ေဂ်ာင္ကု အဆိုးေလးအား ၂၃ လႊာကတိုက္ခန္းထိ ကုန္းပိုးလာခဲ့ရသည္.. ဓာတ္ေလွကားနဲ႔တက္လို႔သာနည္းနည္းသက္သာျခင္းျဖစ္သည္..အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚခ်ေပးလိုက္ရင္း မ်က္နွာေလးအား အုပ္ကိုင္ကာေခၚေနမိသည္
"အခ်စ္ ထစမ္း... ဘာလို႔ မေသာက္နိုင္ဘဲ မူးေအာင္ေသာက္ရတာလည္းဟင္ "
မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြမွာ မပြင့္တပြင့္နဲ႔
"အခ်စ္လို႔... ေခၚေနတယ္ေလ "
"ဟင္... အင္း... ကုကီလား "
ပလံုးပေထြးနဲ႔ထူးလာေသာ ခ်စ္ရသူေလးေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုထြက္ေနေသာေဒါသတို႔မွာ မီးခဲကိုေရနဲ႔ၿငိမ္းသလို ရွဲခနဲ..
"ဟုတ္တယ္ အခ်စ္ရဲ႕ေကာင္ေလး "
ေဂ်ာင္ကုမ်က္နွာအား လက္ေလးေတြနဲ႔စမ္းကာ
"အီး... ဟီးး ကုကီ ငါ့ကို ရက္စက္တဲ့ ကု..ကီ.. ယုန္စုတ္ႀကီး ..."
ထယ္ေယာင္းစကားေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုအၿပံဳးတို႔မွာ ေဖာေဖာသီသီထြက္လာရင္း
"ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ရက္စက္တာလည္း "
"ခ်စ္တယ္ဆို ... ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာၿပီး ေကာင္မေလးနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးတာ..လူလိမ္"
ထယ္ေယာင္းမ်က္နွာရဲရဲေလးအား လက္နွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ကာ ၾကည့္မိေတာ့ အခ်စ္ကငိုေနတာတဲ့လား ..
....အဟား လူကိုအသည္းယားေအာင္....
"အခ်စ္က ဘာလို႔ေသာက္ရတာလည္း အခ်စ္မူးေနရင္ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာကြာ မသိဘူးလား "
ေဂ်ာင္ကုလက္ေတြအားပုတ္ထုတ္ကာ ရုန္းေနရင္း
"အဲ့တာ မင္းေၾကာင့္ေလ ယုန္စုတ္ရဲ႕ ဟင့္..လူကိုပစ္ထားၿပီးေတာ့ အခုမွလာၿပီး ..."
မ်က္ရည္ေလးေတြအား လက္ေခ်ာင္းတို႔နဲ႔ဖိသုတ္ေပးမိရင္း ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာေဘးနားကဝင္လွဲလိုက္ရင္း
"မငိုပါနဲ႔ကြာ အခ်စ္ငိုရင္ ရင္ထဲကေနနာတယ္ "
"ငိုေအာင္... မလုပ္နဲ႔ "
ရင္ခြင္ထဲကေမာ့့ၾကည့္ေနေသာ ခ်စ္မဝေလးရယ္... ရဲေနေသာပါးေဖာင္းေလးေတြနဲ႔ မ်က္ေတာင္ထူထူရွည္ရွည္ေလးေတြမွာ မ်က္ရည္စက္တို႔ခိုသီးေနသည္မွာ ပို၍လွပေနသလို.. အနီးကပ္ျမင္ေနရေသာ နွာတံစင္းစင္းေလးထိပ္က မွဲ႔နက္ေလးေၾကာင့္ ရင္ခုန္သံတို႔မွာ ပရမ္းပတာ..
ထိန္းမရတဲ့စိတ္အစဥ္ေၾကာင့္ မွဲ႔နက္ေလးေပၚနႈတ္ခမ္းနဲ႔ဖြဖြထိကပ္လိုက္ရင္း ေနာက္တစ္ဖန္ ဘီယာနံ႔သင္းေနေသာ နႈတ္ခမ္းနားေလးအားတိုးကပ္မိေတာ့
....အဟက္ အရက္ေသာက္လို႔မူးေနတယ္ထင္တာ ဘီယာေသာက္ၿပီး မူးေနတာပဲ အဆိုးေလးက....
သေဘာက်စြာၿပံဳးလိုက္ရင္း နမ္းရန္ျပင္လိုက္ေတာ့ မဖက္နွာအားလာတြန္းတဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ
"မနမ္းနဲ႔ "
"အခ်စ္ေနာ္ လူကိုစိတ္တိုေအာင္လို႔ ဆိုးေနတဲ့အဆိုးေလးကို အျပစ္ေပးေနတာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္"
"မနမ္းနဲ႔ကြာ... အျခားေကာင္မေလးေတြကို နမ္းတဲ့နႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔.."
ေဂ်ာင္ကု ဝမ္းနည္းသြားေပမယ့္ၿပံဳးမိရင္း ဒါအခ်စ္သူ႔ကို သဝန္တိုေနတယ္ဆိုတဲ့သေဘာပဲမဟုတ္လား
"အခ်စ္ရယ္ ေကာင္မေလးေတြထားတာ အခ်စ္မ်ားသဝန္တိုၿပီး ခ်စ္တဲ့စိတ္ေတြပြင့္အံလာမလားလို႔ပါ..ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေကာင္မေလးကို္မွ မနမ္းပါဘူးဗ်ာ တကယ္ တကယ္"
ထယ္ေယာင္းမွာ မယံုသလိုေလးၾကည့္ကာ
"လူလိမ္...သြား.. သြား ဖယ္"
ေဂ်ာင္ကုပိုတိုးကာဖက္လိုက္ရင္း
"ဘယ္ကို သြားရမွာလည္း အခ်စ္ရယ္.. ဒါကြၽန္ေတာ့္တုိက္ခန္းေလဗ်ာ "
"အဲ့တာဆို ငါသြားမယ္ "
ရင္ခြင္ထဲကေန အတင္းရုန္းထြက္ေနေသာ ကိုယ္ေလးအား ျပန္ဆြဲခ်ၿပီး တစ္ပတ္လွည့္ကာ ေအာက္သို႔ပို႔လိုက္ရင္း
"အခ်စ္..... ကြၽန္ေတာ္စိတ္တိုလာၿပီေနာ္"
ထယ္ေယာင္း သူ႔အေပၚမွ အုပ္မိုးကာ မ်က္နွာကိုတည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ သိပ္မၾကည္ေသာေခါင္းပင္ႀကီးသြားရကာ
"အာ့ ေလးတယ္ လို႔ ဖယ္ လႊတ္ ...လႊတ္လို႔ ယုန္စုတ္ရဲ႕ "
ေက်ာျပင္ကို ထုရိုက္ေနေသာလက္ေလးေတြအားဆြဲကာ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြအား ငံုလိုက္မိေတာ့ ရင္ခြင္ထဲကမ်က္နွာေလးမွာ ရဲခနဲ
"အာ မရေတာ့ဘူး "
ေဂ်ာင္ကုလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ လန္႔ျဖတ္ကာ အလိုက္မသိစြာခုန္ေပါက္ေနေသာ နွလံုးသားအား အသံတိတ္က်ိန္ဆဲရင္း
"ဘာ မရတာလည္း "
"အခ်စ္ကို နမ္းခ်င္လို႔ "
စကားအဆံုးထိကပ္လာေသာ နႈတ္ခမ္းမ်ားအား ထယ္ေယာင္းမေရွာင္မိေတာ့ ..မ်က္ဝန္းတို႔အားမွိတ္ခ်လိုက္ကာ တစ္ခါတစ္ေလ ဦးေနွာက္ကိုဆန္႔က်င္ၿပီး နွလံုးသားေနာက္လိုက္ပါရေစေတာ့...
ေဂ်ာင္ကု အခ်စ္ရဲ႕ ဘီယာနံ႔သင္းေနေသာ နႈတ္ခမ္းေလးမ်ားအား တေမာ့တေမာနမ္းရိႈက္စုပ္ယူေနမိသည္..ခံတြင္းထဲဝင္ခြင့္ေတာင္းေနေသာ သူ႔နႈတ္ခမ္းတို႔အား ဖြင့္ဟမေပးေသာ အခ်စ္ေၾကာင့္ လက္ကတစ္ပါးလံုးလံုးေလးကိုဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ေတာ့
"အ.."
အခနဲ အသံေလးနဲ႔အတူ ပြင့္ဟသြားေသာနႈတ္ခမ္းေလးထဲ ေဂ်ာင္ကုလ်ွာဖ်ားတို႔ အလုအယက္ဝင္ေရာက္ကာ ပူေႏြးေနေသာ လ်ွာရဲရဲေလးအား စုပ္ယူေနမိသည္..
....ရူးေတာ့မွာပဲ အခ်စ္ရယ္....
ထယ္ေယာင္း သူ႔အားလံုးဝမလႊတ္ဘဲ အၾကမ္းပတမ္းနယ္ခ်ဲ့ေနေသာ ေဂ်ာင္ကုလ်ွာဖ်ားတို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ကိုယ္လံုး လႊင့္ခနဲ ... အသက္ရွဴရန္လိုအပ္လာေသာေၾကာင့္ ထုရိုက္မိေတာ့ ခနေလးလႊတ္ေပးကာ ျပန္လည္ထိကပ္လာေသာ နႈတ္ခမ္းမ်ား
"အင့္ ... အြန္း လႊတ္ေတာ့..ကု..ကုကီ "
ေဂ်ာင္ကုစိတ္ရွိလက္ရွိသိမ္းပိုက္ေနမိေသာ အခ်စ္ရဲ႕နႈတ္ခမ္းေလးအား ခပ္ဖြဖြကိုက္ဆြဲကာ လႊတ္လိုက္ရင္း လည္တိုင္ျဖဴျဖဴေလးဆီသို႔ဆင္းသြားကာ အရာတို႔ထင္ေအာင္ပင္ စုပ္ယူေနမိသည္..
"အ...ဟင့္ .. "
ထယ္ေယာင္းမွာ မိမိလည္တိုင္တို႔အေပၚနင့္နင့္နဲနဲစုပ္ယူေနေသာေဂ်ာင္ကု လ်ွာဖ်ားနဲ႔ပူေႏြးေနေသာနႈတ္ခမ္းတို႔ေၾကာင့္ ရွက္စဖြယ္ ညည္းညဴေနမိသည္...
ေဂ်ာင္ကု ထယ္ေယာင္းရဲ႕ညည္းသံေလးေၾကာင့္ စိတ္အစဥ္မွာလြတ္ထြက္သြားကာ အခ်စ္ရဲ႕ကိုယ္လံုးေလးအား လက္ျဖင့္ေနရာအနွံ႔ပြတ္သက္ေနမိသည္.. လံုးဝန္းေနေသာ မက္မြန္သီးေလးအား ညႇစ္ေခ်မိေတာ့ ရုန္းလာတဲ့ကိုယ္ေလး.. နႈတ္ခမ္းမ်ားမွာလည္း အခ်စ္ရဲ႕ ညႇက္ရိုးထင္းထင္းေလးေတြအား အမွတ္အသားျပဳရင္း ....
"ရူးေတာ့မွာပဲ အခ်စ္ရယ္"
ထယ္ေယာင္း တင္ပါးတို႔ကို ညႇစ္ေခ်ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ခါးမွ ခါးပတ္ကိုျဖဳတ္ေနေသာေၾကာင့္လန္႔ျဖန္႔ကာ ထိုလက္ေတြကိုဆုပ္ကိုင္မိရင္း
"ဟင့္အင္း ေၾကာက္တယ္..မလုပ္ပါနဲ႔ အဲ့လို ... မလုပ္ခ်င္ဘူး "
ေဂ်ာင္ကု အဆိုးေလးဆီက ျငင္းဆန္လာတဲ့အသံေလးေၾကာင့္လြတ္ထြက္ေနေသာစိတ္တို႔မွာ အသိျပန္ဝင္လာရင္း အရာအားလံုးရပ္တန္႔ကာ ရင္ခြင္ထဲမွ မ်က္နွာေလးအား ၾကည့္မိေတာ့... မ်က္ဝန္းဝိုင္းေလးမွာ မ်က္ရည္ဥေလးေတြတြဲခိုေနကာ နွာေခါင္းထိပ္ေလးပင္နီရဲေနေတာ့သည္...
...က်စ္ အခ်စ္ငိုေအာင္လုပ္မိျပန္ၿပီ ....
နွဖူးေလးအား နမ္းရိႈက္ကာ
"ေတာင္းပန္ပါတယ္အခ်စ္ရယ္... ေနာက္မလုပ္ေတာ့ဘူးေနာ္ အိပ္ေတာ့ .."
"အင္း.. မလုပ္နဲ႔ ကုကီ အဲ့လိုၾကမ္းတမ္းေနရင္ ေၾကာက္တယ္ "
"ဟုတ္ပါၿပီကြာ.. အခ်စ္ေၾကာက္ရင္ ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခုစိတ္ခ်ၿပီးအိပ္ေတာ့ေနာ္ "
ရင္ခြင္ထဲအတင္းေပြ႕ဖက္ကာ ဆံႏြယ္ေတြထဲမ်က္နွာ နွစ္ရင္းအိပ္ဖို႔ေျပာေနေသာ ကုကီေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းနႈတ္ခမ္းေလးမွာၿပံဳးလိုက္မိရင္း
.....တစ္ဆိတ္ ကုကီက သူ႔ကိုယ္သူ ေမာင္လို႔ ေျပာလိုက္သလားလို႔ ....
ေတြးရင္းၾကည္ႏူးမိတာေၾကာင့္ မ်က္လံုးမ်ားမွိတ္ကာ ေခါင္းထဲမ်က္နွာနွစ္ထားတဲ့ေဂ်ာင္ကုရင္ခြင္ထဲပိုတိုးဝင္မိကာ
"အရမ္းခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္ ကုကီ "
ေဂ်ာင္ကုမွာေတာ့ ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလး နႈတ္ခမ္းလႈပ္ရံုမ်ွေျပာေသာ ဝန္ခံစကားေလးအား မၾကားလိုက္ေတာ့ေပ...
...............
အိမ္ေရာက္ကတည္းက တစ္ရွဴးရွဴးတရွားရွား ေဒါသထြက္ေနေသာ ဂ်ီမင္းေၾကာင့္ အကုန္အိပ္ေနေပမယ့္ ယြန္းဂီမွာ မအိပ္ေသး... အခု ဧည့္ခန္းထဲမွာ သူနဲ႔ဂ်ီမင္းနွစ္ေယာက္တည္း..
"ဘာျဖစ္လာတာလည္း ဂ်ီမင္း "
"ေဟ်ာင္း သိဖို႔မလိုတဲ့ကိစၥပါ "
"အဲ့ဒီ ကိစၥကို ေဟ်ာင္းမသိခ်င္ဘူး ဒါေပမယ့္ မင္းမ်က္နွာကိုေတာ့ ေဆးထည့္ေပးပါရေစ "
ယြန္းဂီ ေဆးေသတၲာအားယူလိုက္ၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ကာ ထိုင္ေနေသာ ဂ်ီမင္းေဘးဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့
"မလိုပါဘူးဆို ေဟ်ာင္းကလည္းဗ်ာ "
"ရားး ပတ္ဂ်ီမင္း "
ယြန္းဂီေအာ္သံေၾကာင့္ ဂ်ီမင္းမွာ ယြန္းဂီဘက္လွည့္ၿပီး မ်က္နွာေမာ့ေပးၿပီးသား ...ယြန္းဂီစိတ္တိုရင္ သူတို႔အကုန္လံုးေၾကာက္ရသည္မဟုတ္လား ...
ဂ်ီမင္းအျပဳအမူေလးေၾကာင့္ က်ိတ္ၿပံဳးမိရင္း ေပါက္ေနေသာနႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးအား ေဆးထည့္ေပးမိသည္..
အ ခနဲအသံေလးေၾကာင့္ ရင္ထဲဆစ္ခနဲ
....ေက်းဇူးျပဳၿပီး ထိခိုက္ေအာင္မေနပါနဲ႔ ကေလးရယ္ ...
.................
Unicode....
ဂျောင်ကု အဆိုးလေးအား ၂၃ လွှာကတိုက်ခန်းထိ ကုန်းပိုးလာခဲ့ရသည်.. ဓာတ်လှေကားနဲ့တက်လို့သာနည်းနည်းသက်သာခြင်းဖြစ်သည်..အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်ချပေးလိုက်ရင်း မျက်နှာလေးအား အုပ်ကိုင်ကာခေါ်နေမိသည်
"အချစ် ထစမ်း... ဘာလို့ မသောက်နိုင်ဘဲ မူးအောင်သောက်ရတာလည်းဟင် "
မျက်ဝန်းလှလှလေးတွေမှာ မပွင့်တပွင့်နဲ့
"အချစ်လို့... ခေါ်နေတယ်လေ "
"ဟင်... အင်း... ကုကီလား "
ပလုံးပထွေးနဲ့ထူးလာသော ချစ်ရသူလေးကြောင့် ဂျောင်ကုထွက်နေသောဒေါသတို့မှာ မီးခဲကိုရေနဲ့ငြိမ်းသလို ရှဲခနဲ..
"ဟုတ်တယ် အချစ်ရဲ့ကောင်လေး "
ဂျောင်ကုမျက်နှာအား လက်လေးတွေနဲ့စမ်းကာ
"အီး... ဟီးး ကုကီ ငါ့ကို ရက်စက်တဲ့ ကု..ကီ.. ယုန်စုတ်ကြီး ..."
ထယ်ယောင်းစကားကြောင့် ဂျောင်ကုအပြုံးတို့မှာ ဖောဖောသီသီထွက်လာရင်း
"ဘာလို့လဲ ဘာလို့ရက်စက်တာလည်း "
"ချစ်တယ်ဆို ... ချစ်တယ်လို့ပြောပြီး ကောင်မလေးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးတာ..လူလိမ်"
ထယ်ယောင်းမျက်နှာရဲရဲလေးအား လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ ကြည့်မိတော့ အချစ်ကငိုနေတာတဲ့လား ..
....အဟား လူကိုအသည်းယားအောင်....
"အချစ်က ဘာလို့သောက်ရတာလည်း အချစ်မူးနေရင် အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာကွာ မသိဘူးလား "
ဂျောင်ကုလက်တွေအားပုတ်ထုတ်ကာ ရုန်းနေရင်း
"အဲ့တာ မင်းကြောင့်လေ ယုန်စုတ်ရဲ့ ဟင့်..လူကိုပစ်ထားပြီးတော့ အခုမှလာပြီး ..."
မျက်ရည်လေးတွေအား လက်ချောင်းတို့နဲ့ဖိသုတ်ပေးမိရင်း ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာဘေးနားကဝင်လှဲလိုက်ရင်း
"မငိုပါနဲ့ကွာ အချစ်ငိုရင် ရင်ထဲကနေနာတယ် "
"ငိုအောင်... မလုပ်နဲ့ "
ရင်ခွင်ထဲကမော့ကြည့်နေသော ချစ်မဝလေးရယ်... ရဲနေသောပါးဖောင်းလေးတွေနဲ့ မျက်တောင်ထူထူရှည်ရှည်လေးတွေမှာ မျက်ရည်စက်တို့ခိုသီးနေသည်မှာ ပို၍လှပနေသလို.. အနီးကပ်မြင်နေရသော နှာတံစင်းစင်းလေးထိပ်က မှဲ့နက်လေးကြောင့် ရင်ခုန်သံတို့မှာ ပရမ်းပတာ..
ထိန်းမရတဲ့စိတ်အစဉ်ကြောင့် မှဲ့နက်လေးပေါ်နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖွဖွထိကပ်လိုက်ရင်း နောက်တစ်ဖန် ဘီယာနံ့သင်းနေသော နှုတ်ခမ်းနားလေးအားတိုးကပ်မိတော့
....အဟက် အရက်သောက်လို့မူးနေတယ်ထင်တာ ဘီယာသောက်ပြီး မူးနေတာပဲ အဆိုးလေးက....
သဘောကျစွာပြုံးလိုက်ရင်း နမ်းရန်ပြင်လိုက်တော့ မဖက်နှာအားလာတွန်းတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေ
"မနမ်းနဲ့ "
"အချစ်နော် လူကိုစိတ်တိုအောင်လို့ ဆိုးနေတဲ့အဆိုးလေးကို အပြစ်ပေးနေတာ ငြိမ်ငြိမ်နေနော်"
"မနမ်းနဲ့ကွာ... အခြားကောင်မလေးတွေကို နမ်းတဲ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့.."
ဂျောင်ကု ဝမ်းနည်းသွားပေမယ့်ပြုံးမိရင်း ဒါအချစ်သူ့ကို သဝန်တိုနေတယ်ဆိုတဲ့သဘောပဲမဟုတ်လား
"အချစ်ရယ် ကောင်မလေးတွေထားတာ အချစ်များသဝန်တိုပြီး ချစ်တဲ့စိတ်တွေပွင့်အံလာမလားလို့ပါ..ကျွန်တော် ဘယ်ကောင်မလေးကိုမှ မနမ်းပါဘူးဗျာ တကယ် တကယ်"
ထယ်ယောင်းမှာ မယုံသလိုလေးကြည့်ကာ
"လူလိမ်...သွား.. သွား ဖယ်"
ဂျောင်ကုပိုတိုးကာဖက်လိုက်ရင်း
"ဘယ်ကို သွားရမှာလည်း အချစ်ရယ်.. ဒါကျွန်တော့်တိုက်ခန်းလေဗျာ "
"အဲ့တာဆို ငါသွားမယ် "
ရင်ခွင်ထဲကနေ အတင်းရုန်းထွက်နေသော ကိုယ်လေးအား ပြန်ဆွဲချပြီး တစ်ပတ်လှည့်ကာ အောက်သို့ပို့လိုက်ရင်း
"အချစ်..... ကျွန်တော်စိတ်တိုလာပြီနော်"
ထယ်ယောင်း သူ့အပေါ်မှ အုပ်မိုးကာ မျက်နှာကိုတည့်တည့်စိုက်ကြည့်နေသော ဂျောင်ကုကြောင့် သိပ်မကြည်သောခေါင်းပင်ကြီးသွားရကာ
"အာ့ လေးတယ် လို့ ဖယ် လွှတ် ...လွှတ်လို့ ယုန်စုတ်ရဲ့ "
ကျောပြင်ကို ထုရိုက်နေသောလက်လေးတွေအားဆွဲကာ လက်ချောင်းလေးတွေအား ငုံလိုက်မိတော့ ရင်ခွင်ထဲကမျက်နှာလေးမှာ ရဲခနဲ
"အာ မရတော့ဘူး "
ဂျောင်ကုလုပ်ရပ်ကြောင့် လန့်ဖြတ်ကာ အလိုက်မသိစွာခုန်ပေါက်နေသော နှလုံးသားအား အသံတိတ်ကျိန်ဆဲရင်း
"ဘာ မရတာလည်း "
"အချစ်ကို နမ်းချင်လို့ "
စကားအဆုံးထိကပ်လာသော နှုတ်ခမ်းများအား ထယ်ယောင်းမရှောင်မိတော့ ..မျက်ဝန်းတို့အားမှိတ်ချလိုက်ကာ တစ်ခါတစ်လေ ဦးနှောက်ကိုဆန့်ကျင်ပြီး နှလုံးသားနောက်လိုက်ပါရစေတော့...
ဂျောင်ကု အချစ်ရဲ့ ဘီယာနံ့သင်းနေသော နှုတ်ခမ်းလေးများအား တမော့တမောနမ်းရှိုက်စုပ်ယူနေမိသည်..ခံတွင်းထဲဝင်ခွင့်တောင်းနေသော သူ့နှုတ်ခမ်းတို့အား ဖွင့်ဟမပေးသော အချစ်ကြောင့် လက်ကတစ်ပါးလုံးလုံးလေးကိုဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့
"အ.."
အခနဲ အသံလေးနဲ့အတူ ပွင့်ဟသွားသောနှုတ်ခမ်းလေးထဲ ဂျောင်ကုလျှာဖျားတို့ အလုအယက်ဝင်ရောက်ကာ ပူနွေးနေသော လျှာရဲရဲလေးအား စုပ်ယူနေမိသည်..
....ရူးတော့မှာပဲ အချစ်ရယ်....
ထယ်ယောင်း သူ့အားလုံးဝမလွှတ်ဘဲ အကြမ်းပတမ်းနယ်ချဲ့နေသော ဂျောင်ကုလျှာဖျားတို့ကြောင့် လူတစ်ကိုယ်လုံး လွှင့်ခနဲ ... အသက်ရှူရန်လိုအပ်လာသောကြောင့် ထုရိုက်မိတော့ ခနလေးလွှတ်ပေးကာ ပြန်လည်ထိကပ်လာသော နှုတ်ခမ်းများ
"အင့် ... အွန်း လွှတ်တော့..ကု..ကုကီ "
ဂျောင်ကုစိတ်ရှိလက်ရှိသိမ်းပိုက်နေမိသော အချစ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးအား ခပ်ဖွဖွကိုက်ဆွဲကာ လွှတ်လိုက်ရင်း လည်တိုင်ဖြူဖြူလေးဆီသို့ဆင်းသွားကာ အရာတို့ထင်အောင်ပင် စုပ်ယူနေမိသည်..
"အ...ဟင့် .. "
ထယ်ယောင်းမှာ မိမိလည်တိုင်တို့အပေါ်နင့်နင့်နဲနဲစုပ်ယူနေသောဂျောင်ကု လျှာဖျားနဲ့ပူနွေးနေသောနှုတ်ခမ်းတို့ကြောင့် ရှက်စဖွယ် ညည်းညူနေမိသည်...
ဂျောင်ကု ထယ်ယောင်းရဲ့ညည်းသံလေးကြောင့် စိတ်အစဉ်မှာလွတ်ထွက်သွားကာ အချစ်ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးအား လက်ဖြင့်နေရာအနှံ့ပွတ်သက်နေမိသည်.. လုံးဝန်းနေသော မက်မွန်သီးလေးအား ညှစ်ချေမိတော့ ရုန်းလာတဲ့ကိုယ်လေး.. နှုတ်ခမ်းများမှာလည်း အချစ်ရဲ့ ညှက်ရိုးထင်းထင်းလေးတွေအား အမှတ်အသားပြုရင်း ....
"ရူးတော့မှာပဲ အချစ်ရယ်"
ထယ်ယောင်း တင်ပါးတို့ကို ညှစ်ချေနေသော လက်ချောင်းများက ခါးမှ ခါးပတ်ကိုဖြုတ်နေသောကြောင့်လန့်ဖြန့်ကာ ထိုလက်တွေကိုဆုပ်ကိုင်မိရင်း
"ဟင့်အင်း ကြောက်တယ်..မလုပ်ပါနဲ့ အဲ့လို ... မလုပ်ချင်ဘူး "
ဂျောင်ကု အဆိုးလေးဆီက ငြင်းဆန်လာတဲ့အသံလေးကြောင့်လွတ်ထွက်နေသောစိတ်တို့မှာ အသိပြန်ဝင်လာရင်း အရာအားလုံးရပ်တန့်ကာ ရင်ခွင်ထဲမှ မျက်နှာလေးအား ကြည့်မိတော့... မျက်ဝန်းဝိုင်းလေးမှာ မျက်ရည်ဥလေးတွေတွဲခိုနေကာ နှာခေါင်းထိပ်လေးပင်နီရဲနေတော့သည်...
...ကျစ် အချစ်ငိုအောင်လုပ်မိပြန်ပြီ ....
နှဖူးလေးအား နမ်းရှိုက်ကာ
"တောင်းပန်ပါတယ်အချစ်ရယ်... နောက်မလုပ်တော့ဘူးနော် အိပ်တော့ .."
"အင်း.. မလုပ်နဲ့ ကုကီ အဲ့လိုကြမ်းတမ်းနေရင် ကြောက်တယ် "
"ဟုတ်ပါပြီကွာ.. အချစ်ကြောက်ရင် မောင် တောင်းပန်ပါတယ် အခုစိတ်ချပြီးအိပ်တော့နော် "
ရင်ခွင်ထဲအတင်းပွေ့ဖက်ကာ ဆံနွယ်တွေထဲမျက်နှာ နှစ်ရင်းအိပ်ဖို့ပြောနေသော ကုကီကြောင့် ထယ်ယောင်းနှုတ်ခမ်းလေးမှာပြုံးလိုက်မိရင်း
.....တစ်ဆိတ် ကုကီက သူ့ကိုယ်သူ မောင်လို့ ပြောလိုက်သလားလို့ ....
တွေးရင်းကြည်နူးမိတာကြောင့် မျက်လုံးများမှိတ်ကာ ခေါင်းထဲမျက်နှာနှစ်ထားတဲ့ဂျောင်ကုရင်ခွင်ထဲပိုတိုးဝင်မိကာ
"အရမ်းချစ်နေမိပြီထင်တယ် ကုကီ "
ဂျောင်ကုမှာတော့ ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေး နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံမျှပြောသော ဝန်ခံစကားလေးအား မကြားလိုက်တော့ပေ...
...............
အိမ်ရောက်ကတည်းက တစ်ရှူးရှူးတရှားရှား ဒေါသထွက်နေသော ဂျီမင်းကြောင့် အကုန်အိပ်နေပေမယ့် ယွန်းဂီမှာ မအိပ်သေး... အခု ဧည့်ခန်းထဲမှာ သူနဲ့ဂျီမင်းနှစ်ယောက်တည်း..
"ဘာဖြစ်လာတာလည်း ဂျီမင်း "
"ဟျောင်း သိဖို့မလိုတဲ့ကိစ္စပါ "
"အဲ့ဒီ ကိစ္စကို ဟျောင်းမသိချင်ဘူး ဒါပေမယ့် မင်းမျက်နှာကိုတော့ ဆေးထည့်ပေးပါရစေ "
ယွန်းဂီ ဆေးသေတ္တာအားယူလိုက်ပြီး ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျကာ ထိုင်နေသော ဂျီမင်းဘေးဝင်ထိုင်လိုက်တော့
"မလိုပါဘူးဆို ဟျောင်းကလည်းဗျာ "
"ရားး ပတ်ဂျီမင်း "
ယွန်းဂီအော်သံကြောင့် ဂျီမင်းမှာ ယွန်းဂီဘက်လှည့်ပြီး မျက်နှာမော့ပေးပြီးသား ...ယွန်းဂီစိတ်တိုရင် သူတို့အကုန်လုံးကြောက်ရသည်မဟုတ်လား ...
ဂျီမင်းအပြုအမူလေးကြောင့် ကျိတ်ပြုံးမိရင်း ပေါက်နေသောနှုတ်ခမ်းထောင့်လေးအား ဆေးထည့်ပေးမိသည်..
အ ခနဲအသံလေးကြောင့် ရင်ထဲဆစ်ခနဲ
....ကျေးဇူးပြုပြီး ထိခိုက်အောင်မနေပါနဲ့ ကလေးရယ် ...
.................