SWAN
three...four...sa totoo lang hindi ko na alam kung ilang linggo na mula nung magpaalam sa akin si Pear...no text no emails...no accidentally bumping to each other....nakakapraning...pero higit sa lahat nangungulila ako sa kanya...hindi ko na sya kinakamusta kay tita Felly dahil wala rin naman ang matanda hindi ko rin sya pwde kamustahin kay tita Ava dahil baka mag-isip sya ng di maganda sa amin ni Pear...ayoko pangunahan si Pear knowing her she wants to be in control pero my gosh naman anung klaseng control kaya ang ginagawa ng babaeng yun! control lang yata sa pag papamiss eh....
naputol ang pagiisip ko sa katok sa pintuan ko pagbukas ko ang humihingal na si Xen ang nabuksan ko
"what happen???"
"si kuya Enrico nakikipag away dun sa police na kapitbahay natin bilisan mo" sabay takbo
natatarantang sumunod ako kay Xen....haaaayy kuya nung isang araw nagbasag ng mga paso sa garden ngayon naman juiceko po!!!!
"tarantado ka! kung napatay mo ang aso ko hayop ka" galit na sabi ng pulis ang dami ng mga usiserong nakapaligid sa amin
"tarantado ka rin yang aso mo pakalat kalat!!!" galit na sabi ni kuya
nahihiya ako sa mga ginagawa ng kapatid ko
"mayabang kang hayop ka dahil pulis ka!" hamet pa ng kapatid ko
"kuya naman!!!" pigil ko sa kanya " sir Ramon pasensya na po kayo talaga hindi na po ito mauulit"
pero bago pa makapagsalita ang kapitbahay naundayan na ni kuya ng suntok...nakita ko na lang na inaawat ng security guard si kuya at ang mga anak ni sir Ramon...next thing i know dinampot na ng mga pulis ang kuya ko...
"bff halika na sundan natin ang kuya" yaya ni Xen
hindi ko na gusto ang sumunod pa i want kuya to learn his lesson isa pa namamanhid ako sa kahihiyang ginagawa nya gusto sumigaw kasi parang puputok na ako sa lahat ng nararamdaman ko...
"ayoko" ayun lang bumalik ako sa bahay ramdam ko na nakasunod sa akin si Xen
"Swan hindi naman yata tama na pabayaan natin ang kuya Enrico"
"anu pa ba ang tama Xen???" puno ng tampong tanong ko sa kanya "nuon ginamit nya ako para lang maging kanya si Nickz,pinabayaan nya ako magbayad ng kasalanang na ginawa nya pero my ginawa ba sya?wala..."umiiling ako,habang nakikinig lang si Xen sa akin "then i found this amazing girl who completes every parts of me...yet pinapili nya ako sa kanilang dalawa...kahit mabasag ako pinili ko sya...tapos anu nagbago ba sya?hindi ngayon Xen anu pa ang susunod!?"
nakakaunawang niyakap ako ni Xen
umiyak ako ng umiyak pakiramdam ko nagiisa ako na wala akong kakampi...Pear nasan ka na ba kasi? i just wish na bigla syang papasok sa pintuan ng bahay and she will be the one to save me in this trouble...sigurado ako na masgagaan ang lahat para sa akin kung andito sya...
"puntahan na natin ang tito mo na abogado" suggest ni bff
i sigh... "puntahan ko muna sila lolo alam mo naman hindi ko kasundo ang anak ni Tito Fred"
i change my clothes quickly buti na lang kahit na my lovelife ang bff ko hindi nya pa rin ako pinababayaan hindi nya pa rin ako kinakalimutan
ilang sandali pa nakarating kami sa bahay ng mga lolo ko
kinakabahan ako kasi problema ang hatid ko sa kanila matanda na sila para guluhin ko sila pero wala na ako malalapitan hindi naman basta ako magpunta sa prisinto anu ba ang matutulong ko ganyong alam ko na mali ang kapatid ko...
lolo pete and lola mimi came and hug me immediately
"ang tagal mo hindi kami dinadalaw" masayang bungad sa akin ng dalawang matanda
"o-oo nga po lolo at lola medyo busy po kasi sa school..." nahihiyang dahilan ko "pero my sadyo po talaga ako sa inyo" parehong nabahala ang itsura ng matatanda "si kuya po kasi..." wala akong nagawa kundi sabihin ang totoong nangyayari sa aming magkapatid mabilis na tumawag si lolo kay tito Fred habang si Lola naman ay tinawagan ang mommy ko.
"hija sabi ng tita Emy mo pauwi na daw ang mommy mo kasama ang daddy mo"
"po?eh wala naman po nababanggit ang mommy nakausap ko po 5days ago" nagulat ako sa sinabi ng lola sa akin how come na uuwi sila mommy eh hindi naman nila alam ang nangyayari sa amin ng kuya? maybe para sa negosyo alam ko din naman na nagkakaproblema sa ilang resort at hindi ko na kaya pang ayusin.
maya-maya pa dumating na si tito Fred at magkakasama kaming pumunta sa presinto and there's my brother parang nalugi at miserableng miserable ang itsura nya my punit ang damit, madumi ang itsura nya walang mag-iisip na isang matagumpay na lalaki ang kapatid ko nun, he is really good in handling the business but then everything fell apart i swallow all the pain na nagsisimulang kumalat sa puso ko...gusto ko magalit sa kanya bakit kailangan nya gawin ang lahat ng ito sa sarili nya?
"oh my cuz??!!look at your brother sya na ba yan?" boses ni kimmy, yup sya ang anak ni tito Fred malas lang at kasama sya ni tito Fred
hindi ako nagsalita nagpipigil ako dahil marami na akong problema para patulan ang walang kwentang banat nya
"his like a poor puppy so kawawa" maarte nyang sabi
"kimmy my nanghihingi ba ng opinion mo?" sabat ni Xen
"no but this free country kaya" maarteng sagot nya
that's it!!! "kimmy kung free ang country na ito then why are we required to pay taxes???!!!!"
bingo! alam ko na lack of brain neurons ang pinsan ko kaya hirap sya sumagot
"ikaw Swan dami mo alam talaga sana nagpolitics ka" sarcastic na sagot nya
i try to fake a smile "ikaw Kimmy pa-bibo ka masyado nag-artista ka sana yun lang kasi kaya mo!"
hinatak na ako ni Xen palayo kay Kimmy naiiling lang kami sa nangyari sa ibang sitwasyon nagtawanan siguro kami
mabilis na naayos ni tito Fred ang kaso lalo na at willing naman kami makipagareglo, after ng insidenteng yun inuwi ko ang kuya.
he is quiet the whole time mukhang nagiisip, pinagtulungan namin ni Xen ayusin sya
"kuya sana ayusin mo na ang sarili mo kasi ang sakit sa puso na ganyan ka eh" malungkot na bulong ko ng maihiga namin sya ni Xen
ilang oras sya nagstay ng masiguro nya na ok na kami ni kuya nagpaalam na rin si Xen
pagakyat ko sa kwarto niyakap ko naman ang bear ko and like what i always do kinakausap ko sya na parang sya si Pear hanggang natulog ako.
nagising ako sa ingay sa baba natakot ako kasi baka nagwawala naman ang kuya patakbong bumangon ako para abutan ko ang mommy at daddy ko...
masayang bumaba ako sa hagdan at tinakbo ko silang niyakap...
"mommy...daddy..." gosh i miss them hindi ko na napigilan ang umiyak ng umiyak pakiramdam ko my kakampi na ako na hindi na ako magiisa
"if your girlfriend didn't come to me hindi ko malalaman ang nangyayari dito" biglang sabi ng mommy
whhhaaattttt girlfriend????
"at buti na lang hija sinabihan ako ng mommy mo...i met Pear also" dagdag ng Daddy
"girlfriend???Pear???" tila hindi napaprocess sa utak ko ang sinasabi nila
"three days ago my pumunta sa bahay namin ng tita Emy mo...nagpakilala syang sya daw ang Girlfriend mo nung una hindi ako naniwala...then i remember her sya yung dalagitang pinakilala ng kuya Enrico mo, then i knew then na sya rin ang dalagitang nabiktima ng kuya Jordan mo...she told me how you helped her get well..."
nanlalaki ang mata ko hindi ako makapaniwalang nagawa ni Pear yun
"at first aaminin ko hindi ako masayang involve ka sa kanya,hindi dahil sa babae sya kundi dahil andun yung takot ko na baka ikaw ang balikan nya sa ginawa ng kuya Jordan mo until she bring your father the next day" dagdag pa ng mommy ko
"she came to me, gaya ng mama mo hindi ko rin sya agad natandaan,sa totoo lang ayoko sana sya kausapin pero like her father that Yuzon girl has her way...anak i'm proud of how you grew up kung naging kasing tatag mo lang sana kami ng mama mo baka buo pa tayo...baka..." tuluyang lumuha ang dad na niyakap ng mom
"mom...dad...baka pwede pa naman po maayos" napuno ako ng pag-asa...
mabilis na lumipas ang panahon inayos ng dad ang problema sa negosyo habang si mom at ako nagtulungang ayusin si kuya Enrico...every night nagdadasal ako na bumalik na si Pear hindi ako napapagod maghintay pero masmasaya kasi kung andito sya...kung kami yung humaharap sa bawat umaga...
pinatingin namin si Kuya sa Psychiatrist and according sa doctor kuya is suffering with severe depression at kailangan nya talaga kaming pamilya nya...everyday nakikita ko na nagiging maayos ang magulang ko although my sarili na silang buhay at magkahiwalay ang kwartong tinutulugan nila hindi pa rin ako magtataka kung isang araw sabihin nila na magbabalikan na sila.
"bunso" tawag sa akin ng kuya sabay akbay
i smile kasi hindi sya amoy alak "yes kuya ko??" ilang buwan na rin naman sya umaattend ng mga therapy session
"patawarin mo si kuya ha?mahina eh" he said na medyo naiiyak pa
"sus! kuya lahat ng tao my kahinaan even me" i told him habang yumayakap sa bewang nya i miss this...i miss him
"sinaktan ko kayo ni Pear..." he look up siguro pinipigilan ang pag-iyak "pakiramdam ko kasi wala akong kwenta wala ng pwedeng magmahal sa akin..."
"kuya naman eh"
"sabi ng therapist ko masmabuti daw ilabas ko yung nararamdaman ko sa taong alam kong mauunawaan ako"
ginulo nya ang buhok ko "at alam ko na ikaw lang ang makakaunawa sa akin...Nickz started having communication with this girl na nakasama nya ampunan...at first ok lang naman sa akin kasi they are both girls...until naging mainitin ulo nya sa akin parang laging naghahanap ng mali...palaging my kulang i know what we have is slowly drifting apart the next thing i know she left me...for her...imagine pinagpalit nya yung ilang taong pinagsamahan namin...yung mga pangarap namin at inamin nya yun nung araw na inaya ko sya ng kasal..." tuluyang umiyak ang kuya ko
naiiyak ako kasi i know how much he love her...
"when i saw Pear akala ko pwede ko sya ipalit kay Nickz...na baka tatanggapin nya ako since ako ang first love nya...pero hindi pa rin...this time ang sakit sa ego bunso...ni hindi ko naisip na nasasaktan kita ang gusto ko lang i-manipulate ko ang sitwasyon,thinking na kung hindi ako sasaya dapat kayo din, ipinasa ko sa inyo ni Pear ang galit na dapat ay Nickz"
niyakap ko ang kuya ko nauunawaan ko sya dahil kahit sinong tao naman ang nasasaktan walang naiintindihan kundi yung sakit na nararamdaman nya.
nagulat ako ng lumuhod sya "patawarin mo ako bunso"
"kuya naman" pinilit ko sya itayo "hindi mo kailangan humingi ng tawad dahil wala kang kasalanan sa akin nasasaktan ka lang...basta pagtulungan natin ayusin ang problema"
sana andito si Pear masmasaya siguro...mabilis na lumipas ang panahon ang araw...linggo...buwan bago ko pa namalayan graduation ko na...
i kiss the bear bago excited na bumaba i'm wearing a dress na gawa ng my-ari ng puso ko...oo hinatid ni Apple...sana sya na lang ang naghatid kaya lang sabi nya ni Apple di pa tapos yung expansion pero malapit naman na daw...konting tiis pa.
kasama ko ang parents ko at si kuya na very much gwapo na ulit...malaki ang naitutulong ni Ms.Oli sa kanya well oo minsan tinutukso ko ang kuya sa kanya, tita Ava recommend Ms.Oli to us kasi sya pala ang naging therapist ni Pear nuon....my pagkakataon kasi na nagkatawagan kami ni Tita Ava sa viber at nakwento nya sa akin yung tungkol sa therapy ni Pear.
"bff this is it" bulong ni Xen habang nakapila kami suot ang toga namin
i smile at him...
natapos ang graduation na hindi ko naintindihan ang sinabi ng speaker since excited ako sa pagakyat ko sa stage yup I finished second best on our class ciempre si bff ko ang number one.
nagpicture taking kaming lima ako si Xen,Jyothy, Arla at Danny...oo present sya she seems ok naman na...
nagkulitan pa kaming lima bago tuluyang naghiwawalay since aalis kami bukas para magcelebrate...
almost perfect na sya na lang ang kulang
nakita ko ang future family ko kaya nilapitan ko sila hoping na andun si Pear o my balita sa paguwi nya
"Apple congrats" bati ko sa kanya she seems lonely
"oo nga eh congrats din" pilit na ngiti nya sa akin bago nagpaalam na mag-ccr
nagkamustahan kami saglit nila tita Ava at pormal nya na ako pinakilala kay Tito Athan na my kakaibang tingin sa akin yung pang parang nagjojoke na hindi mo maintindihan
"athan ang tingin mo sa bata" saway ng tita Ava sa asawa
"sinusuri ko lang ang magiging anak ko" sabay tawa....mukhang panda si tito athan
napamata ako sa sinabi nila hanggang mawala na sila sa harap ko natutulala pa rin ako
Pear naman kasi bumalik ka na...
halos madaling araw na ako natulog dahil after ng celebration namin nagprepare na ako para sa lakad namin ng barkada napagdesisyunan kasi namin na sa resort kami ulit for a week...as to welcome summer at bago kami sumabak sa tunay buhay...naks naman..
halos nagaantok pa ako ng makarinig ako tugtog...maybe nagpapatugtug naman ang mga katulong...ok lang naman kasi hindi naman masakit sa tenga...
Little do you know
How I'm breaking while you fall asleep
Little do you know
I'm still haunted by the memories
Little do you know
I'm trying to pick myself up piece by piece
that voice nagpatindig ng balahibo ko...i know who is singing...
Little do you know
I need a little more time
Underneath it all I'm held captive by the hole inside
I've been holding back for the fear that you might change your mind
I'm ready to forgive you but forgetting is a harder fight
tumayo ako at binuksan ako ang bintana ko and there she was just like a Goddness sa gitna ng garden namin...
playing the baby grand piano...
Little do you know
I need a little more time
I'll wait, I'll wait
I love you like you've never felt the pain,
I'll wait
I promise you don't have to be afraid,
I'll wait
The love is here and here to stay
So lay your head on me
patakbo akong bumaba...kinakabahan ako at puno ng excitement baka naman nanaginip ako pero kahit na panaginip papatusin ko ito...
Little do you know
I know you're hurting while I'm sound asleep
Little do you know
All my mistakes are slowly drowning me
Little do you know
I'm trying to make it better piece by piece
Little do you know
I love you 'til the sun dies
Oh wait, just wait
I love you like I've never felt the pain,
Just wait
I love you like I've never been afraid,
Just wait
Our love is here and here to stay
So lay your head on me
I'll wait, I'll wait
I love you like you've never felt the pain,
I'll wait
I promise you don't have to be afraid,
I'll wait
The love is here and here to stay
So lay your head on me
Lay your head on me
So lay your head on me
'Cause little do you know
I, I love you 'til the sun dies
i just watched her...hanggang matapos ang pagkanta nya... nagulat pa ako kasi mula sa likod ko nagpalakpakan ang mga kasambahay namin kahit ang parents ko andun din...even kuya Enrico is smiling...
she stood up...
habang ako natutulala pa rin...
nakalapit na sya sa akin pero tulala pa rin ako...
"tita,tito and Enrico hiramin ko muna ang dalaga nyo ha?" sabi sabay hatak sa akin
naisakay na nya ako sa sasakyan nya nang matuhan ako
"teka Pear...nakapanjama pa ako" nahihiyang sabi ko
sukat dun natawa sya ng malakas "yun pa talaga naisip mo kesa kung saan kita dadalhin?"
natawa din ako...