His Heather

Por riestical

13.8K 507 41

Kaye Lao is a famous student in Forteo Academy. Her signature beaming smile and intelligence made people envy... Más

OFFICIAL TRAILER
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Epilogue

Chapter 18

188 10 0
Por riestical


"Huy, pansinin mo na ako." 


Sinundot ko siya nang mahina sa braso niya. Nagdridrive siya ngayon dahil ihahatid niya ako sa campus namin. Pinilit ko pa nga si Angela kanina na sumama nalang sa 'min kaso ayaw niya. Mas gusto raw niyang sumabay kay Somerc kesa masali sa LQ namin kuno.

 And now, I feel so awkward. Hindi pa rin niya ako kinakausap mula kanina. 

 "Are you jealous?" I asked him directly without even thinking if it's a good question. Akala ko ay mananatili lang akong hangin sa tabi niya pero nakahinga ako nang maluwang ng sagutin niya ako.

 "You think?" His voice is as cold as ice. 

 W-woah... 

 "I guess?" 

 Silence filled the car again at wala nang nagsalita pa hanggang sa siya na mismo ang bumasag sa katahimikan. Pansin ko ring ang bagal kumilos ng oras ngayon kaya mas lalo kong naramdaman ang masikip na espasyo sa pagitan naming dalawa.

 "You look so happy with him..." I was totally shocked with what he said. Binalingan niya ako nang sandaling tingin at itinuon ulit ang atensyon sa pagmamaneho.

 "W-what?! How do you say so?" 

 "Your smile earlier is so genuine. Parang hindi ko pa nakikita 'yon kapag ako ang kasama mo. Damn! Why do I even feel this way? Wala naman akong karapatan diba?" I looked away dahil hindi ako makahanap ng tamang salita para isagot sa kanya.

 If only he knew that He's all about who I'm thinking earlier, wishing that He's the one who's right beside me and smiling to everyone. Ang sarap lang siguro sa pakiramdam na siya ang kasama ko sa mga bagay na gustong-gusto kong gawin.

 "You don't have to be jealous," I said.

 Bumuntong hininga siya saka niya ako sinagot, "Yeah right. I'm not even your boyfriend."

 I don't know why but his words are like stabbing my heart and giving me a heartbreak. I can really feel that He's hurt. 

 "But you're my soon to be..." 

 After an almost 30 minutes of being awkward with Aurcel ay nakarating na rin kami sa school. No'ng una ay hindi ko pa alam kung magsasalita ba ako o lalabas nalang agad at hindi nalang siya papansinin.

 "What time ka uuwi?" Nabalik ulit ako sa sarili nang tanungin niya ako. This time ay nakatingin na siya sa 'kin.

 "Around 5PM." 

 "I'll pick you up later. We'll talk." I nodded at him and bid my goodbye before going out of the car. 

 It was a sunny afternoon at kahit mahangin ay mainit pa rin ang binubuga nito. I ponytailed my hair dahil kanina pa ito tinatangay ng hangin. Sa covered hall na rin ako dumaan papunta sa building namin dahil nakalimutan kong magdala ng payong.

 "Hi, Kaye!" Tinignan ko kung sino ang tumawag sa 'kin and I saw Althea, isa sa mga blockmates ko. I smiled at her at sumabay naman siya sa paglalakad ko. 

 "Did you finish our homework na?" She asked. 

 "Yep. Why? Mangongopya ka?" Tumawa siya sa tinanong ko at nagawa pa niyang hampasin ako sa braso. 

 Feeling close si ate gurl... 

 "Naku huwag na... Nakakahiya naman sa 'yo. Pero kung puwede lang sana, beke nemen." I rolled my eyes at buti nalang hindi niya 'yon nakita dahil hinalughog niya ang kanyang bag at nilabas ang libro. 

 Kung si Angela pa 'to, siguro matutuwa pa ako pero dahil alam kong plinaplastik lang ako ng babaeng 'to, tignan natin kung sino mas marunong sa pagiging plastik. I opened my LV Bag at kinuha ang notes ko kung saan nakalagay ang mga maling sagot in case na may gustong mangopya sa 'kin. 

Napaghahalataan lang na hindi talaga sila nagfofocus sa discussion because even a bit of information ay hindi nila magawang I-check kung tama ba ang sagot o hinde. I know what I'm doing is not good but atleast, this will serve them as a lesson. Eto rin ang dahilan kung bakit may mga so called 'Bashers' ako dahil sinasabihan akong pabibo o di kaya ay pasikat.

 Is it my fault if I'm studying hard compared to them? I just really hate those people who are so insecure to others yet, they can't even appreciate their own selves. Inabot ko sa kanya ang notes ko.

 "OMG! Thank you so much, Kaye. The best ka talaga!" Pagkakuha niya ay tumakbo na agad siya paalis. Napailing nalang ako. Dumiretso na ako sa elevator at pinundot ang floor kung saan ang first class ko. 

 "Beshhhyyyy!!!" Maingay na bungad sa 'kin ng baliw kong kaibigan. Nagawa pa niyang yakapin ako nang mahigpit na halos hindi na ako makahinga. Akala mo naman ilang dekada na kaming nagkita at miss na miss na niya ako. 

 "Ingay mo gagi," ani ko. 

 "Kumusta na kayo ng future darling mo?" 

 "Darling?" 

 "Dzuh... Si Aurcel." Geez. Napailing nalang ako sa sarili niyang endearment. 

 "You're so baduy." I rolled my eyes at her at naupo nalang sa upuan ko. Nilabas ko naman ang book ko para makapag advance reading muna. 

 "Nyenyenye. Mas baduy ka tsaka magbabasa ka na naman?! Bilib talaga ako sa kasipigan mo." Sinubukan niya pang isara ang libro ko kaya kinurot ko siya sa tagiliran.

 "Grabe ka naman! Sakit nu'n ah. May assignment ka diba? Puwede pakopya?" She giggled. Nagpout pa siya sa harapan ko kaya umakto akong parang nasusuka. Nilabas ko naman ang isang libro ko at binigay sa kanya. This time ay tamang sagot na ang nakalagay. 

 Isang subject lang ang meron kami ngayon kaya siguradong mangagawit ako kakaupo at aantukin syempre. Ikaw ba naman ang makinig lang sa discussion ng isang subject nang halos apat o limang oras, tignan ko lang kung aabutan ka pa ng buhay. 

 "Siiiiisss, kailan pa 'to matatapos? Huhu." Tinignan ko ang katabi ko habang pinipigilan ang pagtawa. Pa'no ba naman kase eh nakasuot siya ng shades na may matang nakaprint. Mabuti nalang at matanda na ang Prof at hindi gaanong napapansin ang kabaliwan ng kaibigan ko. Madalas talaga niya 'yang gawain lalo na sa loob ng classroom habang natutulog.

 "Matulog ka nalang diyan." 

 Matapos ang isang dekada ay sa wakas natapos na rin ang klase. 

 "Huy, gising!" Niyugyog ko si Angela dahil tapos na ang nakakaantok naming discussion.

 "Kyaaaahhhh! Anong meron? Bes! Bes! May sunog ba?!" Malakas na batok ang binigay ko sa kanya. Halatang nasa mundo pa ng mga panaginip at lutang pa. 

 "Ouch naman! Kahit kelan talaga, napakasalbahe mo sa 'kin." Hindi ko nalang siya pinansin at inayos na ang mga gamit ko. 

 "May pupuntahan ka ba?" tanong niya sa 'kin. Naalala ko naman ang usapan namin ni Aurcel kanina na susunduin niya ako. 

 "Yep."

 "Saan? Sama akoooo." 

 "I'm with Aurcel." Napasimangot siya nang banggitin ko ang pangalan ng kapatid niya. 

 "Ay, no thanks nalang. Ayaw kong maging third wheel." Akala ko ay hihintayin pa niya ako pero mas nauna na siyang lumabas nang hindi man lang nagpapaalam nang maayos. 

 Tsk. Bastos talaga nu'n.

 My phone is ringing at agad ko naman itong sinagot nang mabasa ang pangalan ni Aurcel.

 "Tapos na klase mo?" He asked on the other line.

 "Uhuh. Nandito ka na ba?" 

 "I'm here at the parking park already. I'll just wait you here." He ended the call at lumabas naman ako ng room namin. 

 I didn't even bother to fix myself dahil ayaw ko nang mas paghintayin pa siya nang matagal. Hindi pa nga kami totally okay... 

 "Kanina ka pa?" tanong ko nang makarating sa parking lot. Pinagbuksan naman niya ako ng pinto.

 "Yeah. Maaga kasing natapos 'yong klase namin kaya dumiretso nalang ako dito."

 "Hanla sorry. Dapat naglibot-libot ka muna." Nakaramdam naman ako ng hiya dahil nadagdagan na naman ang atraso ko.

 Goooossh! What have I done in my past life at feeling ko hindi ko siya deserve? 

 "No, it's okay. I'm willing to wait for you no matter how long it takes."

_ 

 "Are we okay now?"

 Nahihiya kong tanong habang pinagmamasdan ang mga maliliit na tao sa ibaba. Dinala kase niya ako sa isang restaurant pero mas pinili naming tumambay sa rooftop nito. Napayakap ako sa sarili ko nang bumalot sa 'kin ang malakas na simoy ng hangin. Naramdaman ko namang pinatong sa 'kin ni Aurcel ang coat niya.

 "Kailan pa tayo hindi naging okay? Nagtampo lang ako kanina but it doesn't mean that we're not okay." 

 "Really?"

 "Malalaman mo lang na hindi tayo okay kung hindi mo na ako magawang kausapin pa." Medyo naguluhan ako sa sinabi niya. 

Tatanungin ko pa sana kung anong ibig niyang sabihin nang may tumawag sa kanya. Hindi na siya lumayo pa sa 'kin at mas pinili nalang na sagutin iyon sa tabi ko. 

 "Hello? Who's this?"

 Para malibang naman ako ay kinuha ko at cellphone ko at chineck kung may messages ba ako. Nang makita kong puro mga 'Hi' at 'Hello' galing sa mga random schoolmates ko o di kaya ay mga taga ibang campus ay inoff ko rin ito agad. May nabasa pa akong nanghihingi ng number ko. 

 Geez...

 "Nichole?! I'm glad that you're back... Really?... Okay, okay I promise... See you soon." Abot hanggang tenga ang ngiti niya nang ibaba ang phone. 

 "Who's that?"

 "Somerc's ex is back."

Seguir leyendo

También te gustarán

1.1M 60.8K 39
Millie Ripley has only ever known one player next door. Luke Dawson. But with only a couple months left before he graduates and a blackmailer on th...
Lucent Por ads ¡¡

Novela Juvenil

175K 4K 17
lucent (adj); softly bright or radiant ✿ ✿ ✿ My brother's hand traces the cut on my right cheek for some minutes. I have no idea how a cut can b...
195 84 9
In the field of Mathematics, it's not only focuses more on solving equations and numbers but definitely taught us how to value love. In which there a...
11.8K 573 46
FLOS SERIES #1 Rose is a bitch who was hated by others. She was a bitch but kind hearted at the same time. Not until Dustine came, a nerdy guy who's...