●●●
Harika bir gecenin, berbat gündüzünü yaşıyordum şu an. Neden bir şeyler yolunda gitmeye başlayınca, diğerleri bozuluyordu ki.
Edis Bey, rutin hastane randevusunu unuttuğu için bana okula gelmeyeceğini de söylemeyi unutmuştu. Sabahtan beri yalnız başıma sıramda soru çözmek çekilmez bir hâl almıştı.
Öğlen zili çaldığında test çözen biz zavallı evlatlar, yavaş hareketlerle sınıfı terk eden hocanın ardından, kantine inmiştik. Normalde sınıfta yerdim öğlenleri ama Edis olmayınca kantinde yemeye karar vermiştim.
İnsanın en yakın arkadaşı yanında olmayınca kendini boşlukta hissediyor olması, gerçekten o insana alıştığını gösteriyordu.
Aldığım tost ve 2 tane karışık meyve suyu ile boş olan ortadaki masalardan birine oturdum.
Meyve suyunun kapağını açıp, kapağı masaya koyduğum sırada Ekin sandalyeyi çekip yanıma oturmuştu.
"Selam." diyerek elindeki elmalı gazozu masaya bıraktı.
"Selam." Şaşırmış bir hâlde konuştuğumda sandalyede geriye yaslanıp rahat bir şekilde oturdu.
"Dün gece telefon numaralarımızı birbirimize vermediğimizi hatırladım ya ben Duygu. Dert oldu. Sizin grup falan var mı?"
Tostu peçete ile tutmaya çalışırken düşündüm.
"Eve gidince sana sosyal medyadan numaraları atarım. Ve bildiğim tek grup var. O da sınıfın ders çalışma grubu. Onun haricinde de yok."
"Yeni okulda aksiyona karışacağım, dedikodu, kavga ve delice partiler yapacak bir grup yok mu yani?"
Tam ısıracağım tostu, aşağı indirip ona göz devirdim.
"Oğlum sen, biraz fazla mı züppesin? Ne partisi? Burada yaşayacağın tek aksiyon okulun kızları ile çıkıp, adını herkese duyurmak olur."
Oturuşunu düzeltip, gazozundan birkaç yudum aldı.
"Yok aga, benim zaten sevgilim var. Başım bağlı benim."
Bir türlü ısıramadığım tostu en sonunda ısırıp dediği şeye omzumu kaldırıp indirdim.
Bir kaç dakika o etrafı izlerken ben de tostu yarılamıştım. Meyve suyu bitince Ekin'in yanımda olduğunu fırsat bilip dizine dizimle vurdum.
"Şunun kapağını açar mısın?" Çenem ile gösterdiğim meyve suyu şişesinin kapağını açıp önüme koydu.
"Senin sevgilin var mı peki Duygu?"
Önüme koyduğu meyve suyunu yudumlarken düşündüm. Ne cevap versem ki?
"Var gibi ama yok gibi de."
Tebessüm edip bana döndü.
"O ne demek öyle?"
"Ne duyduysan o."
Tostun son parçasını ağzıma atıp, peçeteyi ve tostun paketini elimde buruşturdum. Meyve suyunu da kafama dikip, masadaki kapağı alıp kapattım ağzını. Ekin'in ansızın gelen sorusu ile ellerim durmuştu.
"Yiğit ile arkadaş mısınız, düşman mı?"
Masadaki ellerimde oyalanan bakışlarım tek bir yere odaklandığında kendime sordum.
Dost muyuz, düşman mıyız Yiğit ile?
"Pek arkadaş olduğumuz söylenemez de nerden çıktı bu şimdi?"
Gazozunu son kez yudumlayıp konuştu.
"Az önce buraya beraber geliyorduk Ege ve Yiğit ile. Bir kızı görünce onunla konuşmaya başladı. Senin adının geçtiği bir cümle kurdu kız, Yiğit'e. Yüzü düştü birden bozuldu, ondan sordum. Ama belki de yanlış duydum. Bilmiyorum yani."
Yanlış bir şey söylediğini düşünüp, hafif kendini suçlu hisseder gibi konuştuğunu düşündüğümde ona Edis'e soracağım soruyu sormaya karar verdim.
"Ya onu bunu boş ver de. Benim sana bir sorum olacak."
"Eğer, sevgilimden ayrılıp seninle sevgili olmamı istiyorsan olmaz be güzelim."
Duyduğum şey, dumura uğratırken bu Jennet erkeklerinin beyninin neden bu konular üzerinde sürekli düşünmesine bir türlü anlam veremiyordum.
Hepsi mi değişik bunların?
"Ne, hayır. Manyak mısın? Başka bir şey soracağım."
Sandalyesini bana çevirip kollarını önünde bağladı.
"Dinliyorum."
Aynı Edis gibi davranması tebessüm etmeme sebep olmuştu.
"Yanlış anlama ama."
"Tamaaam," diyip beklenti ile bakmaya devam etti.
"Hoşlandığım çocuğun ilgisini çeken tip; siyah saçlı, beyaz tenli, normal uzun boylu güzel kızlarmış. Sence ben..."
Elleri, at kuyruğu şeklinde bağlı olan saçlarıma gittiğinde yüzünün ifadesine baktım.
Saçımı bırakıp çenemi tuttuğunda ise geri çekilecek gibi olmuştum. Ama elini hemen geri çekince olduğum yerde kaldım.
"Ee, aynı sen işte. Beyaz tenli, siyah saçlı, uzun boylu bir kız."
"Hı?"
Verdiğim tepkiye gülüp, burnumu iki parmağı arasında sıktı.
Elimle elini uzaklaştırdığımda burnumu tutmuştum.
"Ben güzel miyim, salak?" Acıyan burnum ile sesim biraz yüksek çıkmıştı. Neyse ki kantin de fazla sesli olduğu için herkes kendi halindeydi.
"Ne demek güzel miyim? Daha ne istiyorsun Allah'tan? Egonu tatmin etmemi istediğin ve senin güzelliğini övmem için mi soruyorsun yoksa?"
Elimdeki çöpü iyice sıkıp sinirle baktım.
"Öveceğin bir güzellik göremiyorum da ben yıllardır aynada. O yüzden sordum. Yoksa egomu güzellik üzerine değil hukuk üzerine okşuyorum."
Sandalyeden kalkıp, kantinin çıkışındaki çöpe attım elimdekileri.
"Geliyor musun, futbol maçı izleriz belki?"
Ekin'e doğru döndüğümde, elimle dışarıyı işaret ederek konuştum.
Sandalyeden kalkıp yanıma geldiğinde sordu.
"Gidelim, belki sevgilin ve senin gibi güzel bir kızı nasıl etkilediği hakkında konuşuruz Duygu."
Gelmesiyle beraber ben de önüme dönüp adım atacaktım.
Atamadım.
Tam önümüzde duran Ege'ye ve yanındaki Yiğit'e bakarken, en son bakışlarım Ege'nin gözlerinde durdu.
Gülümseyerek başımla selam verdiğimde o da gülümseyip başıyla Yiğit'i gösterdi.
Dudaklarım ciddi bir yüz ifadesi için eski hâline döndüğünde Ekin'e baktım. O da bana bakıp, alt dudağını ben bilmiyorum anlamında büzüp, düzeltti.
En son olarak da Yiğit'e baktım. Bakışlarındaki anlamsızlık merak duygumu perçinlerken konuştu.
"Bir şey hakkında konuşabilir miyiz, Duygu?"
●●●