Kahit ganitong oras palang ay tahimik na ang lugar namin lalo kapag weekdays. Wala masyado tao sa park na dinaanan namin.
Biglang huminto si kuya Macki. Sa tapat mismo ng poste ng ilaw sa tapat ng park. Nasa malayong parte ang mga tao.
Tiningala ko siya sa pagtataka. Mataas na ko pero dahil sa sobrang tangkad niya hanggang balikat lang niya ko.
"Kyla wala pa sana akong planong sabihin ito sayo ngayon pero hindi ko na kayang ilihim."
Umihip ang panggabing hangin. Hinawi ko ang buhok para hindi sumabog sa mukha ko. Nagtaka ako sa kaseryosohan niya.
"Plano kong hintayin ang birthday mo. Pero hindi ko na matiis."
"Ang alin?"
Lumapit siya sakin. Sobrang lapit na gahibla na lang ang layo ng mga paa namin. I met his gaze.
"I like you Kyla. Ever since your in high school may gusto na ko sayo. Gusto kong magtapat sayo kapag 18 ka na pero biglang dumating si Zander sa buhay mo. Hindi mo alam kung gano ako nagwala nung nalaman ko yun."
Bigla akong napaurong. Nakita ko ang pagkabigo sa mukha niya. Binulsa niya ang dalawang kamay.
"I don't want to pressure you now. Sinabi ko lang sayo ngayon para makapila na ko." Natawa siya ng malakas. "But you answer me on your 18th birthday okay?"
My birthday is still on December. Four months from now. Tumango na lang ako.
Mariin ang titig niya sakin na napaurong pa ko. Nagulat na lang ako ng bigla niya kong hilahin. Napasubsob ako sa dibdib niya.
"Sawa ka na ba sa buhay mo gusto mo tapusin ko?" Binalingan ni Macki ang naka-bike na bata. Muntik na pala akong mabangga ng bike kaka-urong ko. Kung hindi niya ko nahila ay baka nabangga na nga ako ng tuluyan. Bumilis ang tibok ng puso ko.
"Sorry po kuya. Kyla sorry. " Matapos ay umalis na ang nakabike.
Pinilit kong kumalma. "It's okay kuya. Thank you for saving me." Lumayo ako sa kanya. Nag-iinit ang mga pisngi ko. Hindi ako maka get over sa sobrang lapit namin kami. He's hand on my wrist.
Nagpatuloy kami sa paglalakad. Hindi parin siya bumibitiw sa pala pulsuhan ko. Hindi ko rin magawang kumawala sa hawak niya kase ayokong makita ulit ang pagkabigo sa mukha niya. Walang bumasag sa katahimikan namin. Manaka-naka lang kaming tumitingin sa isa't-isa. Gusto kong mangiti. Hindi ko alam ang dahilan. Pilit kong tinatago ang nagbabadyang ngiti. Natigilan ako ng ilang hakbang na lang patungong gate namin ay dumulas ang hawak niya sakin. From my wrist to my palm. Magaan ang hawak niya sa kamay ko. Sa ginawa niya ay kumalabog ang puso ko.
Magkahawak kamay kami hanggang sa makalapit sa gate. Nakayuko lang ako. Natigilan siya kaya napatingin ako sa kanya. Diretso ang tingin niya. Maging ako ay natigilan din ng makitang kay Mike Samonte nakatutok ang paningin niya. Dumoble ata ang kabog ng dibdib ko.
He was leaning in our gate. Ng makita kami ay tumayo siya ng maayos. Ang mga mata'y nasa magkahawak naming kamay ni Macki. Napapasong bumitiw ako kay kuya Macki. Dinungaw ako ng mapanuring mga mata niya.
"Anong ginagawa mo dito Samonte? Mainit pa ang ulo ko sa mga Samonte dapat ay di ka nagpapakita sakin."
Dinungaw ni Mike ang gate namin. Sarado ang ilaw sa buong bahay. Sa terrace lang may ang bukas. Wala pa si Mommy.
"Bakit sayo ba ang lugar na ito?" Iritableng lumapit si Mike.
Nag-aalangan akong pumagitna. Sa galit ni kuya Macki kanina nagkaka trauma na lang ako. Natigilan si Mike sa paglapit at napatingin sakin. Kalmado naman si Macki na pinasok sa bulsa ang mga kamay.
"Tinatanong kita kung anong ginagawa mo sa harap ng bahay nila Kyla."
Dahil nakaharap ako kay Mike at hindi nakikita ni Macki ang mukha ko. Pinanlakihan ko ng mata si Mike. Nanliit ang mata niya at dahan-dahang napayuko. Kumakamot sa ulo. Malungkot siyang tumingin kay Macki.
"Bahay ba niya ito? Hindi ko alam. Naglilibot lang ako. May hinahanap ako. "
Matagal na hindi sumagot si Macki kaya nilingon ko siya. He was looking at me intently. Binaling ko sa iba ang tingin.
"Aalis na ko." Si Mike na nilagpasan kami.
"Sama ako sayo Mike." Nilapitan nito ang lalaki at inakbayan. Lalong nairita ang huli.
"Akala ko ba mainit pa ang ulo mo saamin. "
"Yeah. Malapit lang bahay mo dito diba. Laro tayo. I'm still hype kaylangan ko ng mapaglalabasan ng galit ko."
"Tsk. Didn't you punch my cousin?"
"No."
Palapit na ko ng gate ng tinawag ako ni Macki.
"Pag-isipan ang sinabi ko. I believe I had given you enough time to think."
Sitting on the couch on my bedroom beside the window nanatili akong nakadungaw sa bukas na bintana. Tapos ko na ang mga kaylangan kong gawing school activities. Naayos ko narin ang school bag ko I should prepare myself to sleep na pero hindi ko magawa. May bumabagabag sa akin. Paulit-ulit na iniisip ang mga kaganapan sa buhay ko ngayon.
Mom's right when he said that kuya Macki do love me. Hindi ko pa nababanggit kay mommy ang tungkol doon. Baka ipagtulakan niya lang ako kay kuya Macki. Si Hane kaya ay may alam din dito? And he's just waiting for me to turn 18. That's just sweet.
Pero hindi talaga siya ang mas nagpapagulo sa isip ko ngayon. It's Mike Samonte. I know I shouldn't be bothered about him pero pakiramdam ko hindi pa nga ako nakakapagsorry ng maayos sa ginawa ko sa kanya nung isang araw pakiramdam ko may mali na naman akong nagawa. Hindi ako mapakali.
I block my mind and followed whatever it is that's pushing me I dialled Mike Samonte's number. I wonder what he's doing when it's already 10:30pm.
Two rings and he answered my call. Nagulat pa ko sa bilis. Hindi pa ko nakakahinga nasa kabilang linya na siya agad. Unti-unti kong binitawan ang nabitin na paghinga.
"What do you want?" Magaan at maarte ang pagbanggit niya sa bawat kataga. I can also imagine him rolling he's eyes at me. Magaan ang paghinga niya at medyo husky ang boses. I think he's already in his bed.
"Hi " Ngayong kausap ko na siya hindi ko alam ano ang sasabihin. Dapat pala ay nag compose muna ako ng sasabihin. I should have wrote it down para babasahin ko nalang ngayon.
"What?" Pag-iinarte niya. Ako naman ay napairap. Bakit nga ba ako nagpapa-apekto sa isang ito.
"Nothing. I think I should hung up. Nakakaistorbo ata ako." Masungit kong pahayag.
"Ano? Pinaglalaruan mo ba ako? Subukan mo kong babaan. Pupunta talaga ako sa bahay niyo at sisirain ang mga halaman mo."
"That's so mean." Nabubuhay na naman ang inis ko sa lalaki.
"Woman, you are frustrating me for a long time. I couldn't get what your up to. And now here you are again." He groaned. "You're clouding up my mind."
"Wala akong alam sa mga sinasabi mo."
"Tsk. I know. Ako lang to." He paused para pakalmahin ang sarili. Napasandal din ako sa couch. Hindi napigilan ang pagngiti habang nakatingala sa bukas na bintana. "Why did you call?"
"I want to apologize."
"Because? "
"Because of what I did to you last time. You know I wasn't really brute. Siguro naalimpungan lang ako sa araw na iyon kaya ako nakapanakit."
He paused. I paused to. "I think kasalanan ko yun. Pagkakamali ko yun so you shouldn't get upset about that. I'm sorry Kyla. It was my fault really. Tapos na iyon kalimutan na natin iyon."
"Okay," I whispered.
He groaned again. "And? "
"And ? May kasalanan pa ba ako sayo? " Wala na kong matandaan.
Bumuntong hininga siya. He sound really sad this time. "Nagtapat na sayo si Macki."
Hindi ako makasagot. Stunned. Hindi ko naisip na babanggitin niya iyon. And it wasn't a question. It's a statement.
"Sinagot mo na?" Malumanay niyang tanong.
"Hindi."
"Then bakit kayo magkaholding hands! Pambihira ka"
Guilty nanahimik na lang ulit ako.
"Do you like him?" Bulong niya.
He's question is too private hindi ko magawang sagutin.
Alam niya hindi ako sasagot kaya nagsalita ulit siya. "Galit pala ako sayo."
"Hah, nagsorry na ko sayo. Sabi mo okay na kalimutan na natin."
"Masakit yung pagkakagalos mo sakin. Dahil diyan may atraso ka sakin."
Napasimangot na lang ako. He has a point. "After class mo bukas magkita tayo. Kaylangan mong bumawi sakin."
"Ayokong sumama sayo Mike."
"At bakit?"
"Ang plano ko'y hihingi lang ako sayo ng sorry. Para matapos na at wala na kong iniisip. Tapos ay babalik na naman tayo sa normal na malinis ang konsensya at walang sama ng loob sa isa't-isa."
"What kind of normal are we talking again?"
I rolled my eyes. "Yung tulad ng dati na hindi tayo parte ng buhay ng isa't-isa."
"Kyla you should know by now that something has change. At hindi na tayo babalik doon."
Kumalabog ang puso ko sa lumanay at diin ng banggit niya sa bawat salita.
"Why aren't you asleep yet. Hindi ba maaga ang klase mo bukas ?" Malumanay niyang tanong.
"Maaga."
"Then you should be sleeping right now. Are you in bed already?"
"No. I'm in the couch near the window. You?" Kinagat ko ang pang-ibabang labi. Narealize ko ang lambing sa aking boses. I felt that something is strangely right.
"In my bed."
"Did I disturbed you?"
"No. I'm actually glad you called."
"Okay."
Natahimik kami parehas. Napapikit ako. I felt relax.
"Congratulations Kyla."
"For what?"
"You succeeded. You made me feel jealous on your third attempt."
"Pero "
"Sssshhh. Don't forget our meet up after class. Let's sleep right now."
"Alright Mike."
"You hang up." Utos niya sakin. Pakiramdam ko ay nakapikit na ang mga mata niya. Peaceful din ang paghinga. Too sleepy ah. Saglit ko pang pinakinggan ang malumanay niyang paghinga bago nakangiting pinatay ang tawag. He's too cute. Nasampal ko ang sarili ng marealize ang wala sa sariling pagngiti. He's making me crazy.
Dinungaw ko si Hane habang malumanay na kumakain sa school cafeteria. She's only eating sandwich kahit na lunchtime na. Ang sabi'y wala daw siyang gana. Kasama namin ang ilang mga kaklase para narin malibang siya. Mukha ako yata ang nalibang. Dahil sa pagiging lowkey at busy sa ibang bagay marami akong hindi alam na chismis sa school. Natuwa ako sa mga kwento ng mga kaklase.
After we eat gusto niyang tumambay kami sa library dahil may hindi daw siya ma-intindihan na lesson kanina. Ganon nga ang ginawa namin. Matamlay at tahimik ang maghapon. Maging ako'y nahahawa sa pagiging gloomy ng mood ng kaibigan ko. Nagawa ko na ang lahat to cheer her up.
Nagliligpit ako ng mga gamit ng gabing iyon.Gusto ko ng umuwi. Pero inaalala ko ang usapan naming ni Mike ngayon. Nagtatalo ang isip ko kung sasama ba ko o hindi. I have a heavy feeling on this. Hindi ko gusto ang pagsama kay Mike. Pakiramdam ko mas lalo ko pang pasasamain ang loob ng kaibigan kapag ganitong naglilihim ako sa kanya.
"Hane, do you want to go somewhere? Window shopping or videoke?" Kinawit ko ang kamay habang naglalakad kami. Buo na loob ko na ireject ang si Mike.
"No. Uuwi na ko. Pinapauwi na ko ng kuya ko."
Bumitaw ako sa kanya. "Sige uwi na tayo."
Nagpatuloy kami sa paglalakad ng may maalala ako. Hindi ko naibalik ang librong kaylangan kong ibalik sa library ngayon dahil sa pag-aalala sa kaibigan.
"Ganon ba sige daan tayo sa library." Suhestiyon niya.
"Wag na Hane ako na lang. Fourth floor pa yun ako na lang ang babalik. Mabuti pa mauna ka ng umuwi." I pushed her. Tapos ay umalis para hindi na siya mamilit pa na sumama.
After I went to the library I saw a text from Mike asking where I'am. Iniisip ko kung pano ko siya itu-turn down ng mapasulyap ako sa may ground floor. Natigilan ako sa pagbaba ng hagdanan. I saw Mike and Britney pass the corridor. Both in school uniform. Mukhang walang practice ngayon ang lalaki. Si Britney ay nakatingin sa boyfriend. Si Mike naman ay diretso lang ang tingin, nakapamulsa ang mga kamay.
Naalala ko ang mga chismis ng mga kaibigan kaninang lunchtime. Mike Samonte's too famous in our school that everybody's sneaking his every moves and action. Ayon sa mga kaklase ko ilang beses daw na nahuhuli ang dalawang sa kung saan saan nagme-make out. If that's true I will feel disgusted and cheap.
Tumalikod ako at umakyat ulit ng building. Crazy Kyla. Ano ba sa tingin ko ang ginagawa ko. Why am I involving myself with him.
Naupo ako sa hilera ng upuan sa second floor tinatanaw ang pagdaan ng mga estudyante sa baba. Lalong lumalalim ang gabi. Tumunog ang phone ko. Mike is calling me. Tinitigan ko lang ang screen ng phone ko. Ano ba tong pinapasok ko. I feel troubled and shameful.
Pagdungaw ko ulit sa baba ay saktong pagtingala ni Mike. Kunot ang noo niya ng magtama ang paningin namin. Nasa tenga ang telepono at walang tigil sa pag-iingay ang telepono ko dahil sa tawag niya. Hindi na ko nag-isip ng mabuti. Tumakbo ako palayo. Umakyat ako sa third floor ng building. May mga nagkaklase pa naman. Matapos ay nagkulong ako sa banyo. Tunog parin ng tunog ang phone ko kaya pinatay ko na.
Alam ko wala akong masosolve sa pagtakbo ko pero I just don't want to face him right now. Magulo ang isip ko. I just want him to stop.
Matagal akong nagkulong sa CR. Nangalay na ang paa ko sa matagal na pag-upo. Wala naman na siguro siya. Binuksan ko ulit ang phone. May ilang text galing sa kanya na hindi ko na binasa. Pero tumigil na siya sa pagtawag. Binulsa ko ang phone.