SWAN
"pwede wag mo hawakan ang doll ko?" sabi ko kay Nickz isang bata na galing sa ampunan, well inapon namin sya until the holidays
tipid na ngumiti sya sa akin "hinihiram ko lang"
sumimangot ako sa kanya, i really don't like her
"hey baby girl be nice to her" sita ng kuya Jordan
"hindi sya nanghiram kuya hinawakan nya lang basta" sabay nguso ko
natawa ang kuya "pls for me you'll be nice to her"
inirapan ko ang batang babae habang nagsmile ako sa kuya Jordan ko
"oh picture muna!" sigaw ng papa ko habang maiset up nya ang camera sa stand
agad na lumapit ang mama ko nakigulo na kami ni kuya Jordan
"teka nasan ba si Enrico?" hanap ng mama ko sa isa pang kuya ko
pareho akong malapit sa mga kuya ko pero higit na malapit ako sa kuya Jordan ko kasi lagi nya pinagbibigyan walang araw na walang syang pasalubong sa akin, he like me around hindi gaya ni kuya Enrico my oras na nagaaway kami pag makulit sya pero ciempre lagi ako panalo kasi kampi kami ni Kuya Jordan.
"andito po ako mama" sabi ni Kuya Enrico na medyo nahihiya yata dahil kay Nickz
"halika na at magfamily picture tayo" aya ng mama ko
ilan beses kami nagpicture
"halika sali ka" aya ng kuya Jordan kay Nickz
"bakit eh family nga hindi naman sya family!" inis na sabi ko ayoko sa binibigay na atensyon ni kuya sa kanya akin lang ang mga kuya ko.
"Kristina!" saway ni kuya Enrico
"anak isang picture lang" sabi ng mama ko
"anak be nice to her...masama sa bata ang madamot at matapobre" dagdag ng papa
"ok cge...sorry" napipilitang sagot ko
ilang minuto kami nagpicture-an it is our first time dito sa paso de blas
napansin ko na nagkkwentuhan si kuya Enrico at Nickz pero hindi ko alam kung anung binulong ng kuya Jordan para biglang umalis si Kuya Enrico... maganda si Nickz hindi sya mukhang mahirap sa totoo lang kaya naiinis ako sa kanya maputi sya at singkit ang mga mata.
"nakakainis!" narinig kong sabi ni Kuya Enrico
"kuya maglaro na lang tayo" aya ko sa kanya
ngumiti sya sa akin "si kuya Jordan ang yayain mo"
"eh kausap nya si Ampon" sabay make face
"kaya nga ayain mo para ako na lang kakausap kay Nickz" sabay taas ng kilay
i roll my eyes "bakit hindi ikaw ang gumawa nun!"
inakbayan nya ako "ikaw na lang kaya mo yan kunwari nagagalit ka kay Kuya dali tapos bibigay ko sayo yung lego ko"
"talaga???" nagningning ang mata ko
"oo sige na" buyo nya pa sa akin
lalapit na ako kay kuya Jordan pero bakit parang layo lakad na ako ng lakad but I can't seems to get were he is...
giniginaw ako lalo ko hinala ang kumot...
nagising ako parang pakiramdam ko saglit lang ako pumikit pero alam ko na naging malalim ang tulog ko dahil mataas na ang araw...
ang tagal ko pa nakatitig sa kisame natutulala pa ako hindi ko alam kung dahil sa panaginip ko dahil sa pagod ng pagmamaneho...
teka bakit ako my kumot??? kunot noong tumayo ako...
"Pear???" tawag ko pero walang tumutugon
sinilip ko sya sa kusina hoping she is there...pero wala...
i check even the rooms..
nagpapanic ma lumabas ako kung saan ko iniwan ang sasakyan ko at wala ang sasakyan..
oh gosh...napasinghap ako sa reyalidad na naisip ko
mag-isa ako
she leave me behind
ang tanga ko talaga...
anung pumasok sa isip ko para hindi itago ang susi ng sasakyan!
i'm such an idiot thinking na hindi nya ako iiwan kung dadalhin ko sya sa teretoryo ko but gaya nuon kaya nya talaga ako ibasura na lang ganun...
i am really nothing to her...
peste...
peasant...
yun lang wala ng hihigit pa...
naupo ako sa porch... hindi ko na napigilan ang luha ko...ang sakit sakit ng nararamdaman ko...
pinagpipilitan ko ang sarili ko sa taong hindi naman ako gusto... minamahal ko ang tao na kahit yata konti hindi naman ako minahal...bakit kasi sya pa ang napili ng puso kong hindi marunong sumuko....
unti unti bumagsak ang ulan hindi ko alam pero gaya sa mga movies na pinapanuod ko kung saan kanina ay mataas ang araw biglang dumilim at umulan at gaya ng ginagawa ng mga bida tumayo ako sa gitna ng ulanan...
tumingala ako nasisilam ako ng pinaghalong ulan at luha...
"Kristina Swan!!!!" parang naririnig ko ang boses ni Pear...
haaaaayyyy tenga ko wag mo ako paglaruan...
i welcome the rain gaya ng pagtanggap ko sa sakit na nararamdaman ko...
ng biglang my bumatok sa akin
"aray!!!" daing ko
"Gansa kanina pa kita tinatawag!!!Peste ka gusto mo bang magkasakit tayo????" galit na itsura nya
my jaw just dropped pag harap ko...literally nanlaki ang mata ko habang nakabukas ang bibig ko
"baka gusto mong pumasok na at banyo na lang magshower?" sabay hatak nya sa akin
nalilito ako saan sya nanggaling sigurado ako na wala sya sa loob kanina o baka naman nagtago sya
"wait di mo ako iniwan???" nagtatakang tanong ko
she raised her eyebrows "obviously!"
"but i look everywhere sayo kahit ang sasakyan wala kung saan ko iniwan" namamanghang sabi ko
humalukipkip sya " una yung sasakyan i parked it sa parking area talaga sa likod ng rest house, at isa pa hinanap mo ba ako sa attic???"
lumakad ako sa gilid ng bahay at sinilip ko ang sasakyan andun nga
bumalik ako sa harap nya "eh bakit ka nasa attic?"
"naghahanap ako ng palakol"
nanlaki ang mata ko "palakol???"
"oo kasi nagugutom na ako walang gasul dito, wala namang uling kaya kukuha na lang sana ako ng panggatong" paliwanag nya
so yung pag dadrama ko at pagpapakabasa sa ulan ay dahil lang sa maling akala "bakit kasi di mo ako ginising?"
"i tried to wake you up but you just keep on snoring and my stomach keep on asking food" she mock me
magsasalita sana ako pero "ha...ha..ha...HACHOOOOOooooo"
"stupid" sabi nya na parang nandidiri sa akin "hindi ko alam kung anung trip mo at nasa ulanan ka kanina maligo ka na dahil pag nagkasakit ka hindi kita aalagaan"
wala na sya harap ko ewan ko but instead na mainis ako my smile got so wide... pumasok ako sa loob diretso sa banyo tinimpla ko muna ang tubig bago ako nagsimulang maligo...parang my nakalimutan ako...something...yet i can't recall nagkibit balikat na lang ako, at pinagpatuloy ang paliligo.
all this time kahit pala nung mga bata pa kami kuya Enrico is a coward hindi ko lang napapansin dahil nun mga bata pa kami...nalulungkot ako na habang lumalalim ang pagtingin ko kay Pear nawawalan naman ako ng tiwala at bilib sa kapatid ko.
"hhhooooyyyy nalunod ka na yata jan!!!" nagulat pa ako sa boses bi Pear
natatawa ako "bakit namimiss mo na ba ako??"
but she did not reply
pinagpatuloy ko ang paliligo, nang matapos ako aabutin ko ang towel sa rank but then wala oh crap yun ang nakalimutan ko, basa pa naman yung damit ko hindi ko pwede ipunas
"Pear!!!???" tawag ko sa kanya but ni reply
nanginginig na ako sa ginaw,tinawag ko sya ulit pero walang tumutugon
hhhhaaayyyyyy bakit ba kasi hindi sya marunong tumugon nakakainis
sumilip ako sa labas once more tinawag ko sya but still no answer.
tiningnan ko ang layo ng banyo at kwarto malapit sa kusina sigurado ako na my towel sa loob nun kaya naman para akong pusang nagtatakbo pagpihit ko ng pinto nakalock
i tried but it is lock...alam ko my susi sa ibabaw ng bawat door bingo nandun nga tumingkayad ako para maabot ko alam nyo naman hindi ako pinagpala ng height...malapit ko na maabot ang susi ng bumukas ng kitchen door
"what the f*ck Gansa????" she powering voice
parang pinagpawisan ako ng malapot at gusto ko na lang kainin ako ng lupa
she just stare at me...with her mouth open literally open
"Pear wag ka tumingin?" sita ko habang natataranta ako kung anu itatakip ko sa exposed kong katawan
parang kidlat na nakalapit sya sa akin her eyes is full of lust I can't look away I don't wanna look away...
parang namamagnet ako sa amoy nya...she smell like ocean breeze...pigil ko ang pahinga ko wala akong naririnig kundi ang bawat pintig ng puso ko...
our face seems to be coming more closer...she is leaning towards me...naaamoy ko na ang hininga nya habang ang nerve ko napupuno ng excitement all i can do is close my eyes at tanggapin ang halik nya...
tanggapin ang halik nya...
tanggapin ang halik nya...
ang tagal naman yata...naramdaman ko ang pagbukas ng pinto ko sa tabi namin
pagmulat ko naglalakad na sya pabalik sa kusina
"don't try to seduce me Gansa" malamig na sabi nya sa akin
napasimangot ako "hindi kita inaakit"
"kung ganun magbihis ka na kung ayaw mong balikan kita at ibigay ko ang gusto mo!" iritableng sabi nya
pamaktol akong pumasok at sinara ang pinto sus! akala ko talaga my moment na eh yun pala...
nagbihis ako ng razor back na sando at pinatungan ko ng piccachu na jacket at grey na leggings paglabas ko nakaupo na sya sa lamesa at my pagkain na tila iniintay nya ako
tahimik akong umupo sa tapat nya nagluto lang naman sya ng kanin at itlog
"we need to go Swan"
"ayoko"
she sigh " kailangan natin umalis"
"ayoko Pear dito lang tayo"
"pag hindi tayo umalis magugutom tayo" inis na sabi nya
"we have foo--"
"we don't have nasira lahat dahil sa hindi nailagay sa fridge"
holy crap oo nakalimutan ko sa sobrang pagod ko kagabi
"so aalis tayo dahil sa food???"
"oo anu bang iniisip mo?" iritableng tanong nya
"na gusto mo na akong iwan........again" yumuko ako para itago ang lungkot sa mga mata ko
she sigh " i almost did last night"
i give her a "what did you say" look
"i drove off last night...hindi pa ako nakakalayo my sumulpot na gansa sa unahan ko muntik ko na sya mabangga then natauhan ako why should i run away from you eh one week lang naman ang hinihingi mo and i'm sure after one week yun pa rin desisyon ko"
i bitterly smile
."Pear bakit mahirap ba akong mahalin?"
"ofcourse not Swan---"
"then why can't you just truly love me" hindi ko alam kung saan nanggaling yung lakas ng loob ko tanungin sya
"because i don't have the heart that can love" i saw the pain in her eyes...
same pain that i have "Pear..."
she stood up "maliligo lang ako i give you one week then we're through"
masaya ako na nakatayo na sya bago tumulo ang luha ko
madalian ko ito pinunasan
I won't give up
alam ko mahal nya ako the meer fact that she didn't leave me behind malaking pag-asa na yun sa akin