"Anong meron?"
Napatigil sa kanilang ginagawa sina Mama Encarnacion at Papa Narcissus. Maging ang dalawang bata ay natigilan nang mapatingin sa gawi ko. Nginitian ko na lang sila nang maisara ko na ang pinto ng kuwarto.
Naglakad ako palapit sa dining table at napansin ng mga mata ko ang orasan habang hinahanap ang gustong makita nito, si Icarius. It's seven in the morning. It's still early, but they kind of busy.
"Ano pong meron?" I asked again when I got near to Mama Encarnacion and Papa Narcissus preparing for something to cook.
Kusa ulit na gumuhit ang ngiti sa mga labi ko nang magsalubong ang mga mata namin ni Mama Encarnacion. Nagkatinginan din ang mag-asawa na siyang mas lalo kong pinagtaka.
"Ah, anak," bahagyang napatawa si Mama Encarnacion bago nagpatuloy sa ginagawa niyang paghiwa ng mga sangkap. "Maaga pa, ah? Ba't gising ka na agad?"
That didn't answer my question. Mas lalo lang tuloy akong nagduda. Pasimple akong tumingin kay Papa Narcissus pero kusa siyang umiiwas ng tingin, mas binibigyan ng atensyon ang karneng hinihiwa niya.
"Ganito po akong oras nagigising, hindi po ba? Minsan ay mas maaga pa nga o kaya medyo tanghali na. Pero kadalasan po ay ganitong oras kaya... bakit ka po nagtataka, Mama Encarnacion?" Napaisip tuloy ako kung anong araw ngayon at kung ano nga ba ang okasyon.
"Ano po bang meron?" I asked for the third time, hoping that they will give me a direct answer.
"Ay, mas mabuti pang tumulong ka na lang din."
Binigyan ako ng gawain ni Mama Encarnacion kaya wala na akong nagawa kundi ang sumunod. Hindi ko na lang masyadong binigyang-pansin 'yong duda at pagtataka ko. I guess one of the family member is having a birthday again. Oo nga pala, kay Greya palang na birthday ang alam ko. Hindi ko natatanong si Icarius sa mga ganyang bagay, eh.
Oh! Today is my birthday, too. I almost forgot. But, I don't deserve to have a celebration again. What for? It just reminded me of the pain that I've gone through for the past years. Nakalimutan ko nang ipagbunyi ang kaarawan ko. Nakalimutan ko nang ito ang pinakaimportante sa isang tao dahil ito ang simbolo ng pagkabuhay.
In my case, my birthdate killed me after introducing my life to the world. I experienced how to exist in the shattered world after living once to the wonderful world that I knew.
Sa pagdaan ng bawat taon ay may mga bagay akong napagtanto. I observed and noticed how the other side of the world that I knew works in different perspectives. It suddenly flipped that tormented a lot of people.
Ang gandang inakala ko ay biglang sumingaw ang baho. Ang masayang buhay na inakala ko ay biglang nawalan ng sigla. Ang bumuo sa pagkatao ko ay biglang winasak ang mundong iniingatan ko. Ang lahat na akala kong tama ay bigla na lang naging mali.
"Kuya!"
Agad napaangat ang tingin ko sa dumating. Sinalubong ni Greya si Icarius at may binulong ito sa kanya. Then, Icarius' look was suddenly turned to me. Nagsalubong agad ang mga mata namin. Binigyan niya ako ng ngiti kaya ganoon din ang ginawa ko.
My heart is pounding inside my rib cage. Hindi na naman ako makapag-pokus sa ginagawa ko dahil sa kanya. Kahit na ilang beses kong kumbinsihin ang sarili ko ay walang epekto. Tila bingi na ang puso ko sa kung ano man ang sabihin ng utak ko.
Hindi mapakali ang mga mata ko lalo na nang maramdaman ko ang paglapit ni Icarius sa puwesto ko. I bit my lip and swallowed hard.
Everytime that we're looking to each other or being with each other, it always felt like a first time for me. Kahit na anong gawin ko iba-ibang epekto ang dinadala ni Icarius sa akin that I always considered it as special moments. Is this the power of love? Don't you think that I'm being biased on my feelings to him than to Van? Damn. It's annoying and frustrating.
"You're too focused. Loosen up a bit, our birthday girl."
My eyes widened because of Icarius' whisper. His breath in my ear and on my neck gave me chills. Napapikit pa ako para damhin ang sandali. Pinaglaruan din ako ng isip ko sa pag-aakalang yayakapin at hahalikan niya ako. Pero mabuti na lang at natauhan ako nang bigla akong sabuyan sa mukha ng harina ni Icarius. Oh, shit. Ang laking sampal naman 'non sa akin para tuluyan akong magising.
"Icarius!" daing ko, acting like it got caught in my eyes. Nagpanggap din ako na nahihirapang ibuka ang mga mata ko. Umubo pa ako para mas umepekto.
"Aislinn!" Hinawakan niya ako sa balikat at hinarap sa kanya. "Ayos ka lang? I'm... sorry." Sinimulan niyang hipan ang harina na nasa may mga mata ko.
When I got a chance to see his face, sinabuyan ko agad ang mukha niya ng harina. Pagkatapos ay tumakbo ako palayo sa kanya. Narinig ko ang tawa nila Greya at Canus kaya pati ako ay nadala habang inaalis ang ilang harina sa mukha ko.
"Aislinn!"
Hinanda ko ang sarili ko para tumakbo sa maliit na espasyo ng bahay nila. Kinausap ko rin sina Greya at Canus na sa akin kumampi. Inuna naman agad sila ni Icarius. Isang bato lang nila kay Icarius ay tatlong beses ang naging kapalit.
"Ang daya, Kuya!" maktol ng dalawang bata nang matalo sila.
"Ang unfair mo, Icarius!" ako naman na napapailing habang tumatawa pa rin. Pinuno ko na ang dalawa kong kamay ng harina para handa na ako kung makalapit man siya sa akin.
"Kayo ang madaya. Three against one? That's so unfair, Aislinn."
Binantayan ko ang kilos ni Icarius. I even sticked out my tongue to tease him more. Pagkatapos ay natatawa na lang ako sa reaksiyon na nakikita ko sa kanya. Pagmulat ulit ng mga mata ko ay nawala na agad siya sa paningin ko.
"Ate!" tili ni Greya kaya naalerto ako.
Binato ko agad si Icarius na nasa may side ko na. Nang maubos na ang harinang nasa mga kamay ko ay nagsimula na akong umatras. Unti-unti na kasing nakakabawi si Icarius at malayo na sa puwesto ko 'yong lalagyan ng harina. Damn. I don't have a choice but to run.
"Uh-huh, where do you think you're going?"
Isang hakbang lang ni Icarius ay agad niya na akong nakulong sa matipuno niyang kamay at braso. Napatili ako't napapikit ng mga mata. Gaya ng inaasahan ko ay binuhusan niya ako ng harina sa ulo at pinadausdos ang kamay niyang puno ng harina sa mukha ko.
"Icarius!" But that doesn't stop him from doing so.
What the hell? Ang daya talaga!
Kinilabutan ako nang gumalaw ang kamay niya sa may baywang ko para mas mahawakan ako. His other hand was teasing my neck. Sa bawat haplos ay may kasamang harina. Napaawang ang labi ko nang maramdaman ko na nasa may dibdib ko na ang mapaglaro niyang kamay. I almost stopped from breathing when it stopped there. Oh, my God, Icarius!
"Ahhh!" tili ni Greya.
"Kuya? Ate?" si Canus naman na sa hinuha ko ay nanlalaki na ang mga mata.
Napalunok ako. My whole body stiffened by our position. Kusang gumalaw ang kaliwa kong kamay para kumapit sa balikat niya habang ang kanan naman ay inaalis ang harina sa mga mata ko. Sa pagbukas ng mga mata ko ay sinalubong agad ako ng mga mata niyang tila kumikislap. Pinagpatuloy ko ang paghawi ng harina sa mukha ko habang nakatingin sa kanya.
"Happy birthday, Aislinn."
Unti-unting bumababa ang kamay ko mula sa pisngi hanggang sa may dibdib ko. My heart striked heavily when I touched his hand. Tila biglang natuyo ang labi at lalamunan ko.
"Is... this for me?" I'm talking about their preparation since early in the morning.
"Kanino pa ba?" He smiled smoothly.
"Icarius, I..." nautal ako. "I don't know what to say. It's... it's been a while since I celebrated my birthday. I don't think I deserve to..." Hindi ko na magawang makatingin ng maayos sa kanya.
"This is also our celebration for having you in our lives. Ito ang araw kung kailan ka kusang binigay sa amin."
Natahimik kami ng ilang segundo. Nang makaya kong makatingin ulit ng diretso sa mga mata niya ay hindi na ako nag-alinlangan pang yakapin siya.
"Thank you," bulong ko bago napapikit para damhin ang yakap.
"Anong nangyari dito?"
Mabilis pa sa kidlat ang pagkalas ko kay Icarius nang marinig ko ang boses ni Papa Narcissus. Kasunod niya rin si Mama Encarnacion kaya mas lalo lang akong nahiya at kinabahan. Galing sila sa likod-bahay.
"Uhm, tulungan na po kita." Lumapit ako kay Mama Encarnacion habang papunas-punas pa sa mukha at katawan na puno ng harina para matulungan siya sa pagbuhat ng isang palanggana na may lamang buko, makaiwas lang sa intriga.
"Ba't punong-puno kayo ng harina sa katawan? Tingnan niyo rin ang kalat."
Nang dumating ang hapon ay tumulak na kami papunta sa kabilang ilog kung nasaan ang sapa na pinuntahan namin noon. Si Icarius ang nag-ayos ng mga gamit ko dahil maiiwan daw kaming dalawa roon mamayang gabi hanggang umaga. Hindi raw kasi puwedeng mawalan ng bantay ang bahay at tindahan ng ilang oras. So, here I am overthinking of unnecessary things because of that.
"Pagod ka na?" si Icarius na nasa tabi ko lang kanina pa nang makaalis kami sa bahay.
Mabilis akong napatingin sa kanya at umiling habang nakangiti. Ang utak ko ang pagod na sa kakaisip ng mga malalayong bagay. Gosh.
"Here." Nilahad niya ang kamay niya sa akin para maalalayan ako nang nasa may parte na kami ng mabatong tubig. Imbes na kamay ang hawakan ko ay mas pinili kong pumulupot sa braso niya.
Nang makarating kami sa kubo ay agad na naming inayos ang mga gamit at pagkain. 'Yong dalawang bata ay agad lumusong sa tubig para maligo. Napatawa na lang kami habang pinagmamasdan sila na nagkakatuwaan. Sa wakas ay natuloy din ang naudlot na gawain namin noon dito.
Sa papalubog na araw ay nagtipon-tipon na kami sa isang malaking lamesa. They sang me the birthday song, so I just silently listened to them with my happy heart. This is so ordinary, but so meaningful.
"Thank you," naiiyak na sabi ko sa kanila nang matapos na sila sa pagkanta at pagbati nila sa akin. "Thank you. I'm so lost with words. This is just... too much."
This is too much after everything that I experienced. This is too much for them to do. This is too much for me to handle. Sadyang nag-uumapaw ang puso ko sa ganda ng pakiramdam. Ni minsan sa buhay ko nang nasa maayos pa ang lahat noon ay hindi ko naramdaman ang ganitong pakiramdam.
Yes, I am happy in every celebration of my birthday, but there's still lacking inside me and I couldn't pinpoint it. Now, I understand why. The warmth of the people around me is all I could ask for–their authentic efforts, genuine love and care. It feels like it's a dream come true. Masakit lang isipin na sa ibang tao ko naramdaman ang hinahanap ng puso ko. Masakit isipin na mas ramdam ko ang kaligayahan at kaginhawaan ng puso ko ngayon.
"Aww, nothing is too much, 'nak, as long as you're happy," anya Mama Encarnacion habang nakatingin sa akin.
Napasinghot ako at napapunas ng luha sa pisngi. Dinaan ko na lang sa tawa kahit na ang mga luhang iyon ay may kahalong sakit. Lumapit sina Mama Encarnacion, Greya at Canus sa akin para bigyan ako ng yakap. Sumunod naman si Papa Narcissus, pero si Icarius ay nakatingin lang sa amin. I just gave him a smile.
"Salamat sa Diyos at binigay ka Niya sa amin, anak. Sana ay hindi ka na mawala sa amin. Pamilya na ang turing namin sa 'yo, 'nak. We couldn't afford to lose such an amazing and strong person like you," si Mama Encarnacion habang hinihimas ang likod ko.
"Sa amin ka na habang buhay, Aislinn, anak, ha? Kahit na palagi akong wala ay kampante ako na nasa amin ka lang."
Natawa kami sa sinabi ni Papa Narcissus.
"Oo nga po, Ate. Huwag ka na pong umalis, ha? Huwag mo na po kaming iwan."
Bumaba ang tingin ko kay Greya. She's wearing her usual smile that always melts my heart.
"Pramis, Ate, palagi kang masaya kapag nasa amin ka," si Canus naman. "'Tsaka nandiyan si Kuya, oh."
Nakisama na rin ang iba sa pang-aasar sa akin kay Icarius. Ang gago, tumatawa at napapailing lang. Tsk. He's enjoying this, doesn't he?
"Oh siya, kumain na tayo. Unti-unti nang nawawala ang liwanag kaya kailangan na naming umuwi," pahayag ni Mama Encarnacion.
I couldn't take off my eyes on them when they started to eat with their warm smiles on their faces. Naramdaman ko ulit ang pag-iinit ng mga mata ko kaya napakagat-labi ako para pigilan ang pag-iyak. Ramdam ko na rin ang pangangalay ng panga at labi ko dahil sa kakangiti kanina pa. Damn. This feels so good. Sobrang gaan sa pakiramdam. Kahit na andoon 'yong sakit, nangingibabaw pa rin talaga ang kasiyahan at grasya.
"Did... you like it?" alangan na tanong ni Icarius habang nagliligpit na kami ng gamit na masasama na sa pag-uwi nila Mama Encarnacion.
"Icarius naman. Tinatanong pa ba 'yan?" Natawa ako. "Siyempre, sobra kong nagustuhan. I love the mood, the place, the feelings, and the family. Sobra, Icarius." Napatigil ako saglit para tingnan siya.
"Glad to hear that."
"I'm more than thankful and blessed."
"And so am I for having you."
Habang nakatanaw sa papalayong pamilya ni Icarius ay bigla-bigla na lang ulit akong napapangiti. Kinawayan ko pa si Greya nang itutok niya sa parte namin ang flashlight. Walang ilaw sa buong lugar kaya may dala kaming flashlight at ilang kahoy para gawing apoy.
Now that I realize it, kami na lang ni Icarius ang naiwan sa madilim at tahimik na sapa. There's no other people here. Siyempre gabi't madilim kaya sino naman ang pipiliing manatili rito? Well, here we are.
Sa pagharap ko kay Icarius ay gumagawa na siya ng apoy. Ako naman ay hindi na naman mapakali. Unti-unti na ring lumalakas ang tibok ng puso ko. Damn. Bakit nga ulit kami nagpaiwan dito? Plano ba ito ni Icarius?
"Tulungan na kita–" Lalapit na sana ako sa kanya pero agad niya iyong pinigilan.
"Huwag na. Just make yourself comfortable."
Comfortable? How can I, Icarius?
Mariin akong napapikit at napabuntong-hininga. Pumasok na lang ako sa kubo para makapaghanda sa pagligo. Hindi ako nakaligo kanina kaya ngayon na lang siguro. Sayang naman ang pagpunta ko rito kung hindi ko naman mararamdaman ang sarap ng tubig, hindi ba? I also want to distract myself and avoid Icarius as much as I can.
"Maliligo ka?" salubong sa akin ni Icarius sa paglabas ko ng kubo. He even scanned through me.
What? What, Icarius?
"Uhm, yes?" hindi siguradong sabi ko. Ikaw ba naman suriin mula ulo hanggang paa na parang hinahanapan ka ng mali.
I'm just wearing spaghetti strap and shorts. Pinatungan ko rin ng makapal na tela laban sa lamig.
"Samahan na kita–"
"No!" Nanlaki ang mga mata ko. "I mean, hindi na. Kaya ko naman. Diyan lang ako sa malapit," kinakabahan na sabi ko.
"Okay."
Nakahinga naman ako ng maluwag doon. Naglakad ako palayo sa kanya at nakakailang hakbang pa nga lang ako ay nagsalita na naman siya.
"Hanggang diyan ka na lang."
Wala akong nagawa kaya hinubad ko na lang 'yong tela na nakabalot sa akin bago lumusong sa tubig. Pinakiramdaman ko muna sa mga paa ko ang temperatura ng tubig. I was a bit shocked when I felt how warm it is. I was expecting that it was cold, but good to know that it's not.
Napatingin ako sa gawi ni Icarius. Abala siya sa pag-aayos ng apoy na parang isang maliit na bonfire. Umiwas ako't sa langit naman tumingin. Bilog na bilog ang buwan at ang liwanag nitong tingnan. Nang mapagtanto ko na binabalot naman pala ng liwanag ang lugar ay hindi na ito gaanong madilim. It's like a dim streetlight to the whole place.
I dived into the water. Naramdaman ko agad ang pagbalot ng init ng tubig sa buong katawan ko. Lumangoy pa ako papunta sa ilalim bago umahon. Hinanap naman agad ng mga mata ko si Icarius. Bahagya akong nagulat nang makitang nakatingin siya sa akin habang umiinom ng beer sa bote.
Sa taranta ko ay iniwas ko agad ang tingin ko sa kanya sa pamamagitan ng pagsisid ulit. Pabalik-balik at palibot-libot lang ang pagsisid ko. Nang mapagod ay paglutang naman sa tubig ang ginawa ko habang pinagmamasdan ang ganda ng buwan at pinakikinggan ang kaginhawaan ng paligid, making my emotional and mental state relax. Oh, this is so good.
"Caught you."
Nawalan ako ng balanse dahil sa biglaang pagsulpot ni Icarius. Akala ko ay lulubog na ako pero bumagsak ako sa mga bisig niya. Sa takot at kaba ko ay mabilis naman akong napayakap sa batok niya.
"Damn, Icarius!" Binigyan ko siya ng isang suntok sa dibdib. I wiped the water on my face habang hinahabol ko ang hininga ko.
"Ang hilig mong manggulat! Ano ba naman 'yan, Icarius!" singhal ko sa kanya.
"Sorry." He chuckled sexily.
Napatitig ako sa kanya habang nakaawang pa rin ang mga labi ko dahil sa paghinga. Minsan duda talaga ako kung taga rito ba talaga ang lalaking ito o kung tunay na anak ba talaga siya nina Mama Encarnacion at Papa Narcissus. Gosh. Having such a gorgeous visage is a blessing. Mulat na mulat siguro ito nang bumuhos ang kagandahan ng hitsura sa mundo.
"You're drooling."
Isa na namang sampal ang nakapagpagising sa diwa ko. Napakurap-kurap ako. Unti-unti kong tinikom ang bibig ko at nakita ko kung paano lumihis doon ang mga mata ni Icarius suot ang mapaglarong ngisi sa labi niya.
"T-Tara na nga! Umahon na tayo..."
Aalis na sana ako sa mga bisig niya nang bigla na lang niyang higpitan ang pagkakahawak sa akin. Mas lumapit din sa may underboob ko ang kamay niya. Sa lakas ng kabog ng dibdib ko ay posibleng hindi niya iyon marinig kaya naman ay ginagamit ko ang dalawa kong kamay para hindi masyadong idikit ang katawan ko sa katawan niya. Pero mukhang napakaimposible naman yata 'non.
"Icarius, umahon na sabi tayo."
"Alam ko kaya nga mas hinihigpitan ko para hindi ka mahulog."
"Huh? Kaya ko namang umahon mag-isa nang hindi mo ako buhat."
"Ako hindi."
Sa pag-ahon namin sa tubig ay siguradong mas bumigat ako kaya mas napakapit ako sa batok niya. Siniksik ko rin ang mukha ko sa may leeg at dibdib niya para hindi makita ang mukha niya.
Dumiretso siya sa may apoy na ginawa niya. Pagkatapos ay dahan-dahan niya akong nilapag sa nakahigang kahoy.
"Sandali lang."
Sinundan ko siya ng tingin. Kinuha niya 'yong mga damit namin sa lupa. Tumakbo siya pabalik at agad binalot sa akin 'yong telang gamit ko kanina.
"Salamat."
"May gusto kang kainin?" He asked, but I just shooked my head. "Inumin?"
"Uhm... may juice pa ba?"
"Meron. Sandali."
Sinundan ko ulit siya ng tingin hanggang sa mabigay niya sa akin ang isang basong juice. Nginitian ko na lang siya bilang pasasalamat. Kalaunan ay tumabi na siya sa akin na may iniinom na beer kagaya kanina. Napalunok din ako nang makita ko ang galaw ng Adams apple niya. Agad akong napaiwas at napainom sa juice ko. God, Icarius.
"Mukhang mas magara ang handaan niyo kaysa sa hinanda namin sa 'yo," pagbubukas niya ng mapag-uusapan.
"Oo naman, but it's just all about the money, legacy and reputation. I didn't get to enjoy my own birthday the way I wanted it to be. Kaya hindi na sa akin ngayon importante kung ano man ang handa."
"Sigurado akong masaya ka naman."
"Yes, I won't lie to that. My family is there, my trusted friend and of course... my boyfriend." Nahirapan akong banggitin ang salitang 'boyfriend' dahil parang ang bigat ng dating sa aming dalawa lalo na sa kanya.
"I see."
Napatingin ako sa kanya. Linagok niya ulit ang bote ng beer at nagbukas ng panibago nang maubos na. I licked my lips and bit it before looking away.
"Miss mo?"
"Siyempre naman. Pamilya–"
"I mean, your boyfriend."
"Oh!" That made me shut up for a second. "M-Minsan."
"Eh, 'yong sabi mong fiancè? Rad, right? How come you have a boyfriend when you already have a fiancè? I just don't understand how that made you come to me."
Sa pagtingin ko ulit sa kanya ay nilagok na naman niya 'yong beer. Oh, Icarius. Are you thinking about my relationship to them again? Are you thinking about my life in the past? Ito ba ang gumugulo sa isip mo minsan? I'm sorry I have to drag you into this mess.
"I thought I already told you about it?"
"Not really. Hindi mo sinabi sa akin ang lahat."
"I don't know where to start–"
"Start where you first met your boyfriend and how you develop your feelings to him," seryosong sabi niya.
Tumambol ang puso ko.
"Icarius, hindi yata ito ang dapat na pag-usapan–"
"Ano ba dapat ang pag-usapan natin, Aislinn?" He gave out a strong emphasis on 'dapat' that it made my eyes close. "Gusto kong masagot ang mga tanong sa utak ko tungkol sa pagkatao mo kaya wala tayong ibang pag-uusapan ngayong gabi."
"Kaya ba nagpaiwan tayo rito? 'Yon lang ba ang dahilan?"
Saglit kaming binalot ng katahimikan. Ubos na ang juice ko ay hindi niya pa rin ako sinasagot kaya naghintay pa ako ng ilang minuto.
"I want to have an alone time with you during this special occasion."
Tila nakalimutan kong huminga ng ilang segundo matapos niyang sabihin iyon. Alone time?
"Ano namang pinagkaiba nito sa mga naging alone time natin noon?"
"Ito lang ang araw na binuo't winasak ka and I want to be with you during this kind of time. Gusto kong patunayan sa 'yo na ito ang magiging daan para mabuo't mahanap mo ulit ang sarili mo."
I lowered my gaze on the fire, speechless on what he just said. Humigpit din ang hawak ko sa baso habang ramdam ko ang malalalim na pinapakawalan kong hininga.
"Do you trust me?"
Agad napakunot ang noo ko bago siya binigyan ng tingin. "Of course, I do, Icarius."
"Then, will you tell me everything now? Everything, Aislinn."