Mahallenin başında ki duvarda yazılıydı o yazı ve yıllar geçse de silmemişti hiç. Ne yağmurlar yağmıştı o duvarın üzerine kaç kış geçmişti kaç bahar ve Mahir dikilip de karşısına her okuduğunda yanan yüreğine öfkeliydi.
"Derya'sına kavuşamadı Mahir."
**
"Sevmeseydin beni! Bütün mahalle senin yüzünden bana düşman oldu zaten. Kendi ailem bile senin yüzünden kapıya dışarı etti beni-" Kız konuştukça Mahir'in içinde bir şeyler kopuyordu. Hırsla tuttu kızın bileğinden kendine doğru çekerken bir anda mahallenin ortasında olduklarını bile unutmuştu. Sesi zehir gibi acı ve sessizdi.
"Unutmak için kaç gece o sokak lambasında sabahladım bilmiyorsun sen. Ben söyleyeyim Derya, sokak lambasının ışıkları 7:04 de sönüyor ama sen sönmedin içimde."
*-*
Uzun zamandır aklımda olan bir hikayeyi yakın zamanda sizlerle paylaşacağım canlar ilk bölümü 2 OCAK da atacağım profilimden bulup kütüphanenize ekleyebilirsiniz 💙