ក្នុងបន្ទប់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់yibo*
"ហុឹម.....!!!!!!!"សម្លេងក្រហឹមដើមកបន្លឺឡើងបន្ទាប់ពីត្របកភ្នែកចាប់ផ្ដើមបើកឡើងម្ដងបន្តិចៗនៅពេលដែលបានដឹងខ្លួនឡើងវិញ នេះគេកំពុងតែនៅទីណា????
"សួស្ដី!!!!!!"សម្លេងក្រលរធំនិយាយពាក្យស្វាគមន៍ទើបធ្វើឲ្យរាងស្ដើងត្រូវក្រោកពីលើគ្រែដ៏ធំមួយនោះហើយងាកទៅតាមប្រភពសម្លេង
"គឺឃើញអ្នកសន្លប់ទើបខ្ញុំមកទីនេះ!"haoxuanញញឹមស្រទន់ដាក់xiao zhanរួចដាក់ខ្លួនអង្គុយលើសាឡុង
"ចុះឯណាមិត្តរបស់ខ្ញុំ???"xiao zhan
"jiyangកំពុងតែញ៉ាំអីនៅខាងក្រោម!ពេលនេះដល់ពេលដែលត្រូវនិយាយរឿងការងារបានហើយឬនៅ?????"haoxuan
"បាទបាន!!!!"xiao zhanក្រឡែកភ្នែកសម្លឹងមើលជុំវិញខ្លួនឃើញថាគេកំពុងតែនៅក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំមួយសម្បូរទៅដោយក្បូរក្បាច់រចនាដ៏ប្រណីតគួរឲ្យចង់សម្រាកនៅទីនេះ តែផ្ទៃបន្ទប់បែរជាស្រោបដោយពណ៌ខ្មៅលាយនឹងពណ៌ក្រហមឆេះបូកឡំនឹងពន្លឺភ្លើងទានព្រិលៗបន្ថែមបន្តិចទៀតទៅវិញ
គេមានអារម្មណ៍ថាមុននេះមានអ្នកបានប៉ះពាល់រាងកាយរបស់គេ អេ....ហេតុអីក៏បាត់មនុស្សប្រុសដែលជាប់នៅក្នុងជណ្ដើរយន្តជាមួយគេបែបនេះ????
"គឺ..ខ្ញុំជាម្ចាស់សណ្ឋាគារមួយនេះ!!!ភ្លេចណែនាំខ្លួននៅមុននេះ"Haoxuanដឹងថាxiao zhanកំពុងតែព្យាយាមស្វែងរកបងប្រុសរបស់ខ្លួនទើបគេនិយាយបន្លប់ ជ្រើសរើសការកុហកនិងចាប់ផ្ដើមនិយាយរឿងការងារ នៅពេលនោះរាងស្ដើងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថាមានឧបករណ៍ស្រូបសម្លេងនៅក្បែរគេនោះទេ
Skip.....
ត្រឡប់ទៅមុននេះបន្តិច*
អំឡុងពេលកំពុងតែជាប់នៅក្នុងជណ្ដើរយន្ត xiao zhanកំពុងតែលង់ខ្លួនស្ដាប់ចង្វាក់បេះដូងរបស់yibo បន្ថែមដោយការឋិតក្នុងរង្វង់ដៃរបស់នាយទើបធ្វើឲ្យxiao zhanគេងលង់លក់ដោយមិនដឹងខ្លួន
Yiboប្រើដៃម្ខាងក្រសោបរាងកាយដែលគេនឹករលឹកមួយនោះយ៉ាងណែន ឯម្ខាងទៀតក៏លើករាវមកអង្អែលលើផ្ទៃមុខរបស់xiao zhanថ្នមៗ គេអាចដឹងថាពេលដែលគ្មានគេក្បែរ xiao zhanគឺរស់នៅបានយ៉ាងល្អ មានសាច់ឈាមជាងមុន ផ្ទៃមុខម៉ត់រលោងដដែលគ្មានប្រែទៅណា
នាយយកដៃដោះរបាំងមុខរួចសន្សឹមៗឱនទៅផ្ដិតស្នាមថើបលើថ្ងាស់របស់រាងតូចថ្នមៗ រយៈពេល1ឆ្នាំហើយដែលគេមិនបានក្បែររាងកាយរបស់មនុស្សដែលគេស្រឡាញ់ម្នាក់នេះ គេនឹកគ្រប់យ៉ាងដែលពាក់ព័ន្ធនឹងពួកគេ ជាពិសេស...គឺស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាតមួយនោះ
នាពេលនោះក៏បានឃើញថាចំហាយខ្មៅងងឹតបានបញ្ចេញចេញមកហុំព័ទ្ធលើរាងកាយរបស់ពួកគេ ប្រភពរបស់ចំហាយខ្មៅមួយនោះគឺចេញពីខ្លួនyibo
__________________
ត្រឡប់មកបច្ចុប្បន្ន*
បន្ទាប់ពីនិយាយរឿងការងារចប់អ្នកទាំង2ក៏យល់ព្រមសហការណ៍គ្នារួចxiao zhanក៏ដល់ពេលដែលត្រូវត្រឡប់ទៅវិញដូចគ្នា
"បានជួបគេហើយនៅ????"អំឡុងពេលកំពុងបើកឡានjiyangក៏សួរទៅកាន់xiao zhan
"អ្នកណា???"xiao zhan
"គឺម្នាក់ដែលឯងជួបក្នុងជណ្ដើរយន្ត!"jiyang
"ពេលដឹងខ្លួនក៏បាត់ស្រមោលគេឲ្យឆឹង!ឯងដឹងទេ???ប្រុសម្នាក់នោះយើងមានអារម្មណ៍ថាធ្លាប់ស្គាល់គេ!តែ...គ្រាន់តែមានអារម្មណ៍....ទោះយើងរកនឹកប៉ុណ្ណាក៏រកនឹកអត់ឃើញដែរ!ហឺយ..."xiao zhanដកដង្ហើមធំនិងងាកទៅមើលខាងក្រៅឡាន
"គេជាមនុស្សប្រុសម្នាក់ដែលកក់ក្ដៅបំផុត!ឯងមិនគួរបំភ្លេចគេនោះទេ!"jiyang
"????"xiao zhan
"បានហើយ!ខ្ចិលនិយាយណាស់!តោះទៅមើលកុន!"jiyangនិយាយបន្លប់រួចបើកឡានចេញទៅរោងកុនទុកឲ្យxiao zhanឆ្ងល់តែម្នាក់ឯង សរុបមកគេធ្លាប់ត្រូវជាអីនឹងប្រុសម្នាក់នោះ????
ផ្នែកម្ខាងទៀត*
រាងកាយសង្ហារពេលនេះកំពុងតែអង្គុយនៅលើកៅអីក្នុងបន្ទប់ខ្មៅងងឹតមួយនិងមានកាសជាប់នឹងត្រចៀក គេកំពុងតែស្ដាប់ពីសម្ដីដែលរាងស្ដើងបាននិយាយជាមួយនឹងhaoxuanម្ដងហើយម្ដងទៀតរហូតដល់ចាំបានសឹងតែគ្រប់ពាក្យ
ក្រាក.......
"បងប្រុស!!!មានមិនស្រួលត្រង់ណាដែរទេ????"គ្រាន់តែបើកទ្វារចូលមកភ្លាមhaoxuanក៏រត់ទៅសួរyiboទាំងក្ដីបារម្ភ
Yiboមិនបានតបនឹងសំណួរគេក៏ក្រវីក្បាលតិចៗបញ្ចាក់ថាមិនអី មុននេះស្រាប់តែគេចុកអួលក្នុងទ្រូងខាងឆ្វេងយ៉ាងខ្លាំងវិសនឹងស្លាប់ទៅហើយ តាំងពីបាត់បង់គុជមួយចំណែកមកគឺរាងកាយរបស់គេចុះខ្សោយទ្រុធទ្រោមជាងមុន ពេលខ្លះគឺវារើឡើងធ្វើឲ្យគេពិបាកគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងរហូតដល់វេទនាក៏មាន អ្នកណាទៅដឹងថាគ្រាន់តែលះបង់គុជមួយសោះបែរជាធ្វើឲ្យគេពិបាកដល់ថ្នាក់នេះ??
រាងក្រាស់ងើយក្បាលឡើងទៅលើប្រើដៃម្ខាងលើករបាំងមុខមកបំពាក់លើផ្ទៃមុខរបស់នាយ
"បងប្រហែលជាបានស្ដាប់ឮពាក្យដែលគេនិយាយហើយ!"haoxuan
"ត្រូវហើយ..."yibo
"ដឹងទេថាគេស្អាតខ្លាំងណាស់???"haoxuan
"ហុឹម....!"yibo
"អំបិញមិញគ្រាន់តែគេសើចបន្តិចខ្ញុំវិសនឹងលង់ខ្លួនទៅហើយ..."haoxuan
"រឿងនេះយើងក៏ដឹង!"yibo
"ក្រែងបងមើលមិនឃើញឬ??ហេតុអីត្រូវដឹងពីអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងតែនិយាយ?"haoxuan
"មើលមិនឃើញ...មិនមែនបានន័យថាយើងមិនអាចស្រមៃស្នាមញញឹមរបស់គេបាននោះទេ!"yibo
"មុននេះxiao zhanបានប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយភ្ញៀវVIPដែលជាមហាសេដ្ឋីនៅក្នុងទីក្រុងមួយនេះ!"haoxuan
"....."yibo
"ម្នាក់នោះសង្ហារណាស់....មើលទៅគេដូចជាពេញចិត្តនឹងxiao zhan...."haoxuanនិយាយដល់ត្រឹមនេះyiboចាប់ផ្ដើមក្ដាប់ដៃយ៉ាងណែន
"បើតាមសម្ដីjiyang...xiao zhanប្រហែលជាកំពុងតែលង់ស្នេហ៍ប្រុសម្នាក់នោះហើយ!!"haoxuan
វឹប.....
កាំបិតមួយតម្រង់ហោះមករកhaoxuanវិសនឹងរយះមុខតែគេគេចទាន់ កាំបិតនោះគឺyiboជាអ្នកគប់
"បងចង់សម្លាប់ខ្ញុំមែនទេ???"haoxuan
"កុំនិយាយផ្ដេសផ្ដាស..."yibo
"ខ្ញុំនិយាយសុទ្ធតែជាការពិត!គេមើលទៅពិតជាចូលចិត្តម្នាក់នោះមែន!"នៅពេលដែលដឹងថាyiboកំពុងតែប្រចណ្ឌ haoxuanបែរជាចង់ញោះគាត់បន្ថែម
"ជឿថាយើងនឹងសម្លាប់ឯងដែរទេ?"yibo
"បងប្រចណ្ឌ???"haoxuan
"អ...អត់នោះទេ!!!!"yibo
"អីយ៉ា....កុំស្មានថាខ្ញុំមិនដឹងថាបងគិតអីណា..បើប្រចណ្ឌក៏ថាទៅ!!!!"អ្នកជាប្អូននិយាយទាំងទឹកមុខច្រឡឺម
"យើងថាមិនបានប្រចណ្ឌគឺមិនបានប្រចណ្ឌហើយ!"yibo
"មិចម៉ាក៏ទៅចាប់គេយកមកឃុំទុកទៅបើខ្លាចអ្នកដទៃឆក់យកគេទៅបាត់!"haoxuan
"យើងមិនមែនkiloអ្នកចូលចិត្តចាប់ជម្រិតដូចតួឯកប្រុសទេ!"haoxuan
"ហើយគិតថារឿងនឹងបងឯងតួរងមែន???"haoxuan
"អ្ហឺស...ភ្លេច...ខុសប៉ារូហើយ!សារថ្មីមក!"yiboយកដៃម្ខាងដាក់លើរបាំងមុខនិងក្រវីក្បាលតិចៗ
"ចូលសាច់ការពួកយើងវិញ!ស្អែកគឺឈានចូលថ្ងៃទី15រោចហើយ!ខ្ញុំស៊ើបដឹងថា....មេធ្មប់ក៏ត្រឡប់មកវិញដូចគ្នា!បើយប់នេះនាងបង្ហាញខ្លួន តើបងប្រុងគិតយ៉ាងមិច??"haoxuan
"យើងនឹងតទល់ជាមួយនឹងនាង...."yibo
"បងគិតថាបងអាចទប់ទល់នឹងនាងរួចឬ???បងកុំភ្លេចឲ្យសោះណាថាបងមិនដូចពីមុនទៀតនោះទេ!ពេលនេះសូម្បីតែអាវុធក៏បងមិនអាចកាន់បានដែរ!តើបងប្រុងប្រយុទ្ធគ្នាជាមួយនឹងនាងដោយរបៀបណា??"haoxuan
"ទោះជាត្រូវស្លាប់ក៏យើងមិនអាចឲ្យឲ្យនាងគ្រប់គ្រងគ្រប់យ៉ាងដែរ"ស្របនឹងសម្ដី រាងក្រាស់ក្ដាប់ដៃយ៉ាងណែនពោរពេញទៅដោយគុុំនំចាស់បូកឡំនឹងគុំនំថ្មីដែលនាងបានបង្ករឡើង បើដឹងថានាងមានចរឹករមិលគុណបែបនេះគេនឹងមិនជួយដល់នាងតាំងពីដំបូងឡើយ!(គុំនំស្អីហា??)
ពាក់កណ្ដាលរាត្រី*
តឹបៗ.....
សម្រឹបរបស់ជើងស្រឡូនដូចមនុស្សស្រីដើរថ្នមៗចេញពីគ្រែសម្ដៅទៅរកបន្ទប់ទឹកទាំងគ្មានវិញ្ញាណហាក់កំពុងតែត្រូវបាននរណាម្នាក់កំពុងតែសណ្ដំខ្លួនយ៉ាងអញ្ចឹង
ដៃម្ខាងលើកកាំបិតចាក់លើដៃរបស់ខ្លួនឯងរហូតដល់ចេញឈាមហូរចេញមកដូចបាក់ទំនុកទើបលើកមកចាក់កម្ទេចកញ្ចក់មួយនោះ
ឆ្វាច់....ឆ្វាច់........
បើសម្លឹងមើលឲ្យជិតទើបដឹងថាគ្រាប់ភ្នែករបស់xiao zhanគ្មានប្រស្រីនោះទេ ថែមទាំងមានសសៃតូចរវៀមរំលេចចេញឡើងគៀនកន្ទុយភ្នែករបស់គេទៀតផង
"អាយ.....!!!!!!!!!!!!!!!"ស្រាប់តែពេលនោះគេបានដឹងស្មារតីឡើងវិញទើបរហ័សទម្លាក់កាំបិតចោលទាំងដៃញ័រទទ្រើត នេះគេកំពុងតែធ្វើអីនឹង????
"!!!!!!!!!!"xiao zhanក្រលែកភ្នែកមើលទៅកញ្ចក់ដែលបែកម៉ត់មើលរូបរាងមិនយល់មួយនោះទើបគេដឹងថា..ខ្លួនឯងមិនមែនស្ដិតនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកតែម្នាក់ឯងនោះទេ!គឺមានមនុស្សស្រីម្នាក់នៅក្បែរខ្លួនរបស់គេ នាងគ្រោងនូវរ៉ូបពណ៍ខ្មៅលាយក្រហម ឯស្បែករបស់នាងគឺសស្លេកខ្លាំងតែម្ដង
"ជួយផង!!!!!!!"xiao zhanស្រែកទាំងតក់ស្លុតហើយរត់ចេញពីទីនោះយ៉ាងប្រញាប់ តែពេលដែលចេញពីបន្ទប់ទឹក គេបែរជាឃើញគ្រប់យ៉ាងខុសប្រក្រតីលែងធម្មតា បន្ទប់ដែលគេធ្លាប់តែរស់នៅបានប្រែទៅជាកន្លែងដ៏គួរឲ្យខ្លាច...វាសុទ្ធតែ....
សូមរង់ចាំភាគបន្ត...........