Chapter 47: Farewell
Malungkot si Zab habang hinahawakan niya ang isang kuting.
"Carper, I don't want to be engaged with you kaya ginawan ko ng paraan."--Zab.
Napa twitched lips si Carper.
"I'm against, too. Zab. yet...I'm so sorry because I did nothing in my part."--Carper.
Zabrina put the kitten on the ground. Pero ipwenesto niya ito sa tabi ng daan.
"It's not yet too late, Carper. Why don't you ask Tafiana to pretend as your Fianceé?"--Zabrina.
heto na. I’m involved!
"I don't want her to pretend. Ayoko siyang guluhin. Maybe if she have the same feelings with me, I'll do that. May nagugustuhan kasi siyang iba."--Carper.
The same feelings?
Carper...May feelings ka sakin?
I covered my mouth. Baka kasi may lumabas na naman sa bibig ko.
"Si Rodge ba yung gusto niya?"--Zab.
"Oo. She likes Rodge."--Carper.
Hey! Wala akong pinagsabihan nun! Bakit niyo alam? Ahh!Bakit ganun?Sinong nagsabi nun ha? Baka maitapon ko sa labas ng planetang 'to!
"I'm already engaged to someone and no one can stop me in this engagement."--Zab.
Desidido na talaga siyang pigilan ang engagement nila.
"I'll try convincing my parents, too without anyone's involvement."--Carper.
Matipid na napangiti si Zab.
"Okay, Carper."Zab.
Then silence surrounds them.
Naubusan yata ng words ang dalawa.
"Zab, if you don't mind. Diba when we were little, gustong gusto mo si Rodge?"--Carper.
Weh?In fairness ang Freak na yun. May nagkagusto sa kanya regardless of her rudeness. Palakpakan!
Zabrina laughed in a lady way. Nahiya ako sa tawa niya.
"Yes. Kailan lang yata yung feelings na yun tumigil. I have someone na kasi na nasusuklian na ang pagmamahal ko.Not like Rodge. Ang manhid ng lalaking yun."--Zab.
Haha. Manhid daw si freak? Haha!
"Aham. Who is he?"--Carper.
Natigilan si Zabrina.
Napalunok naman ako. Si Dexter yun right? How come na nandito si Dexter? Is he an immortal, too? A dark shadow? or a light shadow?
"His name is Gayle. He is just an ordinary light shadow immortal.Pupunta rin siya sa restaurant. I planned to introduce him sa parents ko...with your parents’ presence, too."--Zab.
Habang sinasabi ni Zab yun, ayaw niyang tumingin kay Carper. Feels like she’s telling something na hindi totoo.
"I'll support you then."--Carper.
Tinapik niya ang balikat ni Zab.
"Thanks."--Zab.
Lumabas yung driver.
"Ma'am,Sir, naghihintay na po ang mga magulang niyo sa Cañeste Restaurant."--Driver.
Pumasok na sila sa loob ng kotse at umalis na.
Ako naman, nasa may damuhan parin at nangangati na.
"Nyah!"
Pero tigilan ko muna ang kaartehang 'to.
"Gusto kitang tulungan, Carper. Kaya pupuntahan kita."
Mabilis akong napatungo sa loob ng building.
Hindi pa nakauwi si Ms. Analisa kaya I can't tell her na manghihiram ako ng dress sa kanya.
Pumasok ako sa room niya para manghiram.
"Sorry, Ms. Analisa!Manghihiram na muna ako."
Napakalkal ako tska nakakita ako ng maganda at agad ko yung isinuot.
May make-up rin akong nakita kaya ginamit ko yun. Di ako marunong mag make-up pero marunong akong magpainting.
"Ugh.Ampanget!"
erase.erase.erase.
Napatingin ako sa left side ko.
I saw a mini sunflower na nasa pot.
Napaisip ako. Kaya ko kayang utusan ito para i make over ako?
Hindi ko naman matatawagan sina Sera at Divine dahil wala nga akong phone.
Tinanggal ko muna for a while ang Hashierine Necklace ko.
Gusto kong subukang gamitin ang Dark power ko that can manipulate the earth and some earthly creatures.
"Huh. I can control this."
inilapat ko ang kamay ko sa Sun flower na yun.
okay. I'll concentrate now. Breath in.Breath out. And think about manipulating this!
Nang lumabas na ang kapangyarihan ko, napapaligiran ng itim na aura ang sun flower.
Parang nilalamon ito ng dilim. Instead of making it alive, parang pinapatay ko yata ‘to.
But gumalaw ‘to. Natatakot ako na baka lumaki ito at lamunin ako. How about my plan for today?
As it moves, I commanded it na i make over ako. I know this would be impossible pero walang impossible diba?
Umitim ang Sun Flower pero nagulat ako nang kumembot ito. Like seriously?
"Light or Heavy make-up?"--Sun flower.
Nagsasalitang sun flower?
I winked twice. I can’t believe that this sun flower that I turned into a darker one would be so adorable! And I can’t my self but laugh at manggigil sa ka kyutan nito.
After kong panggigilan ito, sinagot ko na rin sa wakas ang tanong niyang ‘light or dark maake-up’.
"Your wish is my command!"--Sun flower.
Maliit lang si Sun Flower pero ang lakas niya dahil nakayanan niya akong hilain para umayos sa pagkakaupo.
“Aray!” hinila niya ang buhok ko tapos effortless na pinaganda ito! Woow. Amazing! Tapos ang bilis pa niya!
Until natapos niya ang pangme-make-up sakin for just minutes.
In fairness, gumanda ako.
"Pwede ba kitang tawaging Sun flower fairy?"
Tapos napasayaw sayaw si Sun flower.
Natatawa ako ulit sa ginagawa niya. After niyang sumayaw ibinalik ko siya sa paso tapos kinuha na ang Dark power na kumokontrol sa kanya.
"Ang saya ko. Na control ko ng maayos ang Dark power ko.Good job, Tafiana!"
Isinuot ko ulit ang Hashierine Necklace tapos humila ng isang shoulder bag from Ms. Analisa’s cabinet tska ready na ako!
Nang lumabas ako, naisip ko kung paano kaya ako makakapunta sa Restaurant na yun?
"Cañeste restaurant.Hmm." Napakati sa noo then pout my lips. Bakit hindi ko ito inisip in the first place?
A motorcycle suddenly stopped sa tapat ko.
Sino 'to?
Tinanggal ng driver ang helmet niya.
"Freak?"
Napakunot noo siya.
"Bakit nagpe-painting ka sa mukha mo?"--Freak.
At bakit lagi kaming nagkikita ng kumag na'to?
"May date ako."
His eyes instantly widened.
"Ano?!"--Freak.
‘Anong’ pake niya?
"Di. joke lang. May pupuntahan lang yata akong children's party tapos ako yung clown.Ano sa tingin mo?"
May kinuha siya sa may pocket niya tapos ibinato niya sakin.
"Aray!"
Isang medium size na kahon ang tinapon niya sakin. Nang ibinato niya 'to sakin, I immediately catched it. Gusto ko kasing ibato pabalik sa kanya! Abah? Di biro ang natanggap kong sakit ‘ha! Impaktong ‘to!
But my mind suddenly changed nang ma recognized ko kung anong meron inside this box.
"Cellphone?"sabay alog sa box.
"Ano sa tingin mo, Double Freak?"--Freak.
Box palang nito, mukhang expensive na.
"Magkano?"
Tapos ang sama ng tingin niya sakin. Bawal bang magtanong?
"Basta."--Freak.
“ Anong BASTA? ‘basta’ lang ba ang binayad mo sa phone na’to? Hindi ako nainform na pwede ko lang pagsabihang basta ang shop para makuha ko ‘to. Matagal na sana akong nakapagbili nito.” I sarcastically said. Ang galing kasing sumagot ng ‘sang ‘to.
“eh bobels ka naman pala eh. Tsk! Grr!”--freak.
Ede nainis ko siya?hahaha!
"Ano ka ba? babayaran naman kita nito 'no! kaya sabihin mo na nga ang price!"
Hindi siya nagsalita. Napabuntong hininga nalamang siya.
"So ano?...Libre ‘to? As in? As in Free?"
He never responded.
Dahan-dahang nag spark ang eyes ko sa saya! I cellphone sent from heaven!
Mapagbigay pala ang freak na'to!nakakaiyak naman.
"S-salamat, Rodge!Basta!wala ng bawian ha?Akin na talaga 'to? Cross your heart!"
Napatalon pa ako! Ang saya-saya ko kahit wala naman siyang sinabing ibinigay niya 'to!! haha.
Sa sobrang saya, inalog ko siya ng inalog and even punch his arm!
"Sh**t?"--Freak.
Ahaha! Eh ano ngayon? masaya ako eh kasi hindi na mababawasan ang balance ng budgetary card ko!hooray for today!
"Salamat talaga Freak! Well, kasalanan mo naman talaga yun but at least bumawi ka! That's good!haha!"
Sa sobrang saya ko, I almost forgot my appointment.
"Nako!May lakad pa pala ako!" Ipinasok ko muna ang cellphone KO, sa shoulder bag ko.
Teka, Paano naman ako makakapunta sa restaurant na yun?
"Uy, Freak. Alam mo ba kung saan yung Cañeste restaurant?"
Napaisip muna siya tapos yumango.
"Freak, Babayaran kita!Pramis!Ihatid mo lang ako doon oh."
Tumaas ang kanang kilay niya.
"May ka date ka? ayoko."--Freak.
Sige naman oh. Pumayag ka para sa kapakanan ng kaibigan mo!
"Wala akong date. May appointment kasi ako doon. Inutusan ako ni Ms. Analisa."
Ginamit ko pa ang pangalan ni Ms. Analisa.
"Ayoko nga. Unless if ililibre mo ako dun sa restaurant."--Freak.
I rolled my eyes. Sige na nga!Pero paano kung maubos ang pera ko dahil ang mahal ng mga pagkain dun?
"Call!" sabi ko na may papikit effect pa.
Pinaandar niya ang motor niya tapos isinuot ang helmet niya.
"Sumakay ka na."--Freak.
Tapos astig akong napasakay sa likuran ng motor niya. Nakalimutan kong I'm wearing a dress.
"Aist!"
Akala ko mapupunit!
"Hindi bagay sayo ang dress."--Freak.
Ang sama talaga ng impaktong 'to.
"Aba. Salamat sa Compliment!"
Then we drove away.
___________________________________________
Is this a restaurant? or a hotel?
"Ang laki naman nito."
And for sure, kasing laki ng restaurant na'to and presyo ng mga pagkain.
Mamumulubi talaga ako ng todo nito.
"Ayaw mong pumasok?"--Freak.
I bit my lower lip. kaya ko 'to.
"Okay."
Papasok na sana ako but Freak offered me his arm. Gusto niyang kumapit ako sa kanya.
Nakita ko na ang eksenang 'to sa mga movies.
Too formal.
Uminit tuloy ang mga pisngi ko. I can't deny how good he is in his looks as he offered me with that.
It feels like I'm in a fairytale.
Ang ganda palang makipag eye contact kay Rodge ng ganito ka seryoso. I just love his inviting eyes.
"Hoy!tumutulo na ang laway mo!"--Freak.
"T-talaga?"
pinunasan ko ang gilid ng bibig ko.
"Tsk. Just kidding."--Freak.
He hauled my hand at ipinahawak niya sa balikat niya.
"Kailangan ba talagang ganito?"
"Oo. Kailangan."--Freak. Tapos slightly siyang tumawa.
Aba. Ginagago ako ng isang 'to ah?
Nang pumasok na kami, agad na umagaw sa atensyon ko ang isang piano na nasa center of the crowd.
May nagple-play nito at sa tingin ko'y tinutogtog niya ay one of Ludwig van Beethoven's piece.
I think it’s the Hess 15: Piano Concerto No. 6 in D major piece.
"Si Carper?"
Si Carper ang tumutogtog.
"Sus. Marunong rin naman ako."--Freak.
weeh?insecure ka, Freak.
"Eh ano ngayon kung marunong ka?Did I ask you?"
Nagkibit balikat siya.
"I'm just proud of it."--Freak.
Humangin yata ng malakas?
"Nagmamagaling ka lang. hays. Maghanap na nga tayo ng mauupuan."
Kailangan ko na kasing simulan ang plano ko. Ayoko munang i feel ang lakas ng baho ng hanging nilalabas ni freak.
Nang makaupo na kami, nilapitan kami ng isang waiter.
Before he gave the menu, nagsalita na ako!
"Water!ahm..Two glasses of water lang muna please! hehe."
Hu!muntik na yun! Mabuti yung water kasi for sure, libre yun.
"How about you, sir?"--Waiter.
Napatingin si Freak sakin.
Sabi ko sa kaloob-looban ko,
‘Sige. Umorder ka. Baka hindi ka na makakalabas ng buhay dito!’
But ang nangyari, kinuha niya parin ang Menu at nag order ng kung ano-ano na hindi man lang familiar sakin.
Such as Pigeon with warm foie gras sorbet. Ano yun?
Tapos marami pang iba!
Naduduling na nga ako sa dami ng inorder niya.
Patay na patay na ako nito.
Bago ko tuluyang sakalin si Freak, kumalma muna ako at hinanap Sina Carper at Zabrina.
"There they are!"
After tumugtog ni Carper, sinundan ko siya ng tingin pabalik sa isang big and elegant circular table.
Yung katabi ni Carper, parents niya siguro.
Katabi rin ni Zab ang parents niya yata.
After a while, May lalaking naka formal attire na lumapit sa kanila.Tumayo si Zab at umakbay sa lalaking yun na si...
Dexter.
Bumati si Dexter sa kanilang lahat na gulat na gulat but of course except Carper.
"Ahh...Ngayon pala yung engagement meeting nina Carper at Zab."--Freak.
Tinignan ko siya ng masama.
"Hindi ba nila naimention sayo that they are both against in this engagement?"
"They mentioned about that but parte na yan ng pagiging Royalties namin."--Freak.
Haha. Tignan mo nga naman oh? Ang swerte niya dahil nakatadhana niya ang kasing impakto niya na si Weng.
"Tsk2x. Nakakaawa ng kapalaran mo. Imagine?papakasalan mo si Weng in the future. Magiging asawa mo siya. Ano kayang magiging resulta niyan?hahaha!"
Tinawanan ko lang siya.
"I'll break that engagement."--Freak.
"Hindi papayag yung Fianceé mo."
Tapos dumating na ang mga order niya. Isa isa na itong nilalapag ng waiter.
Simple. Tatakasan ko siya mamaya. haha. Wala naman kasi akong pambayad.
Back to Carper and Zab.
Nakikita ko na sa kanila ang masinsinan nilang pag-uusap. Looks like napakaconsiderate ng parents ni Zab since hindi naman masama yung mga tingin nila kay Dexter.
"I have to do this."
Tumayo ako na siyang ikinagugulat ng kasama ko.
"Do what?"--Freak.
"To pretend as his Fianceé."
His eyes widened. Napatayo rin siya.
"Are you crazy?!"--Freak.
I smiled at him.
"Siguro. But if this is the only way para matulungan ko si Carper, gagawin ko."
Iniwan ko siya at lakas loob na lumapit sa Table kung saan nandoon si Carper.
Hinga ng malalim. Hays. Hinga ulit.
But before taking another step closer to them, may ingay akong narinig from Our table.
Tunog yun ng mga platong nahulog at nasira sa sahig.
Nagulat ang lahat and me as well.
Nakit kong nakakalat ang mga sirang plato sa sahig at may kasama rin itong pagkain na natapon.
Anong eskandalo ba 'to?
At sinong may gawa nitp? Si freak!
Napatalikod ako kaya ang nakikita nalamang nila Zab, Carper at parents nila ay ang likuran ko.
Para umiwas sa eskandalo ang mukha ni Freak, He's wearing his helmet.
Nice idea. That's why, walang makakakilala sa kanya ngayon from the crowd kahit pinagtitignan siya nito dahil sa ginawa niyang eskandalo.
Lumapit siya sakin at parang bag na sinabit ako sa balikat niya.
"Ah!Ano bang--"
I flush. Ano ba 'tong ginagawa niya? nakakahiya.
Dahil sa hiya, I covered my face. Ugh!This is too much. Naka dress pa naman ako! Baka makita ang! You know na...
Nang naglakad siya palayo sa crowd, Napasilip ako, Hindi na sila tumitingin samin.
"Wait!Saan mo ako dadalhin?"
Tapos pumasok kami sa isang bodega ng Restaurant na'to. Alam niya ang bodegang 'to?
"Aray!Hoy? epal ka ha?"
Nilapag niya ako sa sahig na parang gamit.
"Padalos-dalos ka sa mga plano mo. Are you still thinking?"--Freak.
Sinipa ko siya.
"Ahouch!Sh**!"--Freak.
"You?Are you even thinking, too? Ano yung ginawa mo kanina ha? Dinagdagan mo lang ang utang ko!"
"Basta!Hindi ako papayag sa plano mo!"--Freak.
Hindi porket ayaw niya, hindi ko rin gagawin. Sino nga pala siya to stop me?
"Hah!Why?Bakit ayaw mo?Pakialam mo ba?"
natigilan siya. Parang nagdadalawang isip siya kung magsasalita ba siya or not.
"Okay. Kainis ka. Ano yun?trip mo?aist. Sinira mo lang yung confidence ko!*Face palm*"
Ayoko na. Bad trip na naman ako ulit.
Pero huwag aayaw tayo! Think positive! Kailangan ko yung gawin!
But for an instant...
Ching!an idea came into my mind. At gustong gusto ko ang ideang 'to. haha!
"Papipiliin kita Freak..."
Bwahaha!This idea is so brilliant!
"...I will pretend as his fianceé or You will do it instead."
Yung mukha niya. Parang naging ewan.
"F***? Nasisiraan ka na talaga ng ulo." then napailing siya in disbelief.
"Ede I will go back there."
Well, imposibleng papayag siya sa offer ko ‘no.
"Wait!wait!Don't go!"--Freak.
I stopped from walking away and secretly grinned in victory.
"So, that means?"
Parang nasusuka siyang napatango.
You have chosen the right option, freak! Buwahaha!
____________________________________________
Ang ganda ni Freak! Perfect!
We exchanged our outfits. Tapos may nakuha akong make-up kit sa bag ni Ms. Analisa! Haha!swerte! kaya ginamit ko yun para magkakulay naman ang pagmumukha niya.
Nakita ko siyang papalapit na sa table na yun. Hmm...Hindi na masyadong halatana siya yun dahil sa make up niya and all!May wig rin siyang suot. Actually, nakita ko rin yun sa loob ng bag ni Ms. Analisa . Paano ba yan?Coincidence!haha.
I saw Rodge na nagsasalita na!
Oh my!Kinakabahan na ako! Ilang minutes lang kasi kami nag rehearsal!
Go, Freak!
Yes!Umupo na siya!Nyah. Gusto kong marinig yung pinag-uusapan nila!
_______________
Rodge's POV
I don't want her to pretend as his Fianceé kasi ikakasira yun ng puso ko.
Huh. Masakit kaya yun. Ayokong ibigay ang loka loka na yun kay Carper kahit that was all fake.
Here I am now. Like a Damn gay in their front. Paano't hindi nahahalata ng mga parents nina Zab at Carper na ako 'to?That this is Rodge Mesaria?
Anyway, I'm thankful about that. Huh!Mahirap na! tsk. This is the most s*** thing I've ever done in my life. And this because of Double Freak.
Sinabi ko pang ako ang Fianceé ni Carper. Uh!Nasusuka na talaga ako.
"It's okay, Darling. This girl looks decent naman. "--Carper's mom.
"Yah. We should support the kids with their decisions."--Zab's mom.
Si Carper at Zab naman, todo tingin sakin. Nagdududa sila kung sino ba ako or nagdududa sila kung bakit ginagawa ko 'to?
Mabuti naman at sumabay sa alon itong si Carper. Hindi siya nagsalita ng kung ano-anu na makakasira sa plano ni Double Freak.
That was a long talk. Umalis na ang parents nila that are a little disappointed but still, they considered their son and daughter’s decisions.
What if gagawin ko rin 'to sa harap ng parents namin ni Weng?
tsk. kung papayag ang double freak na yun.
"Pre, That was crazy."--Carper.
Alam niyang it's me.
"Huh. Hindi yun crazy pre. Mahal lang talaga kita kaya ginawa ko yun!"
Tsaka nagtawanan kami at slighly nagsuntokan.
"Oh my. How did you do such thing, Rodge? Nagawa mo pang gawing cute ang boses mo!"--Zab.
Hindi nila alam kong anong pinagdaanan ko under double freak just to attain fastly that sort of damn voice.
"Huh. Someone planned this.tsk."
nagtawanan kami ulit.
"By the way, Rodge. He is Gayle. Gayle, siya pala si Rege, ang Fianceé ni Carper."--Zab.
Wala na akong maisip na pangalan kaya Rege ang ginamit ko.
"Please to meet you."--Gayle.
After a short talk, umalis na sina Zab at Gayle.
"So, Where's Tafiana?"--Carper.
"Puntahan natin siya."
Tumayo na kami para puntahan si Double Freak na nakatambay sa may sulok.
"Is it successful?"--Tafiana.
"Siyempre. Ako pa."
Walang bagay na di ko kakayanin.
"Mabuti naman."--Tafiana.
Tapos tumingin siya kay Carper.
"Carper, hindi ka na aalis?"--Tafiana.
This double freak...Hindi ako pinasalamatan?
"I don't know. But cancelled na ang engagement namin."--Carper.
I saw Double freak na dahan-dahang lumabas ang mga luha niya sa mata.
"Tafiana..."--Carper.
"Masaya lang ako...Kasi siguro naman...You can stay longer here as what you really wanted diba?Masaya ako't nakatulong kami."--Tafiana.
Lumapit si Carper sa kanya at kinuha nito ang handkerchief sa may bulsa niya.
Bago niya mai offer ito kay Double freak, inunahan ko na siya.
"reyna ng kadramahan!"
Hinila ko siya away from him and wiped her tears with the use my handkerchief. May handkerchief akong nakatago.
Ngumiti si Carper. And I can read from his mind na parang sinasabi niyang...
'Okay. Palalampasin ko na muna 'to.'
"Tafiana, Rodge, Thank you."--Carper.
he waved at Tafiana then she waved back too.
"Freak, salamat ng marami!"--Tafiana.
Siniko niya ako. Ang galing niya talagang magpasalamat!
"Mahal ang talent fee ko. Ang dami mo ng utang sakin.May listahan ako nun."
Tinapunan niya ako ng masamang tingin.
"Ede ilista mo. Hindi ako magbabayad.hmp."--Tafiana.
Nakakainis siya but at the same time, nakakatuwang kasama.
"Ahhh!Wala akong pambayad sa inorder mo at nasira mo!nyah!"---Tafiana.
Hindi niya alam na pag-aari namin ang restaurant na'to!bwahaha!And dami mo ng utang, Double freak!
"Tsk3xPaano na yan?Good luck!"
"Ugh!Lalayasan ko yun!"---Tafiana.
"Hahaha!di pwede, Double freak. baka makulong ka niyan?"
She is now worried kaya umiiyak na siya.
"Tumahan ka na nga. Fine. Ako na ang magbabayad."
My stomach suddenly ached. Nagugutom na ako. Nakakapagod magbihis kaya bahala na.
"Kumain muna tayo."
She refused to come with me.
"Ayoko. Mahal dito."--Tafiana.
Hinila ko parin siya.
"I'll pay it."
Kaya ang ending, parang nagdedate kami.
This is my first serious date.
In fact, she didn't take it seriously but serious ako. Serious ako sa pag-kain because I'm damn hungry. Sino bang hindi mapapagod sa pinagawa niya?huh.
And this is my first date na nagsusuot ng wig at damit pambabae while siya naman, mukhang alagad ng power rangers. Haha.
We look weird and I did a hilarious thing but I still enjoyed the day with her.
_____________________________________________
Tafiana's POV
Everytime na naaalala ko ang pangyayaring yun, natatawa ako sa mukha ni Freak.
Hahaha!Bilib na talaga ako kay Freak!Ang galing niyang umarte!
Ang sarap niyang bigyan ng Oscars award.
Lumabas muna ako sa kwarto at tumungo sa labas ng building kung saan may malaking basura para ilagay ang naipon naming basura sa loob. Kinukuha kasi yun every morning ng mga basurero dito sa IMLIDOWS.
Gabi na pala at nakapajamas na ako kasi ready na ako to sleep.
Papasok na sana ako nang makita ko sina Zab at Dexter na naglalakad sa daan.
Narinig kong sinabi ni Zab na...
"Di mo naman pala kailangang baguhin ang mukha mo. They don't recognize you since you are still young noong nakita ka nila."--Zab.
"Tama ka."--Dexter.
Pagkatapos nilang mag-usap ay lumayo na si Zab sa kanya.
Then it's my chance na lapitan si Dexter. Tumakbo ako patungo sa kanya! I should be hurry na baka bigla siyang mawala!
"Dexter!"
As I called his name, lumingon siya.
He is shocked of my presence.
"T-Taffy."--Dexter.
Malapad akong ngumiti at agad siyang binigyan ng yakap.
"You are alive."
Confirmed. Siya nga talaga ang kaibigan kong si Dexter as he called me with my old nick name.
"Sorry, Taffy. Hindi na ako pwedeng tumagal pa dito."--Dexter.
I want to ask him something.
"Are you...A dark shadow?"
Hindi niya sinagot ang katanungan ko. Iba yung isinagot niya.
"Be careful always. Mag-ingat ka sa mga Dark shadows."--Dexter.
Tapos unti-unti siyang nawawala.
Ang pag gamit niya ng itim na mahika nang mawala siya tells me about who he is for real.
"He is a Dark shadow.Pero bakit...Silang dalawa ni Ken?Nagkataon lang ba talaga na naging close kami sa Mortal world?or noon paman ay alam na niyang magka-uri kami?"
Kailangan ko ng pumasok kasi baka nagtataka na si Ms. Analisa. Pero napalingon ako sa paligid. Baka kasi hindi pa talaga siya umalis.
..hmm..wala eh.
“Umalis na talaga siya.”
____________________________________________
One week na mula noong may ginawa kaming kababalaghan sa isang restaurant.
I’m done with my research paper. Ngayon ang deadline kaya ipapasa ko na’to.
"Tafiana, Alam mo bang that shoes you are wearing right now ay napaka expensive?"--Divine.
Inaayos ko muna ang mga papel ko sa folder.
"Talaga?Regalo kasi 'to sakin ni Ms. Analisa dahil sa nakuha kong scores sa test."
Pinakita ko kasi kay Ms. Analisa ang mga results and she was so happy for me. She motivated me to do more raw. hehe. Naalala ko tuloy ang parents ko. When I was young at states, everytime may achievement ako, binibigyan nila ako agad ng reward!
Namiss ko tuloy ang buhay ko noon.
"Ang swerte mo naman, Tafiana kasi ate mo ang principal natin na hindi lang maganda, Matalino pa't mabait!"--Divine.
"Hehehe!Oo nga Divine. Blessed ako na naging ate ko siya."
We submitted our papers kay Ma’am Penelope. Hays!Nakahinga narin kami ng maluwag! This calls for a celebration!
Pabalik na kami ni Divine sa classroom nang salubongin kami ni Sera na humihingal.
"Tafiana!Have you heard the news?"--Sera.
The news about what?
"Anong balita?"
She relaxed her self first.
"Ahmm. Aham. Si Carper!Aalis siya patungong london ngayon!"--Sera.
Si Carper. Bakit aalis siya? Diba we broke the engagement?
"Wait. Where is he now?"
"Baka naman nasa bahay pa nila!Ano Tafiana?pupuntahan mo siya?"--Sera.
I nod. I absolutely wanted to see him now before it’s too late! Why so sudden?
"Yes. Pupuntahan ko siya.Diyan na muna kayo."
Gusto nilang sumama pero baka naman madamay sila sa mga gagawin ko. Malay natin?baka tumambling ako papunta dun.Mahirap na if tumambling rin sila like me?
Anyway, tumakbo ako palabas ng school building. Kinuha ko ang bike ko at ginamit yun papunta sa bahay ni Carper. By the way, Nagbabike ako ngayon at hindi tumatumbling papunta dun.
Kaya nga pala ako pupunta kina Carper kasi nagbabakasakali akong hindi pa siya umalis!
Mabilis akong napatadyak sa bike ko hanggang sa bigla nalang dumilim ang langit.
Uulan yata!
"Ays!Bad timing!"
And yes. Umulan ng malakas bago ako makarating sa destinasyon ko.
Nang malapit na ako sa destinasyon ko, nakita ko yung sasakyan nila Carper!Umaalis na!
"Sandali!"
Naliligo na talaga ako sa ulan but still I tried my best na tigilan sa pag-alis ang sasakyan.
I want to talk with Carper.
"Stop!"
Hinarangan ko ang sasakyan at mabuti naman ay agad itong tumigil.
"Carper!"
It took him minutes to go out from the car.
Lumabas siya sa sasakyan na may bitbit na payong.
"Tafiana."--Carper.
Naiinis ako sa kanya. Pagkatapos kong gumawa ng kung ano-anong paraan para hindi siya makaalis, tapos ngayon... Aalis siya? I don't understand him. Di ba ayaw niyang umalis? Di ba ayaw niyang iwan ang mga kaibigan at mga mahal niya sa buhay dito sa IMLIDOWS?
"Bakit ka aalis?"
While asking that, I can taste the tasteless water from the rain.
"Pumayag na ako, Tafiana. Napag desisyunan kong ituloy 'to."--Carper.
Lumapit siya sakin and shared his umbrella with me.
Napahilamos muna ako kasi basang basa na’tong mukha ko.
"Akala ko ba...Ayaw mong umalis?"
Napayuko siya tapos hinarap ako.
"I have 'to."--Carper.
I bit my lip tapos tinulak siya.
"Bakit hindi ka nagpaalam sakin?"
Magkaibigan kami. Bakit hindi niya magawang mag-paalam sakin?May galit ba siya sakin?
"I have a letter for you. I gave it to Ms. Analisa and I pleased her na ibigay ito sayo. I'm so sorry kasi biglaan ang lahat. And I'm sorry that I made you so worried for me. I'm so sorry na nag effort pa kayo ni Rodge para hindi lang ako makaalis."--Carper.
Mamimiss ko siya. He is one of the immortals here that I treasure most.
"Hindi aalis si Zab. Walang involvement dito ang engagement na nasira na. I'm really thankful, Tafiana na nakilala kita. Sana kahit wala na ako dito, you will keep your self safe from harm.Hindi na sana ako tutuloy because I really want to protect you from those Dark shadows or ano pa man but I realized that you are already with some immortals that could protect you more than I could."--Carper.
Tumawa ako but sobrang touch sa sinabi niya.
"Carper, Hindi mo naman ako kailangang protektahan lagi kaya malaya ka kung ano mang gusto mong gawin or kung saan mo gustong pumunta. You really did enough of that, Carper kaya huwag ka ngang makapag compare sa iba diyan. I owe you alot, Carper. Thank you rin for everything."
He mocked at me, too.
Hanggang sa naging speechless kaming dalawa at nagtawanan nalamang under the rain.
Suddenly, I can hear a song that joins the rhythm of the rain
"Make You Feel My Love by Adele"
When the rain is blowing in your face,
And the whole world is on your case,
I could offer you a warm embrace
To make you feel my love.
"Good bye, Tafiana. Till we see each other again."--Carper.
When the evening shadows and the stars appear
And there is no one there to dry your tears
I could hold you for a million years
To make you feel my love
I know you haven't made your mind up yet
But I would never do you wrong
I've known it from the moment that we met
no doubt in my mind were you belong
I'd go hungry, I'd go black and blue
I'd go crawling down the avenue
No, there's nothing that I wouldn't do
To make you feel my love
"Likewise, Carper."
Ibinigay niya sakin ang payong niya. Tumakbo na nga lang siya pabalik sa loob ng kotse.
Mas lumakas pa nga yung ulan nang unti-unting papalayo ang kotse niya from where I am standing now.
The storms are raging on the rolling sea
And on the highway of regret
The winds of change are blowing wild and free
You ain't seen nothing like me yet
Sumasabay sa mood ko ang ulan. Just like me, malungkot rin ang langit sa pag-alis ni Carper.
Dear friend, Why is this farewell so sudden?
It feels so sad.Indeed sad. Tumutulo na yata yung luha ko but pinigilan ko ang sarili kong humikbi.
I should not be sad! kasi magkikita pa naman kami...
I could make you happy, make your dreams come true
Nothing that I wouldn't do
Go to the ends of the Earth for you
To make you feel my love
To make you feel my love
After those long years.
Farewell, Carper! Mag-iingat ka palagi.
Nang wala na talaga sa paningin ko ang kotse niya, pinuntahan ko ang iniwan kong bike.
Kaso, may nagpatayo at humawak nito.
An old man who's wearing all black. Pati nga payong niya ay kulay black.
He's so intimidating lalo na nang ngumiti siya sakin.
Matapang akong lumapit sa kanya.As I take my steps closer to him na realize kong familiar siya. I already saw this man before!
"No..."
Then my umbrella fall into the ground. Now, I can feel again the drops of the rain na dumadapo sa buong katawan ko.
"Siya..."
As what I remembered, Siya yung lalaking mukhang si Dracula na nakipaglaban kay Ms. Analisa during Rodge's abduction.
"Anong...ginagawa niya dito?"
I can hear the beat of my heart. I'm pretty much nervous now. Nanginginig ang mga kamay ko. I have this feeling na dahil sa sobrang kaba, lalabas ang kapangyarihan ko unintentionally.
Should I run from him? humingi ng tulong? or harapin siya tapos lumaban sa kanya kung saka-sakali man?
pero...kaya ko kayang...harapin siya?
"Kamusta?Tafiana?"-- Ang lakas ng boses niya tapos nakakatakot. It feels like his voice is as dark as his approach.
Napatingin ako sa kanya. I can't find the words to reply.
natatakot talaga ako kaya napahawak ako sa chest ko. Wala pa namang mga immortals sa paligid ko. Kung sisigaw ako ng tulong, they can't hear me dahil ang lakas ng ulan. Tapos he had my bike. How can I get away from him?
Can somebody help me?
I think I'm in danger.
______________
AN: Nakapag update na naman! Hehehe! Thank you for the time Lord! Sana nagustuhan niyo ang chap na’to!
by the way: binago ko ang kanta! xD
Please always support TIR! Keep on voting, reading and drop some comments!
Ad Majorem Dei Gloriam!
---PR