PEAR
babalik na ako...babalik na ako sa taong may-ari ng puso ko kinakabahan ako habang pa-landing ang eroplanong sinasakyan ko...
si Jhen ang naghatid sa akin sa airport medyo nalungkot ako kasi naging malapit ako sa kanya sa ilang buwan ko sa U.S. sya ang tumulong sa akin mahanap ang magulang ni Swan...
"Mr.Rodrigues?" lakas loob akong nagpunta sa bahay ng dad ni Swan nakausap ko na ang mom nya at hindi naging maganda ang pagtatagpo namin hoping na this time masopen minded ang dad nya
"yes?" pormal na sagot nya
i extend my hands "i dunno if you remember me but i am Pear Andrea Yuzon"
saglit sya natigilan bago naging seryoso ang mukha "ofcourse hija i remember you...we met before thru Enrico"
mapait ang naging pagngiti ko "and Jordan..."
napansin ko na kinabahan sya at napalunok
"oh well that's in the past now sir...i love your daughter and she is suffering right now" panimula ko sa kanya hindi ko alam kung naiintindihan nya ba ang sinasabi ko sa kanya "sir i want you to convince your wife na pure ang intention ko sa anak nyo because if you don't..."
agad nyang niluwagan ang tie na suot nya "hija aren't you too arrogant to threaten me??"
"sir i am not threatening you i love your daughter this much kaya ko kayo dinadaan sa diplomasya, kung tutuusin hinayaan lang kayo ng magulang ko di madamay sa eskandalo since nawalan din naman kayo but i will make sure sir that enough payment will come if you don't follow what i said" kinakabahan ako but i act as if i am cold...
nagsimula ako magkwento sa kanya ng mga ginagawa ni Enrico sa pinas and how Swan is taking all the toll dahil ayaw nya maging mabigat sa mga magulang nila
tahimik syang nakinig sa akin from time to time napansin ko na nalulungkot sya
he sigh "hija pasensya ka na sa nagawa ng mga anak kong lalaki pero sana wag mo idamay-----"
"sir gaya ng sinabi ko nakalipas na yun mahal ko ang anak nyong babae hindi naman siguro bago sa inyo ang same sex relationship dahil na makabagong panahon na tayo...i make sure to make your daughter happy"
he extend his hands "well welcome to the family..." he smiled at me
nangiti na rin ako...nangako ang dad ni Swan na kakausapin nya agad ang asawa para makauwi sa pinas at ayusin ang pamilya nila...bago sila lumipad nagdinner pa ako kasama sila
nasa pinas na nga ako ang traffic kasi sobra... gusto kong batukan ang driver ng taxi kasi bukod sa traffic eh ang bagal magdrive...konting tiis na lang Gansa...
ng makarating ako sa School nila hindi pa ako makapasok lintek ang tagal naman nung alalay ni Apple...
naghintay pa ako...papasok ako sa venue nila ng tumawag si Jhen
"oh?" medyo inis na sagot ko
"whoah! easy tigress kumusta ang flight?" natatawa pa sya sa kabilang line
"nagmamadali ako but i give u an update later" then i end the call
halos hingal akong nagtago sa sulok ng auditorium since nakakaagaw ako ng attention ng ibang tao...
ang weird ng nararamdaman ko kasi pakiramdam ko nung makita ko sya sa stage gusto kong sumigaw at sabihin "girlfriend ko yan!" ang korny ko...
natapos ang graduation nya na hindi ako lumalapit sa kanya i just watch her from afar she look so happy... napansin ko din na kinausap nya ang parents ko...nangingiti ako atleast kahit pala wala ako inilalapit nya ang sarili nya sa mga magulang ko hinintay ko na halos wala ng tao bago ako naglakad palabas...
nakita at narinig ko ang pagtatalo ni Apple at Danny...
i saw how my sister breaks down... nagmadali ako lumapit sa kanya at niyakap ko sya
"hush Ducky" sabi ko "andito si ate"
she just kept crying...
"umuwi ka na pala" sabi nya habang nagtatakang nakatingin sa akin
i pouted "i'm in love with Swan I wouldn't miss this"
"akala ko umuwi ka kasi atlast graduate na ako" tila nagtatampong sabi nya sa akin
nangiti naman ako " kasama ka na dun"
i wipe her tears bago nagmamadali ko sya hinatak sa sasakyan naming pamilya nagulat pa ang mama at papa sa pagsulpot ko...si papa kunwari pa alam nmn nya na uuwi ako today.
=========================================
"kaya mo ba yan buhatin?" tanong ko kay Enrico habang nakatingin ako sa babay grand piano nila na ilalagay daw namin sa tapat ng bintana ni Swan
natawa sya sa akin "ciempre hind magpapatulojg tayo kay Xen at hardinero"
maya-maya pa dumating na si Xen tila nahihiya pa sa akin
"thank you" sabi ko nung maibaba nila ang piano sa pwesto
"ah wala yun"
aalis na sana sya "by the way Xen" lumingon sya "welcome to the family"
he smile at me "salamat a..ate" sabay hinga ng malalim...
then i started singing my hearts out...kinakabahan ako ngayon sa totoo lang naninigas yung daliri ko...
then i saw my pretty girl standing looking stupidly sexy sa panjama nya na doreamon
agad ko sya hinila in at simpleng nagpaalam sa magulang nya
pagsakay ng sasakyan gusto ko sya halikan at yakapin but i know that can wait...
natawa ako ng sabihin nya na nakapanjama pa daw sya, imbes na magtanong kung saan ko sya dadalhin
"hospital?" nagtatakang tanong nya...
tumango ako "22years ago on this day a baby girl is born...her in this hospital...they name her Pear Andrea Yuzon"
"oh gosh birthday mo?"
nangiti ako sa kanya "yeah"
"tattie..."
next we drove sa bahay ng parents ko "i grew up here with my sister Apple we just year apart"
tahimik lang ang mahal ko nakikinig then nagpunta kami sa school ko nung kidder garden ako, i show her the church that my family always went for sunday mass, yung school ko nung elemtary ako...at yung school ko nung high school which is her school...
"look at that bench...jan ko una nakilala ang kuya mo" turo ko sa kanya
then we went to YID TOWER "and this is the place where i saw your face for the first time"
she look surprised "hindi ba sa parking lot ng school??"
umiling ako hindi "dito you were trying to park your car right while your friends is cheering you on"
sumimangot sya right there i wanted to kiss her...but then not yet...
dumaan kami sa unit ko "and this place that made us bond more"
"Pear..."
"yes???"
"ang tagal mo naman halikan ako" maktol nya sa akin
natawa ako sa sinabi nya
"ang hirap kaya miss na miss kita at kung saan saan mo lang ako dinadala"
i peck a kiss on her lips "last na"
"sayang graduation ko kahapon di ka na umabot"
"sinong nagsabi sayo na hindi ako umabot!?"
"huh??"
i gave her my phone "check the photo gallery"
napansin ko yung reaction nya nagulat siguro sa mga pictures nya "andun ka"
"yup hindi ko yun papalampasin tattie ko" i drove as fast i can pero syempre puno pa rin ng pagiingat dahil magkasama kami...
then we reach our destination...
"nyah Pear naman puro ka joke bakit tayo huminto dito" nagtatakang nakatingin sya sa bakanteng lot sa harap namin
kinakabahan ako panu ko ba sisimulan ang sasabihin ko "i brought you to all the most important places in my life kasi i want you to know me a little more better...kung pwede lang umakyat tayo ng tagaytay o bumalik sa paso de blas ngayon gagawin ko kaso baka mainep ka na eh" she started to have dreaming look on her face na parang naaalala nya din yung gabing pinagsaluhan namin sa lugar na yun "i know bata pa tayo...but i am sure na wala na akong kayang mahalin gaya ng pagmamahal ko sayo...that i am incomplete without you and your stupid jokes...i love you and i will endlessly...give me a chance to be your partner in life sa hirap at ginhawa kahit painumin mo ko ng detox drinks mo everyday ok lang kasi mahal kita...please be mine Kristina Swan Rodrigues??"
she cried... lalo nung ilabas ko yung eternity ring na binili ko...
"birthday mo pero ikaw----"
"oh shut up! yes or no???" naiinis na tanong ko
"yes ciempre!" then she kiss me...and i kiss her back...
"we will build our dream house here tattie ko" bulong ko kanya
"and we will love each other endlessly"
"yes endlessly"
this is the life i choose being with the person who bring the best and worst in me...