လက်ရှိအချိန်.............
လုရွှယ်တစ်ယောက်အရင်ဘဝကအကြောင်းတွေကို
အိမ်မက်မက်ပြီးနိုးလာခဲ့သည်..နာရီကိုကြည့်လိုက်ရာ
လုရွှယ် : သေပြီ....ကျောင်းနောက်ကျတော့မယ် !!!
အိမ်မက်ကိုတောင်ပြန်တွေးချိန်မရ.....အမြန်
ပြင်ဆင်ပြီးကျောင်းသို့ထွက်လာခဲ့ရသည်...
ကျောင်းတံခါးပိတ်ဖို့နီးနီးလေးလိုတော့သော်လည်း
မှီခဲ့သညလှေ.....ဟူးးးးးး
အတန်းသို့ရောက်ကာထိုင်ရုံရှိသေးသည်...
ထို့အာ : ဘာလို့နောက်ကျနေတာလဲ... လွန်ခဲ့တဲ့
တစ်လလုံးလုံးကျောင်းမနောက်ကျဖူးဘဲနဲ့
လုရွှယ် : အိမ်မက်ကမက်လို့ကောင်းတာကိုကွ
ဟဲရန် : ငါလာပြီ...ဘာတွေပြောနေတာတုန်း
လုရွှယ် : မင်းအသံကလည်းကျယ်လိုက်တာ
နည်းနည်းလောက်တိုးပါဦးလား
ဟဲရန် : ဒါနဲ့..ထို့အာ..နင်ပြောင်းလာတာတစ်လရှိပြီ
ခုထိမိန်းကလေးသူငယ်ချင်းရသေးဘူးလား
ထို့အာ : ဘယ်ရမလဲ ... နင်တို့နှစ်ကောင်နဲ့ပဲအမြဲ
သွားလာနေတာကိုး...ငါအခုမိန်းကလေးလို
ဘယ်လိုနေရမှန်းတောင်သိတော့ဘူး
လုရွှယ် : Hahaha ... ဒါဆိုအစ်ကိုကြီးလို့
ခေါ်ရမှာလား...
ထို့အာ : နင့်မေအစ်ကိုကြီး...သေလိုက်ပါလား..
လုရွှယ် : ငါ့အမေမှာအစ်ကိုကြီးမှမရှိတာ Haha..
ဟဲရန် : တော်ကြပါတော့ဟ .. တွေ့တာနဲ့ကိုက်ဖို့ဘဲ
စဥ်း စား နေ ကြ ....
လုရွှယ် : ကိုက်ရအောင်ခွေးမဟုတ်ဘူးကွ..
ဟဲရန် : အေးပါကွာ...အိမ်စာတွေပြီးကြပြီလား
လုရွှယ် : အေး..ပြီးပြီ..
ထို့အာ : အိမ်စာ...ဘာအိမ်စာလဲ ????
လုရွှယ် : ဆရာမငါတို့ကိုအိမ်စာပေးလိုက်တယ်လေ
နင်မရေးလာဘူးလား..
ထို့အာ : ငါ....ငါမရေးလာဘူး... လုပ် ကြ ပါဦး..
ငါကျောင်းတစ်ပတ်မပြေးချင်ဘူးလို့..
လုရွှယ် : ငါ့စာအုပ်ယူလိုက်..
ထို့အာ : ဒါပေမယ့်.....
ဟဲရန် : ငါ့စာအုပ်ယူလိုက်..Hehe...ငါဝိတ်ချနေလို့
ဆရာမဝမ်အတန်းထဲသို့ဝင်လာကာ...
《A|n : ဆရာမကဒီတစ်ယောက်တည်းရှိလို့ပါ😁》
ဆရာမဝမ် : အိမ်စာမရေးလာတဲ့သူတွေကျောင်း
5 ပတ်ပတ်ပြေးကြ...
ဟဲရန် : ဆရာမဝမ် ... သားမပါလာလို့...
ဆရာမဝမ် : ဘာမပါလာတာလဲ..နင့်ဖွားဖက်လား
အတန်းသားများအသားကုန်ထရယ်ကြလေသည်
ဟဲရန် : ဟာ.ဆရာမဝမ်ကလည်း.စာအုပ်ကိုပြောတာ
ဆရာမဝမ် : သွားပြေးကြတော့...ဘယ်နှယောက်လဲ
အတန်းခေါင်းဆောင် : 5 ယောက်ပါဆရာမဝမ်...
ဆရာမဝမ် : သွားပြေးတော့...
စာသင်ပြီးချိန်.......
ထို့အာ : ဟဲရန်ကိုသွားကြည့်ရအောင်...
မုန့်အရင်သွားဝယ်ကြမယ်..
လုရွှယ် : အင်း...
ဟဲရန် : ဘာတွေပြောနေတာလဲ
ထို့အာ : ငါတို့နင့်ကိုလာတွေ့မလို့...မုန့်အရင်သွား
ဝယ်ဖို့လုပ်နေတာ
ဟဲရန် : ငါဝယ်ပြီးပြီ..
လုရွှယ် : အာ့လောက်တောင်မြန်လှချည်လား
ဟဲရန် : ငါကဘယ်သူမို့လဲ...ဟဲရန်ပါကွ..ဒီလောက်
ကတော့အေးဆေးပဲ
လုရွှယ် : ပြီးတာပဲ..မုန့်သွားစားကြရအောင်
လုရွှယ်၏စိတ်ထဲတွင်တစ်မျိုးခံစားလိုက်ရသည်
* အရင်ဘဝကဟဲရန်ကဒီလိုမဟုတ်ပါဘူး
ကျူရှန်းကဒီဘဝမှာမပေါ်လာလို့များလား
အာ့ကြောင့်မို့ဒီလောက်အထိကောင်းနေတာ
ထင်တယ် ဒီဘဝကပိုရှုပ်လိုက်တာ *
တစ်နေ့...ထို့အာကျောင်းမလာသည့်နေ့တွင်
ဟဲရန် : လုရွှယ်..ငါလေသူ့ကိုကြိုက်ပေမယ့်
သူပြန်ငြင်းမှာအရမ်းကြောက်တယ်
လုရွှယ် : ဒီလိုလုပ်ပါလား..သူ့ကိုဖွင့်ပြောလိုက်
သူကပြန်ငြင်းတာ ...ဒါမှမဟုတ်...
ပြန်မပြောတာဆိုရင် မှားပို့တာလို့ပြန်ပြော
ဟဲရန် : အင်း အကြံမဆိုးဘူး..မင်း Douyin တွေပဲ
ကြည့်နေတော့တော်တော်တတ်နေပြီပေါ့
လုရွှယ် : Hehe အာ့လိုဖြစ်သွားတယ်
လုရွှယ်တစ်ယောက်ဖုန်းသုံးနေတုန်း Message
ဝင်လာလို့ကြည့်လိုက်တော့
💌ဟဲရန် : ငါမင်းကိုကြိုက်တယ်..ငါ့ကိုပြန်ကြိုက်
နိုင်မလား
*ဒီကောင်ရူးသွားတာလား..ငါ့ကိုဘာလို့လာပို့တာလဲ*
💌ဟဲရန် : အာ့လိုရေးရမှာလား
လုရွှယ်လည်းသက်ပြင်းချလိုက်ကာ
💌လုရွှယ် : မင်းကလည်းလန့်သွားတာပဲ
💌ဟဲရန် : ဘာလန့်စရာရှိလို့လဲ....
ဝေါ့...တွေးလည်းတွေးတတ်တယ်
💌လုရွှယ် : Hahaha
နောက်နေ့ဟဲရန်ကိုအခြေအနေမေးကြည့်ရာ
ဟဲရန် : ငါ့ကိုသူငြင်းလိုက်တယ်..သူ့မှာကြိုက်တဲ့သူ
ရှိတယ်တဲ့
လုရွှယ် : ဘယ်သူ့ကိုပို့တာလဲ
ဟဲရန် : ဂျူနီယာတွေထဲကတစ်ယောက်
လုရွှယ် : အော် { ခိုး၍သက်ပြင်းချလိုက်သည် }
ဟဲရန် : ဘာဖြစ်လို့လဲ
လုရွှယ် : ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..
ဟဲရန် : မသိဘူးလေ..သက်ပြင်းချတာတွေ့လို့..
ဒါနဲ့..မင်းလည်း..ထို့အာကိုဖွင့်ပြောဦး
သူလည်းမင်းကိုကြိုက်နေတာထင်တယ်
လုရွှယ် : မင်းဘယ်လိုသိလဲငါသူ့ကိုကြိုက်နေတာ
ဟဲရန် : ငါကမင်းရဲ့အတွင်းသိအစင်းသိပါကွာ
မမေးစမ်းပါနဲ့..
လုရွှယ်လည်းသူဟဲရန်ကိုသင်ပေးသည့်အတိုင်း
💌လုရွှယ် : ထို့အာ..ငါမင်းကိုကြိုက်တယ်..
မင်းငါ့ကိုပြန်ကြိုက်နိုင်မလား
💌ထို့အာ : တကယ်ပြောတာလား
💌လုရွှယ် : အင်း
💌ထို့အာ : ငါလည်းနင့်ကိုကြိုက်တယ်
💌လုရွှယ် : ဒါဆိုမနက်ဖြန်ကငါတို့အတွက်
ပထမရက်နော်
💌ထို့အာ : မနက်ဖြန်ကျောင်းမှာတွေ့မယ်
💌လုရွှယ် : အင်း..Goodnight... မွမွ
💌ထို့အာ : အင်း...Goodnight
《A|n : ဖတ်သူနည်းလို့မြန်မြန်ပဲ LOL ><》
လုရွှယ်မှာကျောင်းသွားရန်ထို့အာအိမ်ရှေ့သို့
သွားစောင့်လေသည်....
ထို့အာ : လုရွှယ်...ဘယ်လိုလုပ်ရောက်နေတာလဲ
လုရွှယ် : ပထမနေ့မှာကျောင်းတူတူသွားရင်
ကောင်းမယ်ထင်လို့လာခေါ်တာ
ထို့အာ : အင်း...တူတူသွားကြတာပေါ့
ကျောင်းသို့ရောက်သော်
ဟဲရန် : မင်းတို့နှစ်ယောက်ကဘာလို့တူတူလာတာလဲ
လုရွှယ် : ငါတို့တွဲလိုက်ပြီ...ဒီနေ့ကပထမရက်
ဟဲရန် : .........
ထို့အာ : နင်ကပထမဆုံးသက်သေပေါ့ Hehe
ဟဲရန် : အေးပါကွာစွံနိုင်သူများစွံကြပါစေ
ဟဲရန်နှင့်သူတို့နှစ်ယောက်မှာအနေနည်းနည်းလေး
ကျဲသွားပြီ...အရင်ကလိုမဟုတ်တော့....
ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်းအချစ်မွှန်နေလားမသိ
ဟဲရန်ကိုလည်းဂရုမစိုက်
《A|n : အာ့ကြောင့် Rs တွေမုန်းတာ •••》
တက္ကသိုလ်လည်းပြီးပြီ...ဟဲရန်လည်းသူ့အဖေ
ကုမ္ပဏ္ဏီ၌ဒုဥက္ကဌရာထူးရနေလေပြီ...
လုရွှယ်နှင့်ထို့အာလည်းဟဲရန်ဆီမှာသာအလုပ်
လုပ်ကြလေသည်......
တစ်နေ့....ဟဲရန်သည် လုရွှယ်ကိုသူ့အိမ်သို့
ခေါ်လိုက်လေသည်.........
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@