အနီေရာင္နွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ကိုကိုင္ကာ..ဦးခန္႔ညားတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲကိုဝင္လာသည္..။ ဧကလည္း ဝင္လာတဲ့ဦးခန္႔ညားကုိၾကည့္ၿပီး..ၿပံဳးေနေလသည္..။
ဒီလူႀကီး ေတာသားလူပ်ိဳႀကီးသာဆိုတယ္ roတတ္သားပဲ..။ နွင္းဆီပန္းေလးကိုင္လာၿပီး..ဟိဟိ...ခ်စ္ခြင့္ပန္ဖို႔ထင္တယ္..။ ဒီလိုမ်ိဳးလည္း တတ္သားပဲ..။ ထင္ေတာင္မထင္ထားဘူး..ဟိီးဟိီး....
"ကေလး..."
စေခၚေနၿပီ...လူဆိုးႀကီး ဘာေျပာမလို႔လဲမသိဘူး..ဟီးဟီး....
"🎶ပန္းနီနီမေပးနဲ႔ကြယ္ မပန္ခ်င္ပါဘူး...
ပန္းနီနီမေပးနဲ႔ကြယ္ မပန္ခ်င္ပါဘူး...
ခ်စ္ဦးသူနဲ႔ေဝးမွာစိုးလို႔...ပန္းနီနီမေပးနဲ႔ကြယ္ မပန္းခ်င္ပါဘူး🎶 ဟီးဟီး.."
"ဘာေတြဆိုေနတာလဲ?...
ရူးေနတာလား..."
"အဟီး...အဲ့ပန္းက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္မဟုတ္ဘူးလား...
ဦးခန္႔ညားက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္...ဟီးဟီး..."
"ကေလးအတြက္မဟုတ္ပါဘူး...
ကိုယ့္ဘာသာယူလာတာ..."
ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေၾကာင့္..ဧကမွာ စိတ္ဆိုးသြားသည္..။ ဦးခန္႔ညားကိုၾကည့္ေနရာကေန..အျခားတစ္ဖက္ကိုလွည့္လိုက္သည္..။
"ဟြန္း....အဖိုးႀကီး roလည္းမroတတ္ဘူး...
ဟုတ္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႔အသားပဲ့ပါသြားတာက်ေနတာပဲ...ဟြန္႔..."
"အဲ့တာဘာျဖစ္တာလဲ?...
ဘာလဲ ပန္းမေပးလို႔စိတ္ေကာက္တာလား..."
"လာမေျပာနဲ႔..."
"အဟက္...ဒါက စိတ္ေကာက္တာေပါ့ေလ..."
"လာမေျပာနဲ႔ဆို..."
မ်က္နွာႀကီးစူပုတ္ၿပီး တစ္ဖက္လွည့္သြားတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ၿပံဳးမိသည္..။ ခန္႔ညားလည္း..စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးအနားသြားလိုက္ကာ ကပ္ထိုင္လိုက္သည္..။ ခန္႔ညားလည္းကပ္ထုိင္ေရာ..ဧကက ေရွ႕ကိုတိုးသြားေလသည္..။
"စိတ္ေကာက္ေနတာလား..."
"မဟုတ္ဘူး..."
"အဟက္...ဒီပန္းက ကေလးအတြက္ယူခဲ့တာပါ...
ဒီဝက္ေပါက္ေလးကို ေပးခ်င္လို႔..."
"လာမေနာက္နဲ႔..."
"တကယ္ပါဆို..."
ေျပာလည္းေျပာ ခန႔္ညားကဧကရဲ႕ပခံုးေပၚကိုေမးေစ့တင္ၿပီးေျပာလိုက္သည္..။ ျမင္ရတဲ့ပခံုးသားေဖြးေဖြးေလးေၾကာင့္..ခန္႔ညားလည္း အသဲယားၿပီး ကိုက္ခ်လိုက္သည္..။
"အား!...အ!...ဦးခန္႔ညား ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ?.."
"အသဲယားလို႔...
ဒီဘက္မလွည့္ဘူးလား...
မလွည့္ရင္ကိုက္မွာေနာ္..."
"လူဆိုးႀကီး...ဟြန္႔...
ေပး..."
ခန္႔ညားလည္း ဒီဘက္ျပန္လွည့္လာတဲ့ဧကရဲ႕လက္ေလးကိုလွမ္းယူလိုက္ၿပီး..ပန္းအစား လက္စြပ္ေလးတစ္ကြင္းကို ဆင္ေပးလိုက္သည္..။
ဧကလည္း အံ့ၾသသြားၿပီး..ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားေလသည္..။
"ဦးခန္႔ညား...."
"အင္း...ကေလးက ကိုယ့္အပိုင္ျဖစ္သြားၿပီေနာ္..."
"ဟင္..."
"ဟုတ္တယ္....
ေနာက္လထဲမွာ ကိုယ္နဲ႔အတူ ကေလးရဲ႕ေဖေဖတို႔ဆီသြားၾကမယ္ေနာ္..."
"ဦးခန႔္ညား တကယ္ေျပာေနတာလား..."
"ဟုတ္ပါတယ္ဆို..."
"အဟင့္...အဖိုးႀကီး လူကို supriseလာလုပ္ေနေသးတယ္...ဟင့္..."
"ဟာ...အဲ့တာ ဘာျဖစ္တာလဲ?...
ငိုစရာမဟုတ္တာကို..."
"ဟင့္...လူဆိုးႀကီး..."
မ်က္ရည္ေတြက်ကာ လူကိုေျပးဖက္လာတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္..ခန္႔ညားလည္း အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္..။
"ငိုစရာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔...
ကေလးဆိုးေလး ငိုဖို႔ပဲသိတယ္..."
"ငိုတာမဟုတ္ဘူး မ်က္ရည္က်တာ...႐ႊတ္.."
"အဟက္...ဟုတ္ပါၿပီ မ်က္ရည္က်တာ..."
အဟက္...ဘယ္လိုကေလးဆိုးေလးမွန္းမသိဘူး...
ဒီကေလးေလးနဲ႔အတူ အနာဂတ္ခရီးလမ္းကိုျဖတ္သန္းဖို႔ ကြၽန္ေတာ္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီေလ.....
____________________________
"ဦးခန္႔ညား သိလား..."
"မသိဘူး..."
"ဟာ...ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာရေသးဘူးေလ.."
"အင္းေလ...ကေလးမွ မေျပာရေသးတာ ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ?..."
"ဟာ...ဦးခန္႔ညား လာေနာက္ေနတာလား...
ကြၽန္ေတာ္က အေကာင္းေျပာမလို႔ဟာကို..."
"ကန္စြန္းဥမစားဘူးလား...
စကားမ်ားေနတာ..."
"ကန္စြန္းဥက စကားေျပာၿပီးမွစားမယ္...
အခုစကားအရင္ေျပာမယ္..."
"ေျပာ...အရင္ေျပာ..."
ကန္စြန္းဥစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔..ဝယ္ၿပီးျပဳတ္ကာ ေကြၽးေနၿပီဟာကို စားစရာရွိတာမစားဘဲ..စကားေျပာကိုသာ စိတ္အားထက္သန္ေနတာေၾကာင့္..ခန္႔ညားလည္း နားေထာင္ေပးလိုက္သည္..။
"ဥကၠ႒ကေလ အကိုေနေဇာ္တို႔ကိုသေဘာတူလိုက္ၿပီတဲ့...ဟီးဟီး...
ဦးေလးႀကီး ဘာခံနိုင္ဦးမွာလဲ?...အဟက္...
္မဂၤလာေဆာင္မယ့္ရက္လည္း သတ္မွတ္ၿပီးၿပီတဲ့..."
"ဟုတ္လား...ကေလးက ဘယ္လိုသိလဲ?..."
"ေန႔လယ္က အကိုေနေဇာ္တို႔အိမ္သြားလည္တာ...
သူတို႔ေျပာျပတာ ၾကားတာ...ဟီးဟီး..."
"သူမ်ားအိမ္ေတာင္ သြားနိုင္ေသးတယ္ေပါ့ေလ...
ကိုယ္ ၿခံထဲေခၚတာက်မလိုက္ဘဲနဲ႔..."
"ဦးခန္႔ညားကလည္း အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔...
ကြၽန္ေတာ္လည္း လိုက္ခ်င္တာေပါ့...
အဲ့မွာက စကားေျပာေဖာ္လည္းမရွိဘူးေလ...
ၿပီးေတာ့ ဒီရက္ေတာတြင္း ေနမေကာင္းခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနလို႔..."
"ဟုတ္လား...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ?...
ဘယ္နားေနလို႔မေကာင္းလို႔လဲ?...
ေဆးေရာေသာက္ထားလား...
ကိုယ့္ကိုဘာလို႔အေစာကတည္းက မေျပာတာလဲ?..."
"ဟိုး..ဟိုး....
အဆင္ေျပသြားပါၿပီ...
ေခါင္းလည္း နည္းနည္းေနာက္ေနသလိုျဖစ္လို႔ပါ..."
"ေၾသာ္....အဲ့တာဆို ကန္စြန္းဥမစားနဲ႔ေလ...
ရင္ျပည့္ဦးမယ္..."
"ရပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး...
ၿပီးေတာ့ ကန္စြန္းဥစားခ်င္လို႔ပါ..."
"အင္းပါ...
အဲ့တာဆိုလည္း စားေလ..."
"ဟုတ္..."
ဧကလည္း စကားမ်ားမေနေတာ့ဘဲ..ေရွ႕မွာခ်ထားတဲ့ကန္စြန္းဥကိုသာ ယူစားလိုက္သည္..။
"ကန္စြန္းဥေကာင္းလိုက္တာ...
စားခ်င္ေနလို႔ျဖစ္မယ္...ဟီးဟီး..."
"ေကာင္းရင္စား...
ကေလးစားဖို႔ပဲ ဝယ္ထားတာ..."
"ဟုတ္...ဦးခန္႔ညားလည္း စားေလ..."
"အင္းအင္း..."
ခန္႔ညားလည္း ပါးနွစ္ဖက္ကိုေဖာင္းကားေနေအာင္ ထုိင္စားေနတဲ့အေရွ႕ကေကာင္ေလးကို ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္..။
"ရင္ျပည့္ၿပီးအန္မယ္ေနာ္...
အမ်ားႀကီးမစားနဲ႔..."
"ဟုတ္..."
သူစားေနတာကိုၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ဗိုက္ျပည့္လာသလိုပါပဲ.....
................................
"ကေလးေလး အိပ္ၿပီလား..."
"အင္း...."
"ကိုယ္အိပ္လို႔မေပ်ာ္ေသးဘူး..."
"အင္း..."
"ဟာ...ဒီဘက္လွည့္ ကိုယ္အိပ္လို႔မေပ်ာ္လို႔..."
"အင္း..."
လူက အိပ္ခ်င္ေနတာကို..ေဘးက ဦးခန္႔ညားကမအိပ္ေသးဘဲ လူကိုအတင္းဆြဲလွည့္ေနတာမို႔..ဧကလည္း မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္ကို လွည့္ေပးလိုက္သည္..။
"ကေလးေလး မအိပ္ပါနဲ႔ဦး...
ကိုယ္မအိပ္ခ်င္ေသးလို႔..."
"အင္း..."
မ်က္လံုးမဖြင့္ဘဲ တအင္းတည္း အင္းေနတာေၾကာင့္ ခန္႔ညားလည္း..အသဲယားလာသည္..။
"နမ္းခ်င္လို႔..."
"အင္း..."
"တကယ္ေနာ္..."
"အင္း..."
"အဟက္...ကိုယ္တကယ္နမ္းၿပီေနာ္..."
"အင္း..."
ခန္႔ညားလည္း ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာမို႔..ဧကကိုတိုးဖက္လိုက္ၿပီး နႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းလိုက္သည္..။ ဘယ္ေလာက္နမ္းနမ္း နမ္းလို႔မဝေလာက္ေအာင္..ဒီနႈတ္ခမ္းေလးက စြဲေဆာင္ထားေလသည္..။
"အြန္း...အြန္း..."
နမ္းေနရင္း ဧကက ခန္႔ညားရဲ႕ရင္ဘက္ကိုတြန္းလာတာေၾကာင့္..ခန္႔ညားလည္း လႊတ္ေပးလိုက္သည္..။
ခ်က္ခ်င္းကုန္းထၿပီး..နီးရာျပတင္းေပါက္ကို ထဖြင့္ေနသည္..။
"ကေလး...ဘာျဖစ္လို႔လဲ?..."
"ေဝါ့...ေဝါ့...ထြီ....
ေဝါ့..."
"ကေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား..."
ခန္႔ညားလည္း အနားကိုေလ်ွာက္သြားလိုက္ၿပီး..ေက်ာေလးကိုနွိပ့္ေပးလိုက္သည္..။
"ထြီ...ရတယ္ ရတယ္...
အစာမေၾကျဖစ္တာ..."
"အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ္ေျပာသားပဲ ကန္စြန္းဥေတြအမ်ားႀကီးမစားပါနဲ႔ဆို..."
"အင္း...နည္းနည္းမ်ားသြားတယ္..."
"ဘာနည္းနည္းလဲ?...
အကုန္လံုးနီးပါးစားလိုက္ၿပီးေတာ့..."
"ဟီးဟီး..."
"ေနဦး...ကိုယ္အစာေၾကေဆးယူေပးမယ္..
ေသာက္လိုက္ေနာ္..."
"ဟုတ္..."
ခန္႔ညားလည္း အစာေၾကေဆးသြားယူလိုက္ၿပီး..ေရေႏြးေလးနဲ႔ တိုက္လိုက္သည္..။
"အင္း...ေပ်ာက္သြားၿပီ...
ေက်းဇူးေနာ္ ဦးခန္႔ညား..."
"ရပါတယ္...ျပန္လွဲေနေနာ္..."
"ဟုတ္..."
ခန္႔ညားလည္း ေရေႏြးခြက္ကိုေနရာတက်ျပန္ထားလိုက္ၿပီး..ဧကရဲ႕ေဘးနားမွာ ဝင္လွဲလိုက္သည္..။
"လာ...ကိုယ္ရင္ခြင္ထဲလာ..."
"ဦးခန္႔ညား ထပ္မနမ္းေတာ့နဲ႔ေနာ္...
ကြၽန္ေတာ္အန္ထားတယ္..."
"ဘာျဖစ္တာမွတ္လို႔...
ကိုယ္မ႐ြံပါဘူး..."
"မ႐ြံလည္း မနမ္းနဲ႔ေတာ့...
ကြၽန္ေတာ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီ..."
"အင္းပါ...အိပ္အိပ္...
ကိုယ္ေက်ာကိုဖြဖြေလးပုတ္ေပးမယ္..."
"ဟုတ္.."
ခန္႔ညားလည္း ဧကရဲ႕ေက်ာေလးကိုပုတ္ေပးလိုက္သည္..။ ခဏၾကာေတာ့..ဧကလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္..။ ခန္႔ညားလည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ဧကရဲ႕နဖူးေလးကို ငံု႔နမ္းလိုက္သည္..။
"အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ ကုိယ့္ကေလးေလး..."
_________________________________________________________
ေလ်ွာက္မေတြးေနနဲ႔ေနာ္ ခင္ဗ်ားေလးတို႔ေတြးေနတဲ့အေတြး မွားေနတယ္😎