Δεκαπέντε λεπτά .Έχουν περάσει μόνο δεκαπέντε λεπτά από τότε που μπήκα σε αυτή την τάξη,και άρχισα να μετανιώνω που επέλεξα το μάθημα αυτό.Όχι επειδή δεν μου αρέσει το μάθημα της τέχνης,αντιθέτως,απλά ο Allan Williams έχει αρχίσει να μου σπάει τα νέυρα σε μεγάλο βαθμό.Έχουμε μέχρι τώρα δύο κοινά μαθήματα και αυτό σημαίνει πως θα μου κάνει την ζωή δύο φορές πιο δύσκολη.Δεν καταλαβένω το γιατί όμως,από την μια σκέφτομαι αν φταίει που του μίλησα απότομα στην αρχή της γνωριμίας μας,αλλά έδιωξα την ιδέα αυτή.Αυτός είχε αρχίσει πρώτος όλο αυτό και όχι εγώ,οπότε γιατί να φταίω?Εστιασα την προσοχη μου στο σημερινο θεμα του μαθηματος,του οποιου ηταν "Η τεχνη ανα τους αιωνες" και στην βιντεο προβολη που εδειχνε η καθηγητρια εξειγωντας τα βασικα.Επιασα τον εαυτο μου να χασμουριεται,τα βλεφαρα μου εκλεινουν ελαφρως και ορκιζομαι πως αν δεν ειμου σε αυτη την ταξη θα με επερνε ο υπνος.Συνηθως ειμαι μαθητρια που δινει προσοχη στο μαθημα,και μελεταει το καθε τι,αυτη την φορα ομως ειναι διαφορετικη.Η κουραση με εχει καταβαλει,εχω κοιμιθει μονο λιγες ωρες απο τοτε που ηρθα εδω.Παρατηρησα λιγο τον χωρο της αιθουσαν που βρισκομασταν.Η αιθουσα ηταν μεγαλη σε σχεση με αυτες που ειχα δει στο Συδνεϊ,στους τοιχους επικρατουσε το ασπρο χρωμα και πινακες ζωηγραφικης ηταν τοποθετημενοι πανω.Σε μια γωνια βρισκονταν οι μπογιες και τα καβαλετα,καθως και τα πινελα σε διαφορα μεγεθη.Αλλα μικρα,αλλα μεγαλα λεπτα η χοντρα αντιστοιχα.Ο πινακας της βιντεο προβολης απλωνοταν μπροστα μου και επερνε σχεδον το μεγεθος του μισου τοιχου.Το ματι μου επικεντρωθικε σε ενα πινακα στο βαθος της αιθουσας.Το μαυρο χρωμα ηταν αναμυγμενο με το μωβ σου κερδιζε τη προσοχη.Ηταν ομορφος.Μια γυναικα καθοταν πανω σε ενα βραχο κοιτοντας την απερνατη θαλασσα με δεως.Τα μαλλια της φαινοταν να κοιτιζουν απο την ροη του ανεμου.Μαυρο,μωβ και μπλε.Η απολυτη τελειωτητα σε εναν πινακα μεσαιου μεγεθους.Η δονηση του κινητου με εκανε να ξεκολησω το βλεμμα απο τον πινακα που μου ειχε τραβισει τοσο πολυ το ενδιαφερον..Περασα το χερι μου στην τσεπη του τζιν παντελονιου μου και τραβισα εξω το κινητο μου.Η οθονη αναβοσβηνε σε ενδηξη οτι ειχα μηνυμα,και το ονομα του Mad εμφανιστικε.Ενα αυθορμητο χαμογελο σχηματιστικε στα χειλι μου χωρις να το καταλαβω.
*Γεια:)*
Εγραφε.Αφου κοιταξα προς το μερος της καθηγητριας για να δω αν κοιταζει προς το μερος μου,πληκτρολογισα γρηγορα την απαντηση και πατησα αποστολη.
*Γειαα*
Και ξανα σηκωσα το βλεμμα μου στην οθονη της προβολης.Η απαντηση δεν αργυσε να ερθει μεσα σε λιγα λεπτα.Κοιταξα ξανα προσεκτικα το μηνυμα.
*Με τσακωσαν.Γαμωτο.Σε αγαπαω.Τα λεμε μετα.x*
Η εικονα του Mad να τον τσακωνουν καθως εστελνε μηνυμα μου ηρθε στο μυαλο και δαγκωσα το κατω χειλος μου για να εμποδισω το γελιο μου να βγει προς τα εξω.Κουνισα το κεφαλι και χαμογελασα.O Mad συνηθιζε κατι τετοια,παντα ειχε μπελαδες για το σχολειο.Ηταν ομως ησυχο παιδι,απλα αυθορμητο.
"Δεν σου εχουν πει οτι το κινητο απαγορευεται στην ταξη?"
Μια φωνη ακουστικε απο πισω μου,μου ηταν γνωριμη αλλα δεν ειμουν σιγουρη.Γυρισα το σωμα μου προς τα πισω για να αντικρισω το ατομο που μου μιλησε.Και φυσικα μου ηταν γνωριμη.O Allan.Το ενα χερι του ηταν τοποθετημενο πανω στο τραπεζακι του και το αλλο πισω απο την καρεκλα.Το υφος του παρεμενε το ιδιο ηρωνικο και αυταρχικο οπως και προηγουμενος.Θυμαμαι ομως πολυ καλα πως ειχε καθισει δυο θεσεις πιο πισω απο μενα.Πως βρεθικε τωρα εδω πισω μου?
"Το εκλεισα."
Λεω και ξανα γυρναω μπροστα.Ειχα μαθει το παιχνιδι του.Απλα ηθελε να με εκνευρισει και δεν θα το αφηνα να ξανα συμβει.
"Το βλεπω."
Τον ακουω να λεει αλλα αποφασισα να αγνοησω την φωνη του προς το παρον.Κοιταξα το ρολοι που βρισκοταν πανω απο την οθονη προβολης.Ενας ανεσταγμος φευγει απο τα χειλι μου αφου συνηδητοποιησα πως σε λιγα λεπτα η μερα αυτη θα τελειωνε.
Οταν επιτελους ειχε χτυπισει το κουδουνι κατευθινθικα ξανα προς το μερος οπου με ειχε αφησει η μαμα μου νωριτερα το πρωι.ψηλαφισα το κινητο μου,και της εστειλα ενα μηνυμα απλα για να την ενημερωσω πως την περιμενω στην εισοδο.
*Σε περιμενω στην εισοδο.*
Μαθητες αρχισαν να βγενουν,γελοντας και να μπαινουν στα αυτοκινητα των γονειων τους,αλλα το ματι μου επεσε πανω σε μια παρεα αγοριων που εσπροχναν ο ενας τον αλλον και γελουσαν μεταξυ τους.Το ματι μου επεσε πανω στον Allan ξανα,και ο ενας απο αυτους τον χτυπισε ελαφρα στον ωμο και αυτος χαμογελασε.Ηταν η πρωτη φορα που τον εβλεπα να χαμογελαει και ειχε ωραιο χαμογελο εως και πανεμορφο χαμογελο.Και αναρωτιεμαι γιατι απλα το κρυβει,και προσπαθει να δειχνει αγριος.Οχι πως δεν ειναι αλλα..
"Ειναι ωραιος εε?"
Μια φωνη με εβγαλε απο τις σκεψεις που ειχαν τρυπωθει στο μυαλο μου.Γυρισα και ειδα την Sam ,και τους αλλους να πλησιαζουν λιγα λεπτα μετα.
"Εε?οχι οχι."
Ειπα αμεσως μολις ειδα πως με ειχε δει να κοιταζω προς το μερος του αντιπαθιτικου φιλου της.
"Απλα κοιταζα." της λεω την αληθεια.
"Χμ..δεν παευει να ειναι ωραιος ομως!Πως πηγε η μερα σου?Θες να σε παμε καπου ή .."
προσφερεται και με εκπλησει η ευγενια της.
"Οχι ειναι ενταξει.Περιμενω ειδη την μαμα μου.Σε ευχαριστω ομως"
Της νευω με ενα χαμογελο.O mike σταθηκε διπλα μου και μου εδωσε ενα αθοω χαμογελο.O jake και η Jenna πλησιασαν και αυτοι κρατοντας χερι.Πως και δεν το προσεξα νωριτερα?Φαινονται τοσο ωραιοι μαζι,ειναι πραγματικα πολυ ταιριαστο ζευγαρι.Αν εξαιρεσεις το ενα χερι του Jake που ηταν καλυμμενο με ταττουαζ,που εκανε αντιθεση με το λευκο δερμα της Jennas διπλα του.
"Πως εισαι?"
Ρωταει ο Mike γυριζοντας προς το μερος μου.Με καρφωσε στα για στιγμη αλλα αργοτερα μετακινησε τα ματια του στα παππουτσια του και τοποθετησε τα χερια του στις τσεπες του.
"Μια χαρα.Εσυ?"
Απανταω.Του ειμαι ευγνομων που ειναι τοσο ευγενικος μαζι μου παρα το ποσο σκοτεινος δειχνει μεσα σε αυτα τα ρουχα,που τοσο του πανε.Το μαυρο σχισμενο στα γονατα τζιν του εφαρμοζει ωραια και η μαυρη μπλουζα του δειχνει το καλοσχηματισμενο του κορμι.
"Και εγω"
Λεει και μεταβιας τον ακουω.Η αβολη συζητηση ευτυχως ελιξε μολις διακρινα το αμαξι της μαμας να στριβει στα δεξια και να σταματαει προς τη εισοδο.
"Λοιπον εγω πρεπει να πηγενω.Χαρικα πολυ θα τα πουμε αυριο."
Τους χαμογελασα και αρχισα να περπαταω προς το αυτοκινητο οταν η φωνη της Sam με εκανε να σταματησω.
"El μην ξεχασεις να σκεφτεις για το παρτυ.Θα σου αρεσει υποσχομαι."
φωναζει και χαμογελαει.
"θα το κανωω"
Της υποσχομαι και μπαινω στο αυτοκινητο και η μαμα βαζει μπρος.Βλεπω την Sam και τα παιδια να με χαιρετανε καθως το αυτοκινητο περναει απο μπροστα μου.Και τωρα που το αυτοκινητο ειναι μακρια απο το σχολειο,μπορω να ορκιστω πώς η μαμα θα αρχισει την μουρμουρα σχετικα με την μερα μου στο σχολειο.Οχι πως την κατηγορω απλα η ολη κατασταση μου ειναι αδιαφορη.
"Πως πηγε?Βλεπω ειδη εκανες φιλους"
Λεει δειχοντας εξω απο το παραθυρο οπου προσπερασαμε τους πλεον "φιλους" μου.Η μαμα ποτε κοιταζε εμενα και ποτε κοιταζε ισια στο δρομο για να μην χασει τον ελεγχο.Την κοιταξα κι εγω πριν αρχισω να μιλαω.
"Ναι μπορεις να το πεις και ετσι.Βασικα η κοπελα η Sam,με βοηθησε να βρω το γραφειο του K.Simpson,γιατι αν πηγενα με βαση τις δικες οδηγιες μαμα δεν θα το εβρισκα ποτε."
Γελασα και αυτη με εσπρωξε απαλα στον ωμο σε ενδηξη οτι ειχε πειραχτει.
"Χερομαι πολυ για αυτο αν και δεν ειναι αληθεια.Σου εδωσα σαφης οδηγιες Krystelle"
Λεει μεσα απο τα γελια της.Ξερω πως το γεγονος να με βλεπει να κανω ειδη φιλους την χαροποιει πολυ αλλα δεν ξερω καν αν αυτα τα παιδια ειναι φιλοι μου.Μολις του εχω γνωρισει,συν του οτι ο ενας απο αυτους απλα με αντιπαθει.
"Πως πηγε η υπολοιπη μερα?"
Ξανα ρωταει ενω εστρυβε το τιμονι του αυτοκινητου στα δεξια του δρομου.Κοιταξα εξω απο το παραθυρο για λιγο πριν της απαντησω.
"Καλα.Τιποτα το ιδιαιτερο,γνωρισα εκεινα τα ατομα,παρακολουθισα τα μαθηματα,Μιλησα με τον Mad,και με εχουν καλεσει σε ενα παρτυ το σαββατο.Αυτα."
Εξιγω και αυτη ανοιγει το στομα της απο εκπληξη.Γουρλωσε τα ματια και με κοιταξε για μια στιγμη πριν κοιταξει ξανα την ασφαλτο.
"Παρτυ?κιολας?Αυτο ειναι πολυ καλο ,Krystelle.Χερομαι πραγματικα που αρχισες να προσαρμοζεσε ειδη."
Ο ενθουσιαμος ακουγοταν στην φωνη της.Μπορουσα να το καταλαβω,οποτε προτιμισα να κρατησω το στομα μου κλειστω σχετικα με το θεμα "αρχισες να προσαρμοζεσε ειδη".Δεν ειναι ευκολο αυτο που ζηταει,αλλα υποσχεθικα να προσπαθισω και αυτο κανω.
"Δεν προκειτε να παω μαμα."
Της πεταω ξαφνικα,και γυριζει να με δει ξαφνιασμενη απο την απαντηση που της εδωσα.Αλλα το εχω αποφασησει και δεν αλλαζω γνωμη.Η ιδεα για παρτυ μου ειναι υπερβολικη αυτη την στιγμη εχω πολλα στο κεφαλι μου.Ξερω πως υποσχεθικα στην Sam πως θα το σκεφτω αλλα δεν θα παω.
"Krystelle,πρεπει να πας.Σε εχουν καλεσει και αυτο σημενει πως θελουν να κανουν παρεα μαζι σου τα παιδια αυτα,αν και το γεγονος οτι ειδα ενα απο αυτα γεματα ταττουαζ,που με ενοχλησε λιγο,αλλα θα το δεχτω.Πρεπει να ξεσκασεις λιγο.Σε παρακαλω."
Δεν καταλαβενω γιατι επιμενει τοσο.Με το να παω σε ενα απλο παρτυ στην california δεν σημαινει πως θα συνηθισω ολο αυτο,αλλα απο οτι φαινεται δεν το καταλαβενει απλα.Και ουτε περιμενω να με καταλαβει.Κατσε,ειχε αναφερει ενα παιδι με ταττουαζ σωστα?O williams ομως δεν ηταν μαζι μας,οποτε πρεπει να μιλαει για τον Jake,που αυτος σε συγκρισει με τοn williams ειχε λιγα ταττουαζ και ευχαριστησα τον θεο που δεν ηταν εκει εκεινη την στιγμη.Ουτε θελω να φανταστω το προσωπο της οταν θα τον εβλεπε.Η μαμα ειναι του τυπου "Σεμνη μητερα",δεν της αρεσαν τα ταττουαζ,τα piercings,και ολα αυτα και παντα μου ελεγε να μενω μακρια απο τετοια ατομα.
"Μαμα εχω πολλα να κανω.Ειμαι πολυ πισω απο τους αλλους,οποτε εχω διαβασμα,διαβασμα και παλι διαβασμα.Και προτιμω να περασω τον χρονο μου σπιτι μιλοντας με τον Mad ολη την ωρα."
Εξιγω πιο μαλακά αυτη την φορα.Πρεπει να με καταλαβει επιτελους.
"Ειμαι σιγουρη πως και ο Mad αυτο θα ηθελε για σενα.να περνας καλα.Αλλα ενταξει δεν σε πιεζω αλλο.Εσυ αποφασιζεις.Αν και ελπιζω να αλλαξεις γνωμη."
Λεει και επιτελους στρυβει στην γειτονια μας.Μπεινει στο παρκινγκ και σβηνει το αυτοκινητο.Αρπαζω την τσαντα μου και βγενω να την βοηθησω με τα ψωνια που ειχε κανει.Βγαζω τα ψωνια και κατευθυνομαι μεσα στο σπιτι που ηταν κιολας αψογα τακτοποιημενο.Το χαος που επικρατουσε το προηγουμενο βραδυ ειχε εξαφανιστει,και ενα αρωμα καθαριοτητας πλημμυριζε τον χωρο του σπιτιου.
"Βλεπω δεν εχασες ωρα."
Γελαω και με μιμιται και αυτη.Κλειδωνει την πορτα τοποθετοντας τα ψωνια πανω στο μπαγκο της κουζινας.
"Επρεπε."
Λεει.Ανοιξα το ψυγειο και πηρα μια μπουκαλα νερο,ο λαιμος μου ειχε στεγνωσει και θυμιθηκα πως δεν εχω φαει ουτε ποιει τιποτα απο το πρωι.
"Πως πηγε η δικη σου μερα?Βρηκες δουλεια?"
Ρωταω αφου θυμιθικα πως μου ειχε πει πως θα βγει να ψαξει για δουλεια σημερα.Στο Συδνεϊ ειχε μια πολυ καλα δουλεια με ικανοποιητικο μισθο,και ελπιζω να βρηκε κατι εξισου καλο και εδω.Της αξιζει κατι καλυτερο και οχι μια απλη δουλεια
"Βασικα βρηκα αλλα δεν δεχτικα.Δεν μου εκανε,δηλαδη τι θα καθομαι απλα να απανταω χιλιαδες τηλεφωνα?Οποτε αρνηθικα και θα παω αυριο σε μια εταιρια,εχω ακουσει τα καλυτερα γι αυτη.Την "Robinson Lmt" την εχεις ακουστα?" .
Κουναω αρνητικα το κεφαλι μου πινοντας αλλη μια γουλια απο το παγωμενο νερο,οπου ετρεξε και γαργαλισε το λαρυγγα μου δινοντας μου μια ευχαριστη δροσια.Εκανε αφορητη ζεστη εδω.Ακομη ενα μειωνεκτημα.
"Θα κατι στα γρηγορα να φαμε.Τι προτιμας Λαζανια ή burgers?"
Κουναει παιχνιδιαρικα τα χερια της και εγω γελαω βγαζοντας της την γλωσσα μου.
"Λαζανια!" Αναφωνω.
"Παω να κανω ενα μπανιο και ερχομαι."
Ανακοινω και τρεχω στις σκαλες δυο δυο.Εκλεισα την πορτα πισω μου και ανοιξα το ντουλαπι μου,και προσεξα πως και αυτο οπως και ολο το δωματιο ηταν τακτοποιημενο.Ανοιξα το μικροτερο συρταρακι βγαζοντας τα εσωρουχα μου και αργοτερα μια λεπτη μπιτζαμα και βαδισα προς το μπανιο.Τοποθετησα τα ρουχα μου και ανοιξα το νερο για να βρασει.Μολις αυτο εγινε μπηκα μεσα και εμεινα για αρκετα λεπτα βυθιζοντας το σωμα μου εναντια στο νερο.Εκλεισα τα ματια μου και τοτε δονιθικε το κινητο μου.Κοιταξα την οθονη προτου απαντησω.
"Mad?Πως εισαι?"
Ρωταω και νιωθω ειδη ενα φτερουγυσμα στο στομαχι μου.
"Μια χαρα.εσυ?Εδω κανω προπονηση"
Απανταει με τον ιδιο γλυκο τονο με εμενα.Η εικονα του να κανει προπονηση ποδοσφαιρου μου ηρθε στο μυαλο.Το ηδρωμενο μπλουζακι του να κολλαει πανω γυμνασμενο σωμα του φανερωνοντας τους κοιλιακους του μου εφερε μια αντριχιλα σε ολο το σωμα.
"Καιρο εχω να σε δω να παιζεις Mad,πως ειναι ολοι οι αλλοι?".
Ακουω μια φωνη να του φωναζει και υπεθεσα πως ηταν απασχολημενος.
"Ειναι ολοι καλα.Τους λειπεις πολυ ολο για σενα μιλαμε."
Λεει κι ξανα ακουω την φωνη πισω απο το ακουστικο.Ηταν μια βαρια φωνη.
"καλυτερα να τα πουμε μετα,πηγενε αλλιως δεν θα σε αφησουν σε ησυχεια."
Τον ακουσα να γελαει.Μπορουσα να τον φανταστω να κουναει το κεφαλι του και να γελαει ως συνηθως οταν ελεγα βλακιες.Μου ελειψε αυτο.
"Καλα.Τα λεμε μετα.Να προσεχεις"
Το τηλεφωνω μενει ανοιχτω και μπορω να ακουσω την ανασα του πριν κλεισει το ακουστικο.Αποφασιζω να σηκωθω,το νερο ειχε ειδη παγωσει.Τυλιγω την πετσετα γυρω μου και βγενω.Σκουπιζομαι και αρχιζω να ντυνομαι στα γρηγορα.
Ο απογευματινος ηλιος εισχωρει μεσα απο το μεγαλο παραθυρο του δωματιου μου.Σκεφτομουν τους φιλους μου στο Συδνεϊ,εχω καιρο να μιλησω μαζι τους και πρεπει να τους παρω καποια στιγμη,εχω μιλησει μονο με τον Mad και δεν θελω να τους κακοφανει αυτο.Ειμουν ξαπλωμενη μπρουμητα στο κρεβατι με τα ποδια μου στον αερα κρατοντας ενα βιβλιο στο χερι μου δηθεν για να μελετησω.Περιττο να πω πως ακομη δεν καταλαβενα τιποτα.Συνεχισα να μελεταω οταν η δονηση του κινητου μου ετρισε πανω στο κομοδινο διπλα απο το κρεβατι μου.
Κοιταξα την οθονη και ενας αγνωστος αριθμος εμφανιστικε στην οθονη του Ipnone μου.
"Ναι?"
Απαντησα διστακτικα τοποθετοντας το ακουστικο στο δεξι μου αυτι.
" εμ El?Η Sam ειμαι."
Η sam?παραξενευτικα.Δεν θυμαμαι να της εχω δωσει τον αριθμο μου.
"Ει γεια.Εμ πως βρηκες τον αριθμο μου?
Την ρωταω με θαρρος.
"Βασικα ρωτησα τον Κ.Simpson να μου το δωσει.Ελπιζω να μην σε ενοχλει αυτο.Αλλα καθως εφευγες σημερα ξεχασα να σου πω να μου το δωσεις οποτε τον πηρα απο αυτον.Συγγνωμη αν.."
Λεει.
"οχι ειναι ενταξει.Συμβενει κατι?"
Της ρωταω ολο περιεργια..Αληθεια δεν με πειραξε που με πειρα,αντιθετως χαρικα κιολας γιατι αυτο σημαινει πως ενδιαφερεται και χρειαζομαι καποιον καλο φιλο διπλα μου αυτη την στιγμη.
"Οχι απλα να σκεφτομουν,εχει υπεροχο καιρο εξω και θα βγουμε εξω για καφε η κατι τετοιο..εισαι μεσα?"
Ρωταει και περιμενει μερικα λεπτα μεχρι να απαντησω.Το σκεφτικα για λιγο.Χρειαζομαι ενα διαλλημα εστω και γι καφε.Το διαβασμα μπορει να περιμενει για λιγο.
"Ναι φυσικα.Θα μου αρεσε.Απλα υπαρχει ενα μικρο προβλημα.Δεν εχω ιδεα απο τοπους εδω περα και δεν ξερω που να σας βρω"
Λεω με ηλικρινεια.
"Αυτο δεν ειναι προβλημα.Πες μου που μενεις και θα ερθουμε να σε παρουμε εγω,ο Allan και ο Mike."
Της εδωσα την διευθυνση και σηκωθικα για να ντυθω στα γρηγορα χωρις να δωσω σημασια στο αγχως που αρχισε να με κυριευει.Ετρεξα στην ντουλαπα μου και την ανοιξα ολοκληρη.Δεν ειχα ιδεα για το τι επρεπε να βαλω.Συνηθως στο συδνεϊ οταν πηγενα για καφε η βολτα η κατι τετοιο ντυνομουν απλα,οποτε αυτο σκοπευω να κανω και τωρα.Αρπαζω το ανοιχτο χρωμο τζιν μου και το ροζ μπλουζακι μου,συνδιαζοντας το με το λεπτη μου τζακετα ,για καθε ενδεχομενο.Κοιταζω τα μαλλια μου ,και παρατηρω πως εχουν σγουρωσει οι ακρες του.Αναψα το σιδερο και και αρχισα να το περναω κατα μηκους των μαλλιων μου.Στρωσα μια στροση λιπ γλος και κατεβικα κατω.
Η μαμα καθοταν με ενα περιοδικο στα χερια της και το μετροφυλλουσε.Γυρισε το κεφαλι της για να με κοιταξει.
"Για που το εβαλες?Θα βγεις?"
Ρωταει ενω κλεινει το περιοδικο πανω στα ποδια της.
"Ναι βασικα θα ερθει να με παρουν τα παιδια που ειδες νωριτερα το πρωι."
Της λεω οταν το κινητο μου δονιθικε για λιγο στην τσεπη μου,και αυτο σημαινε πως η Sam ηταν εξω.
"Πρεπει να παω.Τα λεμε μαμα.Σε αγαπαω"
Παω να βγω αλλα με τραβαει στην αγκαλια της.Τα ματια μου γουρλωθικαν με την κινηση της αυτη.
"Χερομαι γλυκεια μου.Καλα να περασεις και να προσεχεις.Αν χρειαστεις τιποτα παρε με."
Της νευω και βγενω εξω κλεινοντας την πορτα.Κατευθινομαι προς το μαυρο αυτοκινητο και βλεπω στο τιμονι τον Williams,ενω μπροστα καθοταν ο mike kαι πισω η Sam να μου χαμογελαει.Μου ανοιγει την πορτα και μπαινω μεσα.
"Γεια"
χαμογελαω και καθομαι αβολα διπλα στην Sam.
"Ελπιζω να μην σε θυμωσα που πηρα το τηλεφωνω σου εε?"
κατσουφιαζει ενω κανει μια γκριματσα που με εκανε να γελασω.Ειδα τον Williams να με κοιταζει για μια στιγμη απο το καθερεφτακι αλλα δεν εδωσα σημασια.
"Οχι φυσικα.Χερομαι που με πηρες.Γεια σου Mike"
Αποφασισα να τον χερετισω,δεν ηταν ευγενικο να τον αποφευγω.Αυτος γυρισε το κεφαλι του προς τα πισω χαμογελοντας μου.
"γεια σου Krystellel"
Λεει.Του εκανα μια γκριματσα δειχνοντας του πως δεν μαρεσει το ονομα και αυτος γελασε.
"Λεγε με El παρακαλω."
Αυτος νευει και γυρναει ξανα μπροστα.Ο Williams δεν ειχε καν γυρισει προς το μερος μου,ουτε καν για να χερετισει αλλα δεμ με νοιαζε κιολας.
"Θα παμε σε ενα κοντινο καφε.Βαριομασταν οποτε το κανονισαμε.Η Jenna και ο Jake ερχονται μαζι."
Μου χαμογελαει.
Λιγα λεπτα μετα το αυτοκινητο σταματαει στα starbucks και κατεβενουμε.Η Sam με περνει απο το χερι προφανως για να με κανει να νιωσω πιο ανετα και μπηκαμε μεσα.Ο Mike καθισε μαζι μου στα μεσα του τραπεζιου και η Sam με τον williams απεναντι μας,ετσι ωστε ο williams να καθεται μπροστα μου ακριβως.Παραγγειλαμε και καθως περιμεναμε οι αλλοι δυο εφτασαν και καθισαν και αυτοι.Μιλουσαμε για διαφορα,και ρωτουσαν για την ζωη μου,τους ελεγα τα βασικα παραλειποντας τις λεπτομεριες.
"Θα μου αρεσε πολυ να παω στο Συδνεϊ!!!Εχω ακουσει πολλα.Εκει υπαρχουν τα καλυτερα clubs ..σωστα?"
Ρωταει με ενθουσιασμο.Βασικα εγω ποτε δεν ειχα παει σε club οχι επειδη δεν μου το επετρεπαν απλα δεν μου αρεσε το ολο κλιμα εκει.
"Ε..εγω δεν εχω παει.Οποτε δε..ν ξερω.
Λεω τραυλιζοντας.Τα ματια του Williams καρφωθικαν πανω μου σαν να ελεγε "τι ηλιθιο".
"Ωω αληθειαα?,τοτε πρεπει να σε παρουμε σιγουρα!"
Απανταει φανερα ξαφνιασμενη.Φυσικα και θα ηταν,μια κοπελα στη ηλικια μου θα επρεπε να ειχε παει ειδη.Και απο οτι βλεπω τα κοριτσια εδω θα πρεπει να πηγενουν συχνα.
"Ναι γιατι οχι."
Λεω και μετανιωσα.Δεν ξερω και εγω τι μπορει να γινεται εκει μεσα.Πανω στην ωρα που θα μου ελεγε κατι ο mike το κινητο μου χτυπισε και ολοι με κοιταξαν.Τους κοιταξα πισω ενω πηρα το κινητο στα χερια μου.Ηταν ο Mad και επρεπε να απαντησω.
"Ω,μην ανησυχεις.Απαντησε δεν υπαρχει προβλημα."
Μου νευει με το κεφαλι της να απαντησω.Πραγματικα ειναι υπεροχη κοπελα και χερομαι που την γνωρισα,
Παταω το πρασινο κουμπι και το βαζω στο αυτι μου.
"Γεια El"
H φωνη του ακουγεται στο αυτι μου.
"Γ..εια Mad.Πως εισαι?"
τραυλιζω με δυσκολια.
"Εγω καλα.Εσυ,συμβενει κατι?"
Ρωταει καχυποτα με τον τροπο που του απανταω.Φυσικα και ειμουν καπως αφου ολοι με κοιταζαν.
"οχι απλα ειμαι εξω με ..με κατι φιλους.Δεν τρεχει τιποτα."
Λεω ενω τριβω τα δακτυλα μου αμηχανα μεταξυ τους.
"Αα.Χερομαι El.καλα να περασεις τοτε και να προσεχεις.Σε αγαπαω.Παρε με μετα εχω να σου πω κατι."
Ηθελα να του πω να μου πει τωρα,αλλα προφανως ηθελε οταν θα ειμουν μονη μου.Και εγω αυτο προτιμουσα.
"Εγινε.Και εγω τα λεμε."
Εκλεισα το τηλεφωνω και το εβαλα ξανα πανω στο τραπεζακι.Οταν η Sam χαμογελασε πονηρα προς παιχνιδιαρικα.
"Mad?ο αδελφος σου?"
"Εε?οχι ..εμ το ..το αγορι μου"
Λεω και αμεσως η συνηδηση μου,μου λεει να κοιταξω προς τον Mike,οπου ειχε γυρισει το βλεμμα του αλλου.O allan Williams δαγκωσε ελαφρα το κατω χειλος του ενω με κοιταζε ακομη.
"Ω ειναι απο εδω?"
Ξανα ρωταει.Πραγματικα ολο αυτο ειναι αβολο.
"Οχι στο Συδνεϊ.Δεν ηρθε μαζι μας..Μακαρι να ερχοταν δηλαδη.
Γιατι δεν μπορω να κλεισω μια φορα το στομα μου?
"Να υποθεσω ειστε καιρο μαζι?Ποσο ενα χρονο ,δυο?
Δεν ειναι αδιακριτη,απλα θελει να μαθει για μενα και το καταλαβενω.Αργοτερα θα μαθω και εγω για εκεινη.
"Ενα.σχεδον."
Λεω χαμογελοντας,ενω ο Williams εβηξε.
"Κατι πιο ενδιαφερον δεν εχουμε να πουμε γαμωτο?"
Λεει ηρεμα ενω κοιταζε αδιαφορα τριγυρω.
"Allan Σκασε."
Λεει η Sam.Και συγκρατησα τα γελια μου οταν αυτος την κοιταξε με βλεμμα που σκοτωνε.Λιγα λεπτα μετα ειχε γυρισει το βλεμμα του ξανα σε εμενα αλλα δεν του εκανα την χαρη να γυρισω.
"Λοιπον,θα ερθεις το Σαββατο?"
Ρωταει η jenna ενω επιασε το χερι του αγοριου της.Ζηλεψα.Ηθελα να εχω και εγω το δικο μου αγορι εδω μαζι μου.
"Νομιζω πως οχι.Εχω διαβασμα ηλικρινα.Υπερβολικο μπορω να πω."
Ο Allan γελασε και εκεινη την ωρα ηθελα στα αληθεια να τον χαστουκισω.Μα τελος παντως ποιο ειναι το προβλημα του?
"Σιγουρα"
Ψυθιριζει σιγα.Η Σαμ ηταν ετοιμη να πει κατι αλλα την διεκοψα.
"Νομιζω πως θα ερθω.Λιγο διαλλημα δεν βλαπτει και εξαλλου ειναι ακομη αρχη."
Χαμογελαω μολις βλεπω τον Allan να σταματαει να γελαει.Προφανως καταλαβε πως το εκανα απλα για να τον εκνευρισω.Και αυτο ειναι η αληθεια.
"Τελεια.Τοτε θα περασει να σε παρει ο mike"
Λεει ενθουσιαμενη χτυποντας τα χερια της σε παλαμακια.
"Δεν χρεια..ζεται."
Λεω αργα
"Οχι ειναι ενταξει.Θα ερθω να σε παρω."
Μου χαμογελαει ο Mike..
*Γεια σας!Ευχαριστω οσους διαβαζουν την ιστορια.Vote please!
*Επισεις δεν βαζω τονους διοτι ειμαι απο κινητο.θα το κανω συντομα ομως.Enjoy❤