1ឆ្នាំក្រោយមក*
រយៈពេល1ឆ្នាំហើយ គ្រប់យ៉ាងគឺប្រែប្រួលខុសពីមុនទាំងស្រុង មនុស្សដែលធ្លាប់តែមានអំណាច ប្រែជាស្ងៀមស្ងាត់បាត់មុខបាត់មាត់ពីសង្គម គ្មានអ្នកណាដឹងពីព័ត៍មានរបស់នាយ អ្វីៗទាំងអស់ដែលទាក់ទងនឹងនាយគឺត្រូវបានគេបិតលែងមានអ្នកដឹងអ្នកឮ រហូតដល់មានមនុស្សជាច្រើនហ៊ានសន្មត់ថានាយបានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតបាត់ទៅហើយ
ការងារក្រុមហ៊ុននិងការគ្រប់គ្រងសណ្ឋាគារគឺhaoxuanជាអ្នករ៉ាប់រងជំនួស គេអាចជួយប្រោសជីវិតឲ្យxiao zhanរស់ម្ដងទៀតបានទាំងប្រថុយដោយមិនគិតថាវិធីមួយនេះដំណើរការ ចុងក្រោយ...គេបានធ្វើតាមសម្ដីyibo!គឺលុបការចងចាំរបស់xiao zhanដែលធ្លាប់ចងក្រងជាមួយyiboចោលទាំងអស់ លុបពិធីមង្គលការចោល លុបគ្រប់យ៉ាងលែងឲ្យពួកគេទាំង2ពាក់ព័ន្ធនឹងគ្នា
Skip....(ខ្ចិលរៀបរាប់)
ពន្លឺព្រះអាទិត្យរះបំភ្លឺលោការដាស់ដល់មនុស្សដែលកំពុងតែលង់លក់នៅក្នុងសុបិន្តរបស់ពួកគេត្រូវដឹងខ្លួនឡើងវិញទទួលយកថ្ងៃថ្មីនិងក្រោកមកបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនរាងៗខ្លួន
"ហុឹម.....!!!!"ត្របកភ្នែកទាំងគូព្រិចម្ដងបន្តិចៗនៅពេលដែលពន្លឺថ្ងៃចាំងពីបង្អួចជះចូលមកខាងក្នុងបន្ទប់ គេក្រោកពីដំណេកលើកដៃម្ខាងញីភ្នែកទាំងមិនទាន់អស់ងងុយ
ជើងស្រឡូនស្ដើងដូចមនុស្សស្រីបោះជំហ៊ានចេញពីគ្រែដើរសំដៅទៅបន្ទប់ទឹកទាំងដំណើរទ្រេតទ្រតតាមរបៀបមនុស្សកម្ចិល
គេឱនមុខលុបលាងជម្រះនឹងទឹកស្អាតរហូតដល់ស្វាងជម្រះភាពកខ្វក់ចេញទើបងើយក្បាលសម្លឹងមើលក្នុងកញ្ចក់ថ្លាដែលតាំងនៅជាប់នឹងជញ្ចាំងក្នុងបន្ទប់ទឹក
អំឡុងពេលនោះទឹកភ្នែកមួយតំណក់ស្រាប់តែហូរកាត់ផែនថ្ពាល់សរលោងដ៏ស្រស់ស្អាតទាំងគ្មានមូលហេតុ គេកើតអី???ហេតុអីសុខៗវាហូរបែបនេះ??
"ហុឹម....!"xiao zhanយកដៃម្ខាងក្ដោបដើមទ្រូងខាងឆ្វេងជាប់ មិចក៏សុខៗស្រាប់តែពិបាកដកដង្ហើមបែបនេះ??គេមានអារម្មណ៍ថាកំពុងតែនឹករលឹកដល់មនុស្សម្នាក់ តែមិនអាចសូម្បីតែដឹងថាម្នាក់នោះជាអ្នកណា....វាកើតឡើងច្រើនដងហើយដែលបែបនេះ ពេលខ្លះក៏ស្រមៃថាខ្លួនមិនមែនកំពុងតែនៅម្នាក់ឯង បែរជាមានម្នាក់ទៀតនៅក្បែរទៅវិញ
"ឯងរវើរវាយពេកហើយ!!!"រាងស្ដើងក្រវីក្បាលបណ្ដេញគំនិតទាំងឡាយចេញរួចរៀបចំខ្លួនងូតដើម្បីសម្អាតកាយ
____________________
វិមានត្រកូលwang*
សម្លេងតន្រ្តីបានលាន់ឮសន្ធឹងពេញផ្ទៃបន្ទប់ដ៏ខ្មៅងងឹតមួយនោះបង្កើតបានជាបទភ្លេងពិរោះរណ្ដំគួរឲ្យចង់ស្ដាប់មិនចេះជិតណាយ
ដៃមាំក្រាស់លើកដេញលើព្យាណូមួយនោះថ្នមៗ នាយនៅតែរក្សាភាពស្ងៀមស្ងាត់របស់ខ្លួនក្រោមរបាំងមុខរបស់នាយមិនហ៊ាននិយាយស្ដីអ្វីឡើុយ ច្រើនម៉ោងហើយដែលនាយនៅក្នុងបន្ទប់មួយនេះ ពេលនេះម៉ោងប៉ុន្មានហើយ??ឈានចូលពេលព្រឹកឬនៅ??
ក្រាក....
"បងប្រុស!!!!"អ្នកជាប្អូនបើកទ្វាចូលទៅក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំមួយនោះទាំងគ្មានការអនុញ្ញាតិ
"?"yiboជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាបញ្ឈប់ការដេញព្យាណូងាកក្បាលមកខាងក្រោយបន្តិច
"បងខានទៅក្រុមហ៊ុនជាង1ឆ្នាំហើយ!បុគ្គលិកច្រើនណាស់ដែលប៉ាន់ស្មានថាបងបានស្លាប់!ដូចនេះថ្ងៃនេះបងគួរតែបញ្ជាក់ប្រាប់ពួកគេថាបងមិនទាន់ទៅណា...គ្រាន់តែឈប់សម្រាកតែប៉ុណ្ណោះ!"haoxuan
"ទេ!"ពាក្យខ្លីតែមួយម៉ាត់បង្ហើបចេញពីបបូរមាត់របស់រាងសង្ហារ និយាយរួចនាយក៏បែរទៅខាងមុខវិញរួចលើកដៃដាក់លើព្យាណូ
"បើបងមិនទៅទេខ្ញុំនឹងដណ្ដើមក្រុមហ៊ុនពីបងយកមកគ្រប់គ្រង...ដណ្ដើមគ្រប់យ៉ាងធ្វើឲ្យបងធ្លាក់ខ្លួននិងដេញបងចេញពីវិមានមួយនេះ!"ប្អូនប្រុសសម្រេចចិត្តស្រែកប្រាប់ដល់បងរបស់ខ្លួន
"បើឯងចង់បាន..ក៏យកវាទៅ!"yiboតបហីៗរបៀបមិនបានខ្វល់នឹងពាក្យទាំងនោះ
"ល្អណាស់!!!ខ្ញុំក៏ដណ្ដើមxiao zhanពីបងដូចគ្នា!"haoxuan
"គេលែងជារបស់យើងទៀតហើយ!"yibo
"បងប្រុស!!!!!!!!!!!"haoxuanស្រែកទាំងធុញថប់ គេមិនអាចឲ្យបងរបស់គេធ្លាក់ចូលក្នុងភាពងងឹតបន្តទៀតបាននោះទេ
"...."yibo
"ខ្ញុំដឹងថាបងនៅស្រឡាញ់គេខ្លាំង....បងបានឲ្យខ្ញុំតាមដានគេ លួចការពារគេ...រយៈពេល1ឆ្នាំវាគ្រប់គ្រាន់ហើយ!ដល់ពេលដែលបងត្រូវការពារគេដោយខ្លួនឯងហើយ!"haoxuan
"សភាពយើងពេលនេះឲ្យការពារគេឬទៅឲ្យគេអំពុលទុក្ខដោយសារតែយើងវិញ?"yibo
"....."haoxuan
"ចេញទៅវិញទៅ!"yibo
"ថ្ងៃនេះម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនដ៏ធំបំផុតកំពុងតែចង់សហការណ៍រួមការងារជាមួយនឹងសណ្ឋាគាររបស់បង!បងដាច់ខាតត្រូវតែទៅជួបគាត់ជាមួយខ្ញុំ!"haoxuan
"វាជាការណាត់ជួបដ៏សំខាន់!បងមិនអាចមិនទៅបាននោះទេ!ចាត់ទុកថាដើម្បីខ្ញុំ!តែម្ដងក៏បាន!"haoxuanព្យាយាមនិយាយបញ្ចុះបញ្ចូលរហូតដល់មនុស្សចិត្តរឹងដូចជាyiboត្រូវយល់ព្រម
"ល្អ!យើងនឹងទៅ!"yibo
"បាទ!!!"រាងសង្ហារសើចស្រស់ឡើងវិញពេលដែលដឹងថាបងរបស់ខ្លួនយល់ព្រមចេញទៅខាងក្រៅម្ដងទៀត
គេដើរទៅគ្រាyiboនាំផ្លូវចេញពីបន្ទប់មួយនោះដើម្បីទៅរៀបចំខ្លួនអាលទៅសណ្ឋាគារ
Skip....
តុបាយត្រកូលxiao*
"Xiao zhan...ថ្ងៃនេះកូនទំនេរដែរទេ???"អ្នកជាឪពុកនិយាយទៅកាន់កូនរបស់ខ្លួនអំឡុងពេលកំពុងស្រស់ស្រូបអាហារពេលព្រឹក
"កូនមិនទៅណានោះទេ!"xiao zhan
"ល្អណាស់អញ្ចឹង!ថ្ងៃនេះប៉ាត្រូវទៅមន្ទីរពេទ្យពិនិត្យសុខភាព!ប៉ាចង់ឲ្យកូនទៅជួបនឹងដៃគូដើម្បីសហការណ៍ការងាររបស់ប៉ានៅឯសណ្ឋាគារដ៏ល្បីជាងគេនៅទីក្រុងមួយនេះ!"លោកម្ចាស់xiao
"តែ..."xiao zhanកំពុងរកនឹកពីវិធីប្រកែក គេខ្ចិលខ្លាំងណាស់ មិនចង់លូកដៃក្នុងរឿងអស់ទាំងនោះនោះទេ
"ប៉ាឯងពឹងទៅហើយ!ជួយយកអាសារគាត់តិចទៅ!"អ្នកស្រីxiaoនិយាយបន្តពីក្រោយ
"...."រាងតូចលែងមាត់ក៏សម្លឹងមើលមុខគាត់
"ចាត់ទុកថាដើម្បីប៉ា...ប៉ាពិតជាមិនអាចខកខានក្នុងការទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យបានពិតមែន!ណាមួយឮថាម្ចាស់សណ្ឋាគារមិនមែនជាមនុស្សអាក្រក់និងជាមនុស្សដែលមានហេតុផលទើបប៉ាសម្រេចចិត្តប្ដូរឲ្យឯងទៅជំនួសប៉ានឹងណា"លោកម្ចាស់xiao
"បាន!កូនទៅក៏បាន!តែកូនសូមទៅជាមួយនឹងjiyang!"xiao zhanដាក់ចង្កិះចុះដកដង្ហើមធំយល់ព្រម
"បានស្រាប់ហើយ!"លោកម្ចាស់xiao
___________________
ប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក*
ក្រោយពីរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយ yiboត្រូវបានhaoxuanនាំចេញមកខាងក្រៅជិះឡានទៅដោយនាយអង្គុយនៅបាំងខាងក្រោយ ទុកឲ្យប្អូនប្រុសជាអ្នកបើក
"បងប្រុស!ថ្ងៃនេះមេឃស្រឡះល្អណាស់ទើបបានជាបងចេញមកខាងក្រៅបែបនេះ!"haoxuanនិយាយបណ្ដើរញញឹមបណ្ដើរ
"ហុឹម....!"សម្លេងក្រហឹមដើមកបន្លឺចេញមកជំនួសពាក្យឆ្លើយតប
នៅពេលនោះទើបគេញញឹមបន្តលែងសម ភ្លេចគិតទៅហើយពីសភាពរបស់គាត់ ទោះគេខំនិយាយរៀបរាប់ខ្លាំងយ៉ាងណាក៏គាត់មិនអាចដឹងពីបរិយាកាសនៅពេលព្រឹកនេះនោះទេ
"ខ្ញុំសុំទោស!"haoxuan
"មិនអីនោះទេ!"yiboងក់ក្បាលតិចៗ Haoxuanលែងមាត់ក៏បើកឡានបន្ត
Skip........
Xiao zhanនិងjiyangបានមកដល់សណ្ឋាគារដែលជាដៃគូរបស់ប៉ាគេត្រូវណាត់ជួប រាងតូចពេលទៅដល់ដំបូងបែរជាមានអារម្មណ៍ថាគេធ្លាប់មកជាន់នៅទីនេះទៅវិញ តែទោះជាព្យាយាមរកនឹកយ៉ាងណាក៏មិនអាចនឹកឃើញ
វឹប....
"សុំទោស!!"ស្រាប់តែពេលនោះគេបែរជាដើរទៅបុកនឹងបុរសម្នាក់វិសនឹងដួលតែត្រូវរាងក្រាស់ក្រសោបចង្កេះគេជាប់មកអឹបជាប់នឹងទ្រូងដ៏ហាប់មាំរបស់នាយ
"មិនអីទេមែនទេ???"សម្លេងស្រទន់គួរឲ្យចង់ស្ដាប់បានធ្វើឲ្យអ្នកដែលនៅទីនោះងាកមកចាប់អារម្មណ៍លើនាយលង់ស្នេហ៍លើនាយមួយរំពេចពេលដែលឮសម្លេងរបស់នាយបូកឡំនឹងភាពដ៏សង្ហាររបស់នាយ
"ខ្ញុំមិនអីនោះទេ!"xiao zhanនិយាយទាំងមុខក្រហមនៅពេលដែលឋិតនៅក្រោមទ្រូងរបស់នាយ
"អឺ...លោក...លែងគេទៅ!"jiyangនិយាយទាំងមិនពេញចិត្តនៅពេលដែលឃើញបែបនេះ ក្រៅពីwang yiboគេមិនចង់ឃើញអ្នកណាប៉ះពាល់មិត្តរបស់គេនោះទេ អាចថាមើលមិនចូលភ្នែកមិនសមគ្នាតែម្ដង
"អូស....សុំទោស!ខ្ញុំខ្វះការគួរសមពេកហើយ!"រាងសង្ហាររហ័សយល់ព្រមព្រលែងរាងស្ដើងឲ្យមានសេរីភាពវិញនិងសម្រួលឥរិយាបថ អំបិញមិញគេសឹងតែមិនចង់ព្រលែងទៅហើយ ក្លិនខ្លួនរបស់រាងតូច សម្រស់របស់គេអាចធ្វើឲ្យនាយធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍របស់គេមួយរំពេច
"មិនអីទេ!"xiao zhan
"អឺ..សុំសួរថាមកទីនេះមានការអីដែរ?"
"ខ្ញុំមកជួបនឹងម្ចាស់សណ្ឋាគារដើម្បីពិភាក្សាការងារជំនួសប៉ារបស់ខ្ញុំ!ចុះលោក?"xiao zhan
"ខ្ញុំជាភ្ញៀវនៅទីនេះ!ជាភ្ញៀវលំដាប់VIP"
"អញ្ចឹងសូមលាសិនហើយ!"xiao zhan
"បាទ!មាននិស្ស័យពួកយើងនិងជួបគ្នាម្ដងទៀត!"ប្រុសសង្ហារម្នាក់នោះក៏ដើរចេញផុតពីរាងតូច ពួកគេបែកផ្លូវគ្នាដើររាងៗខ្លួន
ពេលពួកគេចេញផុតទើបyiboនិងhaoxuanបានមកដល់ បុគ្គលិកទាំងអស់ត្រូវបើកភ្នែកធំៗនៅពេលឃើញវត្តមានរបស់រាងក្រាស់បង្ហាញនៅទីនោះ ពួកគេស្រវាំងភ្នែកមែនទេ??yiboមិនបានស្លាប់ដូចពាក្យចចាមរាមទេឬ???
ពេលនោះដូចគ្នាពួកគេប្រញាប់ឱនគំនាបគោរពដល់នាយសារជាថ្មី ឯhaoxuanគេបានប្រើខ្សែចងដៃចងភ្ជាប់ដៃគេជាមួយនឹងដៃyiboដើម្បីស្រួលនាំផ្លូវមិនឲ្យអ្នកដទៃឃើញថាyiboខុសប្រក្រតី
ក្នុងប្រអប់ជណ្ដើរយន្ត*
"ឯងកុុំជិតដិតនឹងគេពេក!"jiyangដាស់តឿនទៅxiao zhan
"ហេតុអី?ឯងធ្លាប់ស្គាល់គេ?"xiao zhan
"អត់ទេ!តែយើងមិនចង់ឃើញឯងត្រូវខូចចិត្តដោយសារតែមនុស្សប្រុសនឹងណា..."jiyang
"គេម្នាក់នោះមើលទៅក៏ល្អ!សុភាព!សាកសមជាបុរសដែលមនុស្សស្រីគ្រប់រូបប្រាថ្នា!"xiao zhanនិយាយបណ្ដើរបិតភ្នែកសាកស្រមៃពីមនុស្សប្រុសអំបិញមិញបណ្ដើរ
"គេមិនអាចប្រៀបបាននឹងwang yiboនោះទេ!"jiyangនិយាយតិចៗតែអាចឲ្យរាងស្ដើងឮបាន
"ឯងនិយាយពីអ្នកណា????"xiao zhan
"គ្មានអីនោះទេ!"ក្រោយពីឮសំណួរទើបjiyangរហ័សប្រកែក គេវិសនឹងនិយាយរឿងទាំងអស់ទៅហើយ!គេបានដឹងរឿងគ្រប់យ៉ាងដោយសារតែhaoxuanបានប្រាប់ដល់គេ!ក្រោយពីស្ដាប់ចប់គេគុំមេធ្មប់ខ្លាំងតែម្ដង បើប៉ះគេវិញគេនឹងចាប់បោចសក់ឲ្យត្រង៉ោលខ្ទេចគ្មានសល់ទេ
ងឺត.....
ពេលនោះទ្វារជណ្ដើរយន្តត្រូវបានបើកឡើងបង្ហាញនូវរាងសង្ហារទាំង2បម្រុងនឹងដើរចូលមក
Jiyang haoxuanបើកភ្នែកធំៗដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកពេលដែលឃើញវត្តមានរបស់អ្នកម្ខាងទៀត ឯxiao zhanបានត្រឹមធ្វើទឹកមុខឆ្ងល់ មានរឿងអីមែនទេ????
"គឺ.....សួស្ដី!!!!ចៃដន្យពួកយើងធ្លាប់ជួបគ្នា...អញ្ចឹងហើយពួកយើងមានរឿងត្រូវនិយាយគ្នាបន្តិច!ផ្ញើមើលបងប្រុសរបស់ខ្ញុំផង!"haoxuanនិយាយបណ្ដើរស្រាយខ្សែចងដៃពីyiboបណ្ដើរ
វឹប....
គេរុញyiboចូលជណ្ដើរយន្តរួចទាញjiyangចេញមកខាងក្រៅយ៉ាងលឿនត្រឹមមួយប៉ព្រិចភ្នែក
រាងសង្ហារមិនបានទប់ជំហរខ្លួនទើបត្រូវដួលទៅលើxiao zhanមួយរំពេចតែម្ដង ពេលនោះទ្វារជណ្ដើរយន្តក៏ត្រូវបានបិតដូចគ្នា
"អុឹម.....!!!!!"xiao zhanបើកភ្នែកធំៗសឹងមិនជឿនឹងរឿងដែលបានកើតឡើង មុននេះមានរឿងបែបនេះម្ដងហើយ ពេលនេះបែរជាត្រូវមានរឿងបែបនេះម្ដងទៀតឬ?
Yiboព្យាយាមយកដៃដាក់លើដីដើម្បីច្រត់ងាយស្រួលក្នុងការក្រោកឡើង ឃើញបែបនេះxiao zhanបានជួយដល់នាយដោយគ្រានាយងើបឡើងព្រោះមើលទៅyiboដូចជាមិនស្រួល
ងឺត....
ស្រាប់តែពេលនោះជណ្ដើរយន្តត្រូវបានខូចលែងបន្តទៅមុខបែរជាឈប់នឹងថ្កល់មួយកន្លែងដាច់ភ្លើងងងឹតឈឹងតែម្ដង
"អ្ហាយ.....!!!!!!"xiao zhanភ្ញាក់នឹងរឿងទាំងនោះទើបគេខ្ទប់ត្រចៀកស្រែកឱនក្បាលលុតជង្គង់ចុះក្រោមទាំងភ័យខ្លាច
"មានរឿងអី????"yiboរាវរកអ្នកម្ខាងទៀត
"ជណ្ដើរយន្តសុខៗស្រាប់តែខូច!!!ពួកយើងនឹងត្រូវស្លាប់នៅទីនេះមែនទេ???"ដោយសារមើលរឿងច្រើនពេកទើបxiao zhanឈានដល់ដំណាក់ការគិតលើភាពអវិជ្ជាមានខ្លាំងជាងវិជ្ជមាន
"មិនអីនោះទេ!!!"yiboនិយាយទាំងសម្លេងស្រទន់ ហេតុអីសម្លេងនេះស្ដាប់ទៅប្រហាក់ប្រហែលបែបនេះ???ឬមនុស្សនៅក្បែរគេជាxiao zhan??ទេ!!!គេគិតច្រើនពេកហើយ!
<បងប្រុស!!!!!>សម្លេងរបស់haoxuanបានពន្លឺពេញខួរក្បាលរបស់នាយ ពេលនេះទើបគេអាចដឹងថាhaoxuanកំពុងទាក់ទងគេដោយប្រើអារម្មណ៍
<យ៉ាងមិច?>yiboតបទៅវិញ
"នៅចំពោះមុខបងគឺxiao zhan!ប្រើពេលវាលាជាមួយគេឲ្យល្អណាទាន់មានឱកាស!បើបងនឹកក៏គ្រាន់តែឱបគេគឺបានហើយ!>និយាយរួចhaoxuanក៏ផ្ដាច់ការទាក់ទងតាមអារម្មណ៍របស់គេជាមួយyibo ពិតណាស់!មិនមែនសុខៗជណ្ដើរយន្តលែងដំណើរការនោះទេ គឺគេបានបិតជណ្ដើរយន្តមួយនោះដើម្បីអាចឲ្យពេលវេលាដល់អ្នកទាំង2 ព្រោះមិនងាយអាចជួបគ្នាបាននោះទេ
"ហុឹម...."yiboញ័រដៃធ្វើអីលែងត្រូវ គេពិតជាកំពុងតែនៅជាមួយxiao zhanមែនទេ??
"អាយ...កន្លាត!!!!!!ជួយផង!!!!"xiao zhanក្រលែកភ្នែកទៅឃើញកន្លាតក៏ស្រែកជំទាលស្រវេស្រវារត់ទៅឱបរាងក្រាស់ជាប់យ៉ាងណែនព្រមទាំងបិតភ្នែកទាំងគូបន្ថែមទៀតផង
"មានយើងនៅក្បែរហើយ!កុំខ្លាចអី!"ពេលនេះគេអាចដឹងច្បាស់ថាខ្លួនមិនបានសុបិន្តនោះទេ សម្លេងមួយនេះ ពិតណាស់គឺជាxiao zhanរបស់គេដែលគេតែងតែនឹកនាជារៀងរាល់ថ្ងៃ
នាយយល់ព្រមរឹតរង្វង់ដៃទាញរាងតូចយកមកឱបជាប់ទ្រូងនិងអង្អែលក្បាលគេថ្នមៗដើម្បីកុំឲ្យxiao zhanខ្លាចជាងនេះ
រាងស្ដើងពេលនោះបែរជាចាប់ផ្ដើមអន់ថយបាត់អស់នូវភាពភ័យខ្លាច ជំនួសដោយភាពភ័យខ្លាចបែរជាមានតែភាពកក់ក្ដៅដែលបានផ្ដល់ឲ្យគេនៅពេលនេះ ហេតុអីមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនធ្លាប់ត្រូវបានរង្វង់ដៃមួយនេះឱបក្រសោបជាប់កាលពីមុនបែបនេះ?????
គេញញឹមតិចៗយ៉ាងស្រទន់ ត្រចៀកផ្ទៀងស្ដាប់ចង្វាក់បេះដូងរបស់នាយដែលកំពុងតែលោតញ៉ាប់ប្រៀបបានទៅនឹងចង្វាក់ភ្លេងបំពេរឲ្យគេលង់ខ្លួនស្ដាប់មិនចេះជិតណាយ ប្រុសម្នាក់នេះជាអ្នកណាទៅ???រង្វង់ដៃរបស់ប្រុសចំពោះមុខគេខុសគ្នាដាច់ពីរង្វង់ដៃរបស់បុរសសង្ហារដែលគេបានប៉ះនៅមុននេះ!
សូមរង់ចាំភាគបន្ត......