Την ώρα που ξεκλειδώνω
το διαμέρισμα μου ο Harry βγαίνει από το δικό του.Φοράει ένα σκούρο καφέ
δερμάτινο και κρατάει το κινητό στα χέρια του.Φαίνεται πολύ σοβαρός.
''Γεια'' τον χαιρετάω
και αφήνω τις σακούλες μου πριν γυρίσω το βλέμα μου ξανά προς αυτόν.
Νεύει αλλά συνεχίζει
να κοιτάει στο τηλέφωνο του. ''Γεια''
''Που πας;;''
Κλειδώνει το τηλέφωνο
του και με κοιτάει ''Κάνω κάτι θελήματα.''
Ωστε θελήματα ε;; Είναι πολύ καλός
ψεύτης αλλά σε αυτό το παιχνίδι παίζουν δύο.
''Ακούγεται αστείο.''
Βλέπω την ώρα και γελάω. 2:36. ''Σε ευχαριστώ που τακτοποίησες το διαμέρισμα
μου τώρα που το θυμήθηκα.Δεν χρειαζόταν να το κάνεις.''
''Δεν υπάρχει
πρόβλημα.''
''Λοιπόν..ευχαριστώ
τέλος πάντων''
Ο Harry κοιτάει δεξιά
και αριστερά και δαγκώνει το χείλος του.Ποτέ δεν τον έχω δει τόσο νευρικό.
''Λοιπόν πως πάει η
λογιστική;;'' τον ρωτάω.
''Τα ίδια.Είναι
μαθηματικά.Τίποτα δεν αλλάζει.''
''Σωστά.'' Νεύω ''Δεν
βαρέθηκες να λύνεις μαθηματικά όλη την ώρα;Εννοώ..εγώ θα βαριόμουν.'' γελάω.
''Δεν ξέρω μου
αρέσουν.''
''Το κατάλαβα.Πάντα
ήμουν καλύτερη στη λογοτεχνία--''
''Χμμ'' Ο Harry
χτυπάει το πόδι του στο πάτωμα νευρικά.
''Από το λύκειο.Βασικά
όχι.Από το γυμνάσιο--''
''Ναι, κοίτα, Rose στα
αλήθεια πρέπει να φύγω--''
''Ναι φυσικά.Καλά να
περάσεις.'' Νεύει και πηγαίνει προς το ασανσέρ. Η ώρα είναι 2:42.Λοιπόν τον
κράτησα για 8 λεπτά.
Περιμένω λίγο
ακόμα πριν κατέβω τις σκάλες.Βλέπω τον Harry να βγαίνει από το ασανσέρ και από
το κτίριο και τον ακολουθώ.
Περιμένω να μπει στο
αμάξι του αλλά αντιθέτως αρχίζει να περπατάει.Κρύβομαι πίσω από το πλήθος
ανθρώπων αλλά δεν χάνω από τα μάτια μου αυτές τις καστανές μπούκλες.Στρίβει σε
μια γωνία και τον βλέπω να πλησιάζει ένα μεγάλο κτίριο.Βγάζει ένα χαρτί από την
τσέπη του αλλά δεν καταλαβαίνω τι κάνει.Πηγαίνει στο πληκτρολόγιο της πόρτας
και πατάει κάποιους αριθμούς.Βάζει το χαρτί ξανά στην τσέπη του και οι πόρτα
ανοίγει.
Πρέπει να κάνω
γρήγορα.Την ώρα που η πόρτα κλείνει βλέπω τους αριθμούς στο πληκτρολόγιο.
7-3-9-1.
Μπαίνω μέσα και βλέπω
στο τέλος του διαδρόμου την ζακέτα του Harry.Περπατάω γρήγορα στο χολ
προσπαθώντας να μην ακουστώ.Το χολ οδηγεί σε ένα μεγάλο δωμάτιο.
Ο Αlec, ο άντρας με τα
σημάδια κάθεται στο τραπέζι.Δίπλα του είναι ο Louis και ο Niall αυτοί οι δύο
που μου επιτέθηκαν.Δίπλα στον Niall είναι η Anne, η κοπέλα που γνώρισα όταν
πήγα να παίξω πόκερ με τον Harry.Η ανάσα μου κόβεται όταν βλέπω τους
υπόλοιπους.
Ο Zayn κάθεται
απέναντι από τον Louis.Δείχνει σαν να βαριέται.Δίπλα του ο Liam, που τον είδα
ούτε πριν μια ώρα.
Ο Harry κάθεται και
αυτός στο τραπέζι.
''Γιατί άργησες;;''
ρωτάει ο Alec.
''Kίνηση.'' λέει απλά.
''Σωστά.Ας αρχίσουμε
τη δουλειά εντάξει;;'' λέει ο Alec και ο Louis γελάει.
''Malik. Πιστεύω
βρήκες πληροφορίες.''
''Τίποτα.Καμία
απόδειξη τουλάχιστον.Και πίστεψε με το ψάξαμε πολύ καλά.'' γελάει λίγο.
''Φυσικά και δεν
βρέθηκε τίποτα αφού δεν υπάρχει τίποτα.'' λέει ο Harry.
''Ηρέμισε Styles θα
ασχοληθούμε μαζί σου σε ένα λεπτό.'' λέει και γυρνάει ξανά προς τον Zayn.
Ο Harry φαίνεται
νευριασμένος αλλά δεν λέει τίποτα.
''Και δηλαδή δεν
βρήκες τίποτα;;''
Ο Ζayn κουνάει το
κεφάλι του. ''Αν υπάρχει κάτι δεν είναι στο διαμέρισμα της.''
Ο Ζayn είναι αυτός που
μπήκε στο διαμέρισμα μου;;
''Ενδιαφέρον, πολύ
ενδιαφέρον.'' λέει ο Alec και σταυρώνει τα χέρια του. ''Εχει κανένας άλλος
πληροφορίες πριν αρχίσουμε να μιλάμε για τον Styles;;''
Κανείς δεν λέει
τίποτα.
''Εντάξει.Styles..Θέλεις
να μοιραστείς τίποτα μαζί μας;;''
''Ναι φυσικά και
θέλω.Τι στο διάολο ήταν αυτό;Να μπείτε μέσα στο διαμέρισμα;;''
''Δεν καταλαβαίνεις τι
πρόβλημα είναι αυτό το κορίτσι στην εταιρεία.''
''Μα δεν είναι
απειλή.Ο μόνος λόγος που ξέρει ελάχιστα για αυτή την εταιρεία είναι επειδή
έστειλες τον ηλίθιο Νο1 και τον ηλίθιο Νο2 να την κυνηγίσουν όταν γυρνούσε
σπίτι της.'' Φωνάζει.Αναφέρεται στον Loui και τον Niall.
''Styles αυτή είναι
μια πολλή απόρρητη επιχείρηση.Δεν χρειαζόμαστε την κοπέλα της ερωτικής σου
ζωής στα πόδια μας.'' Ολοι γελάνε και το πρόσωπο του Ηarry γίνεται κόκκινο
από θυμό.
''Δεν είναι τίποτα
τέτοιο.''
''Εξήγησε μας την
σχέση σου μαζί της τότε.Γιατί την πας στο σπίτι;Γιατί πάντα είναι μαζί σου;;''
Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.
''Δεν είναι τίποτα
τέτοιο.'' ο Harry επαναλαμβάνει.
''Τότε γιατί να την
αφήσουμε ήσυχη;'' λέει ο Alec και γελάει.
''Επειδή δεν έχει
σχέση με αυτό.''
Ο Alec συνεχίζει να
γελάει. ''Αυτό είναι πολύ διασκεδαστικό.Δεν ξέρει που είναι έτσι Styles;;''
''Φυσικά και ξέρω που
είναι.Στο διαμέρισμα της''
''Ωστε έτσι λες..''
''Που αλλού μπορεί να είναι;''
Ο Αlec κοιτάει προς το
μέρος που κρύβομαι.Πως γίνεται να ξέρει;;
''Rose αγαπητή μου, να
φανταστώ ότι δεν ξέρεις ότι έχουμε κάμερες έτσι;''