po papunta sa part time job niya." she replied. Nilapag na ni Allen ang tray at lumabas na sa kusina.
Kinuha niya ang phone at tiningnan ang oras. 7:11 pa lang ng umaga. Masyado pa ang maaga para mag punta sa part time job. Sa pag kakatanda ni Allen ay 8 AM pa ang simula ng part time job niya at wala pang kalahating oras ang byahe.
Idinial niya ang number ni Michael. Lumipas ang ilang minuto at walang sumasagot.
["This call cannot be reach please try again later"]
Napakunot ang noo ni Allen ag nag send ng text sa binata.
To: babe
Its still early for your part time job. Where are you?
"ETO PALA ang itsura ng Bar" manghang tanong ni Michael.
"Ngayon ka lang naka kita?" tanong ni Astrin. Tumango naman si Michael. "Mas maganda 'to kapag gabi kasi marami ng tao."
"Talaga? gusto ko makita"
"Punta ka dito mamayang gabi, may tugtog ang banda namin." sambit ni Astrin.
Narito sila ngayon sa isang bar kung saan palaging tumutugtog ang banda nila Astrin kung saan siya ang vocalist. Isinama siya ng binata kanina dahil ma aga siyang nag punta sa shop nila Honey. Narito rin kasi sa loob ng bar ang studio nila Astrin kung saan sila laging nag papractice.
"Tara na dun sa Studio namin."tumango si Michael at sumunod na kay Astrin. Nang makarating sila sa studio ay tumambad kay Michael ang mga instrumento at ang mga kabanda ni Astrin.
"Oy Astrin,bakit ngayon ka lang?" tanong ng lalaking may piercing sa tenga at kulay mint green ang buhok at may hawak na electric guitar.
"Sino yang kasama mo?" tanong naman nung isa.
"Teka, isa-isa lang. Siya nga pala si Michael" panimula ni Astrin at bumaling sa kanya. "Michael, sila ang mga kabanda ko. Ayung longhair ay si Rumzel siya ang drummer namin. Ayun namang kumakain sa gilid ay s Kirk siya ang bassist. Ayan namang may mint green na buhok ay si Jin ang lead guitarist."
Tumango naman si Michael. "Hello."
"Bakit mo sha shinama rito?" tanong ni Kirk habang puno ang bibig. Ang iba naman ay nakitingin din sa kanila ni Astrin at nag hihintay ng sagot.
Gulat na napatingin si Michael kay Astrin nang bigla siya nitong inakbayan. Ngumisi si Astrin sa mga kabanda.
"Gusto ko lang siya ipakilala sa inyo. Umpisa na ang practice, manonood siya." sambit pa ni Astrin at kumindat sa kanya. Napa kurap na lamang si Michael dahil hindi niya naiintindihan ang ang nangyayari.
Kanina kasi sa tindahan ni Honey ay bigla na lamang siya hinatak ni Astrin papunta rito.
Bigla namang na alala ang pinag aawayan dati nila Astrin at ni Honey tungkol dun sa pagiging 'bakla' raw ni Astrin. Posible kayang isa sa mga kabanda ni Astrin ang nagugustuhan nito.
Kinapa ni Michael sa bulsa ang cellphone niya para tingnan ang oras. Agad na napatampal sa noo nang hindi niya ito nakita. Na alala niyang nilapag niya yun sa may lamesa ni Honey kanina. Nag dadasal siya na makita iyon ni Honey at itabi.
Bakit ba kasi napaka makaka limutin ko? Paano kung may text pala si Kian? Naman eh!
Napa upo ng ayos si Michael nang mag umpisa ng tumugtog ang banda nila Astrin. Hanggang matapos ang kanta ay nakikinig lamang si Michael. Napaka gandang pakinggan ng boses ni Astrin kahit na rock song pa at malakas ang music.
"Ayos ba Michael?" tanong ni Astrin pag ka baba niya ng gitara.
Agad namang tumango si Michael. "Oo, ang galing niyo."
Ngumisi si Astrin at muling umakbay kay Michael bago bumaling sa mga kabanda. "Guys. Hatid ko muna si Michael ha."
"Dalian mo."
Tumango lamang si Astrin at lumabas na sila sa studio habang naka akbay pa rin kay Michael.
"Siguro ay may pinag seselos ka 'no?" napatingin sa kanya si Astrin at mapaklang tumawa.
"Hahaha, pero kahit ano namang gawin ko ay imposibleng mangyari yun." sagot niya pa at huminto saglit.
"He is like music, my moonlight in the the gloomy night of life. But just like the moon. I know... I will never reach him..."
_____