CHAPTER 20
YES
"Do you like Calyx" at bigla akong napahinto sa tanong niya. Ilang saglit aking nakatulala bago napagpasyahan na sagitin ang tanong niya.
"Yes, I like your brother Jeremy." pagaamin ako at narinig ko siyang nagmura. Ibinaba niya si Wed at lumabas ng kwarto.
Sa pagtalikod niya ay kita ko ang pagtaas at baba ng balikat niya na nangangahulugan na umiiyak siya. Hindi ko alam kung kailan at paaano ko nagustuhan si Calyx pero magsisinungaling ako saaarili ko kung babalewalain ko ang ang nararamdmaan ko.
Aminado ako na siya palagi ang hinahanap ko, na siya ang gusto kong makasama pero hindi ko iyon masabi dahil natatakot ako sa posibleng mangyari.
Nang mapatulog ko ang kambal ay dumiretso ako sa baba at nakita ko roon na umiinom si Jeremy habang umiiyak. Ayokong masaktan siya dahil alam ko yung pakiramdam nun. Ayokong ipagpalit siya kaso hindi ko pwedeng pigilan ang nararamdaman ko.
Nilapitan ko siya at kinua ang alak na hawak niya pero inagaw niya ito at kuling uminom. "Nagkamali ako at handa akong itama iyon, bigyan mo pa ako ng isang pagkakataon Sav." umiiyak niya sabi habang nakayap sa akin.
"Mahal na mahal kita Jeremy alam mo yan pero kahit ano pa lang pagmamahal na ibigay natin ay may kulang pa rin. Bagay na hindi ko makntindihan dahil binigay ko naman lahat. Hindi ko alam kung saan ako nagkulang at bakit ka pa naghanap ng iba? Masaya naman tayo noon diba? Bakit kailangan humanting sa ganito?"
"Sorry Savannah." umiiyak niyang sabi sabay luhod sa harap ko. Pilit ko naman siyang pinapatayo pero yunakap siya sa binti ko ng sobrang higpit. "Please, Savannah. Ako na lang, wag si Kuya."
Lasing lasing si Jeremy pero alam ko na nasasaktan siya ng sobra sa nangyayari sa amin. Binuhat ko siya papunta sa kwarto niya dahil halos hindi na siya makalakad.
Aalis na sana ako ng masiguro kong maayos na ang higa niya ng bigla akong hilahin at napahiga ako sa tabi niya. Dinubukan kong alisin ang pagkakahawak niya sa akin pero nabigla ako ng yakapin niya ng mahigpit. "I love you Savannah. Please give me a chance." sabi niya pa at tuluy sa n na siyang nakatulog.
Ilang minuto pa ang lumipas ay hinayaan ko siyang nakayakpa sa akin habang pinagmamasdan ang mukha niya.
"Wala na yung pag-ibig, Jeremy. Sorry." naiiyak king sbai habang nakahawak ang dalawa kong kamay sa pisngi niya.
Hinayaan ko ang sarili na malunod sa pagmamahal noon pero sa pagkakataong ito ako naman. Maraming pagkakataon na pwede siyang bumawi sa akin, sa amin ng mga anak niya pero hindi niya ginawa. Sa ngayon, ako naman.
Nakakapagod na intindihin na lang lagi si Jeremy na sa kabilang banda ay nasasaktan ko ang kuya niya.
Sana sa pagmulat ng mga mata ko bukas ay maging matapang ako pagdating sa nararamdmaan ko. Sana hindi pa ako huki dito sa mararamdaman ko para kay Calyx. Handa na akong maging parte ng buhay ko si Calyx.
MISTERCAPTAIN
Professor
Salamat po sa pagbasa.
Hulaan niyo kung sino ang end game? Comment kayo kung gusto niyo, wala ditong pilitan hahaha.
Calyx or Jeremy?