Chapter 1
Cahira's POV
Abala ako sa paglalaro ng dagger sa aking kamay ng may kumatok sa pinto. "Ano yun?" bagot kong sagot sa nakatok. I didn't bother to open the door because she can't enter here anyways. "Mahal na prinsesa, ipinapatawag po kayo ng hari." at ramdam kong umalis na ito, wala na akong nagawa at bumangon sa napakasarap kong pagkakahiga at humarap sa salamin. In the reflection is a girl with red copper long hair with a pair of amber eyes and a pale white skin. I'm wearing my simple suit for training just in case. I'm not like those pretty-pink princess na kailangan pang nakagown dahil nasa palasyo sila. Believe me that's the last thing I would do in my entire life. Hindi ko naman na kailangan pang magtagal kaya bumaba na ako. When my feet touch the ground in the throne room here in the castle, I sense an air dagger flying towards me, napabuntong hininga nalang ako at napailing. Hindi ba sila nagsasawa? I didn't bother to use any of my power to counter the attack, my hands are enough. When it's just an inch to my face I stopped it using my index and middle finger.
Blanko kong tiningnan ang may sanhi ng atake, "What a nice welcome from you Prince Conrad," I blankly said to a guy with a pure white hair and a pair of purple eyes saka ibinato pabalik sa kanya ang dagger saka sinundan ng dalawang bolang apoy. Even though he managed to block the other fireball by using his air shield, it didn't take my last attack. The last fireball hit him in the stomach making him lying on the floor. Agad din naman siyang dinaluhan ng dalawa pang prinsipe, oh I didn't know that they're here. Hindi ko na sila pinansin at dumiretso sa kinaroroonan ng aking ama. Yeah you heard it right, the king is my father making me the heiress of Pyroc Kingdom. "Pinatawag mo raw ako?" seryoso lang ito sa kanyang pagkakaupo at patuloy paring tinitingnan ang kawawang prinsipe ng hangin. Sa kanyang pagkakaupo at hindi pagkibo sa akin ay nagkaroon ako ng oras para mapagmasdan siya, we have the same red copper hair kaya sa unang tingin ay talagang mukha kaming mag ama. While his eyes are so different to mine, he has the red eyes like a vampire.
Paalis na sana ako, tutal wala naman atang kwenta ang pagpapatawag nya rito. "Come here Cahira" napapikit nalang ako sa inis. "I call them here to train with you." he motioned the three prince to come forward. "Seriously ? Them?" I'm not underestimating their skills but I'm way too ahead to them. "Come on, little princess nag improve na kam-" akmang aakbay na sa akin ang isa sa mga prinsipe ng nagpalabas ako ng apoy sa paligid ng katawan ko, ayan tuloy hindi siya magkandaugaga sa pagtanggal ng apoy sa damit niya. "Am I talking to you, Prince Aillard?" hindi naman siya nakaimik dahil patuloy na pinapatay ang apoy. Hindi na naman siya nagdusa pa ng matagal dahil tinulungan siya ng prinsipe ng tubig. Oh what a shame.The three of them didn't really change, Aillard has the same chocolate brown hair and a pair of brown hazel eyes. While Gavril, the heir of Vapore Kingdom, has ash blue hair and a pair of blue eyes.
"You're kidding right? Masasayang lang ang oras ko sa pakikipaglaban sa tatlong yan." I'm taking my way out of the throne room when my father just said something that piqued my interest. "I would let you go to the academy if you train with them." napangisi naman ako sa sinabi niya. Alam niya talaga kung paano ako mapapayag. After all, he is my father. "Follow me."
I've decided to train with them in the arena here in our castle, it will be chaotic after all. My father decided not to come, he's watching in the throne room.
"Hurry up and step forward kung sino ang mauuna." hindi naman nagkanda ugaga ang dalawang prinsipe sa pagdedesisyon. Kung bakit dalawa? The air prince will always be the last one to battle with me. "Ikaw naman! Ako nung huli eh" sabi ng isip batang si Aillard, nah enough with the prince, hindi din naman sila mukhang prinsipe. "No can do." iling naman nung isa. Why can they just choose?! Hindi ko na kinaya at inatake sila ng tatlong fire daggers. "Hurry up!" napakamot nalang ng ulo si Aillard. Naglakad naman siya papunta sa harap ko at si Gavril naman ang referee. When he signaled, I summoned my fox to battle with me. Aillard just did the same, he summoned his tiger and pansing pansin kong nanghihina na kaagad siya. Tsk. Tsk this what I'm talking about. I also summoned my weapon, it's a sword with a rose in the handle, the weeds are creeping up until to the body. It's color just revolves around white, red and black.
I don't want to waste my energy to the three of them dahil gusto kong makapunta sa academy ngayong araw ding ito. And I knew that physical battle is Aillard's weakness. I charged towards him and I can notice that he's tense, he didn't want to let me come near him. Kung ano anong atake ang ibinabato niya sa akin ngunit lahat ng yun ay naiwasan ko. I just let him waste his energy so that his defense will decrease . Patuloy pa rin ako sa pag iwas sa mga atakeng ibinabato niya when I notice that his tiger lose to my fox. Agad din namang bumalik ang fox ko sa tabi ko, napangisi ako kay Aillard. Attack him utos ko sa fox ko, there's a connection between the master and his/her guardian, pwede kong utusan ang aking guardian just using my mind. We both attack Aillard at the same time, so in the end tumba siya. Pinawala ko na ang fox ko and hinayaan siya magpahinga for the last battle. "Next."
Nanghihina man ay nagawa pa ring tumayo ni Aillard, sunod naman na pumalit sa pwesto na si Prince Gavril, ang prinsipe ng tubig. Kung sa Aillard ay isip bata si Gavril naman ay seryoso at laging tagasaway ng dalawa. Conrad was the one who said the go signal, I caged him using my fire, hindi kagaya kanina ay hindi niya mapatay ang apoy na gawa ko. If he's more powerful than me he can easily do it but fortunately he isn't. Hindi na naman nagtagal at nahimatay na rin siya sa loob ng nito, kinapos na siya hininga sa loob kaya binawi kona. Tinulungan naman siya ni Conrad na ilipat ng pwesto.
Conrad stepped forward and I already know that he's serious about this. Hindi kagaya ng dalawa ay hindi ko pwedeng maliitin si Conrad, ewan ko ba at ang laki ng galit niya sa akin. He was the first one who made an attack, he summoned his sword and I just did the same. If my sword has rose, his sword has wings into its handle. Its color palette is gold, light blue, and white. He charged towards me and nararamdaman ko ang gigil niya sa bawat pagatake niya sa akin. Patuloy lang ako sa pagsangga sa atake niya nang masugatan ko siya sa kanyang kaliwang pisngi. If you're just a normal girl, you would be melting because of the intensity of his eyes. But sad to say I'm not your typical commoner girl- I'm Princess Cahira of Pyroc Kingdom at hindi ang mga gaya ni Conrad ang tatakot sa akin. In fact, nagawa ko pa siya ngisian na alam kong makakapag painis sa kanya. And I was right, he stepped backwards and summoned his guardian. If I have my fox, he has his wolf. And the two guardians clashed together, sunod sunod niya akong inatake ng mga bolang hangin na iniiwasan ko lang lahat. I use my fire to fly into the air, kung iispin ay dapat mas malakas sa akin si Conrad dahil una siyang pinanganak sa akin at mas malawak ang sakop ng kanyang kapangyarihan ngunit dahil wala siya tamang ensayo ay hanggang diyan lamang ang nagagawa niya.
Nang hindi na ako nakapag tiis ay sunod-sunod ko siyang binato ng mga atake, una ang aking fire cage na ginamit ko Gavril, sunod ay sinakal ko siya gamit ang aking apoy at ang panghuli ay binato ko siya ng sunod sunod na fireball. Lumikha ito ng napakalaking pagsabog a tako na ang gumawa ng pangga sa dalawang bagsak sa isang tabi. Nang humupa ang usok ay nakita ko na lamang siya nakahilata roon at walang malay. Tinawag ko ang isang kawal na lumapit at inutusan siyang dalhin ang tatlo sa infirmary ng palasyo. Napangiti naman ako at inusal sa aking sarili, Magestia Academy! Here I come!
Bumalik ako sa aking silid upang magpalit ng mas komportableng damit, I just picked a plain white shirt and black jeans pairing it with a pair of white shoes. And I'm ready to go.
* * * * * *
Medyo mahaba ang byahe dahil malayo ang academy sa palasyo dahil nasa sentro ito sa pagitan ng Graund Kingdom at Vapore Kingdom. Pagkali[pas ng isang oras ay nasa harapan na kami, hindi na ako nag intay at nagteleport papasok. Hindi ko sila sasabayan ang karwahe namin sa pagpasok dahil alam kong bubuntot sa akin ang limang kawal na pinasama sa akin ni Ama. Ayoko naman na malaman agad ng mga estudyante rito kung sino ako. Yep! Bilang lamang ang mga taong nakakakilala sa akin, kadalasan ay ang mga co-royalty ko lang din. Hapon na kaya tapos na ang klase rito kaya halos lahat ng mga mata ng mga estudyanteng nakakasalubong ko ay nakatitig sa akin. It must be because of my hair. Sa mundong ito ay may tatlong pangkat na kabibilangan ng mga mamamayan:
Mortals- sila yung mga tao na tinatawag na 'less fortunate'. Hindi sila nakakapag aral at halos lahat sa kanila ay pinandidirihan ng mga tao rito. Mga simpleng kapangyarihan lamang ang ipinamamalas nila at kadalasan ay black at brown ang buhok nila. Kaya sila tinawag na mortals ay para na silang kahawig ng mga tao.
Nobles- ang mga mamamayan na nasa pangkat na ito ay ang mga taong may ari ng ilang business sa bawat Kingdom. Masasabi mong mayaman sila at nakakapag aral sila sa Academy. Sila ang pumapangalawa sunod sa amin. Ang buhok nila ay kadalasang ombre effect
Royalties- the word already speaks for itself. Dito kami nabibilang, ang mga anak ng mga pinuno ng bawat kaharian. Maaari ring matawag na royalty ang isang pamangkin ng pinuno ng isang kaharian. Ngunit ang mga tagapagmana lamang ng bawat kingdom ang mayroong pure color hair.
Enough with the lesson, nagpatuloy ako sa paglalakad ng may narinig ako sa di kalayuan na kalabog. Parang may ibinagsak na isang bagay. Naglakad ako ng mabilis papunta rito dahil hindi maganda ang kutob ko. Nang makarating doon ay nakita ko ang tatlong babae na pinapalibutan ang isang babae. Nagtago lang ako at itinago ang aking presenya. "Ilang beses kitang binalaan diba? Sabi ko wag na wag mong lalapitan si Prince Conrad." my mouth gaped a little. What?! Dito nag aaral ang tatlong yun?! Oh gosh, biruin mo yun hearttrob pala dito si Conrad. Nangasim nalang ang mukha ko sa aking naisip. Napabalik ang tingin ko sa tatlo, nakayuko lang yung babaeng kinakausap nila. Girl! What the hell are you doing?! Fight back! But the girl did the opposite, dahil ng naglabas ng atake ang nasa gitnang babae ay pumikit lamang ito. Nagpalabas ng water ball ang babaeng nasa gitna habang pinalibutan naman ng dalawang nasa gild niya ng mga ugat ang magkabilang kamay ng babae. Ngayon ko lang napansin na malapit mag pure color ang buhok ng tatlong babae, meaning malapit sila sa mga royalty. Kaya siguro natatakot ang babae.
Bago pa makagawa ng hindi kaaya-aya ang tatlo ay pinalabas ko ang aking apoy at pinalibot sa likod nilang tatlo. "Release her." I commanded them but the girl in the middle just laughed. "Hindi mo ata ako kilala." binalak niyang patayin ang apoy na nakapalibot sa kanila ngunit hindi siya nagtagumpay, napangisi naman ako. Tsk. Yun ngang Prinsipe niyo ni hindi mapatay ang apoy ko, ikaw pa kayang mas mahina pa sa kanya. Tinuloy ko ang pagkakapalibot sa kanila ng apoy ko ngunit sinigurado ko na hindi nasaktan ang babae na nakasandal sa pader. Ng masagawa ko na ang aking nais ay pinuntahan ko ang babae na hanggang ngayon ay nakayuko parin. "Chin up, girl. Hindi ako nakikipagusap sa taong nakayuko." unti unti na siyang nagtaas ng paningin at nanlaki ang mga mata niya pagkakita sa akin. Saka ko lang napansin ang buhok niya. She has pink ombre hair and light pink eyes. "State your name." utos ko sa kanya na hanggang nagyon ay nakatulala pa rin sa akin. "K-Kaira. A witch." so she's a witch huh. She's too beautiful to be a witch.
Napapikit nalang ako ng maramdaman ang mga kawal na tinakasan ko kanina. I guess dito na nagtatapos ang kalayaan ko. Napabuntong hininga nalang ako ng nasa likod ko na sila. "Mahal na prinsesa, napakadelikado po ng inyong ginawa. Malalagot kami sa iyong Ama kapag may nangyaring masama sa inyo." napairap nalang ako at hinarap siya. "Dakpin sila." I'm referring to the three brat girls. Pinawala ko naman ang nakagapos sa kanila at hinarap sila. "Ikaw yata ang hindi nakakakilala sa akin." blanko kong sambit a kanilang tatlo. Nagpupumiglas sila sa hawak ng tatlong kawal, "Bitawan niyo ako! Malalagot kayo! " hindi ko na siya pinansin at binalingan ang babae sa aking likod. "Kaira. Follow me" and we started to walk. "Your highness wag niyo po sanang mamasamain ngunit saan po tayo pupunta?" natawa nalang ako the way she adressed me. "We're going to the auditorium."
* * * * * *
Nang makarating kami sa auditorium ay diretso kami sa stage. I commanded yung dalawang kawal na ayusin ang set up. When they're already done, I speak to the microphone, "To all the students, please come to the auditorium. I have a very important announcement." we just waited a little longer and viola! Madami ng students, halos lahat sila ay nanlalaki ang mga mata dahil sa akin at sa mga kawal.
Hindi ba siya yung babae kanina?
Siguro ay isa siyang prinsesa.
Ano kayang ginagawa nina Tyrell diyan?
Oh so Tyrell pala pangalan nitong babaeng toh? Cheap. I stepped forward again so I could meet the students' eyes. "I know that most of you don't know me. I will introduce myself, I'm Princess Cahira of Pyroc Kingdom. I'm here today to discuss the behavior of these three brats." napuno ng tawanan ang auditorium dahil sa sinabi ko. "May iba pa bang nakaranas ng pambubully nilang tatlo? Kung sino man ay pwedeng umakya-" my sentence did not finished when someone forcely enter the auditorium. "Hey, little princess! Ambilis mo namang pumunta rito! Hindi mo kami hinintay!"blanko kong tiningnan ang may ari ng boses and my gut was right. Ang tatlong kumag dumating na. Kung kanina ay tawanan ang pumuno sa auditorium ay hiyawan naman ngayon. "What is she doing here?" Conrad asked when they reached the stage. "You'll know." Lalong lumakas ang sigawan dahil sa stage na sila at kitang kita silang tatlo. I tried to stop them from yelling pero kahit nakamic ako ay hindi naririnig ang boses ko. Geez my patience is getting shorter. I summoned my fox and it howled. Napakalakas nito na napatigil ang mga studyante. "Geez! Stop!" lahat sila napanganga sa ginawa ko. My fox came to me, and I patted her head. Binalingan ko ang mga estudyante, "Students of Magestia Academy, meet my fox, Ellie. Ellie greet them." Ellie howled again and parang tinakasan ng mga kaluluwa ang mga estudyante.
Hindi ko na pinabalik si Ellie para naman tumahimik sila hanggang mamaya. "So as I was say-" and here we go again. May pumasok na naman sa auditorium ng pabalang. "Oh come on! Hindi niyo ba ako papatapusin?!" napabaling ang tingin ko sa taong nakatayo sa pintuan.
Ang Headmaster!
Hala wala rin. Makakalusot na naman sina Tyrell.
"I didn't remember calling for an announcement." Nabigla ako ng banggain ni Tyrell ang balikat ko ng makatakas siya sa hawak ng kawal. "Papa!" at bigla siyang yumakap sa lalaki. Kaya naman pala. "They're bullying me!" saka nag pekeng iyak sa Papa niya. Gosh, what a crybaby. I stepped down to the stage and walked towards them. My fox is walking beside me saka yung mga kawal kasama narin yung dalawang buntot ni Tyrell.
"What are you doing, Miss?" napatawa naman ako sa sinabi niya. "Teaching your daughter and her squad a lesson, obviously." gumuhit naman ang galit sa mga mata niya. "And who are you to do that?" napangisi ako sa sinabi niya. What a shame, wala silang alam. "Tell him."
"Be mindful of your words Headmaster, you're talking to the future heiress of the Pyroc Kingdom." Napangiti ako ng matamis kay Headmaster. "Kilala mo na ako?" yumuko siya at, "Your highness. Ano pong ginagawa niyo rito?" hindi ko siya pinansin at hinaplos ko nalamang si Ellie. "Paying a visit obviously. And I'm quite disappointed sa nalaman at nadatnan ko." saka ko siya binalingan ng tingin at sinabing, "Ang anak mo, pasimuno sa pambubully sa mga estudyante. And yet you're doing nothing? " I turned my gaze to Kaira and motioned her to come. "Her name is Kaira, she was verbally bullied by YOUR daughter. So Headmaster bilang isang mabuting pinuno ng paaralang ito ano ang tamang paraan para maparusahan ang may sala?" ngumiti ako ng matamis sa kanya. "Or if you don't want to punish your daughter, then I will."
"No need princess! I can take this matter alone." agaran niyang sambit. "Good."
I told my guards that we have to go, naiwan naman sa auditorium ang lahat ng estudyante na nakakanganga even the three prince. At ng napansin kong nakatayo pa rin si Kaira doon ay tinawag ko siya, "Come on, I have to talk to you." then I walked to the exit. Ng makarating ako sa labas ay pinauna ko na ang mga kawal sa karwahe at nagpaiwan na lamang ako. Hinarap ko si Kaira at pinakita sa kanya ang kwintas na hawak ko. Nakatulala lang siya kaya, "Hurry up and get it. Nangangalay ako." nanginginig naman yung kamay niya ng hawakan niya ito. It's a necklace that I personally made. It's a simple gold necklace that is shaped like a heart and in its center is a small red gemstone. I promised myself that I will only give it to someone I want to be my friend. "That necklace is for safety purposes. Just tap the gemstone three times if you think you're in danger and I will come." and for the first time I smiled at someone genuinely. "H-hindi ko po ito matatanggap, Your Highness." Come on. "Cahira will do and you have to accept that, it's an order. One more thing... You're my friend already okay?" tumalikod na ako sa kanya at naglakad papunta sa mga kawal na nag iintay sa may gate. "Oh, and be careful next time okay?" That's the last thing I said to her before our carriage left.
Thank You For Reading!