February, 2018.
February 14, 2018
Dear : Ate Gia,
I don't even know where to begin. There are so many things I want to say and so many memories I want to reflect on. So, I guess I'll start by just saying; thank you.
Thank you for accepting me. Even though I know you'll be the first one to make fun of me for my stupid mistakes. Thank you for making all of the mistakes before I had a chance to, haha and for being open enough to let me learn from them.
Thank you for being honest. Do you still remember, the last time I thought that I had picked out the coolest outfit ever? But you were there to clue me in on the fact that I wasn't actually as fashionable as I thought I was.
Thank you for standing up for me. I know that you won't let anyone mess with me and I can't thank you enought for all of that. Sometimes, we may argue (because you are really annoying) but at the end of the day, I know I have your back and hope you know that you have mine.
Thank you for not giving up on me. I probably the most annoying part of your days but you are always looking out for me whether it was my first day of school or my first ever dance competition. Thank you for being patience with me especially when there are times that I am pasaway.
Thank you for inspiring me. Remember when there was a time that I copied you? It's because I thought you were the coolest person ever! Can you really blame me for wanting to be as awesome as you?Although you and I are completely different and always have been, you always try your best to relate with me and understands me.
Thank you for loving me. I know we make fun of each other like always, but I know that we do it out of love. Well, you have no choice but to love me, no matter how hard it is sometimes. Hahaha.
My teacher said that Valentine's Day is all about love that's why I write a letter for you to let you know that I love you, ate Gia. Thank you for coming into my life. Happy Valentine's Day!
P.S Don't you ever make fun of me after you read this or else I will punch you, seryoso!
Love,
Your baby Francheese.
..
March, 2019.
"Okay ka laang ga, bunso?" Approach sa akin ni nanay nang makita niya ako dito sa kitchen.
"Yes po, I'm just tired po." Sagot ko saka inubos ang tubig na laman ng baso na hawak ko.
"Siya sige, mauna ka ng mag pahinga sa itaas. Aasikasuhin ko muna ang ibang mga bisita." Nakakaintinding sabi ni nanay. Today is my graduation day. Actually ay kanina pang natapos ang graduation ceremony at nandito na kami sa bahay para sa celebration. Maraming tao sa garden at living room dahil marami rin namang bisita ang dumating lalo na at close si nanay sa mga kapit-bahay namin dito.
Maingay sa labas because of the videoke machine kaya mas pinili kong dito mag stay sa kitchen.
"Thanks po, nanay." Tipid kong ngiti matapos mahugasan ang baso na pinag-inuman ko.
"Oo nga pala, dumaan ka sa kwarto ko, nakapatong sa kama ko ang regalo ko para sayo." Sabi ni nanay na ikina-tigil ko sa paglabas ng kitchen.
"Aw! You're so sweet nanay! Thank you and I love you." Lumapit ako sa kanya para yakapin siya.
"Mahal din kita, bunso." Hinalikan niya ako sa forehead ko na ikina-gaan ng pakiramdam ko.
Matapos kong kunin ang paperbag na naglalaman ng gift ni nanay ay kaagad na akong nagpunta sa room ko.
Naupo ako sa gitna ng kama saka ito binuksan. Nanlaki pa ang mga mata ko nang makita ito. It's a cellphone! Yesss! Sa sobrang tuwa ko ay niyakap ko pa ito saka inalis sa mismong box. Lalo akong natuwa nang makita na may kasama na itong memory card and sim kaya hindi ko na kailangan na bumili. The best talaga si nanay!
Kaagad ko itong in-operate at nag save ng mga cellphone numbers ng mga kakilala ko na noon ay nakasulat laang sa science notebook ko.
Nawala ang pagkakangiti ko nang mabasa ang name ni ate Gia at ang contact number niya. Nakaramdam na naman ako ng lungkot na akala ko ay nawala na kanina. I feel sad dahil hindi siya dumating sa graduation ceremony. Isa pa naman siya sa inaasahan ko kanina.
I sigh saka nag decide na i-save rin ang contact number niya. Matapos i-saved ay tinitigan ko pa ang screen ng new cellphone ko kung saan nakalagay ito sa contact ni ate Gia.
Should I call her? Nah! She seems too busy kaya nga nakalimutan na niya ang graduation ko. Kontra ng kabilang side ng utak ko.
Hindi ko rin natiis at nag compose na laang ng message para i-send sa kanya. Mabuti na laang at may free texts itong sim na binili ni nanay. At least hindi na ako lalabas para mag load.
Naghintay ako ng ilang minuto pero hindi siya nag response sa unang text message ko. Nag text ulit ako para sabihin na, 'Its me, Frances'.
Nahiga ako habang nakatitig pa rin sa screen ng cellphone ko. Nag text ako ulit ng isang beses hanggang ang isang beses ay naging pangalawa, pangatlo, pang-apat. Hanggang sa hindi na mag send ang messages ko dahil sa dami ng nagamit kong free texts. Naubos ko na ang mga ito pero kahit isang beses ay hindi man laang niya ako ni-reply-an.
"Nakakainis!" Gigil kong ibinaba sa side table ang cellphone katabi ng laptop na regalo namin nila Mom and Dad sa akin. Hindi sila naka-attend ng graduation ko because of their duties. But yeah, medyo nasasanay na rin naman ako na madalas silang wala sa mga occassions like this.
I glance at my wallclock at nakita na nine in the evening na pero hindi pa rin tapos ang mga kapit-bahay namin sa pagkanta-kanta sa bakuran namin. Hindi naman sila pwedeng paalisin ni nanay because in the first place, si nanay ang nag invite sa kanila. Kanina pa rin na nakauwi sila ate Ella kaya wala ng dahilan para bumaba pa ako roon at maki-kanta.
I decided to sleep na kaya tumayo ako para i-off ang switch ng ilaw. Bahagyang dumilim pero mas kapansin-pansin ang glow in the dark na mga bagay na naka-dikit sa bawat parte ng room ko. Parang nasa outer space ako habang pinagmamasdan ko na mag glow ang mga ito.
Wala pa yatang limang minuto nang makaramdam na ako ng antok kahit pa maingay pa rin sa labas dahil sa videoke machine. Siguro dahil na rin sa pagod kaya mabilis akong dinadalaw ng antok. Nagtakip ako ng kumot pero kaagad din na napamulat nang mapansin ko na may nag on ng ilaw.
"Nay, please turn off the light po. I want to sleep na po." Sabi ko sa kabila ng ka-antokan. Hindi ko siguro nai-lock ang pinto ng room ko at sinilip ako ni nanay para tingnan kung natutulog na ako.
"Nay?" Tawag ko ulit dahil hindi pa rin niya pinapatay ang ilaw. Inalis ko ang pagkakatakip ng kumot saka hinarap si nanay.
"Nan..." Natigilan ako nang hindi si nanay ang mabungaran ko sa may pintuan. "A-Ate Gia?" Nabibigla kong tanong. Kinusot ko pa ang dalawang mga mata dahil baka sa kagustuhan kong makita siya ay nag ha-halucinate na ako.
"Hi, Francheese. Congratulations for being a salutatorian!" Nakangiti siyang lumapit sa pwesto ng bed ko kaya nasigurado ko na totoo siya at hindi ako dinadaya laang ng paningin ko. "You made us proud."
Sumimangot ako nang maalala na hindi siya dumating sa graduation ceremony kaya may kasalanan pa siya sa akin. "I want to sleep na so kung pwede lumabas ka na." Cold kong sabi saka muling nahiga at nagtakip ng kumot.
"Asus! Alam ko naman na tampururot ka sa akin." Natatawa niyang sabi na para bang balewala laang na magtampo ako. Mas lalong nadagdagan ang inis ko sa kanya sa isipin na 'yon. "Hey, sorry na." Naramdaman ko ang paggalaw ng kama kaya alam ko na naupo siya sa kama ko.
"Francheese..." Naramdaman ko rin na kinakalabit niya ako kahit na may nakatakip na kumot sa buong katawan ko hanggang sa ulo.
Narinig ko pa ang pag buntong-hininga niya saka siya ulit nag salita, "Next time na laang siguro ako mag e-explain. Kailangan ko pang bumalik sa party. Tumakas laang ako para..."
Sa sinabi niya ay inalis ko ang nakatakip na kumot sa ulo ko at kaagad bumaling sa kanya. "Ano?" Kunot-noong tanong ko. Tama ako, nakaupo nga siya sa kabilang side ng bed ko.
"I'm sorry kung hindi ako naka-attend sa graduation mo. May dumating kasing invitation letter para sa amin kanina. It was from Sen.Villanueva dahil anniversary nila ngayon ng wife niya. Alam mo naman si Papa, basta about sa politics ay walang siyang pinapalampas na gatherings." Napalitan ng lungkot ang kaninang nakangiti niyang mga mata.
"Pwede ka naman na mag text kay ate Ella or kay nanay, pero hindi mo ginawa." Nagtatampo pa rin na sabi ko. Kanina ko pa kasi siya hinihintay. Halos maiyak na nga ako nang makita ko na wala pa rin siya sa audience habang binibigyan ako ng mga medals.
"Papa took away my cellphone para raw matuto akong makipag socialize sa mga anak ng mga amigos niya." Paliwanag niya. "H'wag ka ng magtampo, please. I promise, ito na 'yung last na beses na mawawala ako sa any occasions like this." Paglalambing niya na aaminin kong kanina ko pa nami-miss.
"Just make sure." Paninigurado ko.
"Yes, I promise." Muli siyang ngumiti sa akin na ikina-tango ko.
"I forgive you." Sagot ko.
"Syempre, hindi mo ako matitiis." Lalong lumapad ang pagkakangiti niya dahil sa pagsimangot ko.
"Conceited!" Naiiling kong sabi na tinawanan laang niya.
Huminto laang siya sa pagtawa nang marinig namin ang busina ng sasakyan sa ibaba.
Nawala ang pagkakangiti niya saka tumayo para magpaalam na sa akin. "It's kuya Juan. Kailangan na namin na umalis." Maging ako ay nakaramdam ng lungkot dahil sa sinabi niya. "But I have a gift for you para hindi ka na sad." Kaagad siyang lumabas ng pinto at nang bumalik ay may dala na siyang may kalakihan na box. May malaki pa itong pink ribbon sa ibabaw.
"And what is that? A cake?" Kunot-noo kong tanong habang papalapit siya.
"No, open it." Nakangiti niyang sabi saka ipinatong sa lap ko ang box. May naririnig pa akong kaluskos mula sa loob nito kaya mas lalo akong na-curious.
Dahan-dahan kong itinaas ang takip nito at feeling ko ay nag twinkle pa ang mga mata ko nang makita ang laman ng box. "A puppy!" Tuwang-tuwa kong sabi saka tumunghay kay ate Gia na nakatayo pa rin sa side ng bed.
"I gave you that puppy so that you wouldn't feel alone. A cuddle-budy kapag wala ako sa tabi mo." Nag taas-baba pa ang kilay niya.
Ibinaba ko sa kama ang box saka tumayo para yakapin siya ng mahigpit. "Thank you, ate!" Naramdaman ko rin ang pagyakap niya sa akin pabalik.
Matapos kong kumalas ng yakap ay muli akong bumalik sa kama at kinuha ang puppy na nasa loob pa rin ng box. "Hi, cutie." Itinaas ko ito sa ere upang pagmasdan.
"He's a rottweiler." Pag i-informed sa akin ni ate.
"What is his name then?" Tanong ko. Ibinaba ko ito sa lap ko. He lick my right hand pa habang nasa lap ko siya. I think he likes me, too.
"Di ga dapat ikaw ang mag bigay ng name niya kasi para sayo naman 'to?" Yumuko siya saka hinaplos ang puppy na nasa lap ko pa rin.
"Okay, I will think about it later." Nakangiti kong sagot habang nakikipaglaro na kay puppy.
Muling may bumusina at mas malakas na ito ngayon dahil wala na ang ingay sa ibaba na nanggagaling sa videoke machine kanina.
"I really need to go."
Ngumiti ko at nakakaintindi na tumango. "You take care, and thank you for this, ate."
Muli siyang yumuko para siguro haplosin ulit si puppy pero hindi ito ang ginawa niya. She gave me a pecked on my right cheek saka naka-smile na sumagot, "You are welcome, baby ko. Congrats ulit."
Tumalikod na siya para lumabas pero kaagad ko siyang tinawag bago pa siya makalabas ng pintuan. "Ate?"
Lumingon siya at nag tanong, "Why?"
"Before I forgot, you look beautiful with that dress. It suits you." Sincere kong sabi habang pinagmamasdan siya pati na rin ang royal blue na dress na suot niya. Actually, kanina ko pa ito gustong pansinin kaya laang ay naunahan ako ng pagkainis sa kanya.
"Well..." Naghawi siya ng buhok na para bang sinasabi niya na, 'It suits me because I am beautiful'.
"Conceited talaga!" Natatawa na naiiling kong sabi saka tumayo para i-hatid siya sa ibaba.
Matapos na mawala sa paningin ko ang sinasakyan nila ay nagmamadali akong bumalik sa room ko. Napangiti ako nang mapansin ang puppy na prenteng natutulog sa gitna ng bed ko. He seems comfortable.
Naupo ako sa kama habang nakatitig kay puppy at sa pagtitig ko ay may naisip akong pwedeng i-pangalan sa kanya. Naramdaman niya siguro na may tao sa room na 'to kaya nagmulat siya at hyper na lumapit sa akin.
"Hi, Moji."
..
April, 2020.
"Oh akala ko hindi ka na bababa, eh." Puna sa akin ni ate Ella habang pababa ako ng hagdanan mula sa room niya. Napahinto laang ako nang mapansin na may bisita siya sa living room. Nakatalikod ito sa pwesto ng hagdanan at nanonood ng palabas about chicken.
Napasimangot kaagad ako ng mapagsino ito. "Need kong magpaload para mai-text ko si nanay later." Sagot ko kay ate Ella na ikina-lingon ng bisita niya. Yeah, it's ate Gia.
Nagtama ang paningin namin pero tinaasan ko laang siya ng kilay kaya nakasimangot siyang bumaling sa pinapanood niya.
"Sa tingin mo, Baba ano nga kaya ang nauna sa dalawa? Itlog o manok?" Tanong niya kay ate Ella habang ako naman ay nagpunta saglit sa kusina para kumuha ng maiinom.
"I think, it's the egg." Narinig kong sagot ni ate Ella.
"Sa tingin ko rin. Kasi 'di ga the chicken hatched from the egg, so the egg comes first." Pagsang-ayon nito sa theory ni ate Ella na lalo kong ikina-simangot.
"I disagree." Sagot ko nang makalabas ng kusina. Pareho silang bumaling sa akin dahil sa sinabi ko. "You can't have an egg without the chicken, so the chicken came first to laid the egg."
"But..."
"Hep-Hep!" Pag awat kaagad ni ate Ella sa iba pang sasabihin ni ate Gia. Siguradong alam na niya kung saan mapupunta ang usapan namin.
"Mabuti pa, samahan mo ako sa kusina, maghanap tayo ng merienda..." Hinila niya si ate Gia para tumayo.
"...and ikaw naman bunso, 'di ga magpapaload ka pa?" Tanong niya sa akin kaya lumabas na laang ako ng bahay dahil ayoko rin naman na nakikita si ate Gia. Naiinis ako sa kanya!
Kailangan nga ga nagsimula ang pagkainis ko sa kanya? It was the first week of December, last year. Mayroon akong dance audition noong araw na 'yon na nagkataon na kasabay sa isang beauty pageant kung saan kasali si ate Ella. Si nanay laang ang kasama ko noon dahil nga nagkasabay ang events namin ni ate Ella. Syempre, mas pipiliin nila Tito and Tita na suportahan ang anak nila kaysa sa akin. Naiintindihan ko naman pero ang hindi ko maintindihan hanggang ngayon ay kung bakit pati si ate Gia ay binalewala ako noong araw na 'yon?
She promised me na pupuntahan niya ako para mag support, but she didn't come. 'Yon din ang naging reason kung bakit hindi ako nakapasa sa audition na 'yon. I feel neglected by her. Mas lalong lumala ang tampo ko nang malaman ko na nand'on siya sa pageant kung saan kasali si ate Ella.
Gabi na ng pumunta siya sa bahay para mag sorry. Hindi ko na hiningi ang mga paliwanag niya, because I already know that I'm not her priority. That I am only a second choice. An option.
Sinabi ko sa kanya na okay laang, na hindi naman 'yon big deal sa akin. But the truth is isa 'yon sa mga pangarap ko. I want to be a part of a cheering squad in our school. Pero hindi nangyari 'yon dahil hindi ako nakapasa sa audition. Siguro maliit na bagay laang sa kanya na hindi siya nakarating sa audition ko, but not for me. 'Till now ay naaalala ko pa rin ang lahat. Kung paano ako pinagtawanan ng mga naroon dahil nagkakamali ako sa mga steps. Wala kasi sa mga 'yon ang isipan ko kundi nasa kanya. Kung bakit hindi siya dumating? Bakit pinabayaan niya ako? Bakit hindi siya tumupad sa pangako niya na palagi siyang darating sa mga occasions ng buhay ko?
My parents was right. I need to be independent all the time. Hindi ako dapat umaasa sa iba. That realization hits me at 'yon na rin ang naging simula ng paglayo ko sa kanya. Aaminin ko na simula noong makilala ko siya ay dumepende na ako sa kanya na hindi pala dapat.
Hindi naging madali ang pag ignore ko sa kanya. Palagi ko siyang kino-kontra dahil sa sobrang kainisan ko sa kanya. Hanggang sa isang araw, pareho na kami ng nararamdaman sa isa't-isa. We hate each other. The only difference is I knew why she hates me.
"Hi, Frances!" Tumingin ako sa tumawag sa akin.
"Hello, ate Gabb." Ngumiti ako sa kanya saka isinarado ang gate nila ate Ella.
"Where are you going?" Tanong niya ng makalapit sa akin. Napansin ko ang maliit na benda sa bandang kilay niya. Naaksidente kasi siya noong isang araw. Natamaan siya ng siko n'ung schoolmate nilang lalaki na suitor ni ate Ella.
"Magpapaload. Ikaw?"
"Bibili ako ng Chuckie. Sabay na tayo?" Tanong niya na ikina-tango ko. Sabay kaming naglakad papunta sa tindahan habang nag u-usap.
"Kamusta na pala 'yung scars mo dyan sa eyebrow mo?" Tanong ko.
"Medyo magaling na naman pero kailangan pa rin takipan para hindi maging expose sa germs." Nakangiting sagot niya.
Nakarating kami sa tindahan. Nagpaload ako kaagad at nag registered ng unli. Si ate Gabb naman ay bumili ng dalawang Chuckie at iniabot ang isa sa akin. Nakangiti ko itong kinuha at nagpasalamat sa kanya saka naupo sa mahabang upuan sa labas ng tindahan. Naupo rin siya sa tabi ko habang nag si-sip sa Chuckie na favorite niya.
"Ate Gabb?" Approach ko sa kanya matapos kong mag sip sa Chuckie na hawak ko.
"Yes?" Nakangiti siyang bumaling sa akin.
"I am still wondering if paano mo nasabi sa self mo na you really like ate Ella." Kunot-noong tanong ko. Sabi nga ni nanay, mga bata pa kami kaya hindi namin maiintindihan 'yung love-love na 'yan. Ang need daw namin gawin sa ngayon ay ang mag aral ng mabuti for our future.
"Are you asking me kung bakit ko siya nagustuhan? Tama?" Natatawang tanong niya saka nag sip ulit sa inumin na hawak niya.
"Ahuh." Pagtango ko habang nakatingin na sa barbeque stall na kasalukuyan na napupuno ng usok dahil sa dami ng niluluto nila.
"Katulad ng iba, nagdaan din naman ako sa process at patuloy na nagdadaan."
Sa isinagot ni ate Gabb ay kunot-noo akong bumaling sa kanya. "What do you mean?"
Hindi siya kaagad sumagot dahil hinintay pa namin na makaalis ang dalawang lalaki na bumibili ng cigarettes.
"When I first saw her, wala talaga akong plan na makipag friends sa kanya. Then, dumating 'yung time na nalaman ko na siya 'yung soulmate ko." Panimula niya nang makaalis ang dalawang lalaki.
"What? But how?"
"Basta. Mahabang story." Natatawa niyang sagot saka nagpatuloy, "Pero kahit alam ko na siya 'yung soulmate ko, hindi ko siya kaagad nagustuhan romantically. We became friends muna then day by day, I've got to know her even more, better and deeper. Then one day, pag gising ko, crush ko na siya."
"Crush? As in admiration?" Kunot-noong tanong ko.
"Oo siguro. It's depends kung ano 'yung meaning sayo ng word na crush." Kumamot siya sa kilay niya na walang benda and I found it cute.
"Paano mo nasabi sa self mo na crush mo siya?" Curious kong tanong. Honestly, marami sa mga schoolmates ko ang nagsasabi na crush nila ako, but I didn't know kung paano nila nasabi na crush na nga 'yong nararamdaman nila towards me.
"Whenever I look at her social media, I close the page before Tita Clara glance over my shoulder like I was doing something wrong." Sagot niya habang natatawa. Natawa rin ako dahil sa pag amin niya.
"Really? Ginagawa mo 'yon, ate?" Natatawa ko pa rin na tanong.
"Yes, at palagi akong kinakabahan sa'twing lalapit siya sa akin at kakausapin niya ako. Also, when she mentions how much she likes a certain fairytale movie, kaagad kong pinapanood 'yon." Sa muli niyang sinabi ay nawala ang pagkakangiti ko. Naisip ko bigla ang mga documentary about animals na palaging ikinwe-kwento sa akin ni ate Gia. May mga time nga noon na puro documentaries about animals ang pinapanood ko instead of documentaries about outer space.
"And when my phone flashes and her name appears, I feel a slight flutter in my stomach. And when another name appears, I feel a slight drop." Naramdaman ko ang paglakas ng tibok ng puso ko dahil sa sinabi niya. Napainom pa ako sa Chuckie na paubos na ang laman. Naisip ko na naman si ate Gia at kung paano ako mainis noon sa kanya sa'twing hindi siya kaagad nakakaresponse sa mga text messages ko. At mabilis din naman gumaganda ang mood ko kapag nakikita na nag text na siya.
"I dress to impress her." Dugtong ni ate Gabb saka tumayo upang itapon sa garbage can ang wala ng laman na Chuckie.
"B-But if you don't see her throughout the day, you'll feel like your outfit was wasted?" Alanganin kong tanong. Please, say no ate Gabb!
"Tama!" Pumitik pa siya sa ere saka muling naupo sa tabi ko. "And little, stupid things remind me of her."
"Like, may nakita ka lang na star keychain then maiisip mo na siya? Gan'on?" Tanong ko ulit.
"Yes, tama!" Napangiwi ako dahil hindi matanggap ng utak ko ang iniisip ko ngayon. "Higit sa lahat, hindi maganda sa feeling na may nakikita akong iba niyang kasama."
"Like, naiinis ka na laang bigla?" Tanong ko na ikina-lapad ng pagkakangiti niya sa akin. Or should I say na naka-grin siya sa akin.
"So, sino 'yang crush mo?" Napahigpit ang hawak ko sa Chuckie dahil sa itinatanong ni ate Gabb. Mabuti na laang at ko-konti na laang ang laman nito kundi ay natapon pa ito sa kamay ko.
"What? W-Wala!" Nag iwas ako ng tingin. Naramdaman ko ang pag i-init ng mag kabilang cheeks ko dahil siguro sa init ng panahon.
"You are lying." Natatawa niyang sabi. Naramdaman ko na nakatitig pa rin siya sa akin.
"W-Wala talaga. I'm still young for that." Tumayo ako para itapon ang Chuckie at para na rin makaiwas sa itinatanong niya.
"Frances?" Nakahinga ako ng maluwag nang makita ko na papalapit sa direksyon namin si ate Ella. "Tara na! Naghanda kami ng merienda ni Baba." Sabi niya saka sumulyap sa nahihiyang si ate Gabb. "Ahm, Gabb?" Napansin ko ang pag aalangan niya na tawagin si ate Gabb.
"Y-Yes, ate?" Gusto kong matawa dahil nag stuttered talaga siya sa harap ni ate Ella. She's so cute!
"Come with us." Sagot ni ate saka mabilis na tumalikod at naglakad pabalik ng bahay. Mabilis na sumunod si ate Gabb kay ate Ella habang ako ay pansamantalang hindi makagalaw sa kinatatayuan ko.
Napansin ko kasi ang tao na kasalubong nila. Si ate Gia at papunta na siya ngayon dito sa tindahan.
Shocks! What to do?!
Oh wait! Hindi ako dapat kinakabahan!
But what if...
What if I really have a crush on someone without me realizing it and that someone is...
Ate Gia.
I have a crush on ate Gia?!
OH MY GOSH! NO WAAAAAAY!
..
Unedited.
A.❤️