CHAPTER 24
NAPABALIKWAS si JAZZY sa hinihigaan niya nang bumaligtad ang sikmura niya. Sapo na sapo niya ang ulo niya dahil sa umiikot ito na hindi niya maintindihan. She almost done vomiting when someone patted her back and caress it, gently. Mas lalo siyang napasuka nang maamoy ang pabango nito.
God. Ayaw ko sa amoy na iyon.
“Are you okay, Jazz ?”
Napatigil siya at hindi niya alam kung sasabihin niya ba ang totoo.
Sasabihin niya naman eh kaso nawala sa isip niya. Sasabihin mo o natatakot ka naman?
“I'm okay” Napa-buntong hininga siya sa sarili niya.
“May tinatago kaba sa akin, baby ?”
Jazzy look at Arreith, his eyes plead. Naghihintay ito sa sasabihin niya l. Hindi niya mabuka ang bibig niya!
“A-ano kasi . Umiikot ang paningin ko, baby”
“Tell me, Jazz”
“Let me rest first?”
Arreith heave a deep sigh.
“My temper is not long, Baby” Pumikit si Arreith tila may alam na ito pero gusto nito manigurado.
Napakagat niya ang labi niya at yumuko dito. Hindi naman niya intension na ilihim ito sa kaniya pero nakalimutan niya lang dahil sa pag-alala kay Zhea at Onin.
“Arreith, mamaya na tayo mag usap, please.”
Hindi talaga maganda ang pakiramdam niya ngayon..
“Bakit hindi ngayon? Pinipigilan ko ang sarili ko na hindi magalit sayo pero ngayon nasasaktan ako sa katotohanan na wala ka parin tiwala sa akin. Araw-araw nakikita ko iyon. Nakaka-sakit kana, Jazz. Hindi moba maisip na masaya ako at naghihintay ?” Napahilamos ito nang mukha niya.
“Nilihim mo ito sa akin? Why, Jazz? Wala ba akong karapatan na malaman iyan huh ?” Arreith grip his jaw as she stares at him.
“Or your planning to run away again huh ?”
Mabilis na umiling ito.
“No. H-hindi-”
“Mag-usap nalang tayo kapag handa kana sabihin iyan.”
Napasandal ito sa pader at sapo ang dibdib niya dahil sa pagtalikod ni Arreith sa kaniya. Maybe he's tired in her lies and insecurities? Paano kung pagod na iyon? Dahil sa what if niya baka mapagod iyon.
Nasasaktan siya kanina at mas lalo siyang nasasaktan kapag naramdaman ni Arreith ang pagod dahil sa kaniya.
Kasalanan ko naman, kasalanan ko kung bakit umalis ito.
Hinagod niya nang mahina ang tiyan niya. Umiiyak na nakangiti siya. Ano kaya ang mukha mo?
It's either mini-me or mini-arreith?
Dalawang oras na siyang umiiyak sa bath tub habang iniisip ang nangyari kanina. Hindi niya maiwasan, sinasaktan niya ang sarili niya dahil sa what if na bumubuo sa isip niya.
Nakakainis talaga ang sarili ko . Minsan hindi kona alam bakit ganito ang insecurities sa sarili ko.
Sinuntok niya ng mahina ang dibdib niya at pinahiran ang luha nasa pisnge niya. Hindi dapat ito makita nang kambal.
Huminga siya nang malalim at pinuntahan ang dalawa. Lalapitan na niya sana ang anak niya ng mabilis na umiling ito at lumayo ito sa kaniya, wala sa sarili na tumalikod si Onin sa kaniya na para bang wala lang siya dito, na para bang hindi siya ang ina nito. Napatanga siya at hindi niya inaasahan ang ginawa ni Onin. Her heart thightened as a thought Onin would never go back again like they used to be. Masakit na lumalayo ang anak mo sa iyo at wala man lang siya magawa na tama.
“Mommy”
“Don't call her Mommy, Zhea! Ate natin siya!”
Jazzy can't open her mouth to clarify everything to Onin. Gusto niya sabihin ang totoo, gusto niya bumalik sila sa dati. Parang sinaksak nang ilang ulit ang puso niya sa sinabi nang anak niya.
M-asakit na makalimutan ka nang sarili mong anak.
“Onin, ano ang nangyari sayo?”
“Ayoko siyang makita” Matigas na saad ng anak niya. Nanunubig ang mata niya na umiwas nang tingin kay Zhea.
“Si m-mommy t-to, Onin. A-ayaw mo ba akong makasama?”
“Kung ina natin siya, hindi niya dapat tayo iniwan sa mga monster na iyon!” Onin resentment at her. It's hard and firm.
“No .. Ginawa lang iyon ni Mommy para sa inyo, para makabili ng sarili natin bahay—”
“No! Kung ikaw lang naman ang maging ina ko, hindi kita matatanggap!”
“Onin! Nasasaktan mona si mommy!”
Humahangos na pumunta sa kanila si Arreith at pumunta ito kay Onin. Pinapakalma niya ang anak nila. Noon, kahit isang minuto hindi ito umaalis sa tabi niya pero ngayon halos hindi na niya masikmura na nandito siya. Si Jazzy ang nag bigay nang sobrang kasiyahan dito at siya rin ang nagbigay nang sobrang sakit dito kaya siguro nakalimutan siya nito. Wala akong kwentang ina.
“Shh, b-baby, Daddy's here. Calm down, okay ?” Tumingin sa kaniya si Arreith pagkatapos ay bumalik sa anak niya. Sobra pa pala ang sakit sa what if niya ito.
Humahangos na kumapit sa kaniya si Zhea at tinuyo ang luha niya.
“Mommy, tahan na po. Wag na po kayong umiiyak.” Nag-aalala ang mukha ni Zhea na tumingin sa kaniya.
“I-im okay, B-baby”
Nakapikit na hinalikan niya ang noo ni Zhea. Ang anak niya. Kailan pa ito matatapos? Kunting saya lang tapos lungkot naman agad. Ganun ba talaga ang buhay? Walang permanente, temporaryo lang lahat? Hindi siya kinausap ni Arreith, tiningnan nga siya nito pero sandali lang. Pinigilan naman niya ulit umiyak.
“I'm okay na, baby. Bumaba na tayo, pasensiya kana hindi kita mabuhat ha.” Inosente na tiningnan siya ni Zhea.
“Okay na kayo mommy? Bakit naman po? Mabigat naba ako?” Zhea asked, worried.
Umiling siya.
“May laman kasi ang tiyan ni Mommy. So, let me hold your hand for now baby, okay ?”
Zhea jumped at her as she lowered her head toward her stomach. Iniyakap nito ang braso sa bewang niya at niyakap ang tiyan niya.
“Siguro ang liit pa niya? Hindi pa malaki ang tiyan mo Mommy eh”
Natatawa na ginulo niya ang buhok nang anak niya.
“Yes, baby. Behave, okay? Mommy is not feeling well, baby.”
Malambing na niyakap siya ng anak.
“Daddy is not mad at you Mommy. Siguro nagtatampo lang iyon. At si Onin naman baka po ayaw niya lang na malapit ka dahil naguguluhan siya. Nandito naman ako at si Baby dito diba ?”
Jazzy stroke Zhea hair and kiss the tip of her nose. “I love you, Baby”
“Love na love kita Mommy kayo ni Daddy at Onin. Lahat kayo pati na si baby”
Pinisil niya ang pisnge ni Zhea at hinila na ito pababa. Umiikot ang paningin niya sa bawat hakbang niya. Pinapawisan rin siya. Sobrang sama nang pakiramdam niya ngayon.
“Jazzy, honey. Come here.” Tita Rashia softly kiss her cheeks and Zhea. Hinila siya nito sa lamesa na puno nang pagkain.
“Lets eat” Tita Rashia added.
Nagulat siya nang makita ang dalawang lalaki, may bisita pala si Tita?
“Hi little girl, I'm Kuya Primo. Cousin of your Daddy”
Cousin? Ngayon lang niya alam na may pinsan pala ito. Suplado itong tumingin kay Arreith. What's wrong with him?
“Ako po si Zhea, Kuya Primo at ito si Mommy ko” Turo ni Zhea sa kanila.
“So? Ikaw pala iyon. Good to see you” Nilahad nito ang kamay niya sa kaniya pero naiwan iyon sa ere nang madilim at madiin na tinusok ni Arreith ang kutsilyo sa harapan nito.
Namumutla itong tumawa. All of them astounded as what Arreith did! Bakit ba ganito ito?
“Opss .. may nagseselos”
Napatingin siya dito pero ang madilim at naiirita na mukha ang sumalubong sa kaniya. Mahina siyang natawa, Arreith is damn hot!
“Jazz, are you okay? Namumutla ka . Hindi ba maganda ang pakiramdam mo?”
Umiling siya at pinigilan na dumuwal, sumasabay rin ang hilo niya.
“I'm okay, Bree” Halos pabulong na sagot niya.
“You're not, Jazz. Namumutla ka, magpahinga ka nalang sa taas. Ako na ang bahala sa dalawang bata. Don't stress yourself”
“Okay lang ako, Bree. Nahihilo lang naman ako”
Bumuntong hininga si Bree at tiningnan ang kasintahan niya.
Umaasa ako siguro na nag-aalala siya sa akin.
Hindi siya pinansin ni Arreith, tahimik silang kumakain at minsan napapatigil sa kanila ang magulang ni Arreith. Hindi komportable ang pamilya ni Arreith na tinitingnan silang dalawa, walang kibo-an at hindi nag-uusap. Gusto niya humingi ng sorry dito, sasabihin niya na sana ang totoo pero hindi niya alam kung paano. Madilim ang mukha nito at naiirita.
“Ehem” Brizel cleared her throat .
Jazzy bit her lips in almost 30 minutes to stop herself to request a strawberry cake. Nanunubig ang bagang niya na matikman iyon.
“Do you want something ?” The boy with red hair asked her.
Umiling siya dito.
“Bakit hindi ka kumakain ?” Dugtong nito.
Hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya.
“Wala. Wala akong gana”
Napataas ang kilay nito.
“Namumutla ka, okay kalang ba talaga?”
“Shut the fuck up, Race !”
Nagtataka na bumaling si Race sa magulang ni Arreith at kapatid.
“What? I'm just asking her. Para kasing may gusto ito”
“Gusto mo bang mawala lahat nang ari-arian mo, tumahimik ka diyan” Agad na tumahimik ang lalaki. He's scared to Arreith? Even Primo?
Natatawa na tumingin sa kaniya si Tita Rashia.
“Do you want something, hija ?”
Napayuko siya at umiling.
“Wala po”
“Gusto mo nang strawberry cake, Mommy? Kukuha ako. Wait me here.” Hindi pa man siya nakapagsalita nang umalis na ang anak niya.
Brezil look at her like asking her 'What wrong the two of you ?' with rolled eyes pa iyan. Siguro masakit na iyon kay Arreith sa paglihim niya. Marami na siyang kasalanan sa kasintahan.
“Mommy ito na po. Ako na muna mag-aalaga sayo, nagtatampo si Daddy eh. Sige na Mommy, kain na” Jazzy covered Zhea mouth. Itong bata na ito. Hindi maka-tingin si Jazzy sa kanilang lahat, nahihiya sa inakto ng anak.
Zhea frowned at her.
Parang matanda ito na estress sa kaniya.“ Mommy, nagugutom na si baby. Kailangan mong kumain”
Nabilaukan si Arreith sa bilang pagsabi nang anak nila. Ang ingay nang anak niya, hindi niya alam kung pinaparinig ba niya iyon kay Arreith o may iba itong pinaplano?
“Yes, Zhea is correct. Jazzy should eat, right ?” Hindi alam ni Jazzy kung sino ang titingnan niya .
“Eat, Mommy”
Tango nalang ang ginawad niya sa anak niya at kinain ang binigay ni Zhea.
“Do you want milk, Mommy or strawberry shake ?” Zhea asked her again. Napataas ang kilay ni Jazzy dito. Binabantaan niya ang anak bilang paglaki nang mata niya dito pero ngumiti lang ang anak niya.
“Oh, okay Mommy. K-kukuha ako”
“Ako na ang kukuha, anak” Pagpigil ni Arreith pero ang dalawang lalaki naman ay napatanga na tumingin sa kanila.
Tumango-tango si Zhea na bumaling sa kaniya. Nang nawala na ang ama nito ay ngumilay ito sa kaniya. Nasapo niya ang noo sa ginawa nang anak niya.
“Ohh, Daddy is here. Thank you, Daddy. Mommy love this. Siguro gusto rin ito ni baby”
“Zhea”
“May gusto po ba kayo Mommy? Daddy may gusto pa si Mommy, dali tanungin mo si Mommy”
“Zhea”
Hindi na mapigilan ng lahat na mahinang tumawa sa ginawa ng anak niya.
Pinisil niya ang ilong nang anak niya, pinasaya siya nang anak niya. Nang tinalikuran siya ni Arreith kanina, sobra siyang nasaktan at hanggang ngayon nandoon lang iyon.
“Do you want something else, baby?”
Tila nawalan siya sa sarili niya. Siya ba o ang baby nila?
“Huh?”
“Do you want chicken curry and fried chicken again ?”
She want to jumped at him. Mas lalong nanunubig ang bagang niya. Gusto na gusto niya iyon.
Maingat na hinila siya ni Arreith papunta sa kusina.
“Lulutu-an kita. Baka nagugutom pa si baby”
“ANONG mukha iyan, Fucker ?”
Bakit hindi ko kayang magalit kay Jazzy, kahit na ilang ulit na siyang nasasaktan?
Mabigat na bumuntong hininga si ARREITH.
“Dong! Di kaya binantaan nang Nicole na iyon ang kasintahan mo ?” Arreith eyebrow pucker in annoyed. What does Tymon mean?
Malakas na binatukan ni Lase si Tymon.
“Ano ba kayo, Dong! Nagsasabi lang naman ako hindi ko sinabi na totoo iyon” Napasimangot pa ito habang sinasabi iyon.
“Hindi ka naman niya iiwan dong. Sobra kalang mag overacting!”
“What if she planned to run away again huh? Kaya nga nilihim niya ito dahil may plano siyang iwan ako ulit?!”
Deon palm scourged the mini- table, iritado ang mukha na bumaling sa kaniya.
“Budd, si Jazzy ba ang walang tiwala sayo o ikaw? Kung iiwan ka niya sana hindi na siya bumalik sayo. Nang umalis siya sa bahay mo, hindi si Nicole ang dahilan, hindi sa nadatnan niya, hindi ikaw kundi sa kambal. Sa anak niyo!”
“Natatakot siya na baka kamunghi-an ulit siya ni Onin kapag nakita niya si Tito Andro at Nicole. May sakit nun si Zhea at nalaman niyang buntis siya sa anak mo ulit. She would never risk her child health just to be with you, sobrang mahal niya ang anak niyo na kahit sarili niya hindi na niya tinatanong kung okay lang ba siya? At kaya paba niya? Natanong mo ba iyon sa kaniya? She's just 17 years old that time, Arreith!”
“Hindi mo nga alam ano ang nararamdaman niya sa panahon na nakalimutan siya ni Onin at pinili niyang tawagin itong Ate kaysa Mommy. Hindi mo alam kung anong hirap niya na harapan ang panghuhusga at panlalait nang ibang tao. Hindi mo nga alam kung paano siya nag hirap mailabas lang ang kambal. To-do kayud siya para lang mabuhay ang anak niyo. Hindi ko sinabi sayo dahil tinalikuran mona kami lahat nang panahon na niloko ka ni Nicole. Sinaktan ka niya pero mas sinaktan mo siya. Hanggang ngayon nandiyan parin ang sakit, kaya hindi mo siya masisisi. Ikaw nalang ang nagpapasaya sa kaniya at sa kambal, iiwasan mo pa?”
Deon sigh.
“Ayoko sabihin pero ayoko na masaktan ang pinsan ko. She's in the verge of killing herself, luckily she pass out. She found out that she's pregnant. Gusto na gusto kita suntukin at magalit sayo. She's just turning 17 that day, Arreith and then malalaman ko nalang na buntis siya?!”
Nanigas si Arreith. Marami pa siyang hindi alam. Napakurap-kurap siya at hindi pumasok sa isip niya ang mga bagay na iyon.
“Galit ako sa kaniya dahil sa ginawa niya pero nagpasalamat ako dahil kung hindi doon baka nawala narin ang pinsan ko. Arreith we have nothing, only my Mom was there for us. So, please don't hurt her. Oo mali ang ginawa niya pero masisi mo ba siya? Nawala ang mahal niya sa buhay.” Pumikit si Deon tila nasasaktan sa dinanas ng pinsan niya.
Arreith throat went dry, he never ask her about this. Mahirap rin ito sa kaniya, siya lang mag-isa ang nagpalaki ng mga anak nila. Kaya siguro desperado ito nung una nilang pagkikita? Desperado itong makakuha ng trabaho para sa anak nila?
“I'm not mad at her. Binibigyan ko siya nang oras mag-isip. Lalo na't malala ang kalagayan ngayon ni Onin. Mahal na mahal ko ang pinsan mo, Deon-”
“Babe ! I know it you. Nandito kaba dahil sa akin?”
Arreith eyebrow wiggles in annoyed as his jaw thightened in furiosity. Hindi ba ito nadala sa ginawa nito?
“Don't dare to come closer to me, Nicole”
“Oh, babe.” Lumapit ito sa kaniya.
Inaapoy nang galit ang mata niya na tumingin dito.
“Hindi ko hahayaan na maging masaya si Jazzy. She ruined us, babe.” Mahigpit na hinawakan ni Arreith ang balikat ni Nicole.
Napangiwi ito.
Kuyom ang kamao niya at umiigting ang panga. Binantaan niya ito pero mas lalong itong lumapit sa kaniya!
“Don't you dare Nicole o baka pati ama mo makulong dahil sa pinanggagawa niya?!”
“Tingnan natin kung hindi kapa iiwan ni Jazzy dito. Akin ka una palang Arreith. Bakit ba hanggang ngayon siya parin ang nagustuhan mo?” Hahalikan na sana siya nito nang mabilis na umiwas siya. Galit na tinulak niya ito at ang mukha ni Jazzy ang nakita niya.
Damn it! Fuck!
Tangina!